#یاداشت در یک نگاه عمیق به واژه‌ی «بسیج»، می‌توان آن را نماد و مخفف چهار ویژگی بنیادین برای یک بسیجی حقیقی دانست که پایه‌های حرکت و وجود او را تشکیل می‌دهند: «ب» به معنای «بیداری» یک بسیجی پیش از هر چیز،با کسب آگاهی و بینش از خواب غفلت بیدار می‌شود. او درمی‌یابد که هدف زندگی، تنها تأمین خوراک و خواب و دنبال کردن خواسته‌های دنیوی نیست. این بیداری، او را به این درک می‌رساند که باید برای یاری مظلومان و مبارزه با انواع ستم‌—اعم از اقتصادی (فقر)، نظامی (استعمار) یا فرهنگی (جنگ نرم)—قیام کند. «س» به معنای «سازماندهی» هیچ حرکت و انگیزه‌ی قدرتمندی بدون سازماندهی به نتیجه نمی‌رسد.سازماندهی به معنای تمرکز نیروها در مسیری واحد و حفظ انسجام آن‌هاست. یک بسیجی واقعی، مانند بازیکنی در یک تیم، باید در چارچوب سازمانی مشخص قرار گیرد و نقش خود را به درستی ایفا کند. هماهنگی و انجام وظیفه در جایگاه خود، ضربات را متمرکز و کارآمد می‌سازد. «ی» به معنای «یاریگری» بسیجی به عنوان یک یاری‌گر عمل می‌کند،نه یک فرمانده یا تصمیم‌گیرنده. او در سایه‌ی ولایت و فرماندهی قرار می‌گیرد و مطیع محض دستورات است—بدون چون و چرا. اطاعت سازمانی، رمز ماندگاری و قدرت بسیج است و اعمال سلیقه‌های شخصی، آفتی است که می‌تواند بنیان‌ها را سست کند. همان‌گونه که در خاطرات رزمندگان نقل شده، حتی اگر سه دستور از ده دستور فرمانده نادرست باشد، باید به خاطر آن هفت دستور درست، اطاعت کرد. «ج» به معنای «جهاد» جهاد در مکتب بسیج،دو بال اساسی دارد و پرواز با تنها یکی از این دو بال، محکوم به سقوط است: 1. جهاد در میدان‌های نبرد: اعم از جنگ سخت، نیمه‌سخت و نرم. 2. جهاد با نفس: که پایه‌ و اساس جهاد بیرونی است و بدون پاکسازی درون، مبارزه در عرصه‌های دیگر پایدار نخواهد بود. اهمیت این جهاد درونی به اندازه‌ای است که رزمندگان با آثار عمیق آن، مانند کتاب‌های «جهاد با نفس»، انس و الفتی ژرف داشتند. در نتیجه، بسیجی کامل، انسانی «بیدار» است که در «سازمان»ی منسجم، به عنوان «یاری‌گر»ی فرمان‌بردار، در دو عرصه‌ی «جهاد» اکبر و اصغر به میدان می‌آید. ✍عبدالهی #ثامن۵۱ #رزمایش #بسیج #ایستاده_ایم | #مرگ_بر_اسرائیل #ایران_قوی #مرگ_بر_آمریکا #ثامن_اراک ♻️#انتشارش_با_شما👇🏻 #کانال_مکتب_شهید_سلیمانی_اراک @maktab_shahid_soleimani_Arak 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷