نامه ی مادر بهشتی به فرزندش

فرزند دلبندم! این نامه را به تو مى نویسم، به تو که آینده منى! عزیزم….زیباترینم…. روزى که تو را در درونم حس کردم…. نه آزمایش داده بودم…. نه فرشته ها برام خبر آوردن….. فقط صبح احساس کردم نقطه اى سپید درونم مى جوشه…

حس گرمى رگهامو پر کرده بود. هیچ کس باور نکرد حرفمو اما مى دونستم دارم مادر مى شم…. به فکر فرو رفتم، من قرار است به عنوان مادر چه چیزهایى به فرزند خود یاد بدهم و قرار است به زودى نام مقدس مادر را که مسئولیت زیادى به همراه دارد را بر خود بگذارم

ان روز كه درونم زاده شدى دوباره عاشق شدم و هميشه از خدا خواستم سالم و مهربان باشى. فرزند عزيزم، عشق من، دوست دارم آنچنان كه لياقتش را دارى برايت مادرى كنم، قلب من، از زمانى كه متولد شدى لحظه به لحظه با هم بوديم، هر جا مى رفتم تو را مانند پاره اى از وجودم با خودم مى بردم

تب مى كردى تب مى كردم، مريض مى شدى مريض مى شدم، تشنگى و گرسنگى تو را حس مى كردم و هر كارى كه دوست داشتى به بهترين شكل برايت انجام مى دادم. عزيزم با هر مكش دهان كوچكت براى شير خوردن محبت و فداكارى را در رگ هاى بدنت تزريق كردم

تو شايد فرشته نگهبان منى، بهانه تحمل سختى هايم، به خاطر تو مى جنگم و كار مى كنم. عجيب است اشكهايم كه براى تو مى ريزند آرامم مى كند، صدا كردن نامت برايم افتخار آفرين است، در هر خنده شيرينت اميد را حس مى كنم، تو معلمى هستى كه خداوند بزرگ به من هديه داده،

تو به من ياد دادى حرف زدن را، آرامش را، تو به من راه رفتن را ياد دادى در اوج سختى ها و مبارزه كردن را و نديدن را وقتى همه چيز سياه است، چشم هايت به من نگاه كردن را آموخت، دست هاى كوچكت تلاش كردن براى هر آنچه آرزويش را دارى و حضورت غم و درد و رنج را از يادم مى برد، كنار تو تنهايى از دلم پر مى كشد. عزيزم هر جاى اين دنيا وقتى تو باشى بزرگترين بهشت روى زمين است.

اينكه هر يك از ما در عالم وجود، انسان هايى ويژه و يكتا هستيم، و ديگر اينكه عشق بالاترين و قدرتمند ترين وسيله اى است كه در زندگى در اختيار داريم. گل نازم مطلبى درباره عشق خوانده بودم و از لحظه تولدت هر روز برايت آن جملات را مى خوانم تا با ديدى باز از عشق، عاشق شوى و عاشقانه زندگى كنى.

فرزندم چند نصيحت را از من هميشه به يادگار داشته باش: فرزندم بدان كه همه مردم عادل و همه آنها صادق نيستند، در ازاى هر دشمن، دوستى هم هست، فرزندم بياموز كه از باختن پند بگير و از باختن لذت ببر، از غبطه خوردن بر حذر باش و نقش و تاثير مهم خنديدن را ياد بگير. نقش مهم كتاب را در زندگيت فراموش نكن.