💠تقوا، مایه ریزش روزی ▪️ ذات اقدس خداوند، ایمان و تقوا را به عنوان اولین سبب و مایه ریزش روزیهای آسمانی، معرفی می کند که یکی از بهترین این روزی ها معارف الهی است: ▫️«و لو ان اهل القری امنوا و اتقوا لفتحنا علیهم برکات من السماء و الارض». ▫️اگر مردم منطقه ها اهل ایمان و تقوا باشند، درهای برکات الهی را به روی آنان باز می کنیم. @maliche11gol

♦️استقبال از شهدای گمنام دفاع مقدس در اصفهان 🔹اصفهان امروز در فضایی آمیخته با اشک و افتخار، میزبان شهدای گمنام دفاع مقدس شد. 🔹پیکرهایی که پس از سال‌ها غربت، با استقبال پرشکوه مردم، دوباره به آغوش وطن بازگشتند. @maliche11gol

♦️پیکرهای پاک ۳۰۰ شهید گمنام تشییع می‌شوند 🔹فرمانده سپاه محمد رسول‌الله (ص) تهران بزرگ: در سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا س پیکرهای پاک ۳۰۰ شهید گمنام دفاع مقدس دوشنبه سوم آذرماه از ساعت ۸ صبح در سراسر کشور تشیع می‌شوند. @maliche11gol

🎥ازآیت الله العظمی بهجت پرسیدند: مردی که باموانع زیادی برخورد میکندو ازدواجش تاخیرمیافتد،چه ذکری بگوید⁉️ #الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج🤲

دو چیز باعث تاریکی قلب و بی حالی در عبادات می شود...

❌زمان توبه قبل مرگ❌ 🔵 رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) : هر کس یکسال پیش از مرگش توبه کند، خداوند توبه اش را می پذیرد. 🔵 سپس فرمود: یکسال زیاد است. هر کس یک ماه پیش از مرگش توبه کند خداوند توبه اش را می پذیرد. 🔵 سپس فرمود: یک ماه بسیار است. هر کس یک هفته قبل از مرگش توبه کند، خدا توبه اش را می پذیرد. 🔵سپس فرمود: یک هفته زیاد است. هر کس یک روز قبل از مرگش توبه کند، خداوند توبه اش را می پذیرد. 🔵 سپس فرمود: یک روز زیاد است. هر کس پیش از دیدن ملک الموت و جایگاهش در آخرت توبه کند، خدا توبه اش را می پذیرد. پس زودتر توبه کنید....❗️ ﴿📚اصول کافی جلد 2 صفحه 44﴾

🍀رسول اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود : ✍ هیچ شب و روزی نیست مگر اینکه ملک الموت ندا سر میدهد و میگوید : ☘ ای اهل قبور ، امروز غبطه و حسرت چه کسانی را میخورید ، در حالیکه از مرحله مرگ گذشتید و به عالم غیب آگاه شدید؟ در جواب، مردگان میگویند : 🖌 ما غبطه مؤمنین را میخوریم که در مساجد هستند زیرا ؛ آنها نماز میخوانند و ما نمیخواندیم آنها زکات میدهند و ما نمیدادیم آنها روزه میگیرند و ما نمیگرفتیم آنها صدقه میدهند و ما نمیدادیم آنها ذکر خدا را میگویند و ما نمیگفتیم 📚 إرشاد القلوب إلى الصواب ، ج‌۱ ، ص۵۳ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌