اگر فلسطین را اشغال کنند و بگویند دولت اسرائیل ظلم نیست ولی اگر اعتراض کنند نسبت صهیونیست ها آخرِ ظلم است...

و خداوکیلی چه قدر آدم میتواند وقیح باشد در لباسی که نه صادق است و نه زیبا کلام که حرفانش بیشترادای روشنفکری دارد تا خودِ روشنفکری

اگر برای مردم مظلوم یمن شمع روشن کنیم میگویند عرب پرست اند همان هایی که کنسرت برپا میکنند برای وهابیان عربستانی و اگر برای کشته های فرانسوی ها روشن کنی میشود آخرتِ فرهنگ و تمدن و دیپلماسی...

کم کار کرده ایم

آن موقع که دشمن کار ضد فرهنگی میکرد

ضعف وقتی بروز میدهد که پارکی را به نام پارک هم جنسگرایان در تهران بشناسند...

ضعف وقتی بروز می دهد که یک خیابان بشود محل چشم چرانی و نگاه های هوس آلود و پاتوق جوانانی که راه را گم کرده اند

ضعف یعنی منِ مذهبی هنوز در خود گیر کرده باشم...

و چه غریبانه صدایی از دور می رسد...

هل من ناصر ینصرنی

که از مذهب دنبال تسبیح و لباس یقه بسته و ریش بلند و انگشتر نگین عقیق افتادیم یادمان رفت که اسلام محمدی چیز دگر بود...

همان که امام روح الله ما برایش انقلاب کرد...