- چکار کنم؟! نمیتونم فراموشش کنم؟! - پس زجر بکش و خودت رو فرسوده کن!

خستگی، حتی از استبداد هم وحشتناک تر است. خستگی، تن دادن است، پذیرفتن است ، کوتاه آمدن است. کوتاه آمدن وحشتناک است. کتاب ارتداد جنابِ یامین پور :)

یادی هم کنیم از آدولف هیتلر، میگه که #پست_ترین_انسانها کسانی هستند که درتصرف کشورهایشان بامن که بیگانه بودم همکاری کردند چون #میهن_مادر_است وآنها کمک کردند تا من بر مادرشان مسلط شوم. +آره خلاصه...

قرار بود دیروز درباره دینِ انسانیت صحبت کنیم که مثل همیشه شرمنده شدم. حلال‌کنید بدقول هامو . موافقید الان بحث رو شروع کنیم؟ بسم الله #دربست_ظهور

خیلی هامون با افرادی مواجه شدیم که تا اسم دین میاری میگن دین ما انسانیته😇 چند تا سوال دارم از این بزرگواران ! دین میگه میکروب روح ما‌چیه (گناه) و غذای روح ما‌چیه درواقع میشه به دین در پایین ترین سطح مادی به عنوان یک خط کش نگاه کرد که‌ میگه‌ چیکار کنیم چیکار نکنیم درواقع یک معیاره! قبول؟ پس اگر دین ما انسانیت هست به تبع باید یک معیار‌ برای تشخيص خوب یا بد بودن کارِمون داشته باشیم . مشکل همین‌جاست! اون معیار تشخيص چیه؟!

همه ی کارهایی که میگن نشانه ی انسانیت هست مثل مهربان بودن با حیوانات و محیط زیست و... از دستورات ابتدایی دینه ! حتی در احکام وضو داریم اگر مقدار کمی آب داشتید که فقط میشد باهاش وضو گرفت و سگ تشنه ای رو دیدید، حق ندارید وضو بگیرید. باید آب رو به سگ بدید. نمیخوام دفاع کنم از اسلام، پس ادامه‌نمیدم ؛ اما دینِ انسانیت! انسانیت تعریف مشخصی نداره.داره؟ هر کسی یک تعریف از انسانیت داره مثلا بعضی ها همجنسگرایی رو عین انسانیت میدونن و بعضی اون رو خلاف ارزش های انسانی! و از این دست تناقض ها زیاده. هدف انسان از زندگی چیه؟ خوردن و چریدن و خوابیدن؟ پس ما چه تفاوتی با حیوانات داریم؟

دین به انسانیت هدف میده؛ خدا همون ابتدای خلقت مسیر رو برای انسان مشخص کرد بعد اون رو به زمین فرستاد مثل این که ابتدا ریل رو میسازیم و بعد قطار رو روی ریل قرار میدیم هر وقت هدف رسیدن به خدا باشه و برای اون تلاش کنیم انسانیت معنی پیدا میکنه عده‌ای منکر عباداتی مانند نماز و روزه و غیره می‌شن و میگن ما با مردم خوش‌رفتاری می‌کنیم، دست محرومان رو می‌گیریم... و «عبادت به جز خدمت خلق نیست به تسبیح و سجاده و دلق نیست» شعار انسان گرایی ، در مقابل توحید محوری! در حالی که اگر انسان به حال خودش رها بشه درست همونی میشه که امروز نظام سلطه بر سر انسان و انسانیت آورده. پس نبرد اصلی برای - بنده چه کسی و چه چیزی بودنه! -

مراقب باشیم بنده چه چیزی هستیم. بیاین دین رو چند دقیقه کنار بذاریم و هرچی انسانیت ما به ما می‌گه عمل کنیم ؛ انسانیت به ما می‌گه دروغگویی بده راستگویی خوبه ، خیانت بده صداقت خوبه ، عدل خوبه ظلم بده در این گزاره ها هیچ شکی وجود نداره ولی وقتی به گزاره های خاص میرسیم متوجه میشیم که به همین راحتی نمیشه گفت چه چیزی خوبه و چه چیزی بد

به عنوان مثال رها کردن یک انسان پیر به امید مرگ ، کار انسانی هست یا غیر انسانی؟ قطعا میگید انسانی نیست . اما من از شما می‌پرسم چرا انسانی نیست ؟ صدها و هزاران انسان در قبایل اسکیمویی  در مناطق قطبی چنین رسمی دارن ینی وقتی کسی به مرحله میانسالی میرسه روی یک تکه یخ شناور میذارن و رها می کنن  تا بمیره. با این استدلال که با این کار ، اون فرد پیر دیگه حس سربار بودن بر جامعه رو نخواهد داشت !

حالا من از شما سوال می پرسم آیا این رسم انسانیه یا غیر انسانی ؟ قطعا میگید این یک رسم غیر انسانیه! اما به چه دلیل فهم شما انسانیه اما فهم اون افراد غیر انسانی ؟  دقت کنید که ما ملاک خوبی و بدی رو گفتیم - فهم انسان -  یعنی گفتیم دین من انسانیته .  بنابراین به چه دلیل فهم شما انسانیته اما فهم اونها غیر انسانی ؟  یعنی چیزی که شما می فهمید فقط انسانیته؟ به چه دلیل؟!

چند سال پیش در آمریکا ، پدری فرزندش رو کشته بود . فرزندش یک انسان ۱۰۰ درصد معلول وناتوان از انجام هرررر نوع کاری بود و از زندگی جز رنج و محرومیت و سختی درکی نداشت...  بعد از اینکه این پدر فرزند معلولشو به قتل رسونده بود دادگاه اونو به حبس ابد محکوم کرد ؛ آشوبی در جامعه ی اون روز ایالات متحده  به وجود اومد ! گروهی معتقد بودن که این پدر یه انسان شریف و درستکاره که حاضر شد زندگی خودشو نابود کنه اما فرزندش بیش از این رنج نکشه. بنابراین نباید مجازات بشه . اما در مقابل ، گروهی معتقد بودن که این پدر چیزی جز یک جنایتکار نیست و اصلا حقی نداره که در مورد زندگی یا مرگ یک انسان دیگه تصمیم بگیره. پس باید اعدام میشد . شما چه میگین ؟ این پدر کار انسانی رو مرتکب شد یا غیر انسانی؟  کارش ” خوب” بود یا ” بد” ؟

اگر ما بگیم که دین من انسانیته ، یعنی تمام این مثال هایی که زدیم هم خوب هستن هم بد . چون ما نمی‌تونیم فهم خودمونو بر فهم انسان دیگه‌ای ترجیح بدیم . ملاک ، انسانیته! و هیچ کدوم از ماها از دیگری انسانتر نیستیم .  پس نمی‌تونیم بگیم چه کاری خوبه چه کاری بد .  چون فهم هر کس انسانیتشه و طبق مبنای ما درسته .  ‌نمیتونیم به عده‌ای بگیم به انسانیت خودتون عمل نکنین چرا که مااون رفتارها رو انسانی نمی دونیم.در پاسخ می گن شما انسانیت رو بهتر از ما تشخیص میدید ؟ شما انسان تر از ما هستین ؟ حالا فکر کن بخوایم در سطح کلان قانونگذاری‌ کنیم ! چه شود ؟! دقیقا یکی از بحران های لیبرالیسم !