سیاه همیشه سیاهه..
سیاهی هیچ وقت سفید نمیشه..
اشکال از چشم ماست که به سیاهی عادت میکنه
اینقد دیده که براش فرقی نداره
دیدی یه مدت حواست به چشمته که ب نامحرم خیره نشه
بعد اگر اتفاقی نگات به صورت نامحرمی بخوره
چشات اذیت میشه؟
دیدی وقتی که همیشه ب مامانت احترام میذاشتی
یوقتی یهو عصبی شد تند حرف زدی
بعدش حالت بد میشه؟
غصه میخوری که
چرا اینجوری حرف زدی
خود خوری میکنی
اینور اونور راه میوفتی دنبال علاجش
که چیکار کنم بتونم با پدرم مادرم
درست حرف بزنم!
ولی وقتی اذیت نشی چی؟
عین خیالتم نباشه چی؟
راه ب راه دل این و اونو بشکنی چی؟
دردت میاد اصلا؟
اذیت میشی؟
نمیدونم تا حالا اینو تجربه کردی یا نه؟
مثلا یه جایی کارت گیر داره
میدونی از طرف شیطونه
میای مبارزه کنی باهاش
بعد از کلی زمین خوردن و دوباره پا شدن
بالاخره پیروز میشی!
کلی رو خودت کار میکنی
بالاخره موفق میشی چشمتو کنترل کنی
ینی قوی بشی!
اختیار چشمات دست خودت باشه،
ابدا دیگه شیطون از راه چشم وارد نمیشه
آدمی که به سیاهی عادت نکرده
آدمی که اگرم سیاهی اومد تو زندگیش دنبال علاجش رفته،
این ادم قوی میمونه تا ابد
خدایا مارو از سیاهیا جدا کن
مارو وصل محبت سیدالشهدا کن
خدایا ماهم اونی بشیم که امام زمان
بگن فلانی دل مارو نسوزوند...
الهی امین💚