اینجاست که امیرالمومنین میفرماد:
مَن کَثُرَ فِکرُهُ فِی المَعاصِی دَعَتهُ إلَیها.
آنکه در گناهان، بسیار اندیشه کند، [این کار] او را به گناه مىکشانَد.
بعضی از علما وشهدا چیکار میکردن که چشم دلشون باز میشد؟!
خب اونا گناه رو که هیچ!
حتی فکر گناه رو هم ترک کردن!!!
چیکار کنیم بتونیم ذهنمون رو کنترل کنیم؟
*از هرچی که مارو به سمت گناه تحریک میکنه دوری کنیم!!!
میدونم اگه یبار نامحرمو نگاه کنم ممکنه دوبار سه بار و ...دوباره نفسم ازم بخواد نگاه کنم،
خب همون اول از این مسله خود داری کنم!
إِنَّ الَّذینَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّیْطانِ تَذَکَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُون....
خیلی این آیه قشنگه بچه ها!
راهکار اینجاست!
میخوای فکرگناه از دلت بیرون بره؟!
خب دلتو پر از یاد خدا کن عزیزم...
آیه میگه:
اگه گرفتار وسوسه شیطون شدی
سریع یاد پاداش و عذاب خدا بیوفتد!!!
چون" یاد خدا" یا همون " ذکر خدا" ادمو نجات میده!!
اخر آیه میگه :
یاد خدا ادمو #بینا میکنه!
همینطوریش که صاف صاف راه میریم و بخیال خودمون خیلی حسابی ایم و دلخوشی تو و حجتت رو زمینیم،
ولی یهو دیدی با سر میریم تو چاله!
به اینکه بگیم خب به گناه فکر نمیکنم حل نمیشه!!
باید در عمل ثابت کنی!
شهید ذوالفقاری برا اینکه نگاه پاکش به نامحرم نیوفته چفیه رو صورتش انداخت!