هدایت شده از مُتَرَصِّد نوشت
#پیام_شما
حس میکنم لازمه به پیوست ذکر کنم که توی این سه سال، نه حقوق پدر من، نه حقوق کسایی که به ناحق در دولت قبلی پایمال شده بود، پیگیری نشد (یعنی خودشون نخواستن که پیگیری کنن) و وضع ما از لحاظ مالی، فرقی با سه سال پیش نداره. هیچ حقوق و مزیت مادیای در دولت آقای رئیسی ندیدیم و نگرفتیم... اما برکت؟ تا دلتون بخواد توی این سه سال توی زندگیمون جاری شد.
پدرم هربار بعد شیفتهای سنگین مدیریت بار، خسته و له شده میومد خونه، لبخند روی لبش بود...
چون که تونسته بود از علمی استفاده کنه که بهخاطرش قید بورسیه و مهاجرت رو زد و موند تا وطنش رو بسازه...
لبخند روی لبش بود چون دیگه صرفا پشت میز نشین نبود
لبخند روی لبش بود چون حرفش و دغدغهاش و اعتراضش توی جلسات شنیده می شد
لبخند روی لبش بود چون هیچ کس با تهدید ازش نمیخواست صورتجلسه رو امضا کنه..
رضایتی که از دولت داشتیم اصلا و ابدا به خاطر نوع دیدگاه سیاسیمون یا بهتر و چربتر شدن فیش حقوقیمون نبوده و نیست... فقط و فقط به خاطر این بود که به قول پدرم، بعد بیست سال یکی داشت "تلاش" میکرد و از ما هم "تلاش" میخواست :)
@motarased_saboora