eitaa logo
گاهی وقت‌ها
4.1هزار دنبال‌کننده
10.9هزار عکس
2.7هزار ویدیو
86 فایل
گاه‌نوشت‌های «نظیفه سادات مؤذّن» سطح چهار (دکترا) حکمت متعالیه از جامعةالزهرا، مدرّس فلسفه، نویسنده و پژوهشگر.
مشاهده در ایتا
دانلود
🌼🌿 یک فاطمه هم قسمت ایران شده باشد 🌼🌿 @mangenechi
🔸شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی دعوت می‌کند: راهپیمایی سراسری محکومیت جنایات اسرائیل و حمایت از حزب الله و مردم مظلوم لبنان و فلسطین ⏱️جمعه ٦ مهر، بعد از اقامه نماز جمعه؛ از میدان جانبازان به سمت چهارراه شهدا | | ┄┅═══••✾••═══┅┄ @jz_news | کانال رسمی جامعه الزهرا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. چیزی که آقای جلیلی سال‌ها قبل هشدار داده بود، تازه دارن اعتراف می‌کنن!!! @mangenechi
✅ چرا به جبهه رفتیم؟! (به‌بهانه گرامی‌داشت هفته‌ی دفاع مقدس) ✍ شهریور سال ۱۳۵۹ هنوز سپاه پاسداران به‌خوبی شکل نگرفته و انسجام لازم را پیدا نکرده بود. ارتش نیز به‌خاطر فرار یا مجازات درجه‌داران ضد مردمی، قدرت سابق را از دست داده بود. هم‌چنین در گوشه و‌ کنار کشور درگیری با ضدانقلاب و تجزیه‌طلبان ادامه داشت که رژیم بعثی عراق تهاجم گسترده‌ای را به جمهوری اسلامی ایران آغاز کرد. آن سال‌ها ما خیلی جوان بودیم، خیلی. خیلی آرزوها داشتیم، و پدر و مادرمان آرزوهای بیشتری برای ما داشتند. بیشتر در سنین ۲۰ تا ۲۵ سال بودیم، برخی هم بیشتر و جمعی هم کمتر. آن‌قدر خطر دشمن زیاد بود که سیزده چهارده ساله‌ها نمی‌توانستند منتظر بمانند تا به سن قانونی برسند؛ در شناسنامه‌ها دست بردند و سن خود را بیشتر وانمود ساختند و به جبهه شتافتند! ما تعدادمان زیاد بود، صدها هزار نفر بودیم، از همه شهرها و روستاها، از همه ادارات و کارخانه‌ها، از همه دکان‌ها و بازارها، از همه حوزه‌های علمیه، از همه دانشگاه‌ها، از همه دبیرستان‌ها، از میان پسران باغیرت و حتا دختران با ایمان. در عین حال هیچ اجباری نداشتیم به جبهه برویم؛ نه سرباز بودیم و نه ارتشی، نه پاسدار بودیم و نه سپاهی، ما فقط بسیجی بودیم و بس! اما با اعتقاد راسخ و شوق الهی به جبهه رفتیم و با همه دنیا جنگیدیم، و نظامیان ده‌ها کشور را اسير کردیم تا نگذاریم عقایدمان ذبح یا اسیر شود. البته در ابتدا ما نمی‌دانستیم که جنگ چیست و چه تبعاتی به‌دنبال دارد. نمی‌دانستیم که جراحت یعنی چه، شهادت چگونه است، و اسارت چطور رقم می‌خورد؟ اما خیلی زود این‌ها را آموختیم؛ البته‌ نه در کلاس آموزش نظامی بلکه با اولین خمپاره و توپ ۱۰۶ دشمن، همان موقع که چند نفر از دوستان‌مان مجروح شدند و چند نفر شهید! در نوبت‌های بعدی که به جبهه رفتیم دیگر از همه‌چیز اطلاع داشتیم چرا که با چشمان خود دیده بودیم که تانک دشمن چگونه از روی بدن عزیزان مجروح عبور می‌کند و آنان را به شهادت می‌رساند! ولی باز هم می‌رفتیم، با انگیزه‌ی بیشتر، تا نگذاریم خون پاک دوستان‌مان هدر رود، تا اجازه ندهیم انقلاب نوپای ما مصادره شود، تا راضی نشویم وجبی از خاک مام میهن اشغال گردد. اما چه کسی ما را روانه‌ی جبهه می‌کرد؟ بنی‌صدر که رئیس‌جمهور بود؟ طالقانی که امام جمعه بود؟ رفسنجانی که رئیس مجلس بود؟ موسوی که نخست وزیر بود؟ رجایی که بعدا رئیس‌جمهور شد؟ یا خامنه‌ای که دیگر هم امام جمعه شده بود و هم رئیس جمهور؟ هیچ‌کدام از این‌ها توان آن نداشتند که ما را از زندگی، از والدین، از درس یا کار، از آینده، و از آرزوهای بلندمان جدا کنند و رهسپار جبهه نمایند. ما فقط چشم به دهان یک نفر دوخته بودیم، و گوشِ جان به سخن یک نفر سپرده بودیم؛ همان که به ما شخصیت داده بود، هدف داده بود، چشمِ باز داده بود، نگاهی عمیق تا دوست را از دشمن تشخیص دهیم، فرق راه را از چاه بدانیم، به ما کمک کرده بود تا از ستم طاغوت رها شویم، و با اندیشه و دستان خود نظامی دل‌خواه را استوار کنیم. ما گرچه عاشق شخص او شده بودیم، اما بیشتر به شخصیت حقوقی‌اش می‌شناختیم. ولیّ فقیه؛ همان که امرش را مطاع می‌دانستیم، و کلامش را نافذ، و حکمش را قاطع، و نگاهش را بُرنده، و دعایش را مستجاب! ما عمامه پیامبر را بر سرش می‌دیدیم، ذوالفقار علی را بر دستش، ذوالجناح حسین را در رکابش، و نعلین صاحب الزمان را در پایش! او برای ما آیت حق بود، و حجت اسلام، و پیر طریقت، و مرجع شریعت! ما به امر ا‌و دفاع مقدس‌مان را آغاز کردیم، به حکم او کشته‌هایمان را شهید خواندیم، با فتوای او آنان را بدون غسل و کفن به خاک سپردیم، و با توصیه‌ی او خانواده‌ی شهدا را نور چشم دانستیم. ما با تدبیر او قطع‌نامه سازمان ملل را پذیرفتیم، و به همراه او جام زهر را سر کشیدیم، و با درایت او جنگ را به پایان رسانیدم و فاتحانه از آن خارج شدیم. و اینک این مائیم که نه از گذشته پشیمانیم، و نه از آینده ناامید، بلکه هنوز به ولیّ فقیه چشم د‌وخته‌ایم، و فقط امر او را مطاع می‌دانیم، خواه خمینی باشد یا خامنه‌ای! اکنون دیگر ما تنها نیستیم؛ بسیجیان عراق، سوریه، لبنان، فلسطین، یمن، افغانستان، پاکستان با ما هستند. حتا بسیج لندن، واشنگتن، پاریس، و ونکوور از ما حمایت می‌کنند! 👈 ختم کلام اکنون ما همه سربازان مهدی صاحب الزمانیم و این سربازی را در رکاب خمینی و خامنه‌ای مشق کرده‌ایم، و اینک بیشتر از هر زمان دیگر آماده‌ی ظهور دولت حق هستیم. اللَّهُمَّ إِنَّا نَرغَبُ إِلَیكَ فِي دَولَةٍ کَرِیمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسلامَ وَأَهلَهُ! ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ برگرفته از کانال شخصی حسن بسطامی 🔸🍃 @mangenechi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
•••❈❂🌿🌼🌿❂❈••• جمعه‌ها با کتاب 💛
🍃🔸 ریشه‌ی این پدیده (حجاب) را در یک تدبیر ماهرانه‌ی غریزی‌ خود زن باید جستجو کرد. به طور کلی بحثی است درباره‌ی ریشه‌ی اخلاق جنسی زن از قبیل حیا و عفاف و از آن جمله است تمایل به ستر و پوشش خود از مرد. در اینجا نظریاتی‌ ابراز شده است. دقیق‌ترین آن‌ها این است که: حیا و عفاف و ستر و پوشش، تدبیری است که خود زن با یک نوع الهام برای گرانبها کردن خود و حفظ موقعیت خود در برابر مرد به کار برده است. زن، با هوش فطری و با یک حس مخصوص به خود دریافته است که از لحاظ جسمی نمی‌تواند با مرد برابری کند و اگر بخواهد در میدان زندگی با مرد پنجه نرم کند، از عهده‌ی زورِ بازوی مرد برنمی‌آید و از طرف دیگر نقطه‌‌ضعف مرد را در همان نیازی یافته است که خلقت در وجود مرد نهاده است‌ که او را مظهر عشق و طلب و زن را مظهر معشوقیت و مظلومیت قرار داده‌ است. 📚 مسأله‌ی حجاب، شهید مطهری، ص ۸۲ 🔸🍃 @mangenechi
هدایت شده از حمید رسایی ✔️
. ♻️ نظر مدیرمسئول انصاف نیوز و رفیق نزدیک رئیس جمهور و عضو موثر تیم رسانه‌ای دولت! آیا به بودن اخبار این جماعت می‌توان اعتماد کرد؟ 👈 کانال حمید رسایی: eitaa.com/rasaee
فَاللَّهُ خَيْرٌ حَافِظًا 💛 هرکجا هست خدایا به سلامت دارش.‌‌. 🆔@yavaranezoohor
هدایت شده از افق انقلاب
🔺هنوز خبر موثقی از سلامت یا شهادت سید بزرگوار در دسترس نیست، اما اگر شهید هم شده باشند هیچ خللی در این مسیر مقدس ایجاد نخواهد شد بلکه شهادت مردان بزرگ فقط مسیر پیروزی را هموارتر میکند. مطمئن باشید مشیت الهی هر آنچه باشد اتفاق می افتد. محکم بمانید و در شبکه های اجتماعی ناشر ضعف نباشید. مبارزه ای در این سطح مردان و زنانی عاشورایی میطلبد.