آیت‌الله شیخ غلامحسین آبشاهی یزدی فرزند ملاعلی اکبر، در سال 1270ش در محله آبشاه یزد، به دنیا آمد. پدرش عالم دینی و امام جماعت محبوب مردم یزد بود.
غلامحسین برای ادامه تحصیلات دینی به اصفهان مهاجرت کرد. پس از آن به حوزه علمیه قم رفت و از محضر آیت‌الله العظمی حائری میبدی استفاده کرد.
پس از آن به اصفهان مراجعت و مشغول تدریس شد و از مرحوم سیدعلی نجف‌آبادی اجازه اجتهاد دریافت نمود.
مرحوم آبشاهی افزون بر اقامه جماعت، نماز عید فطر را در امامزاده شاه میرحمزه اقامه می‌کرد.
ایشان فعالیت بسیاری بر ضد رژیم منحوس پهلوی داشت و در دوران رژیم منحوس پهلوی که اقلیت‌های دینی قدرت بسیاری پیدا کرده و به حقوق مسلمانان تعدی می‌کردند تکیه‌گاه مسلمانان بود.
زمانی که کلیمیان در اصفهان قصد ویران کردن امامزاده شاه میرحمزه را داشتند ایشان مانع شد.
همچنین زمانی که کلیمیان امامزاده را آتش زده بودند، با اطفای به موقع حریق مانع هتک حرمت بیشتر امامزاده شد.
ایشان زاهد و دائم الذکر و پر مطالعه بود و غسل جمعه‌اش ترک نمی شد.
سرانجام این فقیه مجاهد و نستوه در اسفند 1331ش در اصفهان از دنیا رفته و در تخت فولاد آرمید.
@maosya
عارف و سالک الی الله، عالم مجاهد آیت‌الله سید زین‌العابدین طباطبایی ابرقویی：
اولین اسباب توفیق تقوا، نماز اول وقت است.
نماز در اول وقت با نوافل آن نمازی است که اسباب ترک معصیت می‌شود و انسان را متقی می‌سازد و از آفات دنیوی و عذاب اخروی محفوظ می‌سازد.
اگر کسی بخواهد نافله خوان بشود تا نمازش قبول شود لابد و ناچار است که نماز را در اول وقت به جا آورد.
ریاضتی از این بزرگتر و مجاهده‌ای مشکل‌تر از آن نیست.
@maosya
پیرغلام حسین
پیرغلام ابی‌عبدالله الحسین ع، شاعر و مدیحه‌سرای اهل‌بیت ع، عالم ربانی، مجاهد وارسته و سخنور توانا حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ غلامحسین ابویی معروف به "حاج شیخ" از عالمان عامل دارالعباده است.
"حاج شیخ" از شاگردان و ارادتمندان شهید محراب آیت‌الله صدوقی ره بود که بیش از هفتاد سال فعالیت علمی، تبلیغی، سیاسی و خدمت به اسلام و اهل‌بیت ع را در کارنامه خود دارد.
واعظ شهیر یزد که بیشتر منبرهایش را در محله‌های نجف‌آباد، رحمت‌آباد، دهنو ایراد می‌کرد؛ حامی جدی نهضت حضرت امام خمینی ره بود و افراد بسیاری را به این مسیر رهنمون شد.
پس از پیروزی انقلاب همیشه در صحنه بود و در مراسم شهدا و راهپیمایی‌ها حضور پررنگی داشت. در اواخر عمر و به رغم بیماری با ویلچر در این مراسم‌ها حضور می‌یافت.
فرزندش حجت‌الاسلام حاج شیخ محمدحسین ابوئی از آزادگان سرافراز دفاع مقدس است.
"حاج شیخ" پس از عمری تلاش در راه گسترش علوم و معارف دینی، تربیت شاگردان در حوزه دانش اسلامی و تبیین مذهب حقّه جعفری، در بهمن 1394 جان به جان‌آفرین تسلیم کرد.
@maosya
جانباز ۷۰ درصد حاج‌حسین خسروخاور از ایثارگران شاخص کشور و استان یزد در سال 1321 در روستای «هفت‌هر» شهر ندوشن به دنیا آمد.
قبل از حضور در جبهه و جانبازی در اصفهان نانوا بود و اخبار نهضت امام خمینی ره را دنبال می‌کرد و همراهی‌اش با انقلاب از شهریور سال ۱۳۵۷ جدی‌تر شد و در انتشار و توزیع اطلاعیه امام و برانگیختن مردم بر علیه نظام پوسیده طاغوتی نقش داشت.
حاج حسین ۳۵ ساله و صاحب شش فرزند قدونیم بود که در طرح «لبیک یاخمینی ره» شرکت کرد و پس از گذراندن دوره آموزشی در بهمن ۶۲ به عنوان تک‌تیرانداز گردان قاسم‌بن‌الحسن (ع) تیپ الغدیر یزد به جبهه اعزام شد.
در حالی که تنها ۲۷ روز از حضورش در جبهه می‌گذشت، در روند اجرای عملیات خیبر با انفجار گلوله کاتیوشا به شدت مجروح شد و به درجه جانبازی نائل آمد. ۲۴ بار عمل جراحی و اعزام به خارج در آذر ۶۴ برای ادامه درمان سودی نبخشید.
سال‌هاست که این جانباز فداکار از نعمت بینی و فک بالا محروم است و تنها از راه دهان نفس می‌کشد؛ دو چشمش را از دست داده، گوش‌هایشان به سختی می‌شنود و دست راستش عصب حرکتی ندارد.
انتظار حاج‌حسین در قبال این همه ایثار چنین است: «من جان ناقابلی داشتم که برای دفاع از سرزمین و کشورم آن را هدیه کردم و فقط امید دارم که خداوند از من بپذیرد، اما از مسئولان می‌خواهم همان طور که رهبری فرمودند: مردم ولی‌نعمت ما هستند؛ به درد مردم برسند و دائم تکرار نکنند که ما در شرایط تحریم هستیم و اجازه ندهند دشمنان از این مسائل سوء‌استفاده کنند.؟!»
@maosya
رشید‌الدین ابوالفضل میبدی نگارش «کشف الاسرار و عدة الابرار»، را در اوایل سال قمری۵۲۰ قمری آغاز کرده است. این اثر بزرگ‌ترین و حجیم‌ترین کتب تفسیری است که بر طریقه عرفانی و مشرب صوفیانه نوشته شده و ضمن برخورداری از حلاوت زبان فارسی، دربردارنده نکات جالب عرفانی، تفسیری، تاریخی و ادبی است.
نکات قابل توجه در رابطه با فضایل آل پیامبر (ع) در این تفسیر به چشم می‌خورد؛ به عنوان نمونه، ماجرای مباهله پیامبر (ص) و اصحاب کساء با ترسایان نجران، عقد اخوت میان حضرت رسول (ص) و امیرمؤمنان (ع) در مدینه و پس از برقراری برادری بین مهاجران و انصار، ولایت امیرمؤمنان (ع) بر مؤمنان در آیه ۵۵ مائده، نزول آیه نجوا در حق حضرت امیر (ع)، نقش حضرت در فتح خیبر و ناکارآمدی ابوبکر و عمر و فضایل حضرت صدیقه طاهره و امام حسن و امام حسین (ع).
او در جایی نوشته: «علی مرتضی، ابن‌عم مصطفی، شوهر خاتون قیامت، فاطمه زهرا که خلافت را حارس بود و اولیا را صدر و بدر بود ... رقیب عصمت و نبوت بود، عنصر علم و حکمت بود، اخلاص و صدق و یقین و توکل و تقوی و ورع شعار و دثار وی بود، حیدر کرار بود، صاحب ذو الفقار بود، سید مهاجر و انصار بود.
این تفسیر نشان می‌دهد که قبل از استقرار دولت صفویه و رسمیت تشیع در ایران، گرایش به اهل‌بیت (ع) در میان مردم خطه دارالعباده به طور عمیقی وجود داشته و علمای اهل‌سنت نیز ناچار از پذیرش این واقعیت بوده‌اند.
@maosya