#حدیث 🔴انسان بايد براى آخرتش از دنيا،براى مرگش از زندگى و براى پيرى اش از جوانى، توشه برگيرد،چرا كه دنيا براى شما آفريده شده و شما براى آخرت آفریده شده اید. @margo_akherat

✅ذكر لا إِلهَ‌ إِلاَّ اللّهُ‌ ✍رسول خدا (ص) فرمودند: ذكر« لا إِلهَ‌ إِلاَّ اللّهُ‌ » را به مردگان خود تلقين كنيد، زيرا موجب آمرزش گناهان آنها مى‌شود. عرض كردند:اى پيغمبر خدا!گفتن آن در حال سلامت و حيات چگونه است‌؟ فرمود: باعث از بين رفتن بيشتر گناهان مى‌گردد و حضرت رسول اكرم (ص) سه مرتبه اين جمله را تكرار كردند. زيرا اين ذكر سايۀ انس مؤمن است 👈چه در زندگى، 👈چه هنگام مرگ، 👈و چه در روز محشر. ⬅️و رسول خدا (ص) فرمود كه جبرئيل گفت: اى محمّد! كاش مى‌ديدى كه در روز رستاخيز يك گروه با صورتى نورانى و درخشان در حالى كه ذكر( لا إِلهَ‌ إِلاَّ اللّهُ‌ و اللّه اكبر )بر زبان دارند، محشور مى‌گردند؛ 💥و گروه ديگرى كه با صورتى سياه به محشر درآيند كه شيون كنان فرياد مى‌زنند: اى واى بر ما كه تباه شديم. 📚ثواب الاعمال/ص۳۶ @margo_akherat

🚫🚫معرفی ۸ عذاب روحی جهنمیان!🚫🚫 در قرآن کریم عذاب‌های روحی دوزخیان در آیات متعدد و به مناسبت‌های مختلف بیان شده است که در زیر به عنوان نمونه به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود: ۱. از چشم خدا افتادن و محروم شدن از ارتباط با پروردگار: «قَالَ اخْسَۆُوا فِیهَا وَلَا تُکَلِّمُونِ»؛ (خداوند گوید) ذلیلانه در آنجا ساکت و دور گردید و هرگز با من سخن نگویید». ۲. دوری از رحمت خدا: «وَقِیلَ الْیَوْمَ نَنسَاکُمْ کَمَا نَسِیتُمْ لِقَاء یَوْمِکُمْ هَذَا وَمَأْوَاکُمْ النَّارُ وَمَا لَکُم مِّن نَّاصِرِینَ»؛ و (به آنها) گفته مى شود: امروز شما را فراموش مى‏ کنیم (در میان عذاب رها مى‏ کنیم) چنان که شما دیدار امروزتان را (در دنیا) فراموش کردید، و جایگاه شما آتش است و شما را هرگز یارى‏ کنندگانى نیست. ۳. مشاهده نعمت‌هایی که به دوستان و آشنایانشان در بهشت داده می‌شود: «وَنَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِیضُواْ عَلَیْنَا مِنَ الْمَاء أَوْ مِمَّا رَزَقَکُمُ اللّهُ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْکَافِرِینَ»؛ و اهل آتش بهشتیان را ندا کنند که از آب یا از آنچه خدا شما را روزى کرده بر ما فرو ریزید. گویند: همانا خداوند این دو را بر کافران حرام نموده است. ۴. گفتگو‌های دلخراش و جانکاهی که میان بهشتیان و دوزخیان رد و بدل می‌شود، و روح دوزخیان را سخت آزار می‌دهد: «وَنَادَى أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابَ النَّارِ أَن قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدتُّم مَّا وَعَدَ رَبُّکُمْ حَقًّا قَالُواْ نَعَمْ فَأَذَّنَ مُۆَذِّنٌ بَیْنَهُمْ أَن لَّعْنَةُ اللّهِ عَلَى الظَّالِمِینَ»؛ و بهشتیان دوزخیان را ندا مى ‏دهند که ما آنچه را پروردگارمان به ما وعده داده بود، درست و ثابت یافتیم، آیا شما نیز آنچه را پروردگارتان وعده داده بود حق و ثابت یافتید؟ گویند: آرى! پس آوازدهنده‏اى در میان آنان آواز مى‏ دهد که لعنت خداوند بر ستمکاران باد. ۵. حسرت: «.. کَذَلِکَ یُرِیهِمُ اللّهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَیْهِمْ وَمَا هُم بِخَارِجِینَ مِنَ النَّارِ». این چنین خداوند عمل‏ هاى (دنیوى) آن‌ها را مایه‏ حسرتى به آن‌ها ارائه مى ‏دهد، و آن‌ها هرگز از آتش بیرون آمدنى نیستند. «وَیَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا»؛ و (به یاد آر) روزى که ستمگر پشت دست ‏هاى خود را به دندان مى‏ گزد، مى‏ گوید: اى کاش همراه پیامبر راهى را (به سوى خدا) پیش می گرفتم. ۶. تحقیر و ذلت و خواری: «ذُقْ إِنَّکَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْکَرِیمُ»؛ (و بگویید) بچش که حقّا تو همان قدرتمند گرامى هستى «یُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَیَخْلُدْ فِیهِ مُهَانًا»؛ (و به لحاظ تقارن گناهان اعتقادى و عملى وى) عذاب او در روز قیامت دو برابر شود و در آن عذاب همیشه به خوارى بماند. ۷. پایان ناپذیری جهنم و عذاب: «وَنَادَوْا یَا مَالِکُ لِیَقْضِ عَلَیْنَا رَبُّکَ قَالَ إِنَّکُم مَّاکِثُونَ»؛ آن‌ها ندا در مى‏ دهند: اى مالک (جهنم، بگو) پروردگارت ما را بمیراند و نابود سازد! گوید: بى‏ تردید شما (در این جا) ماندگارید. ۸. راه فرار نداشتن از جهنم: «کُلَّمَا أَرَادُوا أَن یَخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِیدُوا فِیهَا وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِیقِ»؛ هر گاه اراده کنند که از (شدت) غصه از آنجا بیرون آیند (به اجبار) در آن بازگردانده مى‏ شوند و (گفته مى‏ شود) بچشید عذاب سوزنده را؛ و ... @margo_akherat

شیطان به رسول خدا(ص)گفت: 🍃من طاقت دیدن شش خصلت را در انسانها ندارم ... 1... وقتی به هم میرسند سلام میکنند . 2... با هم مصافحه " رو بوسی " میکنند . 3... برای هر کاری انشاالله می گویند . 4... از گناه استغفار می کنند . 5... ابتدای شروع هر کاری بسم الله می گویند . 6... تا نام حضرت محمد ص را میشنوند صلوات میفرستند . 🍃اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم 🍃 @margo_akherat

✅"پرداخت خُمس" ✍از وظایف بسیار_مهم ادای حقوق مالی امام زمان است از جمله خمس که از واجبات شرعی و از فروعات اسلام است و باید توجه داشت تصرّف در مالی که خمس آن داده نشده، جایز نیست و حرام است. امام صادق می‌فرمایند: شدیدترین و سخت‌ترین حالاتی که مردم در روز قیامت در آن به سر می‌برند، وقتی است که مستحقّین خمس برمی‌خیزند و می‌گویند: پروردگارا خمس ما چه شد؟ خمس ما را به ما ندادند.*۱ امام زمان صراحتا فرموده اند: لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر کسی که از مال ما (خمس) درهمی را بدون اجازه ما بخورد... به درستی پیامبر فرمودند کسی که نسبت به خاندانم آنچه را خداوند حرام دانسته، حلال بشمارد، به زبان من و زبان هر پیامبری که دعایش مستجاب است، ملعون است.*۲ 📚 ۱. عوالی اللئالی ج۳ ص۱۲۷ ۲. کمال الدین ص۵۲۲؛ الاحتجاج ص۴۷۹ @margo_akherat

⛔️تڪرارڪَﻨـــــ🔥ــﺎﻩ ”سـبـب سـبـڪـ شـدن شـخـص نـزد خـداونـد مـےشـود“➣ انجام دادن ڪَناه وخشنود شدن وپایدار بودن برڪَناه سبب سبڪ شدن نزد «پرودڪَار و افتادن از چشم اوست و هنڪَامے ڪه ڪسے نزد خداوند بــےارزش باشد ڪسے او را یارے نخواهد ڪرد» 💕چنانڪه اللّه متعال مے فرماید: ◁وَمَن يُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّكْرِمٍ «و هر ڪه را خدا خوار ڪند او را ڪَرامـے دارنده اے نیست». (سوره حج آیه ۱۸) از حد الله تجاوز نڪنیم تا مبدا با ڪَناه اورا از خود برنجانیم😢 @margo_akherat

🌹چرا معاویه، امام حسن مجتبی(ع) را با این‌که با او صلح کرده بود، به شهادت رساند؟ ✍وجود مبارک امام مجتبی(ع) به چند دلیل مانعی بزرگ برای ولایت عهدی یزید به شمار می آمدند: 1⃣ آن حضرت شخصیت معنوی بالایی داشت و همه او و برادرش امام حسین(ع) را دو آقای جوانان بهشتی می شناختند و خدمات فراوان آن حضرت در مدینه از او شخصیت عظیمی در اجتماع ساخته بود و در عراق نیز به سبب شیعه بودن اکثریت مردم، حضرتشان جایگاه و پایگاه ویژه ای داشت. به این سبب، معاویه به راحتی نمی توانست ولایت عهدی یزیدی را مطرح کند که از معنویات بویی نبرده و جوانی خام و اهل شراب و قمار بود. 2⃣ امام حسن(ع) از کسانی بود که نه تهدید او را وادار به عقب نشینی می کرد و نه تطمیع وی را به سکوت و تسلیم وا می داشت. همچنین گزینه دور کردن از مرکز جامعه اسلامی به بهانه هایی؛ مانند امارت و قضاوت درباره امام حسن(ع) قابل اجرا و عمل نبود؛ چون آن حضرت، هیچ مسئولیتی از طرف معاویه نمی پذیرفت و معاویه نیز برای اجبار بر این مسئله قدرتی نداشت. 3⃣ قرارداد صلحی میان حضرت مجتبی(ع) و معاویه وجود داشت که بنابر یکی از بندهای آن، معاویه حق نداشت بعد از خودش کسی را به جانشینی انتخاب کند، بلکه زمامداری بعد از او به حضرتشان می رسید و این خود، مانع بزرگ سیاسی و اجتماعی به شمار می آمد. این بند از قرارداد در کتاب های تاریخی معتبر فراوانی وجود دارد: «علما بر این اتفاق دارند که حسن [بن علی] حکومت را به معاویه تا زمان حیاتش واگذارد کرد نه بیش از آن، تا این که خلافت بعد از او به خودش برگردد و قرارداد بین آن دو این گونه بسته شد». «هنگامی که علی به شهادت رسید، حسن بن علی در عراق و معاویه در شام به حکومت رسید ...امام مجتبی(ع) با لشکری از کوفه به قصد جنگ با معاویه حرکت کردند و معاویه نیز با لشکری از شام، رهسپار میدان جنگ شد. بعد از رویارویی دو لشکر و آن وقایع، کار به صلح کشید و صلح نامه ای در آن میان به امضا رسید که یکی از بندهای آن این بود: به این شرط که معاویه، خلافت را بعد از خود به حسن واگذارد». 💥با توجه به جهات فوق به سبب زنده بودن امام حسن مجتبی(ع)، معاویه هیچ توجیهی برای طرح ولایتعهدی فرزندش نداشت و از همین جا روشن می شود که حضرت مجتبی(ع) با این که به یقین می دانست معاویه به صلح نامه عمل نخواهد کرد، اما با دقت تمام، موادی را در آن قرارداد گنجاند که رسوایی معاویه را - که بسیار ظاهرفریبی می کرد - با دست خودش فراهم کند. 📚از بیانات استاد انصاریان ✅ کانال آیَتٌ اَلله بَهجَت @margo_akherat

❌خصوصیات نهرها در بهشت❌ خصوصیات این نهرها بدبو نبودن و نشدن و فاسد نشدن است. چرا که در آنجا جای فساد و تباهی نیست و مواد غذایی بهشتی با گذشت زمان دگرگون نمی‌شود و این عالم دنیاست که به خاطر وجود انواع میکروبهای مخرب مواد غذایی به سرعت به سوی فساد می‌رود. در نتیجه چهار نهر اعم از آب خالص و شیر و شراب طهور و عسل مصفی با ویژگی خاص خودش در بهشت موجود است. آیا در بهشت آبشار هم وجود دارد؟ آبشارهای بهشتی چگونه است؟ در آیات متعدد قرآن در توصیف بهشت و خصوصیات آن سخنان فراوانی به میان آمده است از جمله آبشارهای بهشتی، چنانچه می‌فرماید: «و ماء مسکوب» بهشتیان در کنار آبهایی آبشار مانند به سر می‌برند. مسکوب از ماده سکب به معنی ریزش است و ریزش آب از بالا به پایین به صورت آبشار بهترین منظره را ایجاد می‌کند و زمزمه های آن گوش جان را نوازش می‌دهد و منظره های آن چشم را فروغ می‌بخشد و این امر یکی از مواهب بهشتیان قرار داده شده است. نام چشمه های بهشتی چیست و ویژگی‌های آن چه می‌باشد؟ در سوره مبارکه قرآن از چشمه های فراوان بهشتی یاد شده است. از جمله «فیهما عینان تجریان» (7): در آن دو بهشت دو چشمه به طور مداوم جریان دارد در ذیل تفسیر آیه شریفه برخی مفسرین عقیده دارند که این دو چشمه یک «سلسبیل» و دیگری «تسنیم» است و برخی دیگر می‌فرمایند یکی از این دو چشمه «شراب طهور» و دیگری چشمه «عسل مصفی» می‌باشد. در آیه دیگر اشاره به جوشش و فوران دائمی این چشمه‌ها دارد و می‌فرماید: «فیهما عینان نضّاختان» (8): در آنجا دو چشمه در حال فوران است. در سوره مبارکه دهر در خصوص احوالات بهشتیان می‌فرماید: «ویسقون فیها کاساً مزاج‌ها زنجبیلا عیناً فیها تسّمی سلسبیلا» (9) بهشتیان در آنجا از جامهایی سیراب می‌شوند که لبریز از شراب طهوری است که با زنجبیل آمیخته است و از چشمه ای است در بهشت، که نامش سلسبیل است. بسیاری از مفسران تصریح کرده‌اند که اعراب جاهلی از شرابهایی که آمیخته با زنجبیل بود لذت می‌بردند زیرا که تندی مخصوصی به شراب می‌داد و قرآن در اینجا از جامهایی سخن می‌گوید که شراب طهورش با زنجبیل آمیخته است البته بدیهی است که میان این شرابهای دنیا و آن شراب تفاوت بسیار زیاد است. و سلسبیل نوشیدنی بسیار لذیذی را می‌گویند که به راحتی در دهان و در گلو جاری می‌شود و کاملاً گوارا است؛ و برخی دیگر از مفسرین می‌گویند که از ماده تسلسل گرفته شده که به معنی حرکت پی در پی است در نتیجه این چشمه دائماً در حال حرکت و روان بودن است. چشمه دیگری که آیات الهی سرّ آن را آشکار می‌کنند چشمه تسنیم است که می‌فرماید: «و مزاجه من تسنیم عیناً یشرب بها المقربون» (10): این شراب طهور ممزوج با تسنیم است همان چشمه ای که مقربان از آن می‌نوشند. @margo_akherat