حقیقی ترین نعمت ؛ حقیقی ترین نعمت و حقیقتِ نعمت که به واسطه اش سایر نعم چون باران سرازیر می شود ، وجود گرامی حضرت ولی امر خداوند ، وصی رسول رب العالمین ، مقام امامت و ولایت ، « حضرت مهدی عج » می باشد . همگی آرزو می کنیم : ای کاش خداوند اسباب و مقدمات ظهور حضرت را فراهم کند ؛ اما این نکته نیز گفتنی است که به هر دلیل ، از دو امر مهم غافلیم : اولی ، وسعت و ژرفای فقر و نیازمان به امام است و دومی ، جایگاه ، توانایی و مأموریت تعریف شده برای حضرت موعود . به صراحت باید گفت که ما ، انسان ، جهان هستی و عوالمش را نمی شناسیم . از لایه های تو در تو و عجیب وجود آدمی هم بی خبریم . از راز خلقت انسان بی اطلاعیم و از نقش و مأموریتش در عالم غافل ، از همین رو در اثر ابتلای به بیماری بی معرفتی و جهل ، از وسعت و حد فقر و نیاز موجودات منتشر در هستی و از جمله خودمان به حضور امام معصوم و حجت خدا بی خبریم و خواسته های محدود و محصورمان را نیز در جهان مادی می بینیم و آن را هم به مدد خود و اسباب دست ساز خود و مردان و زنانی چونان خود برآورده شدنی می پنداریم و روی نیاز به درگاه بی نیاز نداریم ؛ چنان که در اثر بی خبری از جایگاه امام معصوم ع و مأموریت ایشان برای دیگر گون ساختن زمین و زمان و بازگرداندن همه امور آشکار و نهان بر جای خود ، استقرار عدالت ، برطرف ساختن ظلم رفته بر خلق عالم ( انسان و غیر انسان ) ، تأسیس دولت در زمین و مدیریت و تدبیر گری امور موجودات ، ضرورت حضور ایشان و ظهور حضرتش را در نمی یابیم . خدا می داند که این بدبختی بزرگ ، چه بر سر ما آورده است ؛ چنان که همو می داند که در این وضعیت ، گسترهٔ غیبت تا کجا ادامه می یابد و چه روز و روزگار دهشتناکی را فراروی خواهیم داشت ؟ وضعی که جمله ماحصل غیبت و غفلت ماست . * منبع : گام به گام تا استراتژی انتظار ، از اینجا تا دولت کریمه . نویسنده : اسماعیل شفیعی سروستانی . ص ۱۳۲_۱۳۳_۱۳۵ https://zil.ink/kanoon.mahdaviat.sh.u

روی نیاز به سوی بی نیاز عبارت « برای فرج دعا کنید ...! » یا مشابه آن ، که برگرفته از برخی روایات معصومان ع نیز هست ، برای عموم موعودیان آشنا است . دعا ، قرین با طلب و تقاضا است ؛ اما در وجهی دیگر ، دعا ناظر بر احساس نیاز تام و تمام تا سر حد اظطرار نیز هست . شاید یکی از حکمت های نهفته در پس دعای مستجاب ، همین رسیدن به اظطرار باشد ؛ چه اضطرار درخواست کننده را وا می دارد تا از ژرفای وجود طلب کند و ملاحظه اضطرار و نهایت درماندگی درخواست کننده است که دریای رحمت خداوند را به جوشش می آورد تا بنده ای از اضطرار و درماندگی برهد . درک اضطرار و طلب استجابت دعا ، رفیق « استغناء از غیر و ماسوی الله » نیز هست . بسیاری از ما ، هم زمان ، دستی به آسمان بر می دارند و دستی دیگر به زمین ، به امید اینکه یکی از دو در گشاده شود ، درب آسمان یا درب زمین . این گونه طلب نیز ناظر بر اضطرار تام ، طلب تام و لاجرم اجابت تام نیست و شاید این واقعه و وضع و روز ما ، خود پرده ای از پرده های راز غیبت یک هزار و چند ساله حضرت بقیة الله الاعظم را کنار بزند . به عبارت دیگر ، ما به رغم آنچه بر زبان می رانیم و حتی دست به دعا بر می داریم ، نه احساس فقر می کنیم ، نه طالبیم ، نه خود را در اضطرار می یابیم و نه چشم از غیر حضرت دوست بر می داریم ؛ در حالی که برای خالی نبودن عریضه ، عباراتی دعایی را نیز بر زبان می رانیم . این همه در حالی است که از این گونه پرسش ها غفلت می کنیم : * آیا اگر چنان که خداوند و پیامبر اکرم ص مقرر کرده بودند ، مدیریت و انتظام امور به دست امام معصوم ع بود ، به این وضع و روزگار می رسیدیم ؟ * آیا همین فرهنگ و تمدن پر بلا و آفت را تجربه می کردیم ؟ یا وضعی دیگرگون نصیب خلق عالم می شد ؟ * طرح کلی و جزیی امامت برای اداره مناسبات مادی و فرهنگی بشر چه بوده است ؟... اگر چشم می گشادیم ، این معنا را که ذکرش در دعای « عهد » رفته است ، در می یافتیم : « ظهر الفساد فی البر و البحر بما کسبت أیدی الناس ...؛ ظلم و فساد در خشکی و دریا آشکار شده ، ظلمی که حاصل خود عمل مردم است . » _ باید دست به دعا برداریم ، شاید حضرت مدد دهد و ما پی به فقر خود ببریم و به وسعت و ژرفای تباهی منتشر در گستره زمین برسیم ؛ _ باید دست به دعا برداریم ، شاید حضرت ما را به درک اضطرار و اضطراب عالم و آدم نائل سازد ؛ _ باید دست به دعا برداریم ، شاید حضرت موعود ما را در کشف چرا خواندن و چگونه خواندن امام مدد دهد ؛ _ باید دست به دعا برداریم ، شاید عطش و تشنگی به جان ما بیافتد و « دعای فرج » بخوانیم ، خواندنی که در طرفة العینی دعا را مستجاب می سازد ؛ _ ما می بایست بیاموزیم که برای دین داری و حفظ دین که عین سلامت و نیک بختی دنیا و آخرت است باید در خدمت در آمد ؛ نه آنکه در خدمت بگیریم . * منبع : گام به گام تا استراتژی انتظار ، از اینجا تا دولت کریمه . نویسنده : اسماعیل شفیعی سروستانی . ص ۱۳۱_۱۳۴. https://zil.ink/kanoon.mahdaviat.sh.u

فراخوان ویژه‌نامه نوروز نشریه موعود 📌 ویژه‌نامه نوروز ✅ محور موضوع: «آداب انتظار» آثار ادبی و پژوهشی در قالب: 📃 مقاله 📜 شعر 📗 داستان 📚 معرفی کتاب  🎤 مصاحبه ✏️ و ... ⏳مهلت ارسال آثار: تا ۱۷ اسفند ماه 🟠 آثار خود را به آیدی saa2909 (ایتا، تلگرام، بله) ارسال بفرمایید. 🟠 نظر، پیشنهاد و انتقاد خود را به آیدی saa2909 (ایتا، تلگرام، بله) ارسال نمایید. 🟡 شبکه‌های اجتماعی کانون مهدویت دانشگاه شیراز: https://zil.ink/kanoon.mahdaviat.sh.u 🟡 شبکه‌های اجتماعی نشریه موعود: https://zil.ink/nashriemouood