✅حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: 🔸 #نماز به‌منزلۀ کعبه، و تکبیرةالاحرام [همچون] پشت سر انداختن همه چیز غیر خدا و داخل شدن در حرم الهی است؛ 🔹و قیام به‌منزلۀ صحبت دو دوست و رکوع خم شدن عبد در مقابل آقاست و سجده نهایت خضوع و خاک شدن و عدم شدن در مقابل اوست. ☘️ وقتی که عبد در آخر نماز از پیشگاه مقدّس الهی باز می‌گردد اولین چیزی را که سوغات می‌آورد سلام از ناحیه‌ اوست. 📚 برگی از دفتر آفتاب، ص١٣٧

اول وقت که نماز بخوانی شتر🐪 قربانی کرده ای اما آخر وقت یک گنجشک🐤 🌸آیت الله حق شناس🌸 🤲اللهم عجل لولیک الفرج🤲 🌸🍃

♥️ یافاطمه ♥️ ♥️🌸🍃

🤲خدا حفظش کنه ان شاءالله 🌸 ماشاءالله 🌸 🌸🍃

لطفا با حال مناسب ببینید👌🏾💔😞 التماس دعا برای مردم مظلوم غزه الهم عجل لولیک الفرج بحق زهرا💔🤲

بعد رو کرد به سوی وحید و من و پرسید: -شما پیش او بودید؟ شما کنارش بودید؟ با کمال تعجب گفتیم: بله. ناگهان فریادی از دل کشید.با ناله‌گفت: - وای، وای. خدای بزرگ، اون دیگه کی بود؟ چقدر دیر او را شناختیم. بعد همراه با بغض و‌گریه‌ای که داشت ماجرا را این طوری تعریف کرد: - سه روز پیش که نوبت اکیپ ما شد که به خط بریم، از همه دیده‌بان‌ها خداحافظی کردم. ولی غیور در سنگر نبود همه اطراف را هم گشتم. پیداش نکردم. یکی از دیده‌بان‌ها گفت: گمان می‌کنم غیور باز رفته پایین درّه، کنار رودخانه. چون هر روز به تنهایی، مدتی به اون جا میره و کنار چشمه می‌شینه. سریعاً سراشیبی تند درّه را دویدم و خودم را به کنار رودخانه رسوندم.

غیور روی سنگ‌های کنار رودخانه نشسته بود. صورتش خیس بود. اول فکر کردم صورتش را شسته ولی بعد دیدم نه، داره زار زار‌گریه می‌کنه پرسیدم: - غیور این جا چه می‌کنی!؟ گفت: هیچ، دلم گرفته بود, اومدم کمی خلوت کنم. برای این که شوخی کرده باشم و او را از این حالت دربیارم، گفتم: - التماس دعا. نور بالا می‌زنی‌ها. غیور جان، نورانی شده ای‌ها. نکنه یه وقت می‌خوای شهید بشی؟ لبخندی زد و گفت: ولی چهره من که سیاهه بعدش پرسیدم: خوب. حالا چی می‌خواندی؟ گفت: روضه علی اصغر را زمزمه می‌کردم. کنجکاوی کردم و پرسیدم: حالا چرا روضه علی اصغر؟ بلافاصله گفت: - چون من مثل علی اصغرع شهید می‌شم، ترکش به گلویم می‌خوره با خنده گفتم: -شهید می‌شی؟ بنده خدا، تو اولین باره که به جبهه آمده ای. معمولاً بچه‌هایی که اولین بارشونه تا سنگر استراحت دیده‌بانی میارن تا با حال و هوای جبهه آشنا بشن. بعداً کم کم به خط می‌فرستند دوباره گفت:من کی گفتم: توی خط شهید می‌شم؟ با دستش اشاره به طرف قبضه‌هایی که پشت کوه قرار داشتند کرد و گفت: - من اونجا شهید می‌شم. کنار آن قبضه‌ها. گفتم: -شوخی نکن. ولی تو دیده‌بانی، نه قبضه چی.