eitaa logo
|🟥🟥🟥 مرصاد 🟥🟥🟥|
2.6هزار دنبال‌کننده
99.7هزار عکس
65.4هزار ویدیو
411 فایل
بصیرت تشخیص حق از باطل نیست بصیرت تشخیص حق از حق نماست 🔴 هدف کانال مرصاد جهادتبیین براساس رهنمودهای مقام معظم رهبریست. @marsad ➤‏჻჻჻✺ 🔴 مشتاقانه پذیرای انتقادات سازنده شمائیم: https://eitaa.com/sa_re_mi
مشاهده در ایتا
دانلود
40.65M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔴 پروژه چیست؟! ⬅️ [بررسی توهمات، توهینها و انحرافات ] 2⃣ قسمت دوم 🔻آنچه در این قسمت خواهید شنید: 👈 علی یعقوبی و تعلیمات حضرت زهرا س در آسمان به ایشان 👈 علی یعقوبی معتقد است نیروهای نظامی به درد نبرد با اسرائیل نمیخورند و من باید مبارزه کنم. 👈من و ذوالقرنین فقط اذن فتح داریم😳 ⬅️ ادامه این برنامه را در قسمت‌های بعدی حتما دنبال کنید 🔺روشنا؛ بررسی تخصصی : سربازان ولایت  @sarval
46.03M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
قسمت 4 (بررسی انحرافات و توهمات ) ✅توجه: انتشار این مطالب تولیدی که تماما در دفاع از ساحت مقدس و با بهره گیری از اساتید حاذق حوزه علمیه ساخته و تقدیم نگاه شما می شود، با شما عزیزان و بزرگواران. 👈🏼تولید از ما انتشار حداکثری از شما.... 🇮🇷 ⃟ٖٖٜٖٜ ⃟ٖٖٜٖٜ ⃟ٖٖٜٖٜ🇵🇸 @marsad
واقعیت عدم ابلاغه لایحه عفاف و حجاب چه بود؟!.mp3
زمان: حجم: 2.15M
👈🏼واقعیت عدم ابلاغه لایحه عفاف و حجاب چه بود؟! 👈🏼مصوبه دبیرخانه شورای امنیت ملی چه بود؟! 👈🏼چرا آقای جلیلی به این جلسه دعوت نشد؟! 👈🏼آیا رئیس مجلس جلوی ابلاغ لایحه عفاف و حجاب را گرفته است؟! 🎙 📻
واقعیت عدم ابلاغه لایحه عفاف و حجاب چه بود؟!.mp3
زمان: حجم: 2.15M
👈🏼واقعیت عدم ابلاغه لایحه عفاف و حجاب چه بود؟! 👈🏼مصوبه دبیرخانه شورای امنیت ملی چه بود؟! 👈🏼چرا آقای جلیلی به این جلسه دعوت نشد؟! 👈🏼آیا رئیس مجلس جلوی ابلاغ لایحه عفاف و حجاب را گرفته است؟! 🎙 📻
🔴"ولایتمداری زبانی؛ نقاب نفاق!" ▪️عده‌ای همیشه نام رهبری را بر زبان دارند، اما در عمل کوچک‌ترین اعتنایی به فرمایشات ایشان ندارند! آنان در هر سخنرانی، در هر موضع‌گیری و در هر بیانیه، از ولایت‌پذیری دم می‌زنند، اما وقتی پای عمل به منویات رهبر انقلاب وسط می‌آید، مصلحت شخصی، منافع جناحی و بازی‌های سیاسی‌شان را به آرمان‌های انقلاب ترجیح می‌دهند. ▪️این افراد ولایت را نه به‌عنوان یک خط فکری و مسیر راه، بلکه به‌عنوان ابزاری برای تطهیر خود و تخریب مخالفانشان می‌خواهند. اگر سخنی از رهبری به نفع منافعشان باشد، آن را هزاران بار تکرار می‌کنند، اما اگر فرمایشی مخالف خواسته‌هایشان باشد، یا سکوت می‌کنند یا توجیه می‌تراشند! ▪️رهبر انقلاب بارها بر حفظ وحدت، تقویت پول ملی، پرهیز از افراط‌گرایی و حرکت در مسیر عقلانیت و عدالت تأکید کرده‌اند، اما برخی از مدعیان، همان‌هایی که نام رهبری را به زبان دارند، عملاً در مسیر تفرقه، التهاب‌آفرینی و تضعیف کشور قدم برمی‌دارند. "دشمن به‌دنبال اختلاف است؛ هر جا اختلافی باشد، دشمن در آنجا حاضر است. اتحاد ملت، بزرگ‌ترین سلاح در برابر توطئه‌ها است." (رهبر انقلاب معظم انقلاب) "باید همه در کنار هم قرار بگیریم؛ اتحاد کلمه و همدلی، راه مقابله با دشمنی‌ها و بدخواهی‌هاست." (رهبرمعظم انقلاب) ⚪️ این نفاق آشکار است! و تاریخ نشان داده که خطر این مدعیان دروغین، گاهی از دشمنان قسم‌خورده هم بیشتر است! ✍ |يجاهدون‌في‌سبيل‌الله‌ولا‌يخافون لومة‌لائم| ▫️سربازانقلاب▫️
📍عدالت‌خواهانی که دیگر عدالت نمی‌خواهند! 🔸جریان عدالت‌خواه روزی نماد مبارزه با رانت، ویژه‌خواری و فساد بود؛ اما امروز، برخی از چهره‌های منتسب به آن، خود به بخشی از همان ساختار قدرتی تبدیل شده‌اند که روزی علیه‌اش فریاد می‌زدند. سفر پرهزینه به قطر با پول بیت‌المال، بدون هیچ گزارش یا دستاورد، و سکوت رسانه‌ها و نهادهای ناظر، تنها بخشی از این تناقض آشکار است. در عرصه انتخابات نیز، قانون‌شکنی، ریخت‌وپاش، سوءاستفاده از امکانات عمومی و تریبون‌های رسمی، از عدالت‌خواهی اصیل فاصله‌ای جدی گرفته است. برخی از این افراد، اکنون صاحب تریبون در رسانه ملی شده‌اند و در کمال شگفتی، گاه به‌راحتی به اصول و آرمان‌های انقلاب اسلامی و حتی شخص امام خمینی(ره)، کنایه می‌زنند یا آن را تمام‌شده می‌دانند. 🔻عدالت‌خواهی، اگر به ابزار قدرت بدل شود و از آرمان‌های اصلی خود تهی گردد، نه تنها دیگر اصلاح‌گر نیست، بلکه به بخشی از بحران و انحراف بدل خواهد شد. 🔶اکنون زمان آن است که صدای بازخوانی و بازخواست از درون این جریان بلند شود؛ پیش از آن‌که سرمایه اجتماعی‌اش به‌طور کامل از بین برود.     ‌‌‍‌‎‌🆔 @marsad
▪️تحلیل | "ایسم‌سازی‌های مجازی" و جهاد تبیینی که به جیب ختم می‌شود ▫️در دنیای پرهیاهوی امروز، جایی که مرز میان حقیقت و نمایش به‌شدت تیره و تار شده، نوعی پدیده‌ی جدید در حال رشد است که می‌توان آن را "ایسم‌سازی مجازی" یا خودایسم‌های رسانه‌ای نامید؛ چهره‌هایی که با ژست ، دفاع از انقلاب، یا روشنگری، در واقع جایگاه خود را نه در مسیر آگاهی‌بخشی، بلکه در گردآوری فالوئر، لایک، دونیت و در نهایت پول‌های بی‌حساب تعریف کرده‌اند. تا جایی که به صراحت و وقاحت حتی عنوان می‌کنند: «که هر چقدر به ما پول بدهید، به همان میزان هم برایتان جهاد می‌کنیم»!!! ▫️این افراد – که نه پشتوانه علمی دارند، نه تجربه میدانی، و نه حتی دغدغه واقعی – با استفاده از ابزارهای بصری، جملات هیجانی و موج‌سواری روی مسائل روز، خود را به عنوان مرجع فکری در شبکه‌های اجتماعی معرفی کرده‌اند. برندسازی شخصی، تولید محتوای هدفمند برای تحریک احساسات مخاطب، و سپس دعوت به حمایت مالی، فرمول ثابت این موج نوظهور است. پدیده‌ای با عنوان "شبه‌روشنفکری نمایشی" در حال ظهور است که در آن، فرد از ابزارهای ارتباطی برای ساخت یک هویت شبه‌فکری استفاده می‌کند، بدون آن‌که واقعا چیزی به دانایی جمعی اضافه کند. ▫️ متاسفم که بگویم در اینجا با نوعی دگماتیسم فرهنگی مواجه‌ایم؛ جایی که مخاطب نه آگاه‌تر، بلکه گیج‌تر، وابسته‌تر و در عین حال سرکیسه‌شده‌تر از قبل باقی می‌ماند. ▫️خطر این جریان زمانی جدی‌تر می‌شود که ادبیات‌شان رنگ انقلابی و مذهبی به خود می‌گیرد؛ چرا که اعتماد عمومی به مفاهیم مقدسی چون "جهاد تبیین"، "ولایت‌مداری" یا "آگاهی‌سازی" به بازی گرفته می‌شود و اعتبار این مفاهیم را در ذهن مخاطب فرو می‌ریزد. ▫️در بلندمدت، ادامه این روند به پدیده‌ای مشابه با فرقه‌های دیجیتال منجر خواهد شد؛ جماعت‌هایی با رهبرانی اینستاگرامی یا یوتیوبی و اخیرا با پول‌پاشیهای عجیب و غریب و تسخیر ! که نه قابل نقدند، نه پاسخ‌گو، و نه متصل به هیچ نهاد معتبر فکری یا علمی. تنها هدفشان، نگه داشتن مخاطب در حلقه‌ای از احساسات، شوک و پرداخت است. جامعه‌ی آگاه باید تفکیک قائل شود میان کنشگر فکری متعهد و بلاگر پرمدعا؛ میان جهاد تبیین واقعی و نمایش‌های پرزرق‌وبرق سودجویانه. چرا که آینده‌ی آگاهی عمومی، گروگان این تمایز است. ✍کوتاه نوشتی از:
📌تحلیل | حجاب، قانون است؛ نه ابزار دوقطبی‌سازی ▫️در سال‌های اخیر، مسئله حجاب بارها در فضای رسانه‌ای و سیاسی کشور به‌گونه‌ای مطرح شده که گویی جامعه درگیر یک شکاف عمیق و دوقطبی جدی در این زمینه است. در حالی‌که اکثریت مردم _ کسانی که نسبت به شیوه اجرای قوانین انتقاد دارند _ قائل به ضرورت حفظ نظم اجتماعی و احترام به هنجارهای عمومی هستند. ▫️حجاب در جمهوری اسلامی نه یک مسئله صرفاً سلیقه‌ای، بلکه بخشی از قانون مصوب کشور است. مانند هر قانون دیگر، اگر در آن اشکالی وجود دارد، مسیر اصلاح آن، از بستر قانونی و گفت‌وگوهای تخصصی می‌گذرد، نه از نادیده‌گرفتن و رهاسازی کامل آن. ▪️باید مراقب بود که مطالبه رعایت حجاب به‌عنوان یک تکلیف قانونی، به اشتباه به عنوان «تقابل مردم با مردم» یا «تقابل حاکمیت با بخش‌هایی از جامعه» نشان داده نشود. این دقیقا همان چیزی‌ست که برخی رسانه‌ها و جریان‌های معاند به‌دنبال آنند: 👈تبدیل یک قانون به منشاء شکاف اجتماعی. در حالی‌که مطالبه‌گری در حوزه قانون، نشانه رشد اجتماعی است، نه سرکوب آزادی. ▪️هیچ مسئولی، صرفاً به بهانه فشارهای رسانه‌ای یا برداشت‌های شخصی، حق ندارد از اجرای قانون شانه خالی کند. رهاسازی مسئله حجاب، به معنای تضعیف حاکمیت قانون است. اگر قرار باشد هر قانون اجتماعی صرفاً بر مبنای فشار افکار عمومی یا غوغاسالاری فضای مجازی اجرا یا تعطیل شود، دیگر هیچ ثباتی برای جامعه باقی نخواهد ماند. 👈و البته این را هم باید اشاره کرد که اجرای قوانین مرتبط با حوزه عفاف و حجاب باید به دور از جنجال‌های رسانه ای باشد تا دستمایه سواستفاده از اغیار نگردد. ▫️آنچه مردم از مسئولان می‌خواهند، اجرای قانون با عقلانیت، عدالت و حکمت است. برخوردهای خشن یا بی‌تدبیری‌های گذشته، نباید بهانه‌ای شود برای ترک کامل مسئولیت. همان‌طور که مطالبه «نظم در رانندگی» نشانه دیکتاتوری نیست، مطالبه «رعایت قانون حجاب» نیز به معنای افراط‌گرایی نیست. ▫️ما در شرایطی هستیم که جامعه بیش از هر زمان نیاز به آرامش، انسجام و عقلانیت دارد. ▪️تعلیق در اجرای قوانین، آن‌هم قوانین فرهنگی و اجتماعی، نه‌تنها موجب آرامش نمی‌شود، بلکه اعتماد عمومی به نظام حکمرانی را نیز تضعیف می‌کند. 👈باید حجاب را از دایره جدل‌های سیاسی خارج کرد و به آن به‌عنوان بخشی از نظام حقوقی کشور نگریست با احترام به مردم، با دقت در اجرا و با جدیت در صیانت از قانون.
📌تحلیل مذاکرات از زاویه راهبردی؛ بازی ترامپ و اشتباه محاسباتی آمریکا ▪️مذاکره در سیاست بین‌الملل، ابزاری برای تأمین منافع ملی است، نه نشانه ضعف یا تسلیم. اما زمانی که طرف مقابل «سگ هار سیاست جهانی» باشد، باید هوشمندانه‌تر از همیشه وارد میدان شد. ترامپ که پیش‌تر تجربه شکست‌خورده‌ای در مواجهه با ایران داشت، اکنون با همان عجله، همان بی‌منطقی و همان توهم "توافق سریع" بازگشته است؛ گویی فراموش کرده ملت ایران زیر بار قلدری نمی‌رود. ▪️ترامپ سیاست خارجی را همچون یک می‌بیند: سریع، پرسر و صدا و بی‌اعتنا به تبعات. او حالا زیر فشار شدید صهیونیست‌هاست؛ همان لابی‌هایی که از ابتدا با هر نوع توافق با ایران مخالف بودند. 👈پروژه‌اش روشن است: برخورد ضربتی با ایران پیش از ورود به نبرد اصلی‌اش با چین. ▫️در معادلات جدید واشنگتن، ایران "مزاحمی راهبردی" است که باید سریع و بی‌هزینه از سر راه برداشته شود تا نوبت به رقیب اصلی برسد؛ یعنی چین. ▫️در این میان، برخی سعی می‌کنند میان مواضع علنی رهبری و روند مذاکرات، نوعی تناقض القا کنند. در حالی که تجربه‌های پیشین نشان داده، هرگاه مذاکره‌ای — با دشمنی مثل آمریکا— با تشخیص شرایط خاص و از موضع اقتدار بوده، با اذن مستقیم رهبری انجام شده است. نمونه‌ها روشن است: ☑️مذاکرات مستقیم در عمان در دوره اوباما (دولت دهم) که برای اولین‌بار زمینه گفت‌وگو را فراهم کرد؛ تنها پس از تأکید رهبری بر رعایت خطوط قرمز انجام شد. ☑️مذاکرات 1+5 در برجام (دولت یازدهم) که باز هم با اجازه و شرط نظارت دقیق صورت گرفت. ☑️مذاکرات تبادل زندانیان یا تبادل پیام‌ها در دوره شهید رئیسی که آن هم با نظر مثبت رهبری، ولی در چارچوب مشخص و غیرمستقیم دنبال شد. ▫️اکنون نیز مذاکرات غیرمستقیم در عمان، با همان الگوی قبلی در حال پیگیری است: غیرمستقیم، محدود به موضوع هسته‌ای، و با رعایت شروط نظام. این یعنی نه چرخشی در سیاست کلان وجود دارد و نه نرمشی از موضع ضعف؛ بلکه نوعی تاکتیک برای مدیریت فشارها، خنثی‌سازی پروژه دشمن و حفظ ابتکار عمل در میدان دیپلماسی است. 🔺و مهم‌تر از هر تحلیل سیاسی، تجربه عاشورا نیز برای ما چراغ راه است. مگر نه این‌که شب عاشورا، شمر برای حضرت اباالفضل‌ علیه‌السلام پیغام امان آورد؟ اما عباس بن علی آن امان‌نامه را پاره کرد، چون با عزت، با حق، و با وفاداری معامله نمی‌شود. دشمنی که از موضع تهدید پیام مذاکره می‌فرستد، دنبال صلح نیست؛ دنبال تسلیم است. ▪️ایران اگر قرار است مذاکره‌ای داشته باشد، باید دقیقاً از نقطه عزت، در چارچوب منطق و با تکیه بر دست بالا وارد شود. مذاکره نباید تبدیل به ابزار جنگ روانی دشمن یا بازی انتخاباتی ترامپ شود. آن‌چه باید در اولویت قرار گیرد، مقاومت هوشمندانه است. در این میان، نباید اجازه داد دیپلماسی بدل به ابزار شرطی‌سازی اقتصاد و روان جامعه شود. 🔻دشمن عجول است. و این نقطه ضعف اوست. همان‌طور که در سال‌های گذشته نشان دادیم، اگر ایستادگی کنیم و بازی را به قواعد خودمان تنظیم کنیم، طرف مقابل مجبور به عقب‌نشینی خواهد شد؛ نه از سر لطف، بلکه از سر ناتوانی در شکست ما. ✅در آخر آنچه ذکرش مهم به نظر می‌رسد تاکید بر این نکته است که طبق فرمایش رهبر معظم انقلاب، تصمیم‌گیری‌های کلان خصوصا در موضوع مذاکره یا عدم مذاکره نه در وزارت خارجه، بلکه در نهادهای بالادستی‌ای انجام می‌گیرد که با نظر خاص و امضاء ایشان شدنی و الزام آور می‌شود و وزارت خارجه فقط نقش مجری این داستان را بازی می‌کند. ✔️و از طرف دیگر قانون اقدام راهبری که در مجلس قبل به تصویب نمایندگان رسید و بارها مورد تمجید رهبری هم قرار گرفت، همچون کمربندی ایمن، این دست از مذاکرات و رفتار دستگاه دیپلماسی کشور را به خوبی حفاظت و صیانت خواهد کرد. ✍ ‌‌‍‌‎‌🆔 @marsad
🔴 تحلیل | ولایت، نه قابل مصادره است، نه ابزار قدرت! ▪️به روزگاری رسیده‌ایم که بعضی‌ها، نه با دشمن، بلکه با برادر خودشان دشمن‌تر شده‌اند. آن‌قدر مرزهای خودی و غیرخودی را در ذهنشان تنگ کرده‌اند که حتی رسانه‌ی منتسب به رهبری هم اگر با قرائت‌شان هماهنگ نباشد، می‌شود «منحرف»! 🔸اما سؤال اصلی اینجاست: چه کسی به این‌ها حق داده که مرجع تشخیص ولایت باشند؟ چه کسی اجازه داده قرائت شخصی از بیانات رهبری، بشود مبنای قضاوت علیه دیگران؟ ولایت، یک حقیقت فقهی و سیاسی است، نه ابزار تسویه‌حساب جناحی! 🔸و اینجاست که باید با صراحت گفت: جریان نزدیک به دکتر سعید جلیلی، با تمام ادعاهایش در زمینه‌ی انقلابی‌گری، باید پاسخ بدهد که چرا برخی از چهره‌های شاخص و رسانه‌های منتسب به این طیف، بارها به نهادهای رسمی منتسب به رهبری تاخته‌اند؟ 👈آیا این است معنای ولایتمداری؟ که هر نهادی، هر رسانه‌ای، هر صدایی که با شما هم‌نظر نبود، باید «برچسب‌خورده» و «مشتبه» معرفی شود؟ 🔶ولایت، نه با حذف دیگران تقویت می‌شود، و نه با عبور از نهادهایی که ستون‌های این نظام‌اند. اتفاقاً خطر زمانی آغاز می‌شود که ولایتمداری، به یک ژست تبلیغاتی تقلیل پیدا می‌کند؛ آن هم ژستی که هر لحظه می‌تواند علیه هر صدای مستقل یا هر رسانه‌ی معتبر به کار گرفته شود. سعید جلیلی، چهره‌ای محترم در جمهوری اسلامی است. اما آنچه نگران‌کننده است، نه شخص او، بلکه رفتار هوادارانی‌ست که به نام او، و با پشت‌گرمی به او، هر کس و هر نهادی را که «جلیلی‌منش» نیست، می‌کوبند و تخریب می‌کنند. آیا قرار است انقلاب، قربانی یک سلیقه‌ی خاص شود؟ ▪️افشای این خط و این جریان انحرافی، مصداق واقعی جهاد تبیین است، نه ایجاد انشقاق و تفرقه در صفوف جامعه‌ی مذهبی و انقلابی. اگر جهاد تبیین یعنی روشن کردن مسیر حقیقت، پس نباید اجازه دهیم که نام ولایت و انقلاب در خدمت منافع گروهی قرار گیرد. جهاد تبیین به معنای دفاع از وحدت و انسجام در صفوف انقلاب است، نه ایجاد شکاف‌های عمیق میان کسانی که باید در کنار هم قرار بگیرند. ▪️دشمن در بیرون نیست، دشمن آن‌جاست که ما را به جان هم می‌اندازد. آن‌جاست که به‌نام ولایت، در عمل، ستون‌های مشروعیت آن را نشانه می‌گیرند. و ما باید هوشیار باشیم، و نگذاریم نام ولایت، وسیله‌ای شود برای قدرت‌طلبی و حذف رقبای درون‌جریانی! ✍
🎯اگه این اسمش اقتدار نیست، پس چیه؟! (این متن رو اگه تا آخر بخونی کل داستان مذاکرات و موضع ایران توی مشتته😉 پس حوصله کن و دقیق بخونش) 🏓آمریکا دوباره هوس مذاکره با ایران کرده، اونم تو شرایطی که از یه طرف تهدید می‌کنه، از یه طرف پیام می‌فرسته. ما این بازی رو قبلاً دیدیم، مخصوصاً با ترامپ که حالا همون آدم برگشته و با عجله دنبال یه توافق فوریه. چرا؟ چون یه نقشه داره: اول با ایران یه برخورد ضربتی بکنه، بعد با خیال راحت بره سراغ دعوای اصلی‌ش با چین. 🇺🇸ترامپ دنبال اینه که قبل از انتخابات آمریکا، همه‌چی رو به نفع خودش تموم کنه. یکی از رؤیاهاش اینه که بتونه صلح ابراهیم رو کامل کنه، چندتا کشور دیگه رو هم بیاره تو خط رابطه با اسرائیل، بعد با یه توافق نمایشی با ایران، خودش رو قهرمان صلح جا بزنه و نوبل بگیره! 🇮🇷ولی غافله که ایران حریف ساده‌ای نیست. نه اهل عقب‌نشینیه، نه قراره بازی تبلیغاتی کسی رو کامل کنه. ⁉️بعضیا ممکنه بپرسن، رهبری که گفته بود مذاکره ممنوعه، پس چی شده الان دوباره حرف از مذاکره‌ست؟ جوابش روشنه: ما همیشه وقتی با آمریکا حرف زدیم، یا تو دوره احمدی‌نژاد، یا روحانی، یا الان، با اذن رهبری و از موضع اقتدار بوده. نه التماس، نه سازش. مثل الان که مذاکرات غیرمستقیمه، فقط درباره هسته‌ایه، و تازه توی عمان برگزار می‌شه؛ نه توی امارات، نه طبق خواسته آمریکایی‌ها. ⚠️جالبه که آمریکا می‌خواست مذاکراتو ببره سمت موشکی، منطقه‌ای، و حتی حذف نفوذ ایران تو منطقه. ولی ما گفتیم نه عزیز جون، این بازی رو ما می‌چینیم! اولا توی عمان؛ ثانیا فقط و فقط درباره هسته‌ای. یعنی کاملاً نقشه آمریکا رو بهم زدیم. 👈حالا فکر کن... همون ترامپی که خودش با غرور گفت برجامو پاره کرده، نشست پای همون مدل مذاکره‌ای که خودش ازش فرار کرده بود! اگه این اسمش اقتدار نیست، پس چیه؟ 👈مهم اینه که ایران باهوشه، تجربه داره، و عجله نمی‌کنه. 👈ترامپ عجوله، ما نه. اون دنبال نمره انتخاباتی و نوبله، ما دنبال عزت و منافع ملتی که پای انقلابش وایستاده. 📌از اون‌ور، بعضیا یادشون رفته شب عاشورا، شمر برای حضرت عباس امان‌نامه آورد، گفت بیا نجاتت می‌دم. حضرت عباس هم گفت من با حسینم، نه با تو... ی مذاکره اتفاق افتاد اونم با اذن امام حسین علیه السلام، مذاکره ای با دشمن نه از سر ضعف یا ذلت بلکه از موضوع بالا و در کمال عزت و اقتدار... ✂️حالا ترامپ و امثال اون، امان‌نامه‌هایی می‌فرستن که پر از زهره. ظاهرش مذاکره‌ست، باطنش تهدید و تحقیر. حالا بعضیا هم هستن که می‌گن این مذاکراتو به رهبری تحمیل کردن! یا مقایسه می‌کنن با قطعنامه ۵۹۸، یا حتی می‌گن قراره ما رو مثل لیبی خلع سلاح کنن. ولی واقعیت اینه که اصلاً خبری از تحمیل نیست. هیچ‌کس نمی‌تونه به رهبری و نظام چیزی رو تحمیل کنه. خود رهبری بارها گفتن که تصمیمات اصلی در سیاست خارجی توی یه سطح بالاتر از وزارت خارجه گرفته می‌شه، اونم با اذن مستقیم خودشون. وزارت خارجه فقط مجریه، نه تصمیم‌گیر. 🚩این مذاکرات هم با شیوه‌ای که ایران چیده، خودش یه جور جنگ برندس؛ یه میدون نبرد دیپلماسی که از الان آمریکا توش بازندس. یعنی ما نه‌تنها زیر بار بازی آمریکا نرفتیم، بلکه سناریوی خودمون رو تحمیل کردیم بهش. 🚩از اون‌طرف، مجلس هم قانون راهبردی گذاشته که شده مثل یه کمربند ایمنی برای ملت. این قانون اجازه نمی‌ده هیچ‌کس بخواد از خطوط قرمز عبور کنه یا دوباره کشور رو بندازه تو چاله‌ای مثل برجام. یعنی حتی اگه مذاکره‌ای باشه، مسیرش دقیقاً کنترل‌شده‌ست، شفافه و تا یه خط مشخصی اجازه حرکت داره. 🚩پس نه تحمیلی در کاره، نه عقب‌نشینی. اسم این چیزی که الان می‌بینیم، اقتداره. اقتداری که توی جنگ نظامی، توی منطقه، توی فناوری، و حالا هم توی دیپلماسی خودشو نشون می‌ده. ✍
💢سوپر‌انقلابی‌ها و تناقضی که روزبه‌روز عیان‌تر می‌شود یکی از پدیده‌های قابل تأمل در فضای سیاسی امروز، ظهور طیفی است به نام «سوپر‌انقلابی»! جریانی که مدعی انقلابی‌گری‌ست و دیگران را با متر و معیار خود محک می‌زند و تعیین می‌کند چه کسی انقلابی هست و چه کسی نیست و هرکس را که اندک زاویه‌ای با آنان داشته باشد، با انواع تهمت‌ها و برچسب‌ها، می‌کنند. ⛔️مشکل اساسی این طیف، نه در شور، بلکه در غیبت آشکار عقلانیت است. سوپر‌انقلابی‌ها، هرگونه نقد نسبت به رفتار یا گفتمان خود را بلافاصله «ایجاد تفرقه» می‌نامند، اما خود را مجاز می‌دانند به هر نهادی، هر شخصیتی، و حتی به چهره‌های خدوم نظام حمله کنند. تهمت می‌زنند، تخریب می‌کنند، هتک حرمت می‌کنند و نام این رویه را «جهاد تبیین» می‌گذارند؛ در حالی‌که هیچ نسبتی میان این رفتارها و آنچه رهبر انقلاب تحت عنوان جهاد تبیین ترسیم کرده‌اند، وجود ندارد. ⛔️این جماعت، با استفاده از تریبون‌های پرصدا و شبکه‌هایی به ظاهر انقلابی، عملاً تبدیل به خط‌کش‌هایی خودساخته شده‌اند که همه را با سلیقه خود می‌سنجند و هر که اندکی متفاوت بیندیشد را متهم به انحراف یا سازش می‌کنند. اما تناقض آنجاست که هر بار رهبر انقلاب در بیاناتشان بر ضرورت انصاف، عقلانیت، پرهیز از تندروی، و مراقبت از وحدت سخن گفته‌اند، این سوپر‌انقلابی‌ها به‌جای اصلاح مسیر، یا سکوت کرده‌اند یا تلاش کرده‌اند فرمایشات رهبری را تحریف و مصادره به مطلوب کنند. ❌رهبر انقلاب بارها هشدار داده‌اند که عدالت‌خواهی باید همراه با تقوا، عقل و اخلاق باشد؛ تأکید کرده‌اند که فضای مجازی را نباید به میدان بی‌اخلاقی و پرونده‌سازی تبدیل کرد؛ و بارها بر وحدت درونی نیروهای مؤمن و دلسوز نظام تأکید داشته‌اند. اما ظاهراً برای سوپر‌انقلابی‌ها، تنها چیزی که ملاک عمل است، سلیقه‌ی شخصی و گرایش جناحی خودشان است، نه سخن صریح و شفاف ولی فقیه. ❌واقعیت آن است که این طیف، به تدریج به ضدانقلاب نرم تبدیل می‌شوند؛ چرا که نه دشمن را می‌زنند و نه امیدافزایی در جامعه دارند، بلکه دائما و فقط درون جبهه انقلاب، بحران تولید می‌کنند. سوپر‌انقلابی‌ها، اگر به مسیر فعلی ادامه دهند، نه یاری‌دهنده انقلاب خواهند بود و نه مروج گفتمان ولایت؛ بلکه به مانعی جدی در مسیر وحدت، اعتماد عمومی و پیشرفت کشور بدل می‌شوند. ✍