آشفتگی جنسیتی در سال ۱۹۹۰ به چاپ رسید و بیش از ۱۰۰٬۰۰۰ نسخه از آن در کشورهای دیگر و به زبان‌های مختلف به چاپ رسید. یکی از مهمترین نظریات باتلر در خصوص جنسیت طرح مبحثی‌ست با عنوان پرفورمتیویتهٔ جنسیت. باتلر معتقد است که جنسیت یک «اجراء» (performance) کردن است، آن چیزی که فرد در شرایطی خاص به نمایش می‌گذارد، نه قاعده‌ای جهانشمول از «آنچه تو هستی». https://eitaea.com/marzbanandish
ابعاد تاریخی ، حدیثی، کلامی، فقهی و حکومتی «نهم ربیع»
به نظر می‌رسد نمی‌توان «نهم ربیع» را به تنهایی، یک آیین نامید، زیرا ظرفیت و گستردگی بحث، آن را از حالت یک آیین صرف خارج می‌کند. ویژگی بررسی این واقعه آن است که در آن، هم تاریخ و هم فقه مدخلیت دارد و از همین رو ابعاد فقهی آن باید مورد دقت نظر واقع شود؛ هم‌چنان‌که ابعاد روایی نیز نباید از دید محققین دور بماند و باید دید اساسا روایتی برای این موضوع وجود دارد و آیا فقط یک روایت داریم و آن هم روایت مشهور «رفع‌القلم» است. هم‌چنین ابعاد کلامی موضوع را نیز می‌بایست مد نظر داشت، چرا که پای تولی و تبری در این بحث پیش کشیده خواهد شد و ذیل همین بحث خواهیم دید که ابعاد کلامی ماجرا در دوران صفویه، بسیار پر رنگ می‌شود. این ماجرا حتی در مباحث اخلاقی، عرفانی، سیاسی و حکومتی قابل تعقیب است و بعد سیاسی ماجرا از آنجایی قابل تأمل است که می‌بینیم در دوره صفویه به این روز اهمیت وافری داده می‌شود، و باید دید هدف از این کار چه بوده است و چه پیامدهایی برای جامعه شیعی در پی داشت.https://eitaa.com/marzbanandishe
قدیمی ترین سند مربوط به «نهم ربیع»
اولین متنی که مراسمی را گزارش می‌کند که در آن، عمرکشان اتفاق می‌افتد، در قرن چهارم بوده است. محمد بن‌احمد ملطی (متولد ۳۷۷) که یک سنی متعصب و اهل مالاتیای ترکیه است در کتابش به نام «التنبیه و الرّد علی اهل الاهواء و البدع»، که چشم‌اندازی کلامی دارد، به فرقه‌های مهم شیعی می‌پردازد و بیان می‌کند که فرقه چهاردهم از شیعیان، اهل قم هستند و ویژگی آنها این است که به سلف و صحابه طعنه زده و در نمایشی خشن به آن می پردازند.https://eitaa.com/marzbanandishe
«نهم ربیع» در کتاب «مسار الشیعه» شیخ مفید
در همین قرن، شیخ مفید کتابی با عنوان «مسار الشیعه» دارد. «مسار»، به معنای روزهای شاد و خوشحالی است و قصد او از نوشتن این کتاب این است که روزهای شاد شیعه را برشمارد. او در این کتاب، نهم ربیع را روز عید بزرگ می‌نامد گرچه به اتفاقی که در این روز رخ داده است اشاره نمی‌کند، ولی می‌گوید پیامبر(ص) این روز را عید می‌گرفته و مردم را هم امر به عید گرفتن این روز می‌فرموده است.https://eitaa.com/marzbanandishe
نهم ربیع» از دیدگاه فقها
در قرن ششم، پای فقها نیز به این بحث باز می‌شود و برای نمونه ابن‌ادریس دقیقا حرف شیخ مفید را در مورد روز از دنیا رفتن خلیفه دوم، تکرار می‌کند و می‌گوید شایسته است انسان روز نهم ربیع را روزه بگیرد و ادامه می‌دهد برخی به‌اشتباه فکر می‌کنند خلیفه در نهم ربیع از دنیا رفته است. در اینجا این سوال پیش می‌آید که فقها از چه قاعده‌ای استفاده کرده‌اند که روزه نهم ربیع ـ منهای اینکه اصلا کاری به این داشته باشیم که خلیفه در ربیع از دنیا رفته است و یا ذی‌الحجه ـ را مستحب شمرده‌اند؟ مرحوم آقا نجفی صاحب کتاب «جواهر الکلام» در این‌باره می‌گوید، دلیل این است که نهم ربیع، عید است و فقها به استناد روایاتی از پیامبر(ص) و حضرت امیر(ع)، گفته‌اند برای هر عیدی مستحب است، غسل انجام شود.https://eitaa.com/marzbanandishe
«نهم ربیع» در آثار سید بن طاووس
در قرن هفتم سید بن‌طاووس در گزارشی در مورد نهم ربیع می‌گوید، جماعتی از اخوان ـ که منظور از آن، شیعیان هستند ـ و عجم ـ اعم از شیعه و غیر شیعه و غیر مسلمان ـ این روز را پاس می داشته‌اند. مراد از عجم نیز، اهالی کاشان هستند.https://eitaa.com/marzbanandishe