♨️ صحبت های عجیب ۲ نماینده اصفهان در خصوص حل مشکل آب استان #امیرحسین‌_بانکی_پور : 🔻 بیش از ۱۰ جلسه با وزیر نیرو داشتم، بنده زنگ زدم و از وزیر نیرو تشکر کردم و به ایشان گفتم کاری که هیچ وزیری نتوانست بکند شما کردید و شما به وعده هایتان عمل کردید. #حسین_میرزایی: 🔻 بعد از نماز باران ۲ سال قبل، مشکل آب استان را دوسال است خدا حل کرده است. ✅ نمیدانیم اینکه زمستان سال گذشته لطف و رحمت الهی شامل حال مردم ایران شد و بارش گسترده نزولات آسمانی طبق پیش بینی های هواشناسی شکل گرفت را چه جوری آقای میرزایی به نماز استسقاء آذرماه ۱۴۰۰(که البته مردم و علما با اخلاص خواندند) ارتباط میدهند و یا آقای بانکی بابت چه عملکردی از وزیر نیرو که این همه نارضایتی از عملکرد وی است تشکر می کنند، ولی آیا کسانیکه شما دو بزرگوار را در لیست مجلس اصفهان گذاشتند اینروزها حاضر هستند از عملکرد و صحبت های شما در طول ایندوره مجلس دفاع کنند؟!

👤 با صدور ۲.۸ میلیون تجهیز ایرانی به #ونزوئلا پالایشگاه ال‌پالیتو احیا شد و صادرات نفت ایران به ونزوئلا به روزانه ۱۰۰ هزار بشکه رسید. ایران ماهانه ۲ میلیون بشکه میعانات گازی هم به ونزوئلا صادر می‌کنه. نتیجه، ارزآوری سالانه ۴.۵ میلیارد دلاره، دو برابر سرمایه‌گذاری جذب شده با برجام.

رابی استارباک تهیه کننده ی هالیوود از فشار مگان فاکس به فرزندانش برای تغییر جنسیت گفت ، میگه مگان فاکس وقتی فرزند آخرش رو در رحم داشت گفت من حس میکنم بچم جنسیت نداره !! اون واقعا فکر میکنه بقیه نمیدونن بچه هاش رو تحت فشار گذاشته ! فاکس هم تو اینستا تلویحا به آدم خواری تهدیدش کرده!

🔴 توهین بی‌شرمانه به حجاب و چادر توسط رسانه وقیح لیبرالی ! 🔹 اگر سند های مالی این رسانه منحط لیبرال را بررسی کنیم می‌بینیم که از بودجه های تبلیغاتی سازمان ها و شرکت های دولتی بیشترین دریافتی را دارد که در این معرکه جنگ علیه حجاب میدان داری میکند. و البته رسانه های شاخص لیبرال چندین دهه است که خیالشان راحت هست هرچه بتازند اما ظاهراً مصونیت قضایی و امنیتی دارند

♦️‌  فخر فروشی اصلاحات به سفر ۳۰ سال پیش خاتمی به ونزوئلا 🔹‌ اگر ونزوئلا خوبه و رفتن به این کشور مفید و پرفایدس پس چرا روحانی رهاش کرد چرا الان رییسی رو مسخره میکنید؟دقیقا به کدوم سازتون برقصیم

🔴هنوزم شک دارین که ما در دوران آخرالزمان به سر میبریم؟ طبق روایات یکی از نشانه های اخرالزمان #بازگشت_قوم_لوط است، نماد و پرچم شون رو هم بلند کردن و تقریبا همه میشناسن! پس تشخیص جبهه حق از باطل دیگه اونقدر هم سخت نیست؟ از اینجا به بعد تنها به آدما یه فرصت داده میشه که جبهه شون رو مشخص و انتخاب کنن و کسی دیگه نمیتونه بهونه بتراشه که من نفهمیدم کدوم جبهه حقه کدوم باطل... تمام

هموطن ایرانی ساکن آلمان : تو آلمان اینجوری خودشونو خنک میکنن پ.ن قدر داشته هامون رو بدونیم چون گاهی اصلا بهش فکر نمی کنیم

هموطن ایرانی ساکن آلمان : تو آلمان اینجوری خودشونو خنک میکنن پ.ن قدر داشته هامون رو بدونیم چون گاهی اصلا بهش فکر نمی کنیم

⚠️مینیمالیسم، سبک زندگی با ادعای معنوی‼️ آمیخته شدن ساده‌زیستی با مینیمالیسم، عملاً گونه‌ای جدید از تجمل‌گرایی را خلق کرده که اتفاقاً دلایل استفاده از ساده‌زیستی را نیز برای خود بازتعریف کرده است. به‌طوری‌که مینیمالیسم به عنوان گونه‌ای از معنویت‌گرایی و دستیابی به معرفتی مقدس شناخته می‌شود.

سبک زندگی ساده زیستی [یا در غلط مصطلح امروزی: مینیمالیسم] به شیوه‌هایی از مدیریت محیط پیرامونی گفته می‌شود که سادگی را در سبک زندگی فرد ترویج می‌کند. شیوه‌های معمول زندگی ساده شامل کاهش تعداد دارایی‌هایی است که به شخص تعلق دارد. در این سبک زندگی اشخاص بسته به فناوری و خدمات کمتر، هزینه کمتری را خرج می‌کنند. علاقه‌مندان به این سبک زندگی، ممکن است زندگی ساده را به دلایل مختلفی ازجمله دستورات دینی، افزایش سلامتی، صرفه‌جویی در زمان، بهبود روابط با خانواده و دوستان، تعادل در کار و زندگی، سلیقه شخصی، پایداری مالی و مواردی ازاین‌دست انتخاب کنند. در دوران جدید سبک زندگی ساده‌زیستی را به‌عنوان واکنشی به مدرنیته و توسعه فرهنگ مصرف‌گرایی که از عناصر لیبرالیسم فرهنگی است، معرفی می‌کنند. سبک زندگی ساده‌زیستی قدمتی به درازای تاریخ دارد و واکنشی به تجمل‌گرایی در تمامی اعصار است. اما در دوران امروزی آمیخته شدن ساده‌زیستی با مینیمالیسم، عملاً گونه‌ای جدید از تجمل‌گرایی را خلق کرده که اتفاقاً دلایل استفاده از ساده‌زیستی را نیز برای خود بازتعریف کرده است. به‌طوری‌که مینیمالیسم به عنوان گونه‌ای از معنویت‌گرایی و دستیابی به معرفتی مقدس شناخته می‌شود.

چلسی فیگن، نویسنده و بنیان‌گذار Financial Diet blog در یادداشتی که برای روزنامه گاردین نوشته است، به نقد سبک زندگی مینیمالیستی و تضادهای آن به شعارهای معنویت‌گرایانه پرداخته است. وی در این یادداشت نشان می‌دهد که سبک زندگی مینیمالیستی نه‌تنها یک ضدروایت علیه لیبرالیسم فرهنگی نیست، بلکه گونه‌ای جدید از فرهنگ مصرف‌گرایی با رنگ و لعابی جدید است. یادداشت خانم چلسی فیگن توسط وب‌سایت ترجمان به زبان فارسی ترجمه شده است و متن زیر، ترجمه یادداشت وی در این وب‌سایت است که در اختیار شما خواننده محترم قرار گرفته است.

من از مینیمالیسم متنفرم. از مینیمالیسم متنفرم، نه صرفاً بدین خاطر که قطعه‌ای فوق‌العاده کسالت‌بار از نمایشِ اجرامحورِ شخصی و باب‌شده در جامعۀ ماست، بلکه حتی از زیبایی‌شناسی مینیمالیسم هم متنفرم: یک زندگی «سفید روی سفید روی سفید». لباس‌های ظریف‌دوختی که فقط می‌تواند کارِ شرکت‌های اوِرلِین یا آریتسیا باشد، بی‌تعارف، همان تصوری است که تُردنمکی‌ها از پوشش یک «دختر باحال» دارند. این مینیمالیسم گلچین‌شدۀ شسته‌رفته، از نظر امتیازات بصری، تنها یک چیز را نشان می‌دهد: «می‌خواستم برای شیک‌بودن، مطمئن‌ترین راه رو انتخاب کنم که اشتباه و ریسک توش نباشه. مقاله‌های ’فرِنچ گِرل شیک‘ رو دیدم و با خودم گفتم این‌ها دیگه خیلی یه‌شکلن … اما اون پیرهن‌های خط‌خطی هم زیادی تُو چشمن. وقتشه که ظاهرم رو ساده‌تر و سبک‌تر کنم، اون‌قدر که تک‌تک چیزهایی که می‌خرم داد بزنن که: ’می‌تونستم چیزای خفن‌تری بخرم، ولی اون‌قدر پول دارم که تصمیم بگیرم که نخرمشون‘». آخر بیایید ببینیم، اصول زیبایی‌شناسی مینیمالیستی، دست‌کم در انتخاب سبک شخصی، واقعاً چیست: ادای ساده‌زیستی درآوردن و حتی تا حدی، تظاهر به پرهیزکاری، بی‌آنکه واقعاً لازم باشد که نشانه‌های طبقاتی خوشایندمان را رها کنیم. این‌طور مینیمالیست‌بودن که «پولت رو پای مزخرفات آیکیا هدر نده! با این میز نهارخوریِ چهارهزاردلاری که کارِ دستِ یه نویسندۀ دماغ‌سوختۀ اسکاندیناویاییه، دیگه اسباب‌اثاثیه‌ای لازم نداری!»، صرفاً یعنی شما پول اضافه‌ای دارید تا آن را «خرجِ» لباس و اثاث کنید. اکتفا به تنها چند تاپِ نخی، واقعاً فقط وقتی ممکن است که بتوانید یکجا هزار دلار برای ساخت «کپسول لباس» (یا «کمد کپسولی») خود کنار بگذارید. تمام الگوهای بصری و گرایش‌های نهفته به برتریِ اخلاقی که این مینیمالیسم ادای آن‌ها را درمی‌آورد -‌«آرایشِ بی‌آرایشی» به این دلیل که ۲۵۰ دلار پول پای محصولات تقریباً نامرئی «گلاسیِر»۴ داده‌اید، یا دکورِ مثلاً ژاپنیِ خانه، چون ما خیال می‌کنیم هر چیزی که نقش و رنگ ندارد خودبه‌خود ژاپنی است-، تمامشان، صَرفِ یک‌عالمه وقت و توجه است تا چنین به نظر برسد که انگار اصلاً به آن فکر هم نکرده‌اید. خیلی هم خوب! حالا می‌توانید کِیف کنید از اینکه دقیقاً ده تا پولیور در طیف رنگیِ قهوه‌ای‌خاکستری دارید، یا از اینکه ظروفِ ناهارخوریِ تمام‌سفیدتان را روی قفسه‌های بازِ تمام‌سفید نگه می‌دارید، هرچند این دکور تلویحاً می‌گوید که دست‌کم هفته‌ای یک‌ بار کل آشپزخانه را گردگیری می‌کنید. اما مسئله این است که دارید وانمود می‌کنید این‌طور خرج‌کردنِ پول راهی شرافتمندانه و اخلاقاً مثبت است. این شکل دیگری است از ولخرجی متظاهرانه؛ راهی است تا به همۀ عالَم بگوییم: «به من نگاه کنید! نگاه کنید به همۀ چیزهایی که حاضر نشدم بخرم، چون در عوض، برای چیزهای خیلی‌خیلی گران‌قیمت و کمیاب ارزش قائل بودم!». حق ماست که هرچه دوست‌داریم بخریم، اما مسخره است که وانمود کنیم اشارۀ صریح و عمدی به زندگی شیکِ مینیمالیستی چیزی است جز قیافۀ طبقۀ مرفه را به‌خودگرفتن. اما من معتقدم که ما این چیزها را به این دلیل احساس می‌کنیم که «مینیمالیسم به‌مثابۀ پدیدۀ تجملی مطلوب» شدیداً درگیر شده است با «مینیمالیسم به‌مثابۀ پدیدۀ معنویت‌گرایی قلابی»، که خود مسئلۀ پیچیده‌ای است.