مرحوم آیت الله عبدالکریم حق شناس تهرانی می‌فرمودند: یک بار در حین خواندن زیارت عاشورایِ چهل روزه، مشکلی پیش آمد و نتوانستم آن را بجا آورم. برای همین خیلی ناراحت شدم و به ابا عبدالله (علیه السلام) متوسل شدم، ناگهان دیدم آقا تشریف آوردند و فرمودند: آمیرزا عبدالکریم چه شده است؟ قضیه را عرض کردم. فرمودند: چرا به آیتِ عظمایِ کربلا متوسل نمی‌شوید؟ عرض کردم: آقا! آیتِ عظمایِ کربلا کیست؟ در این هنگام آقا، قنداقهِ حضرت علی اصغر (علیه السلام ) را از زیر عبایشان بیرون آوردند! ✍ ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌@Masafe_akhar

‌ ✍مشغلهٔ زیاد مانعِ تعالیِ روحِ آدم می‌شود. (اهلِ معنا نوعاً زندگیِ بی‌مشغله‌ای داشته‌اند). کسی‌که زیاد درس می‌دهد، زیاد درس می‌خوانَد، زیاد در امورِ دیگران دخالت می‌کند، ذهنش برای معیشت شلوغ است، و حتّی کسی‌که پول‌دار است امّا برای این‌که چطور خرج کند ذهنش شلوغ است، معمولاً متوقّف است. دعایی از امامِ سجّاد (ع) است که "وَاستَفرِغ اَیّامی لِمَا خَلَقتَنی لَه"؛ (خدایا، وقتم را خالی کن برای کاری که مرا برای آن خلق کرده‌ای). اگر این دعا مستجاب شود، استقامت در راهِ خدا حاصل می‌شود؛ و استقامت، موجبِ برکاتِ مادّی و معنوی است: وَأَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْنَاهُمْ مَاءً غَدَقًا (جن، 16)؛ اگر بر طریقت استقامت بورزند، به آن‌ها آبی گوارا خواهیم نوشاند. البتّه این نصرت و امداد، آخرِ ماجرا نیست و خودش وسیلهٔ امتحان است؛ چنان‌چه در آیهٔ بعدی دارد که: لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ ۚ وَمَنْ يُعْرِضْ عَنْ ذِكْرِ رَبِّهِ يَسْلُكْهُ عَذَابًا صَعَدًا؛ تا در این‌باره آنان‌ را بیازماییم؛ و هرکس از یادِ پروردگارِ خود دل بگردانَد، وی را در قیدِ عذابی افزون درآورَد. خیلی‌ها در اثرِ سلوک، به این ماءِ غَدَق رسیدند امّا فکر نکردند که همین وسیلهٔ امتحانِ آن‌هاست، بلکه آن‌را جایزهٔ خود و مالِ خود تصوّر کردند و با آن تصرّفاتِ نفسانی کردند و تفاخر نمودند و مغرور شدند و همان برکاتِ سلوک موجبِ نابودیِ ایشان گشت. این‌که در آیهٔ شریفه فرموده ذکرِ خدا را فراموش کردند، یعنی خودبین شدند و به خود نسبت دادند و فکر کردند خیلی خدا ایشان را دوست دارد که این عطایا را داده، درست مثلِ شیطان. نفهمیدند که داده تا بیازماید. @Masafe_akhar

#استوری 👤 استاد #رائفی_پور دعاهای حضرت زهرا(سلام الله علیها) @Masafe_akhar

🔸 مرز اطاعت از والدین #شرح_قرآن ، صفحه ۳۹۷ #با_هم_آغاز_کنیم #حجت_الاسلام_بهشتی @Masafe_akhar

🎬 کلیپ : خانه هایمان را با تلاوت قرآن نورانی و آباد کنیم 👤 #حجت_الاسلام_والمسلمین_شریفیان @Masafe_akhar

#سخن_نوشت #حجت_الاسلام_فرحزاد @Masafe_akhar

🎬 کلیپ : بعد از حضرت رسول(ص)، حق بازگشت به عقب نیست! 👤 #حجت_الاسلام_والمسلمین_شریفیان @Masafe_akhar

📚#داستان_آموزنده نقل است در قرن نهم هجری در تبریز کودکی در پشت‌بام بازی می‌کرد، که در حین بازی پایش لیز می‌خورد و از بالا به پایین پرت می‌شود؛ پیرمرد حمّالی که امور زندگی خود را با حمل بار میگذارند كودك را که در حال افتادن بود دید؛ او به زبان محلی خود میگوید: «ساخلیان ساخلار» یعنی «نگهدارنده نگهدار»! در این هنگام بچه آرام پایین آمده، او ‌را میگیرد و بر زمین میگذارد! مردم که شاهد ماجرا بودند حمال پیر را در میان گرفتند، و لباس‌های او را تکه تکه کردند و به عنوان تبرک برداشتند و از او جویا میشدند که چگونه این‌کار را انجام داده؟! آیا او امام زمان است؟!! آیا او‌ از اولیای الهی است؟ و... او پاسخ داد: ای مردم، من آدم فوق‌العاده‌ای نیستم، کشف و کرامت ندارم، اکنون هم کار خارق‌العاده‌ای نکرده‌ام، یک عمر من امر خدا را اطاعت کردم، یک لحظه هم خداوند دعای مرا اجابت کرد. مردم این واقعه را بر سر زبان‌ها انداختند و این حمال تا به امروز جاودانه شد. بقره آیه ۱۸۶: و هنگامی که بندگان من، از تو در باره من سؤال کنند، (بگو:) من نزدیکم؛ دعای دعا کننده را، به هنگامی که مرا می‌خواند، پاسخ می‌گویم؛ پس باید دعوت مرا بپذیرند. @Masafe_akhar

🎬 کلیپ : از مهمترین شئون قرآن کریم 👤 #حجت_الاسلام_والمسلمین_شریفیان @Masafe_akhar

✍امام علی علیه‌السلام: به داد مردم رسیدن و آرام کردن اندوهگین، جبران کننده‌ی گناهان بزرگ است 📚نهج‌البلاغه حکمت۲۴ : 🌷 ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌@Masafe_akhar

🎥 برشی کوتاه از زندگی #حاج_قاسم_سلیمانی ● قسمت ۲ - در معیت علما 🔺در آخرین دیدار بین سردارسلیمانی و آیت‌الله نوری همدانی چه گذشت...؟! @Masafe_akhar

✍#عادت_ملک_کرمان! سدید الدین محمد عوفی در جوامع الحکایات مینویسد: آورده اند: ملکی (پادشاهی) بود در کرمان، در غایت کرم و مروت (جوانمردی) و عادت او آن بود که هر کس از غربا به شهر او می‌رسید، سه روز مهمان او می‌بود و نان می‌خورد. وقتی لشکر عضد الدوله بیامد و او طاقت مقاومت ایشان نداشت. در حصار رفت و هر صبح که برآمدی (خورشید طلوع میکرد) جنگی کردی عظیم سخت و خلقی را بکشتی و چون شب درآمدی (خورشید غروب می‌کرد)، مبلغی (مقداری) طعام را بفرستادی به نزدیک خصمان (دشمنان)، چنان که لشکر خصم را کفایت بودی. عضدالدوله رسول فرستاد و گفت: این چیست که تو میکنی؟ روز، ایشان را میکشی و شب، به ایشان طعام میدهی؟! [ملک کرمان] گفت: جنگ کردن، اظهار مردی است و نان دادن، اظهار جوانمردی. ایشان (لشکر عضد الدوله) اگرچه خصم من اند، اما در این ولایت، غریب اند و چون غریب باشند در این ولایت مهمان باشند و جوانمردی نباشد که مهمان را بی برگ (بدون غذا) بگذارند. عضد الدوله گفت: کسی را که چنین مروت بود، ما را با او حرب (جنگ) کردن، خطا است. ملک کرمان از در حصار برخاست و بدین مروت و مردی، خلاص یافت! 📙جوامع الحکایات /۲۱۶. ✍ ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌@Masafe_akhar