بدون شک مصیبت سیدالشهدا (علیه السلام) بزرگترین مصیبت در عالم است و هیچ روز و سرنوشتی مانند روز و سرنوشت امام حسین نیست. خبرگزاری«حوزه» نوشت: جمله « لا یوم کیومک یا اباعبدالله؛ هیچ روز و سرنوشتی مانند روز و سرنوشت تو نیست ای ابا عبدالله» را زیاد شنیده ایم. اما شاید تا الان نمی دانستیم که این جمله از دهان مبارک امام حسن مجتبی (علیه السلام) خطاب به برادر خود گفته شده است. امام باقر(علیه السلام) به نقل از جدشان می فرمایند: روزی امام حسین(علیه السلام) به نزد امام حسن(علیه السلام) آمد، وقتی چشمش به برادر افتاد گریه کرد، امام حسن(علیه السلام) از برادرش علت گریه کردن را جویا شد. امام حسین(علیه السلام) فرمود: گریه ام برای رفتار بدی است که با تو می شود. امام حسن فرمود: ظلم و ستمی که بر من می شود همین زهری است که به من داده می شود و به سبب آن به قتل می رسم،ولی بدان که لا یوم کیومک یا اباعبدالله؛ هیچ روز و سرنوشتی مانند روز و سرنوشت تو نمی باشد ای ابا عبدالله زیرا روزی بر تو خواهد آمد که سی هزار نفر از مردمی که خود را مسلمان می دانند و مدعی هستند که از امت جد ما محمد (صلی الله علیه و آله) می باشند، تو را محاصره می نمایند،و برای کشتن تو و جسارت به اهل بیت تو و اسارت خاندان تو و غارت اموال آنها اقدام می نمایند، در این هنگام است که خداوند لعن خود را بر خاندان امیه فرو فرستد و از آسمان خون و خاکستر فرو ریزد و همه مخلوقات حتی حیوانات درنده در بیابان ها و ماهیان در دریاها بر مصیبت تو گریه کنند» برگرفته از کتاب لهوف، نوشته سید بن طاووس

سلام و ادب 💢اَعْظَمَ اللهُ اُجُورَنا وَاُجورَکُمْ بِمُصابِنا بِالْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ وَجَعَلَنا وَاِیّاکُمْ مِنَ الطّالِبینَ بِثارِهِ مَعَ وَلِیِّهِ الاِْمامِ الْمَهْدِىِّ مِنْ الِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ السَّلامُ🏴🏴🏴🏴 🏴اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ 🏴وَعَلى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْن 🏴 وَعَلى اَوْلادِ الْحُسَيْن 🏴ِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْن عاشورای حسینی تسلیت باد😢

🌀 عزاداری با لیبرالیسم اقتصادی 🔹 در میان اقتصادانان به‌شدت لیبرال اقتصادی، تعداد زیادی را دیدم که شدیدا مذهبی و تابع مناسک دینی اند: هیات می‌روند، نذری می دهند، روزه می‌گیرند، دخترشان محجبه است، نماز می‌خوانند و حتی گاهی نماز شب هم می‌خوانند، آنها وقتی پا به عرصه اقتصاد می‌گذارند سلطه بازار، نفع شخصی و قوانین طبیعی را می‌پذیرند ⁉️ ولی آیا می‌توان در عمل هم لیبرال اقتصادی بود هم موحد دینی و پیرو راستین امام حسین؟ پاسخ کوتاه خیر است. 🔹 لیبرالیسم اقتصادی سر از لیبرالیسم دینی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی درمی‌آورد. برای اینکه بازار و نیروهایش را رها بگذاریم و افسار همه چیز را به دست نفع شخصی بدهیم، باید در نهایت از مذهب طبیعی، فرهنگ طبیعی، اجتماع طبیعی و سیاست طبیعی هم حمایت کنیم، کاری که غرب در رنسانس انجام داد و همین همسایه نزدیکمان #ترکیه انجام می‌دهد: آنتالیا دارد، با اسرائیل رابطه دارد، فیلم ناجور تخریبگر خانواده می‌سازد و در نهایت آب دجله و فرات را هم برای خودش محبوس می‌کند و ایران و عراق را درگیر ریزگرد می‌کند. 🔹 امام حسین به لشکر یزید می‌گوید شما به سخن من گوش نمی‌دهید چون شکم‌های تان پر از مال حرام شده است، یعنی خودخواهی اقتصادی و بندگی نفع شخصی باعث طغیان سیاسی و فرهنگی شما شده است، و آنگاه ولایت امام را نمی‌پذیرند و دچار طغیان سیاسی می‌شوید. 🔻 لیبرالیسم یک بسته به هم پیوسته مبتنی بر ولایت طاغوت و هوای نفس است، نمی‌توان بخشی از آن را پذیرفت و بخش دیگر را رها کرد. ✍️توکلی 🇮🇷تحلیل سیاسی و جنگ نرم ✍@tahlile_siasi ✍@tahlile_siasi

🔴 رییس جمهور منتخب کابینه رو داده کارنشناس ها بچینن خودشم از این هیات به اون هیات ✍بهتر نبود بجای نوحه خوانی ، کابینه خود را بر اساس مکتب امام حسین و مولا علی(از درون نهج البلاغه) شکل می‌داد و آن را به درس خواندگان مکتب جان کری نمی‌سپرد؟ نمی‌شود برای امام حسین نوحه خواند و وابستگان آمریکا را برای تعیین کابینه باب طبع معاویه به کار گرفت. 🇮🇷تحلیل سیاسی و جنگ نرم ✍@tahlile_siasi ✍@tahlile_siasi

به این قشنگی که تو شهید شده‌ای ما حتی نمی‌توانیم بخوابیم . . 🌹شهید‌احمد‌عسگری🌹 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🔻منطق سرخ حسین و منطق بی‌رنگ ما: ارادت دینی، اراده‌ی انقلابی 🖊مهدی جمشیدی ۱. روزگار عجیبی‌ست که در آن، کسانی کربلا را در سال شصت‌ویک هجری متوقف کرده‌اند و برای امام شهید، حسین -علیه‌السلام- ناله سر می‌دهند، اما حاضر نیستند که در کربلای امروز، سر بدهند. همراهی‌شان با حسین، از سوگواری و گریه فراتر نمی‌رود؛ چنان‌که اشک‌های کوفیان نیز پس از کربلا جوشید، اما قیامی از آن نخروشید. نشسته‌اند و به گذشته می‌نگرند و اکنون‌شان، شبیه میلیون‌ها نظاره‌گر سال شصت‌ویک هجری است. نه این سو هستند و نه آن سو. در هنگامه‌ی کربلا، خاموش و بی‌طرف هستند و پس از کربلا نیز، جز عزا و مویه و فغان نمی‌دانند. دلداده‌ی عزای حسین هستند و نه خط حسین. می‌گریند، اما فریاد برنمی‌آورند. تشنه‌ی چای روضه هستند، اما از شمشیرهایی که تشنه‌ی خون‌شان هستند، هراس دارند. با خون، عهد نبسته‌اند و جان خویش را عزیزتر از راه حسین می‌شمارند. از کربلا، یک داستان غم‌انگیز ساخته‌اند که فقط باید در سوگ آن گریست و محزون بود، اما اکنون‌شان و انتخاب‌های اکنون‌شان را به آن عرضه نمی‌کنند. در این روایت، کربلا نمی‌تواند خودآگاهی تاریخی ایجاد کند و مسئولیت اجتماعی بیافریند، بلکه در احوال و نقلیات شخصی، محدود می‌ماند و از درس و عبرت تاریخی، تهی‌ست. براین‌اساس، خط مقاومت و مخالفت و تضاد و عصیان از درون آن برنمی‌خیزد که هزینه‌دادن برای آن، معنا پیدا کند. ۲. و کاش فقط نظاره‌گر بودند و بیرون از معرکه، در مرداب زندگی شخصی خویش فرومی‌رفتند، اما بسیاری، با کربلای دیروز، هم‌دردی می‌کنند و با کربلای امروز، نامردمی. زخم زهرآگین بر قلب خط مقاومت و مبارزه و انقلابی‌گری می‌نشانند و جبهه‌ی سازش و تسلیم و انقیاد را برمی‌گزینند. از راه‌ رفته، بازمی‌گردند و تجربه‌ی گره‌گشای مقاومت را کنار می‌نهند. مقاومت را باطل و بی‌فرجام می‌شمارند و بی‌اعتنا به خط حسین، به سوی قبله‌ی مذاکره و التماس و ذلت، سجده‌ می‌کنند. وعده‌ی همراهی می‌دهند اما اندکی بیش، دوام نمی‌آورند و به جبهه‌ی مقابل می‌گریزند. برای غربت حسین، بر سینه می‌کوبند، اما برای تداوم راه حسین، قدم برنمی‌دارند. منطق حسین را دفن کرده و قیام خونینش را به یک خاطره‌‌ی محزون فروکاهیده‌اند که بازخوانی سالیانه‌اش، حاصل عملی و عینی ندارد. در طلب ثواب شخصی هستند نه صواب جمعی. حق را می‌بینند و می‌یابند، اما جانب لذت و منفعت و تعصب را می‌گیرند. هم‌اشک و هم‌درد حسین هستند، نه هم‌راه و هم‌منطق او. حقیقت را تنها نهاده‌اند و سر در لاک زندگی شخصی فروبرده‌اند. جز به خود نمی‌اندیشند و نصیبی از بی‌تعلقی نبرده‌اند. حسین را برای محرم و هیأت می‌خواهند و نه برای همیشه و جامعه. حزن را بر حماسه ترجیح می‌دهند و مذاکره را بر مقامت. به میدان رفتن حسین را می‌ستایند، اما خودشان، دیپلماسی را برمی‌گزینند و حتی از احتمال جنگ می‌هراسند. آداب تقیه می‌دانند و با مبارزه بیگانه‌اند. برای حسین، قیام را می‌پسندند و برای خویش، تقیه را. از حسین، توقع خون دارند و از خویش، توقع اشک. در پوسته‌ها و ظواهر، متوقف مانده‌اند و خط و مرام و منطق حسین را دور افکنده‌اند. هم‌عهد با عافیت هستند و تن به بلا نمی‌سپارند. رفیق منفعت هستند و نارفیق مصیبت. ۳. چه کنیم با این تعارض‌ها و تهافت‌ها؟! چه کنیم با این تذبذب‌ها و تلاطم‌ها؟! چه کنیم با این فهم تاریخی‌شده از حسین؟! چه کنیم با ناهمسازی ادعا و عمل؟! چه کنیم با این ارادت‌های منهای اراده‌ی انقلابی؟! تشنگی حسین کجا و خوف اینان از تحریم کجا؟! معامله‌گری اینان کجا و مقاومت حسین کجا؟! او برای دین، هم نان می‌دهد و هم جان، و اینان برای دنیا و لذت، دین‌فروشی می‌کنند. از دین خویش می‌فرسایند برای طلب دنیا. دنیای‌شان تا آنجا دینی‌ست که هزینه ندارد. دین‌داری‌شان، بی‌هزینه و عافیت‌طلبانه و کاسبکارانه است. دکان گشوده‌اند و کیسه دوخته‌اند، اما حسین نیزه‌نشین را می‌ستایند. هرکه به مکتب و مرام حسین، نزدیک‌تر باشد را افراطی و‌ تندرو می‌خوانند؛ چنان‌که در زمانه‌‌ی حسین نیز، او را خارجی شمردند. اهل دنیا، در طلب زندگی هستند و نه مبارزه. و حسین، چه زیبا و‌ موجز، این حقیقت تلخ را در قالب کلمات ریخت و فرمود: «إنَّ الناسَ عَبيدُ الدُّنيا و الدِّينُ لَعقٌ على ألسِنَتِهِم يَحوطُونَهُ ما دَرَّت مَعائشُهُم، فإذا مُحِّصُوا بالبلاءِ قَلَّ الدَّيّانُونَ؛ همانا مردمان، بنده‌ی دنيايند و دين، لقلقه‌ی زبان آنهاست، و هر جا منافع‌شان به‌وسيله‌ی دين، بيشتر فراهم آید، زبان مى‌چرخانند و چون به بلا آزموده شوند، آنگاه دين‌داران، اندكند.» این سخن حسین، اعتراض صریح و گزنده‌ی او به جامعه‌ای است که دین را در سایه‌ی دنیا می‌طلبد و هر آن‌گاه که زمینه‌ی امتحان و ابتلاء فراهم گردد و میان این دو، تزاحم رخ بدهد، دین را به کناری می‌افکند و دنیا را بر صدر می‌نشاند.

✍️ مجتبی زارعی: بین ۱۲ نگاه به عاشورا ، نگاه امام خامنه ای به واقعه عاشورا شاهکارِ جهاد تبیین است ( 💥در نشر این پیام کوشا باشیم ) 🔺️به نظرمی رسد کمابیش دوازده نگاه رامی توان در باره عاشورای حسینی اکتشاف کرد: ۱) نگاه تراژیک و سوگواره ای ۲) نگاه تاریخی _ توریستی ۳) نگاه قهرمان _ اسطوره ای۴) نگاه شفاعت طلبانه_ تطهیری ۵) نگاه شهادت طلبانه_ انقلابی ۶) نگاه مناسکی _ آیینی ۷) نگاه عاشقانه_ سکولاری ۸) نگاه علمیِ فقهی _ کلامی ۹) نگاه فلسفه_تاریخی ۱۰) نگاه ملّیتی_ هویتی ۱۱) نگاه الهیاتی_ امامتی۱۲ )نگاه احیاگری _ تعلیمی 🔺️درنگاه اول؛ تاریخ و رنج همراه هم هستند و مگر رنجبارتر ازعاشورا چیزی درجهان می توان یافت؟ اما عاشورا فراتر ازتراژدی و تطهیر تاریخ با فلسفه رنج است 🔺️نگاه دوم می گوید هرچند فاجعه باراما حادثه ای بودکه دردهم محرم سال ۶۱هجری پدید آمدو تمام شد نگاه سوم برآن است که عاشورا بستری برای به وجود آوردن قهرمان _ اسطوره بود ؛ عرصه ای برای نشان دادن رستم و سهرابی دیگر. 🔺️نگاه چهارم یعنی نگاه شفاعتی _ تطهیری رویکردی مسیحی به گناه انسان است؛ مسیح به صلیب کشیده شد تاگناهان انسان شسته شود؛ حسین (ع) و عاشورا وسیله ای برای بخشیده شدن ازگناهان پی درپی گناهکاران اند 🔺️درنگاه پنجم، عاشورا اساسا رویکردی انقلابی بوده و امام برای شهادت درکربلاساکن شده است؛ این رویکرد شهادت را هدف امام در عاشورا اعلام می کند 🔺️در نگاه ششم که آیینی_ مناسکی است عاشورا تحت الشعاع مناسک و عَلَم و کُتل و طبل و سنج و طبخ های نذری قرارگرفته است ؛ 🔺️نگاه هفتم که عاشقی_سکولاری است مخصوص روشنفکرانی است که صحنه هایی دلربایانه ای ازکربلارا توصیف می کنندکربلا دراینجا فقط واجد عشق و محبت های فردی است، مالامال از بهجت اما دستان تطاول یزیدیان پنهان می شود این قبیله از بازسازی تاریخ پرهیز داده و میگوید حال مابا حسین راخراب نکنید! 🔺️در نگاه هشتم اما غلبه با مباحث علمی _فقهی _ کلامی است ؛آیا امام باعلم به شهادت و اسارت درکربلا سُکنی گزیده است ؟ دراین صورت عِلم امام باوجود آیه تهلکه درقرآن چگونه توجیه می شود ؟ 🔺️دررویکرد نهم اما تاریخ، سنّت و فلسفه داردو فلسفه _ تاریخی است؛ خط حسین علیه السلام ویزید هیچگاه به هم نمی رسند و تغییرماهیت نمی دهند واین قانون فلسفه و تاریخ است ؛ انسان باید یا حسبنی باشد یایزیدی و راه سومی وجود ندارد راه سومش هم فقط زینبی است 🔺️نگاه دهم و ملّیّتی_ هویتی اما نگاهی است که حاج قاسم سلیمانی آن را به ارمغان آورد وتکامل یافته ملّیّتِ دینی ایران است؛ ملیت در ایران ضمن اینکه باسکولاریسم( دولت_ ملت های وستفالیایی اروپایی ) ربطی تاریخی نداردبلکه همین ملیت دینی، با امام حسبن پیشرفته ترهم شدو به ملت امام حسین (ع) ارتقاء یافته است 🔺️نگاه یازدهم و الهیاتی_امامتی به عاشورا نگاهی متعالی و پیشرفته است که امام حسین و عاشورا رانه حرکتی کور و یا حادثه ای دور افتاده در تاریخ بلکه ستاره ای درخشان درمنظومه وفلسفه ارسال رُسُل و انزال کتب می شناسد؛حرکتی فرایندی که درچارچوب نظام رسالت_ امامت _ اُمت معنا می یابد 🔺️اما موثر ترین وکارآمد ترین نگاه به عاشورا ، دوازدهمین نگاه است و آن نگاه احیاء گرانه _ تعلیمی به آن است؛ بنیانگذاران این نگاه؛ امام خمینی (ره )استاد شهید مطهری و امام خامنه ای حکیم اندکه به سه گانه ی علت های شکل گیری عاشورا، درس های عاشورا وبخصوص عبرت های آن توجه می دهند؛ امام خمینی برآن است که تمامی حرکات امام حسین سیاسی بود و اساسا امام حسبن می خواست حکومت رابدست بگیرد و به دست گرفتن حکومت ازسوی او یک فخر به حساب می آمدبرای اینکه حکومت باید دردست مثل سید الشهدایی باشد و استاد شهید معتقد بود عاشورای امام حسبن تجدید حیات و اساسا آموختن مبانی اسلام از نو است گواینکه می گفت عاشورای امروز فلسطین است و شمرِ ۱۴۰۰ سال پیش مُرد ؛شمرِ امروز موشه دایان است! امام خامنه ای حکیم اما ازحیث فلسفه ی سیاست صاحب نظریه ای بدیع در ساحت عاشوراست؛ این نگاه نوعی احیاء گریِ تعلیمی است ؛ نگاهی که با اکتشاف عبرت های عاشورا و تبیین نقش عوام وخواص درشکل گیری این مصیبت عظیم تاریخ بر نقش تعلیمی _احیاگرانه عاشورا برای بهزیستی امروزمان تآکید دارد؛ سوال مهم امام خامنه ای در این باره این است : ملت اسلام ازموضع عبرت گیری از عاشورا باید فکرکند که چرا ۵۰ سال بعد رحلت پیامبرکار جامعه به اینجا رسیده که مردم مسلمان اعم از؛ وزیرشان، امیرشان، سردارشان، عالِم شان، قاضیشان، قاریشان و اوباش شان و... آنگونه یکپارچه و با آن طرز فجیع جیگر گوشه ی پیامبر راکشتند ؟! ✅️ دکتر مجتبی زارعی دانشیار فلسفه سیاسی دانشگاه تربیت مدرس و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی https://eitaa.com/Dr_Zareii_Siasatefetrat ایتا

👤توییت استاد #رائفی_پور ❗به #آخرالزمان راست مسیحی سلام کنید! 🔴پس از ترور ناموفق ترامپ حالا بسیاری از مسیحیان خصوصا اوانجلیکال‌ها او را فردی برکت یافته می‌دانند که ماموریتی بزرگ و نقشی مهم برای ظهور ماشیح (مسیح/منجی) بر عهده خواهد داشت. ✅ سخنرانی های استاد رائفی پور 👇 @aliakbareraefipour

اگر عاشورا را مبدأ مجدد تاریخ بخوانیم، عیبی دارد؟ مگر غیر از این است که عاشورا تاریخ مرده را جانی دوباره بخشید؟ اگر عاشورا نبود، آدمیت را جز لابلای کتاب‌های تاریخی کجا می‌شد پیدا کرد؟ اگر حسین هر چه را که داشت فدا نمی‌کرد، چگونه می‌شد معنای بندگی را فهمید؟ مگر معنای بندگی به سرسپردن به دنیا تغییر نکرده بود؟ و آقا! پیش از آمدن تو هم حقایق در هجوم تندبادهای جهل و هوس رو به فراموشی می‌روند و دنیاپرست‌ها بندگی را به پرستش دنیا تفسیر می‌کنند. باز هم تاریخ نیاز دارد به مبدأ دیگری. ظهور تو تاریخ را از نو ورق خواهد زد. ما منتظر آغاز مجدد تاریخیم. بگو ۱/۱/۱ کی خواهد رسید؟ شبت به خیر منجی تاریخ! #محسن_عباسی_ولدی 🔶🔹شبکه افسران انقلاب اسلامی 🔶🔹 @shabakeafsaran