سلام به همه شب زنده داران

بیداری؟

. گریه برای حسین، کمش زیادِ و زیادشم کم!

حسین فریاد میزند...! هل‌من‌ناصر‌ینصرنی...! و من‌ درحالے‌ڪه نمازم قضا شده است میگویم:لبیڪ یاحسین لبیڪ...! حسین نگاه میڪند لبخند میزند و به سمت دشمن تاخت میکند و من باز میگویم لبیڪ ـیا حسین لبیڪ

حسین شمشیر میخورد من سر مادرم داد میزنم و میگویم: لبیڪ‌یا‌حسین‌لبیڪ

حسین سنگ میخورد و من در مجلس غیبت میگویم: لبیڪ یا حسین لبیڪ...!

حسین از اسب به زمین می افتد عرش به لرزه در می اید و من در پس نگاه های حرامم فریاد میزنم: لبیڪ یا حسین لبیڪ...!

حسین رمق ندارد باز فریاد میزند "هل‌من‌ناصر‌ینصرنی" و‌من‌محتاطانه‌دروغ‌میگویم و باز فریاد میزنم لبیڪ یا حسین لبیڪ...!

حسین سینه اش سنگین شده است کسی روی سینه است حسین به من نگاه میکند +میگوید تنهایمـ یاریم کن من گناه میکنم و باز فریاد میزنم لبیڪ...!

خورشید غروب کرده است من لبخندی میزنم و میگویمـ اللهم‌عجل‌لولیڪ‌الفرج

به‌چشمان‌مهدی‌خیره‌میشوم‌و‌میگویمـ دوستت‌دارم‌ تنهایت نمیگذارمـ مهدی به محراب میرود و برای گناهان من طلب مغفرت میکند مهدی تنهاست حسین تنهاست من این را میدانم اما....!

و حسینے ڪه دم از دوست داشتنش میزنیم و انگار نه انگار از گناه ما ناراحت میشود...! انگار نه انگار شرمنده میشود از این عبدی ڪه دارد