❗️وام اربعین شرعا #ربا و #حرام است و سود آن حدودا ۳۰ درصد است ⛔️ مراسم #اربعین را با وام حرام و ربا آلوده نکنید. https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

آسمان هم خجل از چشم تو و بارانت آخری نیست بر این گریه‌ی بی‌پایانت✨ آب می‌بینی و طفل و گل و سقا و جوان🥀 بیشتر می‌شود انگار غم پنهانت✨ ◾️شهادت زین العابدین امام سجاد علیه السلام تسلیت باد https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

خوشا راهی که پایانش حسیــــن است. کمک های مردمی به موکب شهدای میاندورود https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

اللّهُمَّ صَلِّ عَلى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضا الْمُرْتَضَى الاِمامِ التَّقِیِّ النَّقِیِّ وَحُجَّتِکَ عَلى مَنْ فَوْقَ الاَرْضِ وَمَنْ تَحْتَ الثَّرى الصِّدّیقِ الشَّهیدِ✨ صَلاةً کَثیرَةً تامَّةً زاکِیَةً مُتَواصِلَةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَةً کَاَفْضَلِ ما صَلَّیْتَ عَلى اَحَد مِنْ اَوْلِیائِکَ #وقت_سلام https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

✅ ۲۱ مرداد، روز ملی دریای خزر گرامی باد 🔸 در سال 2003 ( ۱۳۸۲) پنج کشور حاشیه دریای خزر "کنوانسیون منطقه ای حفاظت از محیط زیست دریای خزر" موسوم به "کنوانسیون تهران" را امضاء کردند. این کنوانسیون در تاریخ ۱۲ اوت ۲۰۰۶ (۲۱ مردادماه ۱۳۸۵) لازم الاجرا شد و همه کشورها این معاهده را به عنوان یک واقعه مهم زیست محیطی جشن گرفتند و از آن پس این روز را به نام "روز دریای خزر" نامیدند. https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

💠 به نام یگانه لایق پرستـش! السلام علی الحسین و علی علی ابن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین سلام، روزتون پر از امید 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 💎 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن اَللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن اَللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن آیات صفحه🌹( ۹ )🌹 نیت: برطرف شدن موانع ظهور موفورالسرور امام زمان(عج) ☀️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ . بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

#ختم_قرآن 📖 #روز_نهم✨ #صفحه_نهم✨ #سوره_مبارکه_بقره✨ https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

قرآن ترجمه المیزان سوره 2 سوره مبارکه البقرة صفحه 9 وَإِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هَٰذِهِ الْقَرْيَةَ فَكُلُوا مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَدًا وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا وَقُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَكُمْ خَطَايَاكُمْ ۚ وَسَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ (58) و ]ياد کنيد[ وقتى را که گفتيم: به اين شهر در آئيد و از آن از هر جا خواستيد به فراوانى بخوريد و از اين در با حال سجده (خضوع) درآئيد و بگوئيد: خدايا گناهان ما را فرو ريز، تا خطاهاى شما را بر شما ببخشيم و ]پاداش [نيکوکاران را خواهيم افزود. (58) فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا قَوْلًا غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَنْزَلْنَا عَلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا رِجْزًا مِنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (59) پس کسانى که ستم کردند ]آن را[ به سختى غير از آنچه به ايشان گفته شده بود تبديل کردند، پس ما برآنان که ستم کردند به سبب فسقشان عذابى از آسمان نازل کرديم. (59) ۞ وَإِذِ اسْتَسْقَىٰ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْحَجَرَ ۖ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا ۖ قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَشْرَبَهُمْ ۖ كُلُوا وَاشْرَبُوا مِنْ رِزْقِ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (60) و ]ياد کنيد[ وقتى را که موسى براى قوم خود درخواست آب کرد، پس گفتيم: با عصايت به آن سنگ بزن پس دوازده چشمه از آن جوشيد که هر سبطى (تيره اى) آبشخور خود را شناخت ]گفتيم:[ از رزق خدا بخوريد و بياشاميد و در زمين به فساد نپردازيد. (60) وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَىٰ لَنْ نَصْبِرَ عَلَىٰ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ مِنْ بَقْلِهَا وَقِثَّائِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا ۖ قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدْنَىٰ بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ ۚ اهْبِطُوا مِصْرًا فَإِنَّ لَكُمْ مَا سَأَلْتُمْ ۗ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ ۗ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ ۗ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ (61) و ]ياد کنيد[ وقتى را که گفتيد: اى موسى! ما هرگز بر يک طعام صبر نخواهيم کرد، پس بخاطر ما پرودرگارت را بخوان تا از آنچه زمين مى روياند، از سبزى و خيار و سير و عدس و پياز آن براى ما پديد آورد، موسى گفت: آيا چيزى را که نازل تر است بجاى چيزى که بهتر است اختيار مى کنيد؟! به شهرى درآئيد که آنچه خواستيد براى شما خواهد بود. و خوارى و تهى دستى بر آنان مقرّر شد و به غضبى ]بزرگ[ از جانب خدا بازگشتند، اين بدان سبب بود که به آيات خدا کفر مىورزيدند و پيامبران را به ناحق مى کشتند. اين بدان سبب بود که نافرمانى کردند و تجاوزکار بودند. (61) https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

نکته تفسیری صفحه ۹: بنی­ اسرائیل ناسپاس: پس از نجات بنی­ اسرائیل از چنگال فرعون و رخ دادن حوادثی، حضـرت موسی علیه السلام به آنان دستور داد که وارد سرزمین مقدّس فلسطین شوند و با عزّت و افتخار در آنجا زندگی کنند؛ ولی آنان مانند همیشه بهانه­ جویی را شروع کردند و گفتند: «در آنجا افرادی زورگیر و ستمگر هستند و ما جرأت وارد شدن به آن را نداریم. خودت با خدایت به آنجا بروید و با آن­ها بجنگید. ما همین جا نشسته­ ایم!» خداوند از این نافرمانی خشمگین شد و آنان را به چهل سال سرگردانی در بیابان مجازات کرد. بنی­ اسرائیل که در بیابانی خشک و سوزان، گرفتار شده بودند، از تشنگی و گرسنگی و گرمای آفتاب به حضـرت موسی علیه السلام شکایت بردند. حضـرت موسی که پیامبر مهربان بنی­ اسرائیل بود، از خدا خواست که به آنان رحم کند. خدای مهربان نیز به آنان لطف کرد و سختی­های بیابان را برایشان آسان کرد و به موسی فرمود که با عصایش به سنگی ضربه بزند. در این هنگام، دوازده چشمه به عدد قبایل بنی­ اسرائیل از آن سنگ فوران کرد چنان که هر قبیله یک چشمه آب داشت و از آن سیراب می­ شد. برای در امان ماندن بنی­ اسرائیل از گرمای آفتاب، خدا ابری فرستاد که مانند سایبان، بالای سرشان قرار می­ گرفت. برای برطرف شدن گرسنگی­ شان نیز دو غذای مقوّی و لذیذ به نام­های «مَنّ» و «سلوی» در اختیارشان گذاشت و آن­ها بدون هیچ رنج و دردسری از آن­ها استفاده می­ کردند. «منّ»، چیزی مانند عسل بود که فراوان در شکاف سنگ­ها و شاخه­ های درختان پیدا می­ شد؛ «سلوی» نیز پرنده​ی کوچکی بود که معجزه​ آسا و به­ راحت در اختیارشان قرار می​ گرفت و هر اندازه می­ خواستند، از آن صید می­ کردند. آری، با همه​ ی ناسپاسی بنی­ اسرائیل، باز هم خدا آنان را فراموش نکرد و به آنان نعمت بخشید؛ ولی آن قوم نادان، دوباره بهانه گرفتند که ما از این وضع خسته شده­ ایم؛ چقدر منّ و سلوی بخوریم؛ ما غذاهای رنگارنگ می­ خواهیم؛ سبزی و خیار و سیر و عدس و پیاز! حضـرت موسی علیه السلام از این رفتار آنان ناراحت شد و فرمود: «آیا حاضرید مانند گذشته، برده و خدمت­کار دیگران باشید؛ ولی سیر و پیاز و عدس داشته باشید؟ آیا این آزادگی و عزت را می­ خواهید به قیمت سبزی و خیار بفروشید؟ اکنون که چنین است، در یکی از این شهرها ساکن شوید که چیزهایی ­که خواسته­ اید، در آن هست؛ ولی از آزادگی و عزّت خبری نیست.» [1] آری، قوم بنی­ اسرائیل، سرگذشتی عجیب و عبرت­ آموز دارد. آنان به سبب ناسپاسی­ شان دچار محرومیّت­ های بسیار شدند. ما نیز باید از خطر این خلق و خوی زشت به خدا پناه بریم. کمی به نعمت­هایی که داریم، بیندیشیم: به­راحت نگاه می­ کنیم، به­ خوبی می­ شنویم، قلبمان خوب کار می­ کند و به­ آسانی نفس می­ کشیم، و البتّه شمارش نعمت­های خدا پایان ندارد. ما در این نعمت­ها غرق شده­ ایم؛ اما گاهی بهانه می­ گیریم. مشکلات کوچک را بزرگ می­ شمریم و حتّی برای برخی چیزهای بی­ ارزش، خود را بیچاره­ ترین انسان روی زمین فرض می­ کنیم! فراموش نکنیم که راز ماندن نعمت­ها، سپاسگزاری از خداوند است، و ناسپاسی، آن­ها را از دست ما بیرون می­ کشد. پس سخن مولای خود، علی علیه السلام ، را به یاد داشته باشیم که فرمود: «نعمت­ ها را به وسیله​ی شکر نزد خود نگه دار.»[2] [1] . آنچه در مورد قوم بنی اسرائیل ذکر شد ، از متن ذیل آیات در تفسیر نمونه اقتباس گردید . [2] . غررالحکم ص 188 https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba