. ☀️ به نام خدا السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْن 🌺(اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم)🌺 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ سلام و ادب روز دوشنبه زیبایتان به خیر 🌹🌷🌼🌹🌷🌼 💎 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن اَللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن اَللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن تلاوت آیات صفحه🌹( ۱۱ )🌹 به نیت: برطرف شدن موانع ظهور امام زمان(عج) ☀️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ . بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

#ختم_قرآن 📖 #روز_یازدهم✨ #صفحه_یازدهم✨ #سوره_مبارکه_بقره✨ https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

قرآن ترجمه المیزان سوره 2 سوره مبارکه البقرة صفحه 11 قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنَا مَا هِيَ إِنَّ الْبَقَرَ تَشَابَهَ عَلَيْنَا وَإِنَّا إِنْ شَاءَ اللَّهُ لَمُهْتَدُونَ (70) گفتند: به خاطر ما پروردگارت را بخوان تا براى ما بيان کند که آن چگونه است؟ چون اين گاو بر ما مشتبه شده است و ما ـ اگر خدا بخواهد ـ حتماً هدايت خواهيم يافت. (70) قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لَا ذَلُولٌ تُثِيرُ الْأَرْضَ وَلَا تَسْقِي الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لَا شِيَةَ فِيهَا ۚ قَالُوا الْآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ ۚ فَذَبَحُوهَا وَمَا كَادُوا يَفْعَلُونَ (71) گفت: او مى گويد: آن گاوى است که نه رام است تا زمين را شخم زند و نه کشت را آب مى دهد بى عيب است و هيچ نشانه اى از رنگ ديگر در آن نيست گفتند: اکنون حق را آوردى. پس آن را ذبح کردند و نزديک بود اين کار را انجام ندهند. (71) وَإِذْ قَتَلْتُمْ نَفْسًا فَادَّارَأْتُمْ فِيهَا ۖ وَاللَّهُ مُخْرِجٌ مَا كُنْتُمْ تَكْتُمُونَ (72) و ]ياد کنيد[ وقتى را که شخصى را کشتيد و درباره آن به مشاجره پرداختيد و خدا آنچه را کتمان مى کرديد آشکار ساخت. (72) فَقُلْنَا اضْرِبُوهُ بِبَعْضِهَا ۚ كَذَٰلِكَ يُحْيِي اللَّهُ الْمَوْتَىٰ وَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (73) پس گفتيم: پاره اى از گاو را به کشته بزنيد ]تا زنده شود و قاتل را معرّفى کند [اينگونه خدا مردگان را زنده مى کند و آياتش را به شما مى نماياند، باشد که عقل خود را به کار گيريد. (73) ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ فَهِيَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً ۚ وَإِنَّ مِنَ الْحِجَارَةِ لَمَا يَتَفَجَّرُ مِنْهُ الْأَنْهَارُ ۚ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَشَّقَّقُ فَيَخْرُجُ مِنْهُ الْمَاءُ ۚ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (74) باز هم قلب هاى شما پس از آن سخت شد ]به گونه اى[ که آنها مانند سنگ ها يا سخت تر بودند. و همانا بعضى از سنگ ها چنانند که نهرها از آنها بيرون مى جهد، و بعضى از آنها چنانند که مى شکافند و آب از آنها بيرون مى آيد، و بعضى از آنها چنانند که از خشيت خدا سقوط مى کنند و خدا از آنچه مى کنيد هرگز غافل نيست. (74) ۞ أَفَتَطْمَعُونَ أَنْ يُؤْمِنُوا لَكُمْ وَقَدْ كَانَ فَرِيقٌ مِنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلَامَ اللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِنْ بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ يَعْلَمُونَ (75) پس آيا شما ]مسلمانان[ طمع داريد که ]يهوديان [سخن شما را باور کنند در حالى که گروهى از آنان سخن خدا را مى شنيدند سپس آن را بعد از فهميدنش تحريف مى کردند در حالى که مى دانستند ]کارشان درست نيست [ (75) وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَا بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ قَالُوا أَتُحَدِّثُونَهُمْ بِمَا فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَاجُّوكُمْ بِهِ عِنْدَ رَبِّكُمْ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (76) و هنگامى که با مؤمنان برخورد مى کنند مى گويند: ايمان آورده ايم و هنگامى که بعضى شان با بعضى خلوت مى کنند مى گويند: آيا آنچه را خدا بر شما گشوده است براى آنان (مسلمانان) باز مى گوييد تا به وسيله آن نزد پروردگارتان با شما محاجّه کنند؟ پس آيا عقل خود را به کار نمى گيريد؟ (76) https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

نکته تفسیری صفحه ۱۱: سخت­ تر از سنگ: به باران پرنعمت نگاه کن: بر همه چیز فرود می­ آید و بی هیچ بخلی، دانه­ های خود را به همه می­ بخشد؛ امّا هر کس به گونه­ ای از آن بهره می­ برد. خاک حاصل­خیز با تمام وجود او را در آغوش می­ کشد و با کمک او، رازهایش را برای دیگران آشکار می­کند. گل­های رنگارنگ، میوه­ های گوناگون، محصولات متنوّع، درختان و گیاهان زیبا، نتیجه­ ی برخورد خوب خاک با باران هستند. آن­ طرف­تر، سنگ را ببین که بی­ جان و بی­ ثمر در گوشه­ ای افتاده است. باران بر او هم می­ بارد­؛ ولی چه فایده؟ سنگ، سخت است و باران اثری در آن ندارد. جان و دل ما انسان­ها نیز مانند زمین است و آیات و نشانه­ های خدا، همچون باران. الطاف خدا چون باران ریزان است؛ این ما هستیم که باید خود را آماده­ ی پذیرش باران رحمت الهی کنیم. اگر ما واقعاً در جست­ وجوی حقیقت و راستی باشیم و در این راه، تعصب­ های ناروا و لجاجت­ ها را کنار بگذاریم، هر پدیده­ ای برای ما نشانه­ ای از حقیقت می­ شود. آنگاه به آسمان و زمین که بنگریم، خدا را با تمام وجود احساس می­ کنیم و هنگام روبه­ رو شدن با بندگان خاصّ خدا و آیات و نشانه­ های او، در برابر بزرگی و خوبی و مهربانی آنان سر فرود می­ آوریم. به این ترتیب، سرزمین قلب ما، خرم و آباد و به بوستانی برای پرواز فرشتگان تبدیل می­ شود، دیگر اثری از غرور و حسد و کینه در آن نمی­ ماند و پر از صفا و مهربانی و بخشندگی می­ شود. اگر امّا انسان درهای قلبش را بر حقیقت ببندد و به باران خوبی اجازه ندهد که بر سرزمین جانش ببارد، کم­کم خاک حاصل­ خیز قلبش، می­ خشکد و پس از مدّتی به سنگلاخ تبدیل می­ شود. در این هنگام، او به بدترین بیماری روحی دچار شده است؛ بیماری «قساوت قلب» یا همان «سنگ­دلی» که دیگر هیچ نشانه­ ای نمی­ تواند او را هدایت کند و هیچ پندی در او اثر نمی­ کند. حتّی معجزات عجیب و خارق­ العاده نیز در او تأثیری ندارد، و این اوج بدبختی یک انسان است. اگر پای صحبت تاریخ بنشینیم، نمونه­ های بسیار عجیبی از سنگ­دلی انسان­ها می­ شنویم. قرآن نیز سخنان شگفت­ انگیزی در این­ باره دارد. بنی­ اسرائیل، نمونه­ ای کامل از یک قوم سنگ­دل هستند. آن­ها، تبدیل شدن عصای موسی به مار، باز شدن دریا، جوشیدن آب از یک تکّه سنگ برای رفع تشنگی آنان، قرار گرفتن کوه طور بر فرازشان و معجزات فراوان دیگر را با چشم خود دیدند؛ نشانه­ هایی که یکی از آن­ها برای پذیرفتن همه­ ی حقیقت کافی بود؛ امّا لجاجت چنان آنان را سنگ­دل کرده بود که هیچ­یک از این نشانه­ ها نتوانست در آنان اثر بگذارد. عجیب­ تر از سرگذشت بنی­اسرائیل، حادثه­ ی کربلاست. کسانی­ که بر امام حسین علیه السلام شمشیر کشیده بودند، به­ خوبی او را می­ شناختند. سال­ها پدر بزرگوارش امام علی علیه السلام در کوفه حکومت کرده و آنان با امام حسین علیه السلام نشست و برخاست کرده بودند. بسیاری از پیران آنان دیده بودند که پیامبر‹ سر تا پای امام حسین علیه السلام را غرق در بوسه می­ کند و او و برادرش را سرور جوانان اهل بهشت معرفی می­ کرد. گفته­ اند که امام حسین علیه السلام به قاتل خود فرمود: «آیا مرا نمی­شناسی؟» و او گفت: «تو را خوب می­ شناسم؛ مادرت فاطمه، پدرت علی، پدربزرگت محمد و دشمنت دشمن خداست.»! [1]آنان با چشمان خود دیدند که هنگام کشته شدن امام حسین علیه السلام ، از زمین خون تازه می­ جوشد و سر بریده​ ی او، قرآن می­ خواند؛ ولی مانند دیوانگان نگاه می­ کردند و می­ خندیدند! چه راست گفت امام پنجم ما که فرمود: «هیچ بنده­ ای با کیفری بدتر از سنگ­دلی مجازات نمی­ شود.»[2] [1] . بحارالانوار ج 45 ص 56 [2] . مستدرک الوسائل ج 12 ص 93 https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

🔸ترتیل صفحه 11 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام رست 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

🍀بسمه تعالی 🍀 به مناسبت چهلمین روز درگذشت عالم ربانی ، حضرت حجه الاسلام والمسلمین حاج سید علی صباغ دارابی مراسم یادبودی برگزار خواهد شد. روز دوشنبه ۱۴۰۲/۰۵/۲۳ بعد از نماز مغرب و عشا مکان: حسینیه شهدای دارابکلا. https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

🎞 #کلیپ تصاویر اختصاصی از حمله تروریستی ۲۲ مرداد، به حرم مطهر حضرت شاهچراغ علیه السلام. https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

📽 فیلم لحظه‌ی ورود تروریست به حرم شاهچراغ و لحظه‌ی زمین‌گیرکردن شجاعانه‌ی اون توسط نیروهای امنیتی 💡 امنیت، اتفاقی نیست... https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

دلیل نام‌گذاری حضرت احمد بن موسی به شاهچراغ (ع) تا زمان امیر عضدالدوله دیلمی کسی از مدفن حضرت احمد ابن موسی (ع) اطلاعی نداشت و آن‌چه روی قبر را پوشانده بود، تل گلی بیش به نظر نمی‌رسید که در اطراف آن، خانه‌های متعدد ساخته و مسکن اهالی بود. از جمله پیرزنی در پایین آن تل، خانه‌ای گلی داشت و در هر شب جمعه، ثلث آخر شب می‌دید چراغی در نهایت روشنایی در بالای تل خاک می‌درخشد و تا طلوع صبح روشن است. چند شب جمعه مراقب می‌بود، روشنایی چراغ به همین کیفیت ادامه داشت با خود اندیشید شاید در این مکان، مقبره یکی از امامزادگان یا اولیاءالله باشد، بهتر آن است که امیر عضدالدوله را بر این امر آگاه کنم. هنگام روز پیرزن به همین قصد به سرای امیر عضدالدوله دیلمی رفت و کیفیت آن‌چه را دیده بود، به عرض رسانید. امیر و حاضران از بیانشان در تعجب شدند. درباریان که این موضوع را باور نکرده بودند، هر کدام به سلیقه خود چیزی بیان کردند اما امیر که مردی روشن ضمیر بود و باطنی پاک و خالی از غرض داشت، فرمود: شخصا به خانه پیرزن می‌روم تا از موضوع آگاه شوم. شاه به خانه پیرزن آمده و پیرزن را فرمود هر وقت چراغ روشن شد، مرا بیدار کن. چون ثلث آخر شب شد، پیرزن بر حسب معمول روشنایی پرنوری قوی‌تر از دیگر شب‌های جمعه مشاهده کرد و از شدت شعفی که به او دست داده بود بر بالین امیر عضدالدوله آمد و بی اختیار سه مرتبه فریاد زد: «شاهچراغ». امیر بیدار شد و ناگهانی از خواب پریده و چشمش را متوجه سمتی کرد که پیرزن چراغ را به او نشان می‌داد و چون علنا و آشکارا چشمش نور چراغ را دید، در شگفتی عجیب بماند و چون رو به سمت چراغ بر بالای تل برآمد، اثری از چراغ ندید و چون به پایین آمد باز نور چراغ با روشنایی زیاد خودنمایی می‌کرد. خلاصه این‌که امیر شخصی را جهت کاوش در آن منطقه مأمور می‌کند و مقبره فرزند ارشد حضرت موسی بن جعفر (ع)، حضرت شاهچراغ پیدا می‌شود و به دستور امیر بر بالای آن جایگاهی ساخته می‌شود که تا امروز زیارتگاه عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت است https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba