بسم الله الرحمن الرحیم یکم شهریورماه سالروز ولادت شیخ الرئیس ابوعلی سینا و روز پزشک؛ بهانه شایسته ای است که تلاش های ارزنده پزشکان این مرز و بوم مورد توجه و تقدیر قرار گیرد.روز پزشک روز بزرگداشت علم مبتنی بر ایمان و معرفت و روز تکریم فرزندان فرهیخته و مستعد ملتی است که اراده کرده تا با اقتدا به پیشکسوتان نامدار خود، گذشته افتخار آفرین علمی شان را احیاء و جایگاه شایسته خویش را در این عرصه گسترده به اثبات برسانند.همانانی که طبابت را با حکمت و اخلاق در آمیخته و با طبابت، درد و رنج را از جسم و روان دردمندان زدوده و شوق امید را در کالبد جسم و روح زندگی آنان جاری می کنند. در کشور عزیزمان ایران، طبابت همواره از قداست و احترام زیادی برخوردار بوده و اهمیت و توجه ویژه ایرانیان به این علم سبب شده قله های علم پزشکی توسط مشاهیر و دانشمندان برجسته ایرانی در طول تاریخ فتح شود و نام ایران با تاریخ طب گره بخورد. در پاسداشت مقام پزشک همین بس که حضرت امام جعفر صادق(علیه السلام) فرموده اند: پزشکان حاذق و مورد اعتماد ، هم ردیف فقهای بصیر و دانا هستند. فرا رسیدن اول شهریورماه، زاد روز حکیم بوعلی سینای بزرگ و روز پزشک را به جامعه پزشکی تبریک عرض می نمایم. امیدوارم پزشکان عزیر در سایه ایزد منان، همواره هدف عالی شفابخشی را که فطرت آشنای تمامی انسان هاست، سرلوحه تلاش بی وقفه خود قرار دهند. https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

شهیدی که بعلت لو ندادن عملیات زنده سرش را بریدند عباسعلی فتاحی بچه دولت آباد اصفهان بود حدود ۱۷ سال سن داشت. سال شصت به شش زبان زنده‌ی دنیا تسلط داشت تک فرزند خانواده هم بود زمان جنگ اومد و گفت: مامان میخوام برم جبهه. مادر گفت: عباسم! تو عصای دستمی، کجا میخوای بری؟ عباسعلی گفت: امام گفته. مادرش گفت: اگه امام گفته برو عزیزم…عباس اومد جبهه. خیلی ها می شناختنش. گفتند بذاریدش پرسنلی یا جای بی خطر تا اتفاقی براش نیفته. اما خودش گفت: اسم منو بنویس میخوام برم گردان تخریب. فکر کردند نمی دونه تخریب کجاست. گفتند: آقای عباسعلی فتاحی! تخریب حساس ترین جای جبهه است و کوچکترین اشتباه، بزرگترین اشتباهه… بالاخره عباسعلی با اصرار رفت تخریب و مدتها توی اونجا موند. یه روز شهید حسین خرازی گفت: چند نفر میخوام که برن پل چهل دهنه روی رودخونه دوویرج رو منفجر کنن. پل کیلومترها پشت سر عراقیها بود… پنج نفر داوطلب شدند که اولینشون عباسعلی بود. قبل از رفتن.. حاج حسین خرازی خواستشون و گفت: ” به هیچوجه با عراقی ها درگیر نمی شید. فقط پل رو منفجر کنید و برگردید. اگر هم عراقی ها فهمیدند و درگیر شدید حق اسیر شدن ندارین که عملیات لو بره… تخریبچی ها رفتند… یه مدت بعد خبر رسید تخریبچی ها برگشتند و پل هم منفجر نشده، یکی شونم برنگشته… اونایی که برگشته بودند گفتند: نزدیک پل بودیم که عراقی ها فهمیدن و درگیر شدیم. تیر خورد به پای عباسعلی و اسیر شد… زمزمه لغو عملیات مطرح شد. گفتند: ممکنه عباسعلی توی شکنجه ها لو بده! پسر عموی عباسعلی اومد و گفت: حسین! عباسعلی سنش کمه اما خیلی مرده، سرش بره زبونش باز نمیشه برید عملیات کنید… عملیات فتح المبین انجام شد و پیروز شدیم. رسیدیم رودخانه دوویرج و زیر پل یه جنازه دیدیم که نه پلاک داشت و نه کارت شناسایی. سر هم نداشت. پسر عموی عباسعلی اومد و گفت: این عباسعلیه! گفتم سرش بره زبونش باز نمیشه… اسرای عراقی میگفتند: روی پل هر چه عباسعلی رو شکنجه کردند چیزی نگفته… اونا هم زنده زنده سرش رو بریدند…😭😭 جنازه اش رو آوردند اصفهان تحویل مادرش بدهند. گفتند به مادرش نگید سر نداره. وقت تشییع مادر گفت: صبر کنین این بچه یکی یه دونه من بوده، تا نبینمش نمیذارم دفنش کنین! گفتن مادر بیخیال. نمیشه… مادر گفت: بخدا قسم نمیذارم. گفتند: باشه! ولی فقط تا سینه اش رو می تونین ببینین. یهو مادر گفت: نکنه میخواین بگین عباسم سر نداره؟ گفتند: مادر! عراقی‌ها سر عباست رو بریدند. مادر گفت: پس میخوام عباسمو ببینم… مادر اومد و کفن رو باز کرد. شروع کرد جای جای بدن عباس رو بوسیدن تا رسید به گردن. پنبه هایی که گذاشته بودن روی گلو رو کنار زد( یاد گودی قتلگاه و مادر سادات) و خم شد رگ های عباس رو بوسید. و مادر شهید عباسعلی فتاحی بعد از اون بوسه دیگه حرف نزد… (یاد شهدا و این شهید جوانمرد را حفظ کنیم ولو با ارسال این روایت زیبا به یک نفر حتی شده با یک صلوات) شادی روح پاک  شهدا صلوات:اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

. به نام خدا السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ 🌺اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم🌺 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ سلام و ادب روز چهارشنبه زیبایتان به خیر 🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷 💎 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن اَللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن اَللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن آیات صفحه🌹( ۲۰ )🌹 به نیت: برطرف شدن موانع ظهور ☀️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ . ☀️بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

#ختم_قرآن 📖 #روز_بیستم✨ #صفحه_بیستم✨ #سوره_مبارکه_بقره✨ https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

قرآن ترجمه المیزان سوره 2 سوره مبارکه البقرة صفحه 20 وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَإِسْمَاعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (127) و ]ياد کن [وقتى را که ابراهيم پايه هاى اين خانه (کعبه) را با اسماعيل بالا مى برد ]و مى گفتند: [پروردگارا! از ما قبول کن، همانا تو خود شنوا و دانائى. (127) رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (128) پروردگارا! و ما را دو بنده تسليم فرمان خويش قرار ده و از نسل ما امّتى تسليم فرمان خود ]پديدآور [و مناسک ما را به ما نشان ده و توبه ما را بپذير، همانا تو خود بسيار توبه پذير و رحيمى. (128) رَبَّنَا وَابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُزَكِّيهِمْ ۚ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (129) پروردگارا! و در ميان آنان رسولى از خودشان برانگيز که آيات تو را بر آنان بخواند به ايشان کتاب و حکمت بياموزد و آنان را تزکيه کند همانا تو خود عزّتمند و حکيمى. (129) وَمَنْ يَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْرَاهِيمَ إِلَّا مَنْ سَفِهَ نَفْسَهُ ۚ وَلَقَدِ اصْطَفَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا ۖ وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ (130) و چه کسى جز آن که خود را به سفاهت کشانده است از آئين ابراهيم روى مى گرداند؟ و همانا ما او را در دنيا برگزيديم، و بى گمان او در آخرت از شايستگان خواهد بود. (130) إِذْ قَالَ لَهُ رَبُّهُ أَسْلِمْ ۖ قَالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (131) هنگامى ]او برگزيده شد [که پروردگارش به وى گفت: تسليم باش، گفت: تسليم خداوندگار جهانيانم. (131) وَوَصَّىٰ بِهَا إِبْرَاهِيمُ بَنِيهِ وَيَعْقُوبُ يَا بَنِيَّ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَىٰ لَكُمُ الدِّينَ فَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ (132) و ابراهيم پسرانش را به همان آئين سفارش کرد و يعقوب نيز چنين کرد ]و هر يک گفتند: [اى پسران من همانا خدا اين دين را براى شما برگزيده است پس البتّه نميريد مگر در حالى که تسليم او باشيد. (132) أَمْ كُنْتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِيهِ مَا تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدِي قَالُوا نَعْبُدُ إِلَٰهَكَ وَإِلَٰهَ آبَائِكَ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ إِلَٰهًا وَاحِدًا وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (133) آيا شما هنگامى که مرگ يعقوب فرا رسيد حاضر بوديد؟ آن گاه که به پسرانش گفت: بعد از من چه مى پرستيد؟ گفتند: معبود تو و معبود پدران تو ابراهيم و اسماعيل و اسحاق را مى پرستيم که معبودى يگانه است و ما تسليم او هستيم. (133) تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ ۖ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُمْ مَا كَسَبْتُمْ ۖ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ (134) اينان جماعتى بودند که درگذشتند; آنچه کسب کردند مختصّ آنان است و آنچه کسب کرده ايد مختص شماست، و شما از آنچه آنان مى کردند بازخواست نخواهيد شد. (134) 💐🍃💐🍃💐🍃💐🍃💐🍃 https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

نکته تفسیری صفحه ۲۰: پروردگارا، از ما بپذیر: زندگی ما، مجموعه­ ای از کارهای گوناگون است و ما در هر لحظه، مشغول به کاری هستیم. کارهای ما به سه دسته تقسیم می­ شوند: خوردن، خوابیدن، راه رفتن، نفس کشیدن و کارهایی مانند این ها که مباح هستند؛ یعنی نه ثواب دارند و نه گناه. گروه دوّم، کارهای بد هستند؛ اعمالی که باعث خشم خدا می­ شود و برای آن ها مجازات معین شده است؛ دروغ، غیبت، نگاه به نامحرم و ....، از این گروه است. دسته­ ی سوّم، کارهای خوب هستند که باعث خشنودی خدا و اعطای پاداش از طرف او می­ شود. از نظر دین، کارهای مباح، حسابی ندارند و حساب کارهای بد مشخص است؛ امّا کارهای خوب باعث سعادت ما می­ شوند و ما برای رسیدن به هدف نهایی­ مان یعنی بهشت جاوید، به آن ها نیاز داریم. از قرآن کریم و سخنان پیشوایان مهربانمان می­ فهمیم که کارهای خوب هنگامی اثر خود را در زندگی ما می­ گذارند که از سوی خدا «قبول» شوند؛ مانند مُهر قبول بر کارنامه­ ی دانش آموزان که نشان­ دهنده­ ی تأیید زحمات آنان است و بدون آن، نمره­ های آن ها، هرچند عالی، بی­ اعتبار است. آری، کارهای خوب ما هر قدر هم در ظاهر مهم و باارزش باشند، هنگامی برای ما سودمند هستند که قبول شوند؛ زیرا عمل ما به تنهایی، مانند مجسمه­ ای­ست که ظاهری آراسته دارد؛ ولی اثری از روح و جان در آن دیده نمی­ شود، و این نیّت ماست که به کارهایمان روح می­ بخشد. برای مثال، نماز که برترین عبادت است، اگر برای خشنودی شخصی غیر از خدا خوانده شود، باطل و بیهوده است، و هنگامی قبول می­شود که برای رضایت خدا خوانده شود. حضرت ابراهیم علیه السلام ، و فرزند گرامی­اش حضرت اسماعیل علیه السلام ، دو پیامبر بزرگ بودند که خدا از آن­ها به نیکی یاد کرده است. آن دو در مقدس­دترین مکان زمین، خانه­ ی خدا را برای عبادت مردم بازسازی کردند؛ ولی هرگز به کار خود مغرور نشدند و با فروتنی به درگاه خدا عرضه داشتند: پروردگارا، این عمل را از ما بپذیر. در روایتی از پیامبر اسلام صلوات الله علیه آمده است: «روزی ابلیس نزد حضرت موسی علیه السلام آمد و سخنانی بین آن دو رد و بدل شد. در آن میان، حضرت موسی علیه السلام فرمود: بگو ببینم کدام گناه است که اگر انسان­ها مرتکب آن شوند، تو بر آن ها مسلّط می­ شوی. او گفت: هنگامی که به خودشان مغرور شوند و کارهای خوبشان را زیاد بشمارند و گناهانشان در نظرشان کوچک به حساب آید، من بر آن ها مسلّط می­ شوم.»[1] پس لازم است که همه­ ی ما پس از هر کار خوبی که برای خشنودی خدا انجام می­دهیم، با فروتنی به خدا بگوییم: پروردگارا، از ما بپذیر. ربنا تقبل منا انک انت السمیع العلیم [1] . الکافی ، ج 2 ، ص 314 https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba

🔸ترتیل صفحه 20 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه https://eitaa.com/masjed_hoseinie_emamhasanmojtaba