🎙حجت الاسلام لقمانی ⭐️ #دقیقه_های_دانایی ▫️نرم افزار های شخصیتی انسان! http://eitaa.com/joinchat/2043084812Ca1368da7dc

#مناجات_با_خدا 🤲 #مجتبی_رمضانی 🎤 @Ostad_Shojae

#استوری   #موسیقی ♬ بغض منی آه منی حسرت دلخواه منی ♬ دوری و دلتنگ توام؛ زخمی و همراه منی ♬ من غم پنهان توام؛ حال پریشان توام ♬ #علیرضا_قربانی @ostad_shojae

#کلیپ 🎬 #استاد_شجاعی ✘ بعد فوت بچه‌ام، دیگه کاری با امام رضا (ع) ندارم ! ✘ بعد اینهمه سال خادمیِ هیئت امام حسین (ع) حق من نبود سرطان بگیرم ! ✘ چهل هفته رفتم جمکران، آخرش پدرش با ازدواجمون موافقت نکرد! من قهــــرم / با خدا / با اهل بیت (ع)⛔️ @ostad_shojae

🔰 تفڪرنعمتها #آیت_الله_مجتهدی http://eitaa.com/joinchat/2449342490C9541b47112

🔶«حکمت ۵۸ نهج البلاغه » 🔸 ـ توانگرى و شهوت ها «الْمَالُ مَادَّةُ الشَّهَوَاتِ.» «ثروت، ریشه ی شهوت هاست.» «شرح و تفسیر حکمت ۵۸ نهج البلاغه» ـ ریشه ی اصلى شهوات: امام علی(علیه السلام) در این کلام کوتاه و پرمایه اشاره به نکته اى درباره ی رابطه ی ثروت با شهوت کرده مى فرماید: «مال و ثروت ماده اصلى همه شهوات است». ✴️بدیهى است که منظور از شهوت در اینجا: هرگونه علاقه ی مفرط نفسانى و هوس آلود است. اعم از این که مربوط به شهوت جنسى باشد یا مقام یا تشریفات و زرق و برق دنیا و یا انتقام جویى و امثال آن. 🔸 این نکته نیز روشن است: که براى رسیدن به خواسته هاى نفسانى و هویٰ و هوس ها: 👈 مال نقش اصلى را بازى مى کند و هر قدر فزونى یابد خطر افتادن در شهوات بیشتر است. 👈اضافه بر این ثروت مایه غرور است و غرور ریشه اصلى بسیارى از گناهان، 👈به علاوه مال هر چه بیشتر شود انسان را به خود مشغول تر مى سازد و طبعاً از یاد خدا و اطاعت حق باز مى دارد. روى این جهات سه گانه مى توان به عمق کلام امام علیه السّلام پى برد. بدیهى است آنچه امام در این گفتار حکیمانه فرموده هشدارى است به غالب مردم که در فزونى مال نکوشند، زیرا خطرات زیادى را به دنبال دارد اما چنان نیست که هر ثروتمندى هواپرست و شهوت پرست باشد. این حکم کلى مانند احکام دیگرى نظیر آن استثنائاتى دارد. 🔸گروه زیادى راه قارون را پیمودند و اموالشان مایه غرور و کفرشان شد، 🔸جمع اندکى نیز از مال براى رسیدن به مهم ترین طاعات الهى بهره گرفتند. این معنا در آیات مربوط به قارون آمده است: «در آنچه خدا به تو داده سراى آخرت را بطلب و بهره خویش را از دنیا فراموش مکن و همان گونه که خدا به تو نیکى کرده (به بندگان خدا) نیکى کن وهرگز در جستجوى فساد در زمین مباش که خدا مفسدان را دوست ندارد». بر همین اساس است که در بسیارى از آیات قرآن از مال نکوهش شده و در بعضى از آیات از آن مدح و ستایش به عمل آمده و به عنوان خیر (نیکى) از آن یاد شده است. در آیه ی ۱۸۰ سوره ی «بقره» در مورد وصیت مى فرماید: «(اِنْ تَرَکَ خَیراً …); کسى که اموالى از خود به یادگار گذاشته است…». و در آیه ی ۸ سوره ی «عادیات» در مذمت بعضى از طغیانگران مى فرماید: «(وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ); اموال را بسیار دوست دارند». در روایات اسلامى نیز آثار این مذمت و مدح درباره اموال فراوان دیده مى شود که آوردن آنها ما را از شرح این کلام دور مى کند. تنها به ذکر این روایات پرمعنا که از ابن عباس نقل شده و قاعدتاً آن را از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) یا امیرمؤمنان على(علیه السلام)شنیده است قناعت مى کنیم. 🔶او مى گوید: «نخستین درهم و دینارى که سکه آن در زمین زده شد شیطان نگاهى به آنها افکند هنگامى که آن را دید آنها را برگرفت و روى چشم خود گذارد سپس به سینه خود چسبانید آن گاه فریاد شادى کشید بار دیگر آن را به سینه خود چسبانید سپس خطاب به آنها گفت: شما نور چشمان من و میوه ی دل من هستید هرگاه بنى آدم شما را دوست دارند من به آن قانعم، هر چند بتى را پرستش نکنند (چه بتى بالاتر از شما) براى من همین بس که فرزندان آدم به شما عشق بورزند» برگرفته شده از m5736z.blog.i

الحمدلله امروز حکمت ۵۸ نهج‌البلاغه شریف قبل از نماز مغرب و عشاء توضیح مختصر داده خواهد شد.