#در_محضر_اهل_بیت 🌧 رحمت خدا بر...! ☀️ امام باقر علیه السلام : ✓ «رحمت خدا بر آن كس كه ميان دو تن از دوستان ما الفت افكنَد. اى گروه مؤمنان! با هم الفت بگيريد و با يكديگر مهربان باشيد.» ⁙ «رَحِمَ اللّهُ امرَأً ألَّفَ بَينَ وَلِيَّينِ لَنا. يا مَعشَرَ المُؤمِنينَ، تَأَلَّفوا وتَعاطَفوا.» https://eitaa.com/mefahimqoran 📚 الكافي : ج٢ ص٣٤٥ ح٦

#در_محضر_اهل_بیت ✅ مقاومت توأم با بصیرت بصیرت رابطه مستقیمی با مقاومت دارد. بر اساس آموزه‌های قرآنی تواصی به حق و صبر برجسته‌ترین راهکار خارج‌شدن از فضای خسران در دنیا و آخرت است. در این ایام همه باید یکدیگر را دعوت به بصیرت کنیم. #دهه_بصیرت 🎙استاد ماندگاریhttps://eitaa.com/mefahimqoran

در اینجا حدیث جالبى (از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل شده که توجه به آن لازم است: !: یُؤْتَى بِوَال نَقَصَ مِنَ الْحَدِّ سَوْطاً فَیُقالُ لَهُ: لِمَ فَعَلْتَ ذاکَ؟ فَیَقُولُ: رَحْمَةً لِعِبَادِکَ، فَیُقَالُ لَهُ أَنْتَ أَرْحَمُ بِهِمْ مِنِّی؟! فَیُؤْمَرُ بِهِ إِلَى النَّارِ، وَ یُؤْتَى بِمَنْ زَادَ سَوْطاً، فَیُقالُ لَهُ: لِمَ فَعَلْتَ ذاکَ؟ فَیَقُولُ لِیَنْتَهُوا عَنْ مَعَاصِیکَ! فَیَقُولُ: أَنْتَ أَحْکُمُ بِهِ مِنِّى؟! فَیُؤْمَرُ بِهِ إِلَى النَّارِ!: روز قیامت بعضى از زمامداران را که یک تازیانه از حدّ الهى کم کرده اند در صحنه محشر مى آورند، به او گفته مى شود: چرا چنین کردى؟ مى گوید: براى رحمت به بندگان تو! پروردگار به او مى گوید: آیا تو نسبت به آنها از من مهربان تر بودى؟! و دستور داده مى شود او را به آتش بیفکنید! دیگرى را مى آورند که یک تازیانه بر حدّ الهى افزوده، به او گفته مى شود: چرا چنین کردى؟ در پاسخ مى گوید: تا بندگانت از معصیت تو خوددارى کنند! خداوند مى فرماید: تو از من آگاه تر و حکیم تر بودى؟! سپس دستور داده مى شود او را هم به آتش دوزخ ببرند .(۲) ۳ ـ دستور حضور جمعى از مؤمنان در صحنه مجازات است; چرا که هدف تنها این نیست گنهکار عبرت گیرد، بلکه هدف آن است که مجازات او سبب عبرت دیگران هم شود. و به تعبیر دیگر: با توجه به بافت زندگى اجتماعى بشر، آلودگى هاى اخلاقى در یک فرد ثابت نمى ماند، و به جامعه سرایت مى کند، براى پاکسازى باید همان گونه که گناه برملا شده، مجازات نیز برملا گردد. و به این ترتیب، اساس پاسخ این سؤال که: چرا اسلام اجازه مى دهد آبروى انسانى در جمع بریزد روشن مى شود; زیرا مادام که گناه آشکار نگردیده و به دادگاه اسلامى کشیده نشده است خداوند ستار العیوب راضى به پرده درى نیست اما بعد از ثبوت جرم و بیرون افتادن راز از پرده استتار، و آلوده شدن جامعه، و کم شدن اهمیت گناه، باید به گونه اى مجازات صورت گیرد که اثرات منفى گناه خنثى شود و عظمت گناه به حال نخستین باز گردد. اصولاً، در یک جامعه سالم باید تخلف از قانون با اهمیت تلقى شود، مسلماً اگر تخلف تکرار گردد، آن اهمیت شکسته مى شود و تجدید آن تنها با علنى شدن کیفر متخلفان است. این واقعیت را نیز از نظر نباید دور داشت که بسیارى از مردم براى حیثیت و آبروى خود، بیش از مسأله تنبیهات بدنى اهمیت قائلند، و همین علنى شدن کیفر، ترمز نیرومندى بر روى هوس هاى سرکش آنها است. * * * از آنجا که در آیه مورد بحث، سخن از مجازات زن و مرد زناکار در میان است، سؤالى پیش مى آید که: ازدواج مشروع با چنین زنانى چه حکمى دارد؟ آیه سوم این سؤال را چنین پاسخ مى گوید: مرد زناکار جز با زن آلوده دامان یا مشرک و بى ایمان ازدواج نمى کند، همان گونه که زن آلوده دامان جز با مرد زانى یا مشرک پیمان همسرى نمى بندد (الزّانِی لا یَنْکِحُ إِلاّ زانِیَةً أَوْ مُشْرِکَةً وَ الزّانِیَةُ لا یَنْکِحُها إِلاّ زان أَوْ مُشْرِکٌ). و این کار بر مؤمنان تحریم شده است (وَ حُرِّمَ ذلِکَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ). در این که این آیه بیان یک حکم الهى است، یا خبر از یک قضیه خارجى و طبیعى؟ در میان مفسران گفتگو است: بعضى معتقدند: آیه تنها یک واقعیت عینى را بیان مى کند که آلودگان همیشه دنبال آلودگان مى روند، و همجنس با همجنس پرواز مى کند، اما افراد پاک و با ایمان هرگز تن به چنین آلودگى ها و انتخاب همسران آلوده نمى دهند، و آن را بر خویشتن تحریم مى کنند، شاهد این تفسیر همان ظاهر آیه است که به صورت جمله خبریه بیان شده. ولى گروه دیگر معتقدند: این جمله بیان یک حکم شرعى و الهى است مخصوصاً مى خواهد مسلمانان را از ازدواج با افراد زناکار باز دارد; چرا که بیمارى هاى اخلاقى همچون بیمارى هاى جسمى غالباً واگیردار است. و از این گذشته، این کار یک نوع ننگ و عار براى افراد پاک محسوب مى شود. به علاوه، فرزندانى که در چنین دامان هاى لکه دار یا مشکوکى پرورش مى یابند سر نوشت مبهمى دارند. روى این جهات، اسلام این کار را منع کرده است. شاهد این تفسیر جمله وَ حُرِّمَ ذلِکَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ است که در آن تعبیر به تحریم شده. و شاهد دیگر روایات فراوانى است که از پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) و سایر پیشوایان معصوم(علیهم السلام) در این زمینه به ما رسیده و آن را به صورت یک حکم تفسیر کرده اند. حتى بعضى از مفسران بزرگ در شأن نزول آیه چنین نوشته اند: مردى از مسلمانان از پیامبر(صلى الله علیه وآله) اجازه خواست که با ام مهزول ـ زنى که در عصر جاهلیت به آلودگى معروف بود، و حتى پرچمى براى شناسائى بر در خانه خود نصب کرده بود! ـ ازدواج کند، آیه فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت .(۳) ✍ پی نوشت: ۲ ـ تفسیر فخر رازى ، جلد ۲۳، صفحه ۱۴۸. ۳ ـ مجمع البیان ، جلد ۷، صفحه ۱۲۵، ذیل آیه مورد بحث، و قرطبى ↩️ ادامه دارد...

📝 شرح و تفسیر خطبه ۱۰۸ بخش اول 📝 صفات خداوند ↩️ امروز ثابت شده است که تنها در روى کره زمين ميليونها نوع گياه و حيوان و حشره وجود دارد که هنوز بسيارى از آنها که در اعماق درياها و يا در قلب جنگلها و يا درون کويرهاى دوردست و يا مناطق قطبى زندگى مى کنند، براى انسان کشف نشده است; آفريده هايى با شگفتى هاى حيرت انگيز و طرز زندگى کاملا متفاوت و ساختمان و ترکيب بندى بسيار حساب شده. تمام اينها، ابداعات الهى است و ابداع او يکى از دلايل وجود و علم و قدرت است. گذشته از همه اينها، مصنوعات بشرى با گذشت قرنها و استفاده کردن از تجربه هاى ديگران تکامل مى يابد، در حالى که مخلوقات خدا چنين نيست و اگر روند تکاملى داشته باشند، از درون خود آن مخلوق سرچشمه مى گيرد، نه با تجربه جديد. سپس در چهارمين جمله براى توضيح و تفسير گفتار پيشين مى فرمايد: «علم و دانش او، اعماق پرده هاى غيب را شکافته و به عقايد پيچيده و پنهان احاطه دارد» (خَرَقَ عِلْمُهُ بَاطِنَ غَيْبِ السُّتُرَاتِ، وَ أَحَاطَ بِغُمُوضِ عَقَائِدِ السَّرِيرَاتِ). اگر آفرينش او در اَشکال و کيفيّات بسيار متنوّع و گوناگون نياز به انديشه و الگوى قبلى ندارد; به اين دليل است که علم او بى پايان و نامحدود است. در اعماق همه چيز نفوذ دارد و از عقايد پنهانى هر کس با خبر است. آرى، کسى نياز به انديشه و تفکّر و استفاده از تجارب ديگران دارد، که علمش محدود است و از پشت پرده هاى غيب بى خبر است. تعبير بالا، در واقع از قبيل ذکر خاص بعد از عام است; يعنى نخست از علم خداوند به باطن تمام اشيا، سخن مى گويد; سپس از علم او به عقايد پنهان آدميان. **** نکته: وسعت علم خداوند: مسئله علم خداوند، هم از نظر معرفتى و هم از نظر آثار اخلاقى و تربيتى از مهمترين مسائل است. مسئله اى است که قرآن مجيد، بحث هاى مهمّى پيرامون آن دارد و گستردگى آن را با مثالهاى زيبايى بيان مى کند. از جمله مى فرمايد: «وَ لَوْ أَنَّ مَا فِي الاَْرْضِ مِنْ شَجَرَة أَقْلاَمٌ وَ الْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُر مَا نَفِدَتْ کَلِمَاتُ اللهِ إِنَّ اللهَ عَزِيزٌ حَکِيمٌ; اگر همه درختان روى زمين قلم شود و دريا براى آن مرکّب گردد و هفت دريا بر آن افزوده شود، همه اينها تمام مى شود، ولى کلمات (و معلومات) خدا پايان نمى گيرد! خداوند عزيز و حکيم است». اگر در عمق اين مثال دقت کنيم و معناى آن را کاملا در ذهن مجسّم سازيم، آنگاه به اين حقيقت پى مى بريم که دامنه علم پروردگار بسيار فراتر از آن است که ما فکر مى کنيم. بديهى است اين علم نمى تواند علم حصولى و از طريق تصوّر و تصديق باشد; بلکه علم حضورى است. يعنى حضور خداوند در همه جا و در هر زمان و هر مکان و حضور همه اشيا در نزد ذات پاک او ايجاب مى کند که چيزى بر او مخفى و پوشيده نباشد; چرا که حقيقت علم، حضور معلوم نزد عالم است; منتها در علم حصولى، معلوم شخصاً نزد عالم حضور ندارد، بلکه صورتى از آن طريق تصوّر يا تصديق در ذهن عالم، حاضر مى شود; ولى در علم حضورى ذات معلوم نزد عالم حاضر است و تمام اشيا و حوادث در هر زمان و هر مکان، باطن و ظاهر آنها، همه از طريق همين علم حضورى نزد خداوند واضح و آشکار است. به همين دليل، امام(عليه السلام) در بخش اوّل از خطبه بالا مى فرمايد: علم و دانش او اعماق پرده هاى غيب را شکافته و عقايد پيچيده و پنهان را احاطه کرده است. ممکن است درک مفهوم علم حضورى براى بعضى مشکل باشد; ولى با يک مثال مى توان آن را روشن ساخت و آن اينکه بى شک علم ما به صورت هاى ذهنى ما و تصوّرها و تصديق هايى که از جهان خارج در ذهن ما ترسيم شده، علم حضورى است; يعنى اين صورت هاى ذهنى نزد روح ما حاضر است و از آن جدا نيست. آرى، علم خداوند به تمام عالم هستى اينگونه است، نه اينکه صور ذهنى داشته باشد; بلکه وجود عينى آنها نزد او است; چرا که مى دانيم او همه جا باماست: «وَ هُوَ مَعَکُمْ ايْنَ مَا کُنْتُمْ». و او از ما به ما نزديکتر است «وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مَنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ». از اينجا روشن مى شود که توجّه به اين علم گسترده و بى پايان، چه آثار مهم تربيتى دارد. زيرا، هنگامى که انسان، عالَم را محضر خدا بداند و علم او را محيط بر اسرار درون و مسايل برون ببيند، به يقين مراقب اعمال و حتى نيّات و افکار خويش خواهد بود. ✔️ پایانhttps://eitaa.com/mefahimqoran

#موعظه ✅ جایگاه ادب در نسبت مردم با ولی جامعه بعضی از آیات قرآن با اینکه درباره امر ولایت که امر اصلی دین هست، صریحاً مطالبی را بیان فرموده‌اند اما آیات مشهوری نیستند، چون این آیات در پی اثبات ولایت نیستند. 🎙استاد پناهیانhttps://eitaa.com/mefahimqoran

📝 شرح و تفسیر خطبه ۱۰۸ بخش دوم: ☀️ هدایتگری پیامبر اکرم ☀️ توصيف شايسته اى از پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله): امام(عليه السلام) در بخش دوم اين خطبه، بعد از حمد و ستايش الهى و بيان دلايل وجود او، به سراغ معرّفى پيامبر بزرگ اسلام(صلى الله عليه وآله) مى رود و در چند جمله کوتاه و با استفاده از شش تشبيه، فضايل بى مثال آن حضرت را مى شمرد. نخست مى فرمايد: «او را از شجره پيامبران برگزيد». (إِخْتَارَهُ مِنْ شَجَرَةِ الأَنْبِيَاءِ). «و از محل روشنايى و سرچشمه نور». (وَ مِشْکَاةِ الضِّيَاءِ). «و از محلّى بلند و رفيع!» (وَ ذُؤَابَةِ الْعَلْيَاءِ). «و از کانون (سرزمين شريف) بطحاء». (وَ سُرَّةِ الْبَطْحَاءِ). «و از چراغ هاى برافروخته در تاريکى». (وَ مَصَابِيحِ الظُّلْمَةِ). «واز چشمه هاى دانش و حکمت». (وَ يَنَابِيعِ الْحِکْمَةِ). اين تشبيهات و استعارات شش گانه، هر کدام اشاره به نکته اى و فضيلتى از فضايل رسول خدا(صلى الله عليه وآله) است. تشبيه اوّل - به گفته بسيارى از شارحان نهج البلاغه - اشاره به دودمان ابراهيم(عليه السلام) است که پيامبران بزرگى از آن برخاستند و نسب والاى پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) نيز از طريق اسماعيل به آن پيغمبر بزرگ (ابراهيم(عليه السلام)) مى رسد. تشبيه دوّم، اشاره به اين است که: انوار معارف الهى در مشکاة وجود انبيا قرار دارد و پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) حامل اين انوار است. توجّه داشته باشيد که «مشکاة» يا چراغ دان، همان محفظه اى است که در گذشته، چراغ را در آن مى گذاشتند تا وزش باد آن را خاموش نکند. بنابراين، انبيا حافظان انوار معارف الهيّه اند. در تشبيه سوم، با توجه به اينکه «ذُؤَابَه» موهاى قسمت جلو سر است و «عَلْياء» نيز به معناى بلندى است، اشاره به اين است که: پيامبر اکرم (صلى الله عليه وآله) نسبش به برترين خاندان هاى بشرى مى رسد که شرف وراثت را در حدّ اعلا از آنها کسب کرده بود. و در تشبيه چهارم، با توجّه به اينکه «بَطْحاء» اشاره به بخش خاصّى از مکه است که قبيله قريش ساکن آن بودند و «سُرَّه» به معناى ناف و کانون است و قريش برترين قبايل عرب محسوب مى شدند، اشاره به اين است که: پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) از مرکز قبيله اى برخاسته که اشرف قبايل آنجا محسوب مى شده (هر چند گروهى از آنها بر اثر دنيا پرستى دعوت پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) را اجابت نکردند، و به عنوان کفّار قريش معروف شدند). پنجمين تشبيه، اشاره به اين است که: پيامبران و انبياى الهى چراغ هاى پرنورى هستند که سينه ظلمت کفر و جهل را مى شکافند و پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) يکى از پرفروغ ترين چراغ هاى هدايت بود. و در آخرين تشبيه، پيامبران را به چشمه هايى تشبيه مى کند که علم و دانش از آن مى جوشد و پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) يکى از پرجوشش ترين چشمه هاى علم و دانش بود. ↩️ ادامه دارد...https://eitaa.com/mefahimqoran

#در_محضر_اهل_بیت ☀️ قال امیرالمومنین (علیه‌السلام): إِنَّمَا الْمَرْءُ فِي الدُّنْيَا غَرَضٌ تَنْتَضِلُهُ الْمَنَايَا وَ نَهَبٌ تُبَادِرُهُ الْمَصَائِبُ وَ الْحَوَادِثُ 🔸به درستی هر کسی در دنیا نشانه و هدف مرگ است و غنیمتی است که مصیبت ها و حوادث بر او روی می‌آورند. 📚تصنیف غرر / ۱۷۵۹https://eitaa.com/mefahimqoran

💠 درود خدا بر امیرالمومنین آن حضرت می فرماید : لجاجت تدبير را سست می كند. 📒 #نهج_البلاغه #حکمت179 ❀ ⃟⃟ ⃟ ⃟✤═══•🦋•═══••༻⃘⃕❀༅

•═══════﷽❀ ⃟⃟ ⃟ ⃟✤•༻⃘⃕❀. 💠 درود خدا بر امیرالمومنین آن حضرت می فرماید : لجاجت تدبير را سست می كند. 📒 #نهج_البلاغه #حکمت179 ❀ ⃟⃟ ⃟ ⃟✤═══•🦋•═══••༻⃘⃕❀༅ ✍ توضیح #حکمت179 🔰 ┄┅┅•✿๑❀•🌺•❀๑✿•┅┅┄ ✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ با سلام خدمت دوستان و همراهان گرامی 🔺در حکمت ۱۷۹ امام فرمودند لجاجت ، تدبیر را سست می‌کند . 🔴 خیلی وقتها ما از روی لجبازی کاری را انجام می‌دهیم و چه بسا خودمان می‌دانيم اشتباه است ، ولی می‌خواهیم لجبازی کنیم . ⚠️ پس حواسمان باشد اینجا امام می‌فرمايند اگر لجبازی کردی آن‌ تدبیر ، آن فکر و تصمیم خوبی را که گرفتی سست می‌شود و نمی‌توانی انجام دهی. ♻️ یک موقعی من می‌خواهم کاری را انجام دهم ولی بخاطر برخورد اشتباهی که کسی که با من می‌کند ، یا فکر اشتباهی که می‌کنم از روی لجبازی آن کاری را که تصمیم گرفتم انجام دهم و چه بسا می‌دانم آن کار خوب است ، ولی فقط و فقط به خاطر لجبازی انجام نمی‌دهم . 🙎‍♀ نگاه کنید امروز این بحث بی‌حجابی‌ها متأسفانه یکی از دلایلش لجبازی است ؛ یعنی طرف می‌خواهد فقط لجبازی کند ، خودش می‌داند حجاب خوب است و به نفع یک زن است ، چرا که یک امر طبیعی و فطری است . ❌ اما بخاطر رفتارهای ناشایست باحجاب‌ها و رفتارهای اشتباه نظام ، حکومت یا هر چیز دیگری طرف با لجبازی این کار اشتباه خودش را انجام می‌دهد . 🌹 پس ان‌شاءالله از خدا بخواهیم هیچگاه لجبازی نکنیم چون باعث می‌شود نتوانیم درست تصمیم بگیریم و درست عمل کنیم . ⚡️یاعلی✨خدا نگهدار⚡️ ┄┅┅•✿๑❀•🌺•❀๑✿•┅┅┄