⁉️چرا همیشه به وحی و دین نیاز داریم؟/ در جواب ناخداباوران و آتئیست ها
🔺یکی از برهان های عقلی و منطقی🔻
ما انسان ها درک می کنیم که با گزاره ها و وجود های مختلفی ارتباط داریم:
ارتباط با خود
ارتباط با خالق
ارتباط با هم نوع
ارتباط با محیط
ووو
باز هر کدام نسبت به هم در ارتباط هستند.( تشکیل شبکه ای از روابط درهم تنیده در هستی )
از طرفی قاعده این هست که هر رابطه ای 👈 ضابطه ای را ایجاد می کند.
پس این همه روابط، دارای ضوابط هستند.
حالا انسانی که محدود است، واقف بر همه ی این روابط و ضوابط نیست، چون خود عقل اقرار می کند که نمی تواند همه ی این روابط و ضوابط پیچیده را بشناسد. به عبارتی عقل و خرد لازم و مهم است اما کافی نیست چون افق دیدش محدود است.
خب اینجاست که باید سراغ خالق این روابط رفت تا هر یک از ضوابط را بدست آورد. زیرا خالق روابط یعنی خداوند اشراف و تسلط بر همه چیز دارد.
و این یعنی انسان محتاج به ضوابط که همان دین و راهنمایی خداوند در همه زمان هاست. چرا که در همه زمان ها این ارتباط های پیچیده و ضوابطش برقرار هست.
#سعیدحیدری
@mehshekan
ساعت ها عبادت می کنید، دقت داشتید؟!
شاید بتوان گفت بسیاری تصور می کنند که عبادت و کسب رشد و ثواب و زاد و توشه برای سعادت اخروی، باید اعمالِ مشخص و مطرح شده را انجام داد مثل انجام نماز و روزه یا صدقه و انفاق و...
اما در روایات معصومین، نوعی دیگر از عبادت را بیان کرده اند که معمولا افراد توجهی به آن نداشته اند و یا تصور و باور به عبادت بودنش نکرده اند! و آن، کار و تلاش برای امرار معاش و کسب درآمد حلال است.
در دین اسلام تاکید شده همین که شخصی برای زندگی و خانواده ی خود مشغول کاری هست( حالا هر شغل آبرومند و مشروعی که مطرح است مانند معلمی، کارگری، مغازه داری، کارمندی و... ) در آن لحظه فرد درحال عبادت است و برایش ثواب و خیرات ثبت می شود. (روایات بسیاری در این زمینه آمده است حتما رجوع کنید. مانند این روایت حضرت رسول ص: اَلْعِبادَﺓُ عَشَرَﺓَ اَجْزاءٍ تِسْعَـﺔٌ مِنْها فی طَلَبِ الْحَلالِ. عبادت ده جزء است که نُه جزء آن در کار و تلاش برای به دست آوردن روزی حلال است. مستدرک الوسائل، ج۱۳، ص۱۲)
دقت کنید حتی لازم نیست شخص در حال کار، ذکر بگوید یا نمازی بخواند بلکه خود عمل و کار، عبادت است. برخی با خود چنین فکر می کنند «من که از ساعت ۷ تا ۱۲ سر کار بودم حالا برای اینکه ثواب و عبادتی داشته باشم، فلان ذکر را بگویم یا در مسجد نماز بخوانم»، گویی تا حالا عبادت نمی کرده است!
در حالی که با این نگاه روایات، لحظه به لحظه که مشغول کسب و کار هستیم، در واقع داریم عبادت خدا را انجام می دهیم و برای ما ثواب و پاداش نوشته می شود.
البته ناگفته نماند که ذکر و نماز و دعا و دیگر اعمال باید سر جای خودشان انجام شوند و هیچ کدام جای دیگری را نمی گیرد و از طرفی مغرور هم نشویم که چون کار، عبادت شده است پس نسبت به سایر واجبات و مستحبات سهل انگاری شود!
خب، وقتی چنین بینشی تازه و مهم به کار و شغل خویش داشته باشیم و آن را عبادت دانیم، فواید و اثراتی به دنبالش می آید:
۱. از کار و تلاشِ خویش راضی هستیم.
۲. ناامید و خسته نمی شویم.
۳. کم فروشی و کم کاری نمی کنیم.
۴. کیفت کار خود را بالا می بریم.
۵. و...
بنابراین وقتی خودِ کار، عبادت و بندگی شد، هم معاش خود را تامین کرده ایم و هم معاد خود را ساخته ایم.
براستی در کجا چنین نگاه عمیق و دقیقی به کسب و کار شده است؟! بیاییم نگاهی دوباره به دین عزیزِ خویش داشته باشیم. آری، همه چیز همین جاست کافی است باور و عمل کنیم.
#سعیدحیدری
@mehshekan
ذهنیت و درونیات هرکس نشانه شخصیت اوست. یکی با زور میفهماند و دیگری با منطق.
در روایت آمده است: به ظاهر فرد نگاه نکنید بلکه به مقدار عقل و بینش او بنگرید.
#سعیدحیدری
@mehshekan
هدایت شده از ✒مـــــه شکن
شهید آوینی:
امام(ره) به ما آموخت که "انتظار" در مبارزه است و این بزرگترین پیام او بود.
اللهم عجل لولیک الفرج...
@mehshekan
✒مـــــه شکن
ساعت ها عبادت می کنید، دقت داشتید؟! شاید بتوان گفت بسیاری تصور می کنند که عبادت و کسب رشد و ثواب
#عبادت_در_عبادت
به این کلام امیر المومنین علیه السلام توجه کنیم:
مَالْمُجاهِدُ الشَّهِيدُ عِنْدَ اللهِ بِأعْظَمَ أجْراً مِمَّنْ قَدَرَ فَعَفَّ لَكادَ الْعَفِيفُ أنْ يَكُونَ مَلَكاً مِنَ الْمَلائِكَةِ.
اَجر مجاهد شهيد از انسان پاكدامني كه مي تواند گناه كند، ولي بر اثر پاكدامني از آن پرهيز مي كند، بيشتر نيست و چه بسا كه انسان عفيف در شمار فرشتگان الهي باشد./نهج البلاغه، حكمت ۴۷۴
اگر مطلب قبلی درباره عبادت بودن کار و امرار معاش، ملاحظه کرده باشید ( این مطلب 👈 https://eitaa.com/mehshekan/1695) )
وقتی از نگاه دین، مشخص شد لحظه به لحظه که مشغول کار هستیم، داریم عبادت و بندگی خدا را می کنیم. حال با توجه به سخن حضرت امیر(ع)، می توان عبادت در عبادت داشت!
توضیح آن که، وقتی نفْس کار، عبادت الهی شد، آنگاه اگر در حین کار، خود را از معصیت و آلوده شدن حفظ کردیم و از گناهانی که معمولا در هر شغلی سراغ انسان می آیند مثل رشوه، کم کاری، رابطه ی نامشروع، کم فروشی، تقلب در اجناس، و... ، عفت و تقوا ورزیدیم و از آن ها دوری کردیم، این عفیف بودن اجر و پاداشی چون مجاهدِ شهید دارد.
بنابراین خود کار که عبادت است، حالا متوجه شدیم دوری از گناه و وسوسه های شغلی هم عبادت مضاعف محسوب خواهد شد.
واقعا تاکنون چنین نگاهی به شغل و کار داشتیم؟!
آری، می توان با این باور، مسئول یا مشغول کار و خدمت بود.
#سعیدحیدری
@mehshekan
الان می فهمم زمانی که پدر بزرگم مرا نصیحت می کند و از تجربه های زندگی اش برایم می گوید، در حقیقت می خواهد آنچه از حوادث تلخ روزگار نصیبش شده به جوانه ی جوانِ من نرسد...
#سعیدحیدری
@mehshekan