بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره نور آیه 11 اعوذ بالله من الشیطان الرجیم إِنَّ الَّذِينَ جَاؤُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِّنكُمْ لَا تَحْسَبُوهُ شَرّاً لَّكُم بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُم مَّا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ وَالَّذِي تَوَلَّي كِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذَابٌ عَظِيمٌ (11) ترجمه : قطعاً كسانى كه آن دروغ بزرگ را (در ميان) آوردند، گروهى متشكل از خود شما بودند. آن را براى خود شر نپنداريد، بلكه آن (در نهايت) به نفع شماست. هر كدام از آنان بدان اندازه از گناه كه مرتكب شده است، به كيفر رسد وبراى كسى كه بخش بزرگ گناه را بر عهده گرفته عذاب بزرگى است. نکته ها: كلمه ى «اِفك» در لغت، به معناى گرايش از حقّ به باطل است. تهمت زدن نيز نوعى پوشاندن حقّ و جلوه دادن باطل است. برخى مفسّران درباره شأن نزول اين آيه گفته اند: پيامبراكرم صلى الله عليه وآله در هر سفرى با قيد قرعه يكى از همسرانش را همراه مى برد. در جنگ «بنى مصطلق» عايشه را برد. وقتى كه نبرد پايان يافت و مردم به مدينه بازمى گشتند، عايشه براى تطهير و يا يافتن دانه هاى گردنبند گمشده اش از قافله عقب ماند. يكى از اصحاب كه او نيز از قافله دور مانده بود، عايشه را به لشكر رساند. بعضى افراد به عايشه و آن صحابى، تهمت ناروا زدند. اين اتهام به گوش مردم رسيد، پيامبر ناراحت شد وعايشه به خانه پدر رفت، تا آن كه اين آيه نازل شد.(17) جمعى ديگر از مفسّران و خصوصاً نويسنده تفسير «اطيب البيان» با استفاده از روايات متعدّد و مستند نقل مى كنند كه اين آيه درباره ى «ماريه قبطيه» (يكى ديگر از همسران رسول خدا) است، كه خداوند به او فرزندى به نام «ابراهيم» داد، ولى پس از 18 ماه از دنيا رفت. عايشه و حَفصِه گفتند: اى رسول خدا! چرا گريه مى كنى؟ ابراهيم فرزند تو نبود، بلكه شخص ديگرى غير از تو با ماريه همبستر شده و ابراهيم متولد شده است. اينجا بود كه اين آيه نازل شد. علاّمه جعفر مرتضى در كتاب گرانقدر (حديث الافك) نيز اين بيان را تأييد مى كند. در مورد هر دو شأن نزول سؤالاتى مطرح است ولى چون هدف ما در اين تفسير، پيام گيرى از متن آيات است، درباره ى شأن نزولها بحث گسترده اى نداريم. در ماجراى افك چندين گناه نهفته است: دروغ، سوءظن به مؤمن، ايذاى مؤمن، تهمت، اهانت، آزردن پيامبرصلى الله عليه وآله، تضعيف خاندان رسالت و شايعه پردازى. 17) تفسير ابن كثير. پیام‌ها : - افراد فاسق، از نسبت دادن زنا، حتى به همسر پيامبر نيز ابايى ندارند. «جاءو بالاِفك» - گاهى شايعه سازان، با سازماندهى قبلى و قصد توطئه، شايعه را القا مى كنند. «عُصبة» («عُصبة» يعنى گروه متشكّل و متعصّبى كه هدفى را دنبال مى كند) - مراقب شايعه سازان در ميان خود باشيد. «منكم» - گاهى در پيش آمدهاى تلخ منافعى وجود دارد. (مانند روشن شدن چهره ى منافقان، هوشيارى مردم، امدادهاى الهى براى مظلوم) «لاتحسبوه شرّاً لكم» - اميددادن به مؤمنان در برابر توطئه وتهمت بدخواهان لازم است. «بل هو خيرٌ» - كيفرهاى الهى، عادلانه ومتناسب با اعمال ماست. «لكلّ امرىٍ منهم ما اكتسب» - در گناهان دسته جمعى، هر يك از افراد به مقدار سهم خود مجرم است. «لكلّ امرىٍ منهم ما اكتسب من الاثم» - انسان زمانى مجرم و مقصّر است كه با علم و قصد گناه كند. «اِكتسب من الاثم» - گناه هر كس گريبان گير خود اوست. «لكلّ امرىٍ منهم مَا اكتسب من الاثم» - مجازات كسى كه نقش اصلى را در ارتكاب جرم دارد، بزرگ تر است. «والّذى تَولّى كِبره... له عذابٌ عظيم»

14تیرماه روز شهرداری و دهیاری چهاردهم تیرماه مصادف با سالگرد تصویب "قانون تأسیس دهیاری‌های خودکفا در روستاهای کشور" در تقویم رسمی کشور با عنوان روز شهرداری و دهیاری نامگذاری شده‌است. شکل‌گیری و استقرار شوراهای اسلامی شهر و روستا با رای مستقیم مردم و در پی آن انتخاب شهردار و دهیار از سوی شوراهای موصوف به عنوان مدیران اجرایی سکونتگاه‌های شهری و روستایی بدون تردید یکی از بزرگترین افتخارات نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در راستای تجلی اراده مردم در اداره امور، تحقق مردم‌سالاری، کوچک‌سازی دولت، تقویت نهاهای محلی و مدنی و نقطه عطفی در پیوند حاکمیت با مردم محسوب می شود.

14 تیر؛ روز قلم قلم، زبان عقل و معرفت و احساس انسان ها و بیان کننده اندیشه و شخصیت صاحب آن است. قلم، زبان دوم انسان هاست. هویت، چیستی و قلمرو قلم بسیار گسترده تر از آن است که در بیان بگنجد. • روز قلم روز چهاردهم تير ماه به پيشنهاد انجمن قلم ايران و تصويب شوراي فرهنگ عمومي ،به عنوان ( روز قلم ) در تقويم رسمي جمهوري اسلامي ايران به ثبت رسيد.

ذکر روز  شنبه :    یا رب العالمین سلام صبح شنبه اولین روز هفته بر همه دوستان بخیر و شادی و سلامتی و عاقبت بخیری، موفق و مؤید باشید التماس دعا

‼️تطهیر بدن یا لباس آلوده به ادرار 🔷س 4204: اگر یک قطره ادرار به بدن یا به لباس بچکد و آن را نجس کند به چه صورتی پاک می‌‌شود؟ ✅ج: با آب قلیل پس از زوال عین نجاست با دو بار شستن پس از خروج غُساله، پاک می‌شود و با آب کر پس از زوال عین نجاست با یک بار شستن بطوری که آب به همه محل نجس برسد و از آنجا حرکت کند، پاک می‌شود. 📕منبع: leader.ir 🆔 @resale_ahkam

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم کتاب نهج الفصاحه مجموعه ای از کلمات قصار پيامبر گرامی اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم است بمنظور استفاده از این کلمات در زندگانی هرشب یک یا دو مورد از آن را با تأمل و دقت مطالعه کنیم. 827 - رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند: إنّ المصلّي ليقرع باب الملك و إنّه من يدم قرع الباب يوشك أن يفتح له. نمازگزار در خداوند را مى كوبد و هر كه پيوسته درى را بكوبد عاقبت بروى او باز مى شود. نهج الفصاحه 830 - رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند: إنّ الملائكة لتضع أجنحتها لطالب العلم رضا بما يطلب. فرشتگان بالهاى خود را براى طالب علم پهن ميكنند زيرا از آنچه مى جويد رضايت دارند. نهج الفصاحه

‼️در دست داشتن ساعت و انگشتر در هنگام وضو 🔷س 4203: اگر در هنگام وضو گرفتن، ساعت را از دستمان خارج نکنیم ولی آن را چند بار بچرخانیم تا آب به سطح پوست برسد، برای وضو اشکالی دارد؟ ✅ج: اگر آب به پوست می‌رسد و از بالا به پایین شسته می‌شود اشکال ندارد.  📕منبع: leader.ir 🆔 @resale_ahkam

سلام علیکم درسهای قرآنی: س۳۱: حضرت صالح پیامبر کدام قوم بود وآن قوم در کجا می زیست ؟ ج: قوم ثمود و در شهر حجر بین مکه و شام. س ۳۲: معجزه حضرت صالح (ع)چه بود و قوم او به چه سرنوشتی مبتلا شدند؟ ج: معجزه او ناقه (شتر ماده ) بود و نهایتا با دسیسه شتر را کشتند و با صاعقه اسمانی نابود شدند(روضه الکافی ص۱۸۸) س۳۳: پیامبر اکرم (ص) در مورد شقی ترین افراد ، خطاب به امیرالمومنین (ع) چه فرمود؟ ج: ای علی ! شقی ترین پیشینیان همان کسی بود که ناقه صالح را کشت و شقی ترین فرد از آیندگان کسی است که محاسنت را به خون سرت رنگین می کند.(نورالثقلین ج۵ ص۵۸۷) التماس دعا

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره نور آیه 12 و 13 اعوذ بالله من الشیطان الرجیم لَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بِأَنفُسِهِمْ خَيْراً وَقَالُوا هَذَا إِفْكٌ مُّبِينٌ (12) لَوْلَا جَاؤُوا عَلَيْهِ بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاء فَإِذْ لَمْ يَأْتُوا بِالشُّهَدَاء فَأُوْلَئِكَ عِندَ اللَّهِ هُمُ الْكَاذِبُونَ (13) ترجمه : چرا زمانى كه تهمت را شنيديد، مردان و زنان با ايمان نسبت به خويش گمان خوب نبردند و نگفتند كه اين تهمتى بزرگ وآشكار است؟ چرا چهار شاهد بر صحّت آن تهمت نياوردند؟ پس چون گواهان لازم را نياوردند، آنان نزد خدا همان دروغگويانند. نکته ها: خداوند در اين آيه، مسلمانان را به خاطر بدگمانى به همسر پيامبر و آسيب پذيرى آنان در برابر شايعات، توبيخ مى كند. قرآن گاهى به جاى كلمه ى «ديگران» كلمه ى «شما» را به كار برده است تا به مسلمانان بگويد: همه ى شما يكى هستيد. مثلاً به جاى اين كه بگويد: به ديگران نيش و طعنه نزنيد، مى فرمايد: «لا تَلمِزوا اَنفسكم»(18) به خودتان نيش نزنيد. و به جاى اين كه بگويد: وقتى كه وارد خانه اى شديد به ديگران سلام كنيد، مى فرمايد: «فسَلّموا على اَنفسِكم»(19) به خودتان سلام كنيد. در اين آيه نيز به جاى اين كه بگويد: به ديگران حسن ظن داشته باشيد مى فرمايد: «ظنّ... بأنفسهم خيراً» به خودتان حسن ظن داشته باشيد. در قرآن كريم، كلمه ى «لولا» در موارد متعدّدى براى انتقاد و توبيخ به كار رفته است كه در اين جا چند مورد را ذكر مى كنيم: - «لولا يَنهاهم الرّبّانيّون»(20) چرا علما نهى از منكر نمى كنند؟ - «لولا اذ سَمعتُموه»(21) چرا هر شنيده اى را مى پذيريد؟ - «لولا جاءوا عليه باَربعة شُهداء»(22) چرا براى سخن نارواى خود چهار شاهد نمى آورند؟ - «لولا تَستَغفرون اللّه»(23) چرا از خدا آمرزش نمى خواهيد؟ - «فلولا اذ جاءهم بأسُنا تَضرّعوا»(24) چرا زمانى كه عذاب ما به آنان رسيد، تضرّع نكردند؟ - «فلولا تَشكرون»(25) چرا شكرگزار نيستيد؟ - «فلولا تصدّقون»(26) چرا تصديق نمى كنيد؟ - «فلولا تذكّرون»(27) چرا عبرت نمى گيريد؟ - «فلولا نَفَر من كلّ فِرقَة مِنهم طائفة لِيَتفقّهوا فِى الدّين»(28) چرا از هر فرقه اى دسته اى كوچ نمى كنند تا در دين آگاهى پيدا كنند؟ 18) حجرات، 11. 19) نور، 61. 20) مائده، 63. 21) نور، 12. 22) نور، 13. 23) نمل، 46. 24) انعام، 43. 25) واقعه، 70. 26) واقعه، 57. 27) واقعه، 62. 28) توبه، 122. پیام‌ها : - دامن زدن به شايعه و پخش آن، ممنوع است. («لولا» نشانه توبيخ از سوءظن و پخش شايعات است) - در جامعه ى اسلامى بايد روحيه ى حسن ظن حاكم باشد. «ظَنّ المؤمنون و المؤمنات بأنفسهم خَيراً» (حسن ظن، يكى از آثار ايمان است). - مؤمنان در برابر آبروى يك «فرد» مسئول هستند. «المؤمنون و المؤمنات» - بنى آدم اعضاى يكديگرند. تهمت به هر عضوى از جامعه ى اسلامى، همانند تهمت به ديگر اعضاست. «بأنفسهم خَيراً» - اصل اوّليه در عمل مسلمان، صحت است، مگر جرم او با دليل ثابت شود. «ظَنّ المؤمنون والمؤمنات بأنفسِهم خَيراً» - حفظ حريم پيامبر صلى الله عليه وآله و خانواده اش بر هر مؤمنى واجب است. «لولا... قالوا هذا إفك مبين» - در برابر شنيده هاى ناروا در مورد مؤمنان، سكوت ممنوع است. «لولا... قالوا هذا إفك مبين» - جامعه ى ساده دل، زودباور و ياوه گو، توبيخ مى شود. «لولاجاءو عليه باَربعة» - تهمت اگر ثابت نشود، گوينده ى آن دروغگو محسوب مى شود. «هم الكاذبون»

ذکر روز  یکشنبه:     یا ذالجلال والاکرام سلام صبح همه دوستان بخیر و شادی و سلامتی و عاقبت بخیری، موفق و مؤید باشید التماس دعا

(برگرفته از کتاب شریف #اقبال_الاعمال سیدابن طاووس) ▫️ یک‌شنبه ذی‌قعده، همواره مورد توجه سالکان راه خدا بوده است؛ چراکه در این روز، نمازی مخصوص وارد شده است که بنا بر روایت نبوی، هر بنده‌ای از این امت، آن را به‌جا آورد، به او خطاب شود: «ای بنده خدا، عمل خود را از نو آغاز کن؛ زیرا توبه تو پذیرفته و گناه تو آمرزیده شد» و حتی دشمنان او در روز قیامت از او راضی شوند؛ البته می‌توان این عمل را در یکشنبه‌ دیگر ماه‌ها نیز به‌جا آورد. 📚 اقبال‌الاعمال، ج٢، ص١٢ 🔻نحوه خواندن نماز یک‌شنبه ذی‌قعده: ▫️ غسل کنید و وضو بگیرید و 4 رکعت نماز (2 تا دو رکعتی) بجا آورید ▫️ در هر رکعت ۱ بار «فاتحة الکتاب»،‌۳ بار «قل هو الله احد» و هر کدام از دو سوره معوذتین(فلق و ناس) را ۱ بار بخوانید، ▫️ سپس(بعد از رکعت چهارم) ۷۰ بار استغفار کنید و آن را به «لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم» ختم کنید، ▫️ آنگاه بگویید: «يَا عَزِيزُ يَا غَفَّارُ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ ذُنُوبَ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْت‌». ✳️ @marefatenafs 🔹نماز را هرموقع از روز در یکی از یکشنبه های این ماه میتوان خواند. @mehoseinp

سلام علیکم درسهای قرآنی: س۳۴ ؛ دومین پیامبر اولوالعزم چه کسی بود و نام کتاب وی چه بود؟ ج: حضرت ابراهیم (ع) و نام کتاب وی صحف بود. س۳۵: زندگی درخشان حضرت ابراهیم (ع) در چند دوره خلاصه می شود؟ ۱- بنده خالص خدا بود وخدا بندگی او را پذیرفت. ۲- مقام پیامبری ۳- مقام رسالت ۴- مقام خلیل (دوست خالص) خدا بودن ۵- مقام امامت س۳۶: امام صادق (ع) فرمودند چهار نفر بر سراسر زمین سلطنت نمودند ، آنان چه کسانی هستند؟ ج: دو نفر از مومنان ، حضرت سلیمان (ع) و ذوالقرنین ، دو نفر از کافران : نمرود و بخت النصر (بحار ج۱۲ ص۳۶) التماس دعا