هندی‌ها به کسی مُلّا می‌گویند که با غزل حافظ و عطار شروع کند؛ ترجمه ۱۰۰ اثر کلاسیک ایران و چین
🔺بهادر باقری دانشیار زبان و ادبیات فارسی و استاد مدعو دانشگاه پکن، سال‌هاست مشغول آموزش و ترویج زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه‌های آمریکای لاتین و چین است. شیوه آموزش او ویژگی‌هایی دارد که کارش را از سایر استادان زبان فارسی در خارج از کشور، متمایز می‌کند.
بهادر باقری دانشیار زبان و ادبیات فارسی و استاد مدعو دانشگاه پکن در گفتگو با مهر:
🔺همان‌طور که در کشور ما، روحانیون، سخن خود را با آیه و حدیث و دعا شروع می‌کنند و همین به نوعی، نشانه سواد و تسلط آنها بر زبان عربی است، در شبه قاره هند، وقتی که یک روحانی روی منبر می‌رود و صحبتش را با یک غزل از عطار و مولوی و حافظ و… شروع می‌کند، می‌گویند این ملا و با سواد است، و با دقت بیشتری به حرف‌های او گوش می‌کنند.
🔺من وقتی در بنگلادش، شعر مولانا و داستان موسی و شبان را می‌خواندم:
«موسیا آداب دانان دیگرند / سوخته جان و روانان دیگرند
ما برون را ننگریم و قال را / ما درون را بنگریم و حال را»
دانشجویانم مثل گندم‌زاری در معرض باد بهاری، سر و بدن‌شان می‌چرخید و برخی اشک می‌ریختند و با این شعر صفا می‌کردند.
🔺من دانشجویانی داشتم که تنها با دیدن یک فیلم سینمایی یا یک فیلم کوتاه و یا خواندن ترجمه یک غزل از حافظ، به ایران و زبان و ادبیات فارسی و فرهنگ و تمدن ما علاقه‌مند شده بودند و می‌گفتند ما می‌خواهیم این شعر را به زبان اصلی یاد بگیریم. اما می‌توان گفت که به قول حافظ «صد ملک دل به نیم نظر می‌توان خرید / خوبان در این معامله تقصیر می‌کنند»؛ ما در معرفی زیبایی‌ها و جلال و جمال ادبیات‌مان، چه ادبیات کلاسیک و چه ادبیات معاصر، به جامعۀ ادبی جهان، خیلی کم‌کاری کرده‌ایم و نتوانسته‌ایم حق آن را چنان که باید و شاید ادا کنیم؛ وگرنه زبان و ادبیات فارسی در جهان، باید بیش از اینها خواهان و طرفدار داشته باشد.
🔗
mehrnews.com/x36M3C
📡
@Mehrnews
