با صدایی که خستگی ازش میبارید گفت:
میدونی چیه؟ منم مثل همه رنج دارم.زندگیم سخته..
ولی سعی میکنم بیشتر حواسم به اطرافیانم باشه.
خونوادم و دوستام..ازشون ممنونم.
آخه میدونی؟
به گمونم زندگی کردن با من ،خیلی سختتر از زندگی کردن بجای من باشه:)
23.49M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
شاید عجیب باشه ولی من برا این صحنه جون میدم✨✨✨
همین که مامان بابام هستن،
چنتا رفیق دارم که به دنیا نمیدمشون،
همینکه یکی دو نفر و بفهمم و یکی دو نفرم من و بفهمن کافیه.
چی دیگه میخوام از این زندگی آخه:)
بذار اینجوری بگم:
تو میتونی حسابی از دست کسی شاکی بشی و درعین حال از ته قلب دوسش داشته باشی.
-مِلک مَلکا-
-
تو این منجلاب زندگی،
بیا پیش خودم بشین.
یه چای دارچین خوش عطر برات دم کنم..
غصه هاتم با من ، درداتم به جونم تصدقت:))
اگر فکر میکنی فقط آدم ها حافظه دارند،
سخت در اشتباهی.
عکس ها حافظه دارند.
عطرها حافظه دارند.
آهنگ ها،خیابان ها حافظه دارند.
تو در حافظهی آنها میمانی،
برای کسانی که دوستت دارند.
و خیابان ها عطرها عکس ها
مدتها بعد خوب بلدند
تو را به یاد بیاورند.
یاد تو اینجاست؛
درمیان همین چیزهایی که
روزی ردی اثری چیزی از تو رویشان مانده؛
حتی اگر خودت نباشی.
به قول شاعر:
نمیشود به فراموشی ات سپرد و گذشت
چنین که یاد تو زود آشنا و هرجایی هست..
اگر شادی سراغ از من بگیرد جای حیرت نیست
نشان میجوید از من تا نیاید اشتباه اینجا...
-فاضل نظری
از بس که چاکم بر جگر، آن غمزه بیرحمانه زد
یک نیمه زخمم کهنه شد، یک نیمه را تا دوختم
-طالب آملی