آقا امام سجاد علیه السلام:
مَا تَعِبَ أوْلِیاء اللّهُ فِی الدُّنْیا لِلدُّنْیا، بَلْ تَعِبُوا فِی الدُّنْیا لِلاّْخِرَةِ
دوستان و اولیاء خدا در فعالیّت های دنیوی خود را برای دنیا به زحمت نمی اندازند و خود را خسته نمی کنند بلکه برای آخرت زحمت می کشند.
📗بحارالانوار ج۷۳ ص۹۲
آقا امام صادق علیه السلام:
ثَلَاثَةٌ هُنَّ فَخْرُ الْمُؤْمِنِ وَ زِينَتُهُ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ الصَّلَاةُ فِي آخِرِ اللَّيْلِ وَ يَأْسُهُ مِمَّا فِي أَيْدِي النَّاسِ وَ وَلَايَةُ الْإِمَامِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ
سه اصل مايه مباهات مؤمن و آراستگى او در دنيا و آخرت خواهد بود:
◇نماز شب
◇و مأيوس بودن از چيزى كه در دست مردم است
◇و نيز ولايت امامى از خاندان محمد صلّى اللّه عليه و آله.
📗الأمالیصدوق ج۱ ص۵۴۴
خانم فاطمه زهرا سلام الله علیها:
اَما وَاللّه لَوْ تَرَکوا الْحَقَّ عَلی اَهْلِهِ وَاتَّبَعُوا عِتْرَةَ نَبِیهِ لَما اختَلَفَ فی اللّهِ تَعالی اثْنانِ
به خدا سوگند اگر حق را به اهلش واگذار می نمودند و از عترت پیامبر پیروی می کردند، حتی دو نفر درباره خدا اختلاف نمی نمودند(و اسلام همه عالم را فرا می گرفت).
📗كفايةالاثر ص۱۹۹
آقا رسول الله صلی الله علیه و آله:
ما تَواضَعَ أحَدٌ إلاّ رَفَعَهُ اللّه ُ
هيچ كس فروتنى نكرد، مگر اينكه خداوند او را بالا برد.
📗الأمالیطوسی ج۱ ص۵۶
آقا رسول الله صلى الله عليه و آله:
إنّ في جَهنَّمَ رَحاءً مِن حَديدٍ تُطحَنُ بها رُؤوسُ القُرّاءِ ، و العُلَماءِ المُجرمينَ
در دوزخ آسيابى آهنى است كه با آن سرهاى قاريان و علماى گنهكار آرد مى شود.
📗منتخبميزانالحكمه ص۴۶۰
آقا امام صادق علیه السلام:
إِنَّهُ لَتَكُونُ لِلْعَبْدِ مَنْزِلَةٌ عِنْدَ اَللَّهِ فَمَا يَنَالُهَا أَبَدا إِلاَّ بِإِحْدَى خَصْلَتَيْنِ إِمَّا بِذَهَابِ مَالِهِ أَوْ بَلِيَّةٍ فِي جَسَدِهِ
بنده نزد خداوند مقامى دارد كه هرگز بدان نرسد مگر به يكى از دو خصلت:
◇يا از بين رفتن مالش،
◇يا به بيمارى در بدنش.
📗مشکاةالأنوار ج۱ ص۶۲۵