﴿مِنْهَاج﴾
آقا امام صادق علیه السلام:
یطلع نجم من المشرق، له ذنب یضیء
ستاره ای از مشرق طلوع می کند که دنبالۀ درخشانی دارد.
📘یوم الخلاص(روزگاررهایی) ص۴۵۴
📗الحاوی للفتاوی ج۲ ص۱۶۱
📗المهدی ص۱۸۶
﴿مِنْهَاج﴾
آقا امام صادق علیه السلام:
طلوع الکوکب المذنّب
یکی دیگر از نشانه ها طلوع ستارۀ دنباله دار است.
📘یوم الخلاص(روزگاررهایی) ص۴۵۴
📗الملاحم والفتن ص۱۱۱
﴿مِنْهَاج﴾
آقا امام صادق علیه السلام:
تنکسف الشّمس بعد الصّیحة فی رمضان، و قبل النّداء. یکون الرّوم یومئذ قرب ساحل البحر، عند کهف الفتیة، فیبعث اللّه الفتیة من کهفهم مع کلبهم
بعد از صیحۀ آسمانی و پیش از بانگ آسمانی (به نام مهدی) خورشید در ماه رمضان کسوف می کند. در آن زمان رومیان در نزدیکی کرانۀ دریا و در منطقۀ غار اصحاب کهف مستقرّ می شوند، خداوند اصحاب کهف را همراه با سگشان برمی انگیزاند.
📘یوم الخلاص(روزگاررهایی) ص۴۵۴
📗بشاره الاسلام ص۵۹
📗الزام الناصب ص۱۷۷
﴿مِنْهَاج﴾
آقا امام رضا علیه السلام:
قبل ذلک یوم بؤوح
پیش از آن، روز بسیار داغی هست.
📘یوم الخلاص(روزگاررهایی) ص۴۵۵
📗غیبت نعمانی ص۱۴۴
📗بشاره الاسلام ص۱۶۲
﴿مِنْهَاج﴾
آقا امام رضا علیه السلام:
قبل هذا الأمر قتل بیوح. قیل: و ما البیوح؟ . قال: دائم لا یفتر
پیش از آن امر، کشتار بسیار داغی هست. گفته شد که «بیوح» به چه معناست؟ فرمود: کشتار مداومی که سرد نشود و از حدّت و شدّت آن کاسته نشود.
📘بوم الخلاص(روزگاررهایی) ص۴۵۵
📗غیبت نعمانی ص۱۴۴
📗بشاره الاسلام ص۱۶۲
﴿مِنْهَاج﴾
آقا اباصالح المهدی علیه السلام:
. . . و اجتمع الشّمس و القمر، و استدارت بهما الکواکب و النّجوم
خورشید و ماه گرد آیند و ستارگان ثابت و سیّار آنها را احاطه کنند.
📘یوم الخلاص(روزگاررهایی) ص۴۵۵
📗الزام الناصب ص۱۰۸
📗بشاره الاسلام ص۱۷۳
﴿مِنْهَاج﴾
آقا رسول الله صلی الله علیه و آله:
. . . و تکثر الزّلازل
زمین لرزه بسیار شود.
📘یوم الخلاص(روزگاررهایی) ص۴۵۶
📗بشاره الاسلام ص۳۲
﴿مِنْهَاج﴾
آقا رسول الله صلی الله علیه و آله:
. . . ثمّ رجفة بالشّام یهلک فیها مئة ألف یجعلها اللّه رحمة للمؤمنین و عذابا علی الکافرین
زمین لرزه ای در شام اتّفاق افتد که صدهزار نفر در اثر آن هلاک می شود. خداوند این زمین لرزه را رحمت برای مؤمنان و عذاب برای کافران قرار دهد.
📘یوم الخلاص(روزگاررهایی) ص۴۵۶
📗غیبت طوسی ص۲۷۷
📗الملاحم والفتن ص۵۳
﴿مِنْهَاج﴾
آقا رسول الله صلی الله علیه و آله:
و خراب التّرک من الصّواعق
سرزمین ترک به وسیلۀ صاعقه ها ویران می شود.
📘یوم الخلاص(روزگاررهایی) ص۴۵۶
📗بشاره الاسلام ص۲۸
﴿مِنْهَاج﴾
آقا رسول الله صلی الله علیه و آله:
سیکون فی آخر الزّمان خسف و قذف و مسخ
در آخر الزّمان خسف، قذف و مسخ واقع خواهد شد.
(◇خسف: فرورفتن در زمین و زیر آوار ماندن به وسیله زلزله، سیل، طوفان، موشک، بمباران و جز آنها.
◇قذف: پرتاب چیزی از مکانی به مکانی (بمباران، سنگباران، موشکهای زمین به زمین و امثال آنها).
◇مسخ: دگرگونی سیرت و صورت چیزی به شکلی جز آنچه هست (مبدّل شدن انسان دوپا به حیوان وحشی چهارپا).
📘یوم الخلاص(روزگاررهایی) ص۴۵۶
📗نهج الفصاحه ج۲ ص۲۷۲
📗الملاحم والفتن ص۱۰۲
﴿مِنْهَاج﴾
آقا رسول الله صلی الله علیه و آله:
یکون عند ذلک ثلاثة خسوف: خسف بالمشرق، و خسف بالمغرب، و خسف بجزیرة العرب
در آن هنگام سه خسف روی می دهد: یکی در مشرق، دیگری در مغرب، و سوّمی در جزیرة العرب.
📘یوم الخلاص(روزگاررهایی) ص۴۵۷
📗الزام الناصب ص۶۴
📗منتخب الاثر ص۴۲۵