از «شاهین» تا «کمان۲۲» طی ۱۰ سال در نهاجا ┈┈┈┈┈┈┈••1️⃣1️⃣•┈┈┈┈┈┈ ✅ « تصویر بالا » : نمای جانبی دو پهپاد موتور جت نهاجا در اواخر دهه ۱۳۸۰؛ در تصویر فوق پهپاد سفره ماهی در داخل کادر زرد رنگ قرار دارد 🔸اینطور به نظر می‌رسد که پژوهشگران پهپادی نهاجا در جهاد خودکفایی این نیرو علاوه بر انتخاب دو پیکربندی کاملاً متفاوت در این دو پهپاد قصد آزمودن مزایا و معایب دو محل ورودی هوا را نیز داشته‌اند. 🔸در هر صورت تا به امروز اطلاعات بیشتری از این طرح‌ها و توسعه پرنده‌های دیگری بر اساس دانش و تجربیات کسب شده از آزمایش‌های آنها منتشر نشده است. ادامه گزارش ویژه در پست بعدی ⬇️⬇️⬇️ #پایگاه_نظامی_سجیل @mensejjil

از «شاهین» تا «کمان۲۲» طی ۱۰ سال در نهاجا ┈┈┈┈┈┈┈••1️⃣2️⃣•┈┈┈┈┈┈ ✅ « تصویر بالا » : سفره ماهی و پهپاد همراه آن دو پیکربندی کاملاً متمایز را در معرض آزمون قرار دادند 🔸از دیگر طرح‌های پهپادی نیروی هوایی ارتش با هدف توسعه فناوری، می‌توان به کردن هواپیمای آموزشی «تی-۳۳» اشاره کرد که محصول این پروژه پژوهشی با نام پهپاد «خودکار» در نمایشگاه دهه فجر ۱۳۹۷ به نمایش در آمد. 🔸متخصصان نهاجا در این پروژه علاوه بر حذف کابین و کلیه متعلقات مربوط به سرنشین‌ها، تجهیزات هدایت خودکار و هدایت از راه دور را به این پهپاد اضافه کردند. ادامه گزارش ویژه در پست بعدی ⬇️⬇️⬇️ #پایگاه_نظامی_سجیل @mensejjil

از «شاهین» تا «کمان۲۲» طی ۱۰ سال در نهاجا ┈┈┈┈┈┈┈••1️⃣3️⃣•┈┈┈┈┈┈ ✅ چند تغییر دیگر که به نوبه خود پژوهش‌هایی برای کاربردهای آتی هم محسوب می‌شوند در پروژه پهپاد «خودکار» به ثمر رسید. از جمله افزودن تجهیزات و امکانات مختلفی به ارابه فرود جلو و ارابه‌های فرود اصلی این پرنده شامل قابلیت کنترل و فرمان از داخل اتاق کنترل پهپاد توسط پدال، قابلیت کوپل شدن با سطوح کنترلی پرنده، حسگر خودکار محدود کننده زاویه حرکتی، قابلیت تنظیم پارامترهای مختلف کنترلی در فاز نشست و برخاست برای ارابه فرود جلو و تجهیز به سامانه ضد قفل و ضد سرش، طراحی و تعبیه یک ترمز اضطراری با محفظه نیوماتیکی مجزا و نمایش پارامترهای مختلف سامانه اصلی و اضطراری و قابلیت تغییر با نظر کاربر (اپراتور) برای ارابه‌های فرود اصلی. ادامه گزارش ویژه در پست بعدی ⬇️⬇️⬇️ #پایگاه_نظامی_سجیل @mensejjil

از «شاهین» تا «کمان۲۲» طی ۱۰ سال در نهاجا ┈┈┈┈┈┈┈••1️⃣4️⃣•┈┈┈┈┈┈ ✅ پهپاد خودکار که نمونه شده از جت آموزشی تی-۳۳ است 🔸همچنین در این پروژه و احتمالاً برای اولین بار برخی ساخت قطعات و اتصالات مورد استفاده برای تغییر کاربری با روش ساخت سریع با پرینتر سه بعدی و با مواد غیرفلزی صورت گرفت. 🔸این روش ساخت و تولید هزینه و زمان کم و دقت بسیار بالایی در انطباق با طراحی رایانه ای انجام شده دارد و در کشورهای پیشروی صنعتی در حال گسترش است. 🔸به علاوه با توجه به حذف اجزای مرتبط با خلبانان و افزودن اجزای مرتبط با هدایت از دور و خودکار و نیز تعویض موتور (که در ادامه بیان می‌شود) و لزوم تنظیم مرکز جرم به علت این تغییرات، یک مخزن سوخت مرکزی جدید برای داخل بدنه طراحی و ساخته شد و سامانه و نرم افزار مدیریت انتقال سوخت از مخازن دیگر به مخزن مذکور طراحی و با موفقیت راه اندازی شد. 🔸همچنین با حذف میله بندی و سیم کشی‌های مربوط به فرامین کنترل خلبان، مخازن سوخت داخل بال هم بازطراحی شد. با حذف تجهیزات مکانیکی کنترل فرامین پروازی، می‌توان پروژه پهپاد «خودکار» را به نوعی اولین تجربه در ایران در زمینه سامانه پرواز با سیم در رده پرنده‌های سرنشین‌دار نیز محسوب کرد. 🔸یک اتفاق مهم دیگر که تجربه مهمی برای متخصصان و مهندسان جهاد خودکفایی نیروی هوایی ارتش نیز محسوب می‌شود، تعویض موتور هواپیمای مذکور با موتور بسیار سبکتر J-۸۵ متعلق به جنگنده‌های اف-۵ تایگر بود. 🔸این موتور با وجود رانش کمتر در حدود یک سوم موتور قدیمی وزن دارد. برای این منظور متخصصان اقدام به ساخت قاب (فریم) جدید برای بخش‌های مختلف محل نصب و نیز ریل جدید برای نصب موتور کردند. نصب حسگرهای مختلف برای موتور و نمایش کلیه پارامترهای عملکردی در اتاق کنترل پهپاد، نصب لایه‌های سپر حرارتی در بدنه اطراف قسمت‌های داغ موتور و مجاور خروجی موتور جت و نصب عملگرهای لازم برای کنترل نیروی رانش توسط کاربر از دیگر فعالیت‌های انجام شده برای تعویض موتور بوده است. ادامه گزارش ویژه در پست بعدی ⬇️⬇️⬇️ #پایگاه_نظامی_سجیل @mensejjil

از «شاهین» تا «کمان۲۲» طی ۱۰ سال در نهاجا ┈┈┈┈┈┈┈••1️⃣5️⃣•┈┈┈┈┈┈ ✅ « تصویر بالا » : با توجه به قطر کمتر موتور J-۸۵ نسبت به موتور قبلی تعویض موتور نیازمند طراحی قاب و دالان جدید نصب موتور بوده است 🔸یک اقدام بسیار مهم دیگر، تغییر در طراحی ورودی هوا و مسیر هوادهی به موتور جدید بوده است. با توجه به طول کمتر موتور J-۸۵ باید مسیر هوادهی طولانی‌تر می‌شد. به علاوه دو ورودی هوا به شکل مقطع مستطیلی باید در ضمن تبدیل به یک مسیر به شکل دایروی نیز تغییر داده می‌شد بدون اینکه افت رانش پدید آید و میزان هوای کافی تأمین شود. 🔸برای این منظور، علاوه بر تغییرات لازم در ورودی هوا، یک مسیر هوادهی جدید طراحی و تعبیه شد که تمام قطعات و اجزای جدید از جنس کامپوزیت‌های غیرفلزی هستند. 🔸طراحی مسیر جدید نیازمند محاسبات بسیار پیچیده آیرودینامیکی برای پرهیز از ایجاد جریان‌های هوایی نامطلوب در طی مسیر هوادهی بوده است که این امر نیز توسط متخصصان کشورمان صورت پذیرفته است. ادامه گزارش ویژه در پست بعدی ⬇️⬇️⬇️ #پایگاه_نظامی_سجیل @mensejjil

از «شاهین» تا «کمان۲۲» طی ۱۰ سال در نهاجا ┈┈┈┈┈┈┈••1️⃣6️⃣•┈┈┈┈┈┈ ✅ « تصویر بالا » : مسیر هوادهی جدید با تغییر نوع مقطع از مستطیلی در ورودی به دایروی در جلوی موتور 🔸اما چندین طرح و پروژه پهپادی دارای موتور ملخی در رده‌های مختلف نیز توسط متخصصان نیروی هوایی ارتش به ثمر نشسته است. این طرح‌ها در رژه نیروهای مسلح یا نمایشگاه های مناسبتی توسط این نیرو به نمایش گذاشته شده. بر این اساس می‌توان خط سیری بین چند محصول معرفی شده توسط این نیرو یافت. ادامه گزارش ویژه در پست بعدی ⬇️⬇️⬇️ #پایگاه_نظامی_سجیل @mensejjil

از «شاهین» تا «کمان۲۲» طی ۱۰ سال در نهاجا ┈┈┈┈┈┈┈••1️⃣7️⃣•┈┈┈┈┈┈ ✅ به نظر می‌رسد نهاجا طی چهار حرکت از پهپاد «شاهین» به «مهاجم۹۲» و «کمان۱۲» و امروزه به «کمان۲۲» رسیده است. می‌توان نتیجه گرفت که این چهار پهپاد، خط سیر اصلی طراحی‌های اختصاصی نهاجا برای پهپادهای رده شناسایی با موتور ملخی و سرعت پائین بوده برای مأموریت‌های آموزشی و شناسایی و رزمی است. 🔸اولین نمونه پهپادهای طراحی شده در نهاجا که به وضوح سرمایه‌گذاری روی بهینه سازی شکل آیرودینامیکی و عدم پرهیز از رفتن به سمت مقاطع پیچیده‌تر برای بدنه در آن مشهود بود، در رژه روز ارتش در ۲۹ فروردین ۱۳۹۰ آشکار شد. 🔸این پهپاد به نام «شاهین» با طول ۲.۲ و دهانه بال ۲.۶ متر و یک موتور ۱۰ اسب بخار، قابلیت حمل ۱۰ کیلوگرم بار و ظرفیت ۱۰ لیتر سوخت، تنها ۳۰ کیلوگرم جرم داشته و به سرعت کروز ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت و مداومت پروازی ۴ ساعت، سقف پرواز ۱۲۰۰۰ پا (حدود ۳۶۵۰ متر) و شعاع عملیاتی ۲۰۰ کیلومتر دست می‌یافت. ادامه گزارش ویژه در پست بعدی ⬇️⬇️⬇️ #پایگاه_نظامی_سجیل @mensejjil

از «شاهین» تا «کمان۲۲» طی ۱۰ سال در نهاجا ┈┈┈┈┈┈┈••1️⃣8️⃣•┈┈┈┈┈┈ ✅ پهپاد شاهین در رژه فرودین ۱۳۹۰ 🔸امکان بلند شدن با چرخ، با راکت و پرتابگر ریلی نیوماتیکی نیز برای شاهین دیده شده و روش بازیابی عادی آن با فرود به واسطه چرخ روی باند و در شرایط اضطراری با چتر است. 🔸پرواز با برنامه از پیش تعیین شده و یا با مدیریت ایستگاه زمینی و امکان نصب چند حسگر مختلف روی این پهپاد وجود داشت. این موارد نشان می‌داد که نهاجا برخی امکانات یک پهپاد حرفه‌ای را روی این پرنده نسبتاً کوچک ایجاد کرده تا بیشتر مسیر اکتساب فناوری و نیز رسیدن به یک پهپاد آموزشی حرفه‌ای را طی کند. خصوصاً طراحی پهپاد شاهین برخلاف پهپادهای هم رده داخلی، ساده نبوده و شکل بدنه غیر استوانه‌ای، بال دو تکه که یک بخش بال مستطیلی و یک بخش در ریشه بال به شکل مثلثی و ضخیم و امتداد یافته به سمت نوک پرنده و دم عمودی و افقی یکپارچه به شکل عدد ۸، بالچه‌های کوچک زیر دم عمودی و فرم انحنادار نوک بال برای کاهش پسای القایی نشان از به کار بستن چندین راهکار آیرودینامیکی برای بهینه شدن این پرنده داشت. ادامه گزارش ویژه در پست بعدی ⬇️⬇️⬇️ #پایگاه_نظامی_سجیل @mensejjil

از «شاهین» تا «کمان۲۲» طی ۱۰ سال در نهاجا ┈┈┈┈┈┈┈••1️⃣9️⃣•┈┈┈┈┈┈ ✅ در گام بعدی، پهپاد «مهاجم۹۲» در نمایشگاه هفته دفاع مقدس در سال ۱۳۹۴ و به صورت بی سر و صدا به نمایش گذاشته شد. با وجود ویژگی‌های جالب و متفاوت این پهپاد نسبت به نمونه‌های هم رده، مهاجم۹۲ از سوی نهاجا مطرح نشد که بعدها مشخص شد این هم یک گام میانی برای توسعه فناوری‌های پهپادی خصوصاً طراحی‌های جدید بوده است. 🔸در «مهاجم۹۲» برخی ویژگی‌های شاهین همانند بال دو تکه و نشست و برخاست از باند به واسطه ارابه فرود حفظ شده اما به جای دم به شکل ۸ از یک دم دوگانه مرسوم استفاده شده بود. ادامه گزارش ویژه در پست بعدی ⬇️⬇️⬇️ #پایگاه_نظامی_سجیل @mensejjil

از «شاهین» تا «کمان۲۲» طی ۱۰ سال در نهاجا ┈┈┈┈┈┈┈••2️⃣0️⃣•┈┈┈┈┈┈ ✅ پهپاد مهاجم۹۲ 🔸ویژگی متفاوت «مهاجم۹۲» وجود برجستگی در دماغه بود که در هیچ یک از پهپادهای هم رده مشاهده نمی‌شود و بیشتر به محل قرارگیری آنتن ارتباط ماهواره‌ای در پهپادهای بزرگ شبیه بود. البته بنا بر تصاویر در نمونه مشاهده شده در نمایشگاه، محل چتر بازیابی اضطراری در بخشی از برجستگی مذکور قرار داد. همچنین فرم بدنه این پهپاد در ناحیه دماغه دارای ظرافت‌هایی در طراحی آیرودینامیکی بود که در پهپادهایی همچون «مهاجر-۲ و ۴» و انواع «ابابیل» وجود نداشت. ارابه فرود این پهپاد در دماغه هم نسبت به نمونه‌های هم رده پیچیده‌تر بود. 🔸یک جایگاه زیر هر بال «مهاجم۹۲» برای نصب تجهیزات بیرونی هم مشاهده شده بود. فرم بدنه بعد از دماغه نیز به میزان زیادی تلفیق با بخش مثلثی بال را نشان می‌داد که خود یکی از جنبه‌های پیشرفته طراحی آیرودینامیکی است. ادامه گزارش ویژه در پست بعدی ⬇️⬇️⬇️ #پایگاه_نظامی_سجیل @mensejjil

از «شاهین» تا «کمان۲۲» طی ۱۰ سال در نهاجا ┈┈┈┈┈┈┈••2️⃣1️⃣•┈┈┈┈┈┈ ✅ عدم اتصال ساده بال به بدنه و اجرای طراحی‌های تلفیقی سبب کاهش نیروی پسای تداخلی بال و بدنه می‌شود که به بهبود عملکرد پرنده می‌انجامد. 🔸«مهاجم۹۲» به مداومت پروازی ۶ ساعت، سقف پرواز ۱۵۰۰۰ پا (حدود ۴۵۷۰ متر)، سرعت بیشینه ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت و شعاع عملیاتی ۵۰۰ کیلومتر رسیده و با جرم نهایی ۸۰ کیلوگرمی خود، بدون استفاده از فلپ در مسافت ۱۴۰ متر به سرعت مناسب پروازی می‌رسید. زاویه حمله بحرانی برای این پرنده ۱۵ درجه و سرعت واماندگی (استال) آن نیز ۷۰ کیلومتر بر ساعت بود. ادامه گزارش ویژه در پست بعدی ⬇️⬇️⬇️ #پایگاه_نظامی_سجیل @mensejjil

از «شاهین» تا «کمان۲۲» طی ۱۰ سال در نهاجا ┈┈┈┈┈┈┈••2️⃣2️⃣•┈┈┈┈┈┈ ✅ گام بعدی نیروی هوایی ارتش هم در یک نمایشگاه خاص به مناسبت چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی یعنی نمایشگاه اقتدار۴۰ در بهمن ۱۳۹۷ رونمایی شد. 🔸این پهپاد به نام «کمان۱۲» به وضوح طرح توسعه یافته‌ای از «مهاجم۹۲» بود. در واقع به کار بستن تجربیات کسب شده در «مهاجم۹۲» با تغییرات لازم برای حرکت به سمت یک رده بالاتر از نظر برد و مدامت پروازی به کمان۱۲ منتج شد. 🔸بال دو تکه، بدنه غیر دایروی، دماغه برجسته و شکل دم عقب شباهت‌های قابل توجهی به «مهاجم۹۲» داشت اما با حدود دو برابر شدن ابعاد. 🔸در «کمان» از بالچه‌های نوک بال استفاده شده که سبب کاهش پسای القایی و اثر مثبت روی پایداری جانبی می‌شود. بخش خارجی بال که به شکل مستطیلی است، دارای شکلی تقریباً ثابت بوده و از این نظر هم مشابه با «مهاجم۹۲» است. ادامه گزارش ویژه در پست بعدی ⬇️⬇️⬇️ #پایگاه_نظامی_سجیل @mensejjil