تقدیم به این لیبرال‌هایی که این ایام هی حرف از انقلاب میزنن 😂

‏آقای خاندوزی: ما با قدرت از تولید (منظورش پتروشیمی ها و بورس) حمایت می‌کنیم. اولا رشد بورس موید رشد تولید نیست. در ‎#دهه_نکبت شاخص بورس 5800% رشد کرد ولی اقتصاد حدود صفر. ثانیاً پتروشیمی‌ها فقط بخشی از تولید هستند صنایع پایین دست را فدای رانت‌خواری بالادست کردن حمایت ‏از تولید نیست. حمایت از خام فروشی است. لابی گری پتروشیمی ها در حالی که هم محرک بورس هستند هم انحصارگر ارز، مجیز خواندن مدیر دولتی را توجیه می‌کند.

بزرگترین ابزار قدرت طبقات پایین "مصرف" است... قلب نظام سرمایه‌داری را می‌توان با "نخریدن" از برندها و "خریدن" از تولیدات کوچک و بی‌نشان از کار انداخت.

آشناس؟ 😉

بخشی از تورم عکس‌العمل طبقات پایین به تورمی‌ست که سرمایه‌داران بزرگ و دولت ایجاد می‌کنند. شما نرخ ارز را بالا ببر کارگر هم دستمزدش را بالا می‌برد راننده تاکسی هم همين‌طور و... نئولیبرال‌ها این بخش دوم تورم را می‌خواهند سرکوب کنند و بخش اول را رها ...

هیچ مساله اقتصادی راهکار اقتصادی ندارد همانطور که هیچ مساله سیاسی راهکار سیاسی ندارد! در اقتصاد فرهنگی هم هدف فرهنگی است هم در اکثر موارد ابزار نیز فرهنگی است. اما گاهی اوقات برای رسیدن به هدف فرهنگی از ابزار اقتصادی باید استفاده شود. مثال: در سیاست‌گذاری شما می‌توانید هدف برنامه کشور را رشد اقتصادی بگذارید. می‌توانید توسعه روابط سیاسی قرار دهید. می‌توانید رشد و تعالی فرهنگی تعیین کنید. برای رسیدن به رشد و تعالی فرهنگی، رشد اقتصادی چند درصدی لازم است؟ اگر سیاست‌گذاران جامعه هدف را فرهنگی قرار دهند ناچار باید از ابزارهای اقتصادی هم استفاده کنند. مثلا یکی از شاخص‌های رشد فرهنگی رشد کمی و کیفی نهاد خانواده است. برای رسیدن به این هدف قطعا باید به سراغ ساخت خانه‌های مناسب با این هدف برویم. افقی سازی به جای عمودی سازی. فلذا سیاست اقتصادی ما جهتی کاملا متفاوت خواهد داشت نسبت به زمانی که هدف را رشد اقتصادی قرار می‌دهیم بدون پیوست و هدف‌گذاری فرهنگی. یا فرض کنید هدف رشد معنوی قطعا ارتباط مستقیم خواهد داشت با تسهیل سفر به شهرهای قم و مشهد و شیراز و عتبات عالیات و... فلذا سیاست اقتصادی کشور قطعا به سمت و سوی دیگری خواهد رفت نسبت به زمانی که هدف توسعه صنعتی صرف است. یا اگر هدف را رشد اخلاق کریمه از جمله قناعت و زهد و تلاش و... قرار دهیم سیاست رفع بیکاری اولویت پیدا می‌کند بر سیاست مهار تورم. خلاصه آنکه آنچه تعیین می‌کند کدام سیاست خوب است و کدام بد هدف‌گذاری سیاست‌گذار است.

⚠در دانشکده های اقتصادشان به دانشجویان یاد می دهند که اگر دولت به مساله ای مانند کالاهای اساسی توجه بیشتری کند، مشکلات بیشتر می شود و این را به عنوان قاعده ذکر می کنند! (کلیپ برای بهار ۱۴۰۲ می باشد) گویا دست نامرئی اسمیت همه چیز را درست می کند! ⛔از طرفی در مذمت خودکفایی صحبت می کنند! (خبر برای بهار ۱۴۰۲ می باشد) ❌یعنی از طرفی ورود دولت را تقبیح می کنند و از طرفی وسیله دولت در رفع مشکلات را تقبیح می کنند و بر سر دولت می زنند! 💡آقای نیلی! کسی که سال ها مشاور سیاست گذارها بودید! معاون سازمان برنامه و بودجه در دولت هاشمی بودید! معاون سازمان برنامه و بودجه در دولت خاتمی بودید! سرپرست کمیته خصوصی سازی در دولت خاتمی بودید! اولین و سومین برنامه ۵ ساله توسعه کشور را نوشتید! سند استراتژی توسعه صنعتی کشور در زمان دولت خاتمی را نوشتید! دستیار ویژه رییس جمهور در امور اقتصادی و دبیر ستاد هماهنگی اقتصادی در دولت روحانی بوده اید! 〽لطفا کمی به این گزاره های اقتصادی تان شک کنید! 📌یک نمونه و تنها یک نمونه از چندین ورود موفق دولت به عرصه سیاست گذاری کالاهای اساسی، خریداری ۱۰ میلیون تن گندم در امسال بوده که بخاطر حمایت های سیاست گذار، کشاورزان تشویق بر این کار شدند، و گندم نان یک سال کشور تضمین شده و نیازی به واردات گندم برای نان مردم نداریم!