برگی از دفتر خاطرات مرحوم آیت الله ممدوحی ما در مدرسهٔ حجّتیه خیلی صدمه خوردیم، فوق‌العاده! وضعیّت مدرسه یک جوری بود که الآن من فکر می‌کنم که ما راستی‌راستی چرا نمردیم یا مثلاً چه‌طور شد که ما از آن‌جا سالم دررفتیم؟! مدرسه صاحب نداشت. مرحوم آقای حجّت که به رحمت خدا رفته بود، پسری داشت که صلاحیت برای تولیت مدرسه نداشت. مراجع آن وقت هم مدرسه را رها کرده بودند. سیم‌های برقش همه خراب بود، آب نداشت، در زمستان آبِ کاسه در داخل حجره تا ته یخ زده بود، یعنی حجرهٔ ما مثل فریزر بود، واقعاً می‌گویم، درهای حجره وضعیّتی نداشت، پا که می‌گذاشتیم روی زیلو، پاهایمان یخ می‌کرد، دست‌های ما از سرما ورم می‌کرد. تنها خدمتی که حوزه به ما آن وقت می‌کرد، اوّل عرض کنم که، آخرهای آذر یا اوایل دی پنج مَن زغال می‌خریدند می‌ریختند پشت درِ حجره که این برای زمستان‌تان. خلاصه مصیبتی بود. مدرسهٔ حجّتیه خیلی بزرگ است، شاید مثلاً دو سه هکتار است. دستشویی‌ مدرسهٔ حجّتیه هم آن طرفِ مدرسه بود و ما هم این ضلع مدرسه بودیم. کسی که می‌خواست تا دستشویی برود و بیاید، بیست دقیقه طول می‌کشید تا بخواهد برود آن‌جا یک آفتابه بردارد، از آن‌جا بیاورد لب حوض، با آب پر کند و با خود ببرد. بعد، حوضش هم پر از این کرم‌ریزه‌ها بود. اصلاً نمی‌شد. من هم چشمم تراخم گرفت در آن‌جا، که دو سه دفعه هم رفتیم تهران پشت چشم ما را تراشیدند، عمل کردم. یک دفعه هم تو مطبّ دکتر ضعف کردم، نمی‌توانستیم وضو بگیریم. می‌رفتیم خدمت آقای زنجانی، آقای زنجانی متصدّی مدرسه شده بود، آیةالله سید احمد زنجانی، پدر بزرگوار آیةالله حاج آقا موسی. خُب ایشان هم بسیار مرد شایسته و محتاطی بودند. گفتیم: آقا، ما شب‌ها که مطالعه می‌کنیم، چراغی که روشن است کشش ندارد برای مطالعه کردن. گفتند که: کسی نیست که پول بدهد شما یک مقوّا ببرید بندازید روی لامپ؟! ما این کار را هم کردیم. رفتیم گفتیم: آقا، ما این کار را هم کردیم، فایده ندارد. این‌قدر التماس کردیم تا اجازه دادند لامپ ٦٠ را تبدیل بکنیم به لامپ ١٠٠ و مشغول مطالعه می‌شدیم. این وضع این مدرسه بود. یک رخشورخانه‌ای داشت که شما شاید از چند متری‌اش رد می‌شدی بوی رخشورخانه آدم را اذیّت می‌کرد. آن وقت مجبور بودند طلبه‌ها بروند آن‌جا. یک آبِ حوضی داشت معلوم نبود مضاف [است] یا مطلق؛ آن وقت لباس‌ها را آن‌جا می‌شستند، بعد بوی گند می‌داد. آن سال هم سالی برفی بود. خیلی برف می‌آمد. مدرسهٔ حجّتیه آب انبارش بیست‌وسه پلّه می‌خورد می‌رفت پایین. ما هم اجازه گرفته بودیم که با آبِ آب‌انبار وضو بگیریم. آقای زنجانی گفت: به شرطی که شما بروید یک آفتابه آب از آب‌انبار بیاورید بیرون، لب باغچه وضو بگیرید! خب ما هم گاهی از اوقات آب خوردن‌مان هم همان بود. با همان هم غذا می‌پختیم. یک کوزه‌ای دست‌مان بود، یک آفتابه هم دست دیگرمان، برویم پایین بیست‌و‌سه‌تا پلّه. چراغ هم نداشت. شبِ تاریک برف که می‌آمد، این برف‌ها، کسی نبود این برف‌ها را پارو کند. یخ می‌کرد قلمبه قلمبه. این‌جوری شب تاریک بیست‌وسه پلّه غرق یخ، می‌خواست ما برویم، یک دست‌مان کوزه، یک دستمان آفتابه، که برویم آب بیاوریم بالا! من یادم هست آن وقت آمدند به ما گفتند که: کوهنوردها قلّهٔ فلان‌جا را فتح کردند. گفتم: خدا پدرت را بیامرزد، بگو اگر راست می‌گویی بیا از این پلّه‌ها برو پایین. وضعیّت این‌جور بود. ..ما در منزل‌مان دو نفر مستخدم داشتیم. خلاصه خیلی راحت زندگی می‌کردیم. ولی من این زندگی را رها کرده بودم و طلبگی را انتخاب کرده بودم. ..شب‌های جمعه حاج آقا حسین فاطمی بود، از شاگردهای مرحوم آقا میرزا آقا جواد [ملکی] تبریزی بود، درس اخلاق داشت شب‌های جمعه. ما می‌رفتیم آن‌جا. ایشان درس اخلاق برای طلبه‌ها می‌گفت. بعد بالای منبر می‌گفت: آقا تو طلبه‌ای؟ تو بطله‌ای! تو چه کار می‌کنی؟ با آن وضع‌مان گریه می‌کردیم! ..من یادم است در مدرسه حجتیه که ما ساکن بودیم مدرسه حجتیه دو طبقه هست اگر شب بعد از نماز مغرب و عشا کسی میان این راهرو کفشش صدا می‌داد یا بلند حرف می‌زد تا ته سالن که می‌رسید در چند تا از حجره‌ها باز شده بود اعتراض می‌کردند؛ آقا شب تحصیلی است، چه خبره؟! تو مدرسه حجتیه‌ای که در آن زمان شاید صدها، بلکه شاید پانصد طلبه داشت صدای کمترینی نمی‌آمد. کتابخانه آنوقت، چهار از شب رفته، باز بود و کتاب گیر طلبه‌ها نمی‌آمد. بعد مثلاً طلبه مکاسب می‌خواند دور تا دورش حاشیه بود، حاشیه آخوند بود، حاشیه آشیخ محمد حسین بود، مکاسب می‌خواند و تمام حواشی دورش را، کفایه می‌خواندند تمام حواشی کفایه را هم مطالعه می‌کردند پیش مطالعه می‌کردند. من در فقه با هم مباحثه‌یمان پیش مباحثه می‌کردیم یعنی درسی را که هنوز نرفته بودیم مباحثه می‌کردیم. طلبه هیچ همّی نداشت الاّ اینکه درست بخواند.

منبع: سایت معرفی کتب حجت الاسلام عبدالرضا نظری نقل از مجله «حاشیه» ش۱۳ @mesbaherahpuyan

‏‏واقعیت غرب وحشی از زبان یک غربی تبار در قالب طنز @mesbaherahpuyan

#آنجلیا_کجایی ⁉️ @mesbaherahpuyan

⭕️بالاییا به پایینیا میگن دزد! دنیای وارونه😕 در نظام سرمایه داری همیشه قشر سرمایه دار به قشر کم درآمد انگ میچسبانند و تحقیر میکنند و سعی در ایجاد تفرقه دارند و چون دین را تنها مانع و منتقد مسیر خلافشان میدانند سعی در مقابله مستقیم با دین و آموزه های دین دارند @mesbaherahpuyan

⚡️ در نامه حجت‌الاسلام علی کشوری به رئیس جمهور مطرح شد/ ارائه ۸ پیشنهاد به دولت جمهوری اسلامی برای بهبود وضعیت معیشتی و اقتصادی مردم ❓طرح ۸ پیشنهاد اقتصادی در حوزه طبقه بندی مشاعل، بازارهای رایگان، تولید مردمی، تأمین مالی غیرمتمرکز، تقویت پول و... 🗞مطالعه متن کامل نامه: https://m-hedayat.blog.ir/1403/02/04 #فقه_المکاسب #مسائل_اقتصاد_ایران #نگرشی_نو_به_اقتصاد @mesbaherahpuyan

🚨زاییده تروریست‌ها را بیشتر بشناسید! 🔹️پدر ‎#توماج_صالحی، #چنگیز_صالحی عضو سازمان تروریستی فداییان خلق بوده که دهه 60 به جرم ترور و محاربه دستگیر میشه و بعدها با ضمانت خواهر بزرگش و رأفت اسلامی عفو میگیره! 🔹#افسر_اقبالی (#مادر_توماج) و همسر اولش عضو سازمان منافقین بودند، همسر اول مادر توماج به جرم محاربه اعدام میشه. ‏و بعد مادرش با پدر توماج ازدواج تشکیلاتی میکنه و بعدها فوت میکنه. 🔹️#اقبال_اقبالی، #دایی_توماج_صالحی هم از اعضای ارشد سازمان منافقین در کمپ اشرف عراق بوده و الانم در آلبانیه. کلا #توماج_صالحی زاییده ساییده تروریست‌های رجویه... 🔹حالا که در چنگال دستگاه اطلاعاتی کشور اسیر شده، یک عده فریب خورده از نوجوانان و جوانان ما که نمیدونن پشت قضیه چیه، پیگیر این جانور هستند. پدران و مادران محترم، فرزندان خود را آگاه کنید. @mesbaherahpuyan

#آزادی_بیان سرکوب تجمع حمایت از فلسطین دانشجویان در دانشگاه اوهایو آمریکا @mesbaherahpuyan

❤️ سردار رادان: شهادت می‌دهم که رئیس قوۀ قضائیه در حمایت از طرح حجاب و عفاف مردانه کنار ما بوده ♦️شهادت می‌دهم رئیس‌جمهور برای برگزاریِ این مراسم از ما حمایت کرده؛ معمولا هیچ رئیس‌جمهوری از این کارها نمی‌کند چون اعتقاد دارد می‌بایست کاری بکند که رای داشته باشد حتی اگر رای‌اش ضربه به دین بزند. ♦️اما رئیس‌جمهور ایستاده تا حیا، دین و عفت در جامعه جاری شود. @mesbaherahpuyan