.
﷽؛
✧ #حديث_روز سه شنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
🏷 روزگار اُنس!
🔅#امام_صادق_علیه_السلام :
✓ «بنويس و دانش خود را در ميان برادرانت منتشر كن و چون مُردى، كتابهايت را به فرزندانت ميراث ده؛ زيرا روزگارى پرآشوب بر مردم فرا مىرسد كه در آن جز با كتابهايشان انس نمىگيرند».
⁙ «اُكتُب وبُثَّ عِلمَكَ في إخوانِكَ ، فَإِن مِتَّ فَأَورِث كُتُبَكَ بَنيكَ ؛ فَإِنَّهُ يَأتي عَلَى النّاسِ زَمانُ هَرجٍ لا يَأنَسونَ فيهِ إلّا بِكُتُبِهِم».
📚 الكافی: ج١ ص٥٢ ح١١
بسْم اللّٰه الرَّحْمٰن الرَّحیم
#تفسیر_قرآن_جلسه_۱۲۳
سوره اعراف، آیه ۱۷۰
💥وَ الَّذِينَ يُمَسِّكُونَ بِالْكِتَابِ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُصْلِحِينَ
#ترجمه: و آنها که به کتاب (خدا) تمسّک جویند، و نماز را برپا دارند، (پاداش بزرگى خواهند داشت. زیرا) ما پاداش مصلحان را ضایع نخواهیم کرد.
#تفسیر_آیه:
در برابر گروه قبلی، اشاره به گروه دیگر مى کند که آنها نه تنها از هر گونه تحریف و کتمان آیات الهى بر کنار بودند، که به آن تمسک جسته و مو به مو آنها را اجرا کردند، قرآن این جمعیت را مصلحان جهان نام نهاده، اجر و پاداش مهمى براى آنها قائل شده و درباره آنها چنین مى فرماید:
کسانى که تمسک به کتاب پروردگار جویند و نماز را برپا دارند، پاداش بزرگى خواهند داشت; زیرا ما پاداش مصلحان را ضایع نخواهیم ساخت(وَ الَّذینَ یُمَسِّکُونَ بِالْکِتابِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ إِنّا لانُضیعُ أَجْرَالْمُصْلِحینَ).
در این که منظور از این کتاب، تورات است یا قرآن مجید ، مفسران دو گونه تفسیر دارند ولى با توجه به آیات گذشته، ظاهر این است که اشاره به گروهى از بنى اسرائیل باشد که حساب خودشان را از افراد گمراه جدا ساختند.
البته شک نیست که تمسک جستن به تورات، یا انجیل ـ با توجه به بشاراتى که در آنها راجع به پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) آمده است ـ از ایمان به این پیامبر جدا نخواهد بود.
تعبیر به یُمَسِّکُون که به معنى تمسک جستن است، نکته جالبى را در بر دارد; زیرا تمسک به معنى گرفتن و چسبیدن به چیزى براى حفظ و نگهدارى آن مى باشد، و این صورت حسّى آن است، و صورت معنوى آن این است که انسان با کمال جدیت پایبند به عقیده و برنامه اى باشد و در حفظ و حراست آن بکوشد، تمسک به کتاب الهى این نیست که انسان صفحات قرآن و تورات و یا کتاب دیگرى را محکم در دست بگیرد، و در حفظ و حراست جلد و کاغذ آن بکوشد، بلکه:
تمسک واقعى آن است که اجازه ندهد کمترین مخالفتى با آن از هیچ سو انجام شود و در تحقق یافتن مفاهیم آن از جان و دل بکوشد.
✍تهیه و تنظیم :استادعاشوری
🔻 گزیدهای از روایات #جهاد_با_نفس، مورد توصیه آیتالله بهجت قدسسره
✅ از امام صادق علیهالسلام سؤال شد عقل چیست؟
✨ حضرت فرمود: عقل چیزی است که بهواسطه آن خدای رحمان عبادت شود و بهشتها به آن کسب گردد؛
❔ سؤالکننده گفت: پس آنچه در معاویه بود چیست؟
♦️ فرمود: آن حیله و شیطنت است، به عقل شباهت دارد، ولی عقل نیست.
📚 وسائلالشیعه، ج۱۵، ص۲۰۵
.
﷽؛
✧ #حديث
🏷 پند نگیری، عبرت میشوی!
🔅#امام_علی_علیه_السلام :
✓ «هر كه از مردم پند نگيرد، خداوند او را مايه پند مردم قرار دهد».
⁙ «مَن لَم يَتَّعِظْ بِالنّاسِ وَعَظَ اللّهُ النّاسَ بهِ».
📚 غرر الحكم : ح٨٩٣١
🕋 القاء روح ناامیدی در ملتها
چند خصوصیت در عقیده مهدویّت هست که این خصوصیات برای هر ملتی، به منزله خون در کالبد و در حکم روح در جسم است. یکی، امید است. گاهی اوقات دستهای قلدر و قدرتمند، ملتهای ضعیف را به جایی میرسانند که امیدشان را از دست میدهند. وقتی امید را از دست دادند، دیگر هیچ اقدام نمیکنند؛ میگویند چه فایدهای دارد؟ ما که دیگر کارمان از کار گذشته است؛ با چه کسی در بیفتیم؟ چه اقدامی بکنیم؟ برای چه تلاش کنیم؟ ما که دیگر نمیتوانیم! این، روح ناامیدی است. استعمار این را میخواهد.
۱۳۷۶/۰۹/۲۵
#سلسله_مباحث
#مهدویت
#عدالت
بسْم اللّٰه الرَّحْمٰن الرَّحیم
#تفسیر_قرآن_جلسه_1۲۴
نام سوره: اعراف، آیه ۱۷۱
💥وَ إِذْ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ كَأَنَّهُ ظُلَّةٌ وَ ظَنُّوا أَنَّهُ وَاقِعٌ بِهِمْ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَ اذْكُرُوا مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ
#ترجمه: و (نیز به خاطر بیاور) هنگامى که کوه را همچون سایبانى بر فراز آنها بلند کردیم، آنچنان که گمان کردند برآنان فرود مى آید. (و گفتیم:) آنچه را به شما داده ایم، با قوت
و جدّیت بگیرید! و آنچه در آن است، به یاد داشته باشید، (و عمل کنید،) تا پرهیزگار شوید.
تفسیر آیه:
آخرین سخن درباره قوم یهود
نَتَقْنا از ماده نَتْق (بر وزن قَلْع) در اصل، به معنى کندن چیزى از جایش و به سوى دیگرى پرتاب کردن است، به زنانى که زیاد فرزند مى آورند نیز ناتق مى گویند; زیرا به آسانى فرزند را از محیط رحم جدا کرده و به خارج مى گذارند.
این آیه آخرین آیه اى است که در این سوره پیرامون زندگى بنى اسرائیل سخن مى گوید و در آن سرگذشت دیگرى را به جمعیت یهود یادآور مى شود، سرگذشتى که هم درس عبرت است و هم دلیل بر سپردن یک پیمان، مى فرماید:
به خاطر بیاورید هنگامى که کوه را بالاى سر آنها قرار دادیم، آن چنان که گوئى سایبانى بر سر آنها بود(وَ إِذْ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ کَأَنَّهُ ظُلَّةٌ).
آن چنان که آنها گمان بردند بر سرشان سقوط خواهد کرد(وَ ظَنُّوا أَنَّهُ واقِعٌ بِهِمْ).
وحشت و اضطراب سراسر وجودشان را گرفت، و به تضرع افتادند. در همان حال به آنها گفتیم:
آنچه را از احکام به شما داده ایم با جدیت و قوت بگیرید(خُذُوا ما آتَیْناکُمْ بِقُوَّة).
و آنچه در آن آمده است به خاطر داشته باشید تا پرهیزگار شوید(وَ اذْکُرُوا ما فیهِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ).
از کیفر خدا بترسید و به پیمان هائى که در آن از شما گرفته ایم عمل کنید.
این آیه، با تفاوت مختصرى در سوره بقره آیه ۶۳ گذشت، و همان طور که در آنجا گفتیم طبق گفته مفسر معروف طبرسى در مجمع البیان از قول ابن زید ، این جریان هنگامى بود که موسى(علیه السلام) از کوه طور باز مى گشت و احکام تورات را با خود مى آورد.
هنگامى که وظایف واجب و دستورات حلال و حرام را به قوم خود اطلاع داد، آنها تصور کردند عمل به این همه وظائف کار مشکلى است و به همین جهت بناى مخالفت و نافرمانى را گذاردند.
در این هنگام، قطعه عظیمى از کوه بالاى سر آنها قرار گرفت آنها چنان در وحشت فرو رفتند که دست به دامن موسى(علیه السلام)زدند، موسى(علیه السلام) در همان حال گفت: اگر پیمان وفادارى به این احکام ببندید، این خطر برطرف خواهد شد، آنها تسلیم شدند، در پیشگاه خدا سجده کردند و بلا از سر آنها گذشت.
✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری
☘اسامی داوطلبین نمایندگی طلاب در پنجمین دوره شوراهای منطقه ای (خواهران)☘