گفت: آن که به خورشید زل میزند،
بر اثر شدّت نور، بیناییش را خواهد باخت.به این ترتیب از دیدن دیگر چیزها هم عاجز میشود :)
✍
شبها صبح میشه، آدمها پا میشن و میرن پی زندگیشون و غصهها کمرنگ میشه و دردها عادت! یه خطهایی مارو وصل میکنن به هم. اگه جغرافیا ناتوانه که هست، رنج هم ناتوانه. تا یه دستی هست برای بستن زخمی، احتمال بهبود هم هست. کی میتونه قدرت دستهارو دست کم بگیره؟!
-نازنین هاتفی