|@CheshmatoBeband

- فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی که جز وِلایِ تواَم نیستْ هیچْ دست آویز I حضرت‌‌حافظ -

- دلم رمیدهٔ لولی‌وَشیست شورانگیز دروغ وَعده و قَتّال وَضع و رنگ آمیز فدایِ پیرهنِ چاکِ ماهرویان باد هزار جامهٔ تقوی و خرقهٔ پرهیز خیالِ خالِ تو با خود به خاک خواهم برد که تا ز خالِ تو خاکم شود عَبیرآمیز فرشته عشق نداند که چیست، ای ساقی بِخواه جام و گلابی به خاکِ آدم ریز پیاله بر کفنم بند، تا سحرگهِ حَشر به مِی ز دل بِبَرَم هولِ روزِ رستاخیز فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی که جز وِلایِ تواَم نیستْ هیچْ دست آویز بیا که هاتفِ میخانه دوش با من گفت که در مَقامِ رضا باش و از قَضا مَگریز میانِ عاشق و معشوق هیچ حائل نیست تو خود حجابِ خودی حافظ از میان برخیز I حضرت‌حافظ -

- شَب‌نویس :)

- برگشتم از بهشت به تبعیدگاه خویش حالا دوباره زندگی من عذاب شد... I میـڪده -

ولی واقعا درست میگه : لحظه‌ی وصل به یک چشم زدن میگذرد این فراق است که هرثانیه‌اش یکسال است...

- غم صیقل خداست، خدایا ز ما مگیر این جوهر جلی که جلا میدهد به دل! I شهریار -

- در آن مقام که کس را نمی‌خرند به چیزی جسور باش و بگو ای جناب هیچ کسم من I محمدسهرابی -

- نذر کردم تار و پودم را برای چادرت... I میـڪده -

-ح‌ی‌د‌ر-

- دستم ببین زِ خالی این روزها پر است تنها خداخدای مرا با خودت ببر... I میـڪده -

باید ببینم که کجا ته دوندگیمه! @alrahill