رمضان می‌رود و می‌برد از کف دل ما آنکه یک ماه صفا یافت از او محفل ما رمضان عقده گشا بود گنهکاران را وای اگر او رود و حل نشود مشکل ما حال ای ماه خدا می‌روی آهسته برو که ندانی چه کند رفتن تو با دل ما

رفتی ای ماه خدا ماه جلی ماه مهمانی حق ماه علی مه عشق و مه شور و مه نور مه دلدادگی و ماه سرور مه عفو و مه غفران گناه ماه دلبستگی دل به الاه با نوایی همه لبریز دعا داشتم در دل شب با تو صفا همنوا با دل زارم بودی چلچراغ شب تارم بودی همه شب با دل پر از غم و آه خجل از معصیت و بار گناه می زدم توبه به هر شعله نفس رو به درگاه تو می کردم و بس اینکه سرمست ز صهبای توام عاشق خلوت شب های توام می روی ای مه پر قدر و بها ای صفا بخش دل و دیده ما اشک ما بدرقه راهت باد نرود خاطره هایت از یاد بشود گر ز من این عمر تمام می خورم حسرتت ای ماه صیام تا شوم بار دگر مهمانت ز کرم ریزه خور احسانت محمد مبشری

شاید کسی حال مرا پرسیده باشد یا اشک چشمان ترم را دیده باشد   حق دارد این قلبی که مهمان خدا بود از دوری ماه خدا رنجیده باشد   کِی می رسد تا آسمان ها ... بنده ای که در گوشه ی زندان تن پوسیده باشد   پیروز میدان جهاد روزه داری ست هرکس که با نفس خودش جنگیده باشد   فطر آمده تا فطرت خود را بیابیم گمگشته ای که روشنای دیده باشد   امکان ندارد سفره دار ماه غفران تا این زمان ما را نیامرزیده باشد   شاید خدا در لحظه های روشن قدر ما را به عشق مرتضی بخشیده باشد   بخشیده خواهد شد کسی که بین روضه بر روی گونه اشک غم باریده باشد   رمز شروع گریه با ذکر حسین است چشمی اگر چون چشمه ای خشکیده باشد   دنیا ندیده تا به حالا پیکری را .. که اینچنین روی زمین پاشیده باشد   عالم ندیده که کسی مانند زینب (س) مرثیه ی گودال را فهمیده باشد   حتّی اگر زیر گلویش را به جای ... مادر ... میان کربلا بوسیده باشد ...   خنجر رسید و از قفا سر را جدا کرد خورشید را روی فراز نیزه جا کرد ...

افسوس که ایام شریف رمضان رفت سی عید به یک مرتبه از دست جهان رفت   افسوس که سی پاره این ماه مبارک از دست به یک باره چو اوراق خزان رفت   شد زیر وزبر چون صف مژگان، صف طاعت شیرازه جمعیت بیداردلان رفت   بی قدری ما چون نشود فاش به عالم ماهی که شب قدر در او بود نهان رفت   با قامت چون تیر در این معرکه آمد از بار گنه با قد مانند کمان رفت   بر داشت ز دوش همه کس بار گنه را چون باد سبک آمد و چون کوه گران رفت   از رفتن یوسف نرود بر دل یعقوب آن ها که به صائب ز وداع رمضان رفت

آقا سلام! ماه مبارک تمام شد شب­های آخر من و ماه صیام شد درهایی از ضیافت حق بسته شد ولی پشت در نگاه شما ازدحام شد سفره دوباره جمع شد و دیر آمدیم دیر آمدیم و قسمت ما فیض عام شد بین دعای آخر سفره دعا کنید شاید که سال، سالِ ظهور امام شد آقا دعا کنید که شب­های آخر است شاید که مهمانی ما هم به کام شد *رحمان نوازنی*

وقت جدایی من و ماه صیام شد یعنی غروب طلعت این بار عام شد   دارد بساط ماه خدا جمع می شود آه درون سینه ی ما مستدام شد توشه برای روز جزا برنداشتم! فرصت گذشت و خوشه ی عمرم تمام شد   یادش به خیر، سوز مناجات نیمه شب وقتی که با خدا دل ما هم کلام شد   یادش به خیر لحظه ی افطار ... تشنگی نام حسین گفتن ما التزام شد   دست ادب به سینه نهادم به سوی او اشکم روان و ذکر لبم اَلسَّلام شد ...   وای از دمی که خنده ی کوفی جماعتان بر زخم بی شمار تنش التیام شد   هر کس به نوبه‌ی خودش از او بها گرفت وقتی میان قتلگهش ازدحام شد ...   محمد فردوسی

آخرین شبهاست کم کم رفع زحمت می کنیم جیبمان خالیست احساس خجالت می کنیم   بین مسجد بیشتر باخود تعلق می بریم حق صاحبخانه را کمتر رعایت می کنیم   هرچه روزی می دهی خرج معاصی می شود ما فقط سواستفاده از رفاقت می کنیم   بیشتر دارد اجل سر به جوانان می زند پس چرا ما اینقدر داریم غفلت می کنیم؟   کار دنیا را ببین که متهم شاکی شده جای تو ما دائما از تو شکایت می کنیم   سهم ما از قال صادق ها به این و آن رسید وقت منبر هم فقط داریم صحبت می کنیم   ذره ای دربندگی سختی نمی بینیم ما روز و شب جای ریاضت استراحت می کنیم   نهی از منکر نکردن معنی اش این می شود از فساد و بی حیایی ها حمایت می کنیم   عمر ما موقوفه عشق حسین و کربلاست هرچه را داریم یکجا خرج هیئت می کنیم   خاک خاک کربلا باشد غذاهم می شود روزه را افطار با یک ذره تربت می کنیم   از حرم تا قتلگه زینب تماما پیرشد گریه بر خم بودن آن قد و قامت می کنیم

همه رفتند، گدا باز گدا مانده هنوز شب عید است و خدا، عیدی ما مانده هنوز دهه آخر ماه اول راه سحر است بعد از این زود نخوابیم، دعا مانده هنوز عیب چشم است اگر اشک ندارد،ور نه سر این سفره ی تو حال و هوا مانده هنوز کار ما نیست به معراج تقرّب برسیم یا علیّ دگری تا به خدا مانده هنوز گوئیا سفره ی او دست نخورده مانده است او عطا کرد، ولی باز عطا مانده هنوز گریه ام صرف تهی بودن اشکم نیست دستم از دامن محبوب جدا مانده هنوز وای بر من که ببینم همه فرصت ها رفت باز در نامه ی من جرم و خطا مانده هنوز یک نفر بار زمین مانده ی ما را ببرد کس نپرسید که این خسته چرا مانده هنوز شاعر:علی اکبر لطیفیان

خداحافظ ماه رمضون... فایل صوتی رو گوش کنید

🔊 صوت| مناجات وداع رمضان ممنونم اگر نروی 😭 میمیرم اگر بروی 😭 🎤حجت الاسلام #میرزامحمدی

🌺🌹🌺🌹🌺 🌹🌺🌹🌺 🌺🌹🌺 🌹🌺 🌺 #حدیث 🌸 #کلام_بزرگان 🌸 #رهبری 💢 عید فطر، روز یادآوری 💢  عید سعید فطر را به همهٔ برادران و خواهران نمازگزار و همهٔ ملت ایران و به همهٔ مسلمانان جهان و امت عظیم اسلامی تبریک عرض می‌کنیم. مسلمان از ماه رمضان با نورانیت خارج می‌شود. ماه رمضان با روزه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش، با ذکر و دعا و ثنای الهی در آن، با تلاوت قرآن، با حسنات فراوان دیگر که انسان مؤمن از آن برخوردار می‌شود، دل را نورانی می‌کند، زنگارها را از دل و جان انسان می‌زداید. در حقیقت از شب قدر، انسان مؤمن روزه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دار، سال نوی را آغاز می‌کند. در شب قدر تقدیر او در دوران سال برای او از سوی کاتبان الهی نوشته می‌شود. انسان وارد یک سال نو، مرحلهٔ نو و در واقع یک حیات نو و ولادت نو می‌شود. در راهی به حرکت در می‌آید، با ذخیرهٔ تقوا این راه را طی می‌کند، در اثنای این راه هم مقاطع گوناگون برای تجدید خاطره و یادآوری مجدد برای او قرار داده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند و روز عید فطر یکی از این مقاطع میان راه است. این روز را باید مغتنم شمرد. ؛🌺 ؛🌹🌺 ؛🌺🌹🌺 ؛🌹🌺🌹🌺 ؛🌺🌹🌺🌹🌺

👈🏻 می‌توان نماز عید فطر را به صورت فرادی خواند. 👈🏻 نماز عید فطر و قربان دو رکعت است و وقت آن از ابتدای طلوع آفتاب روز عید است تا ظهر؛ 👈🏻 در رکعت اول پس از تکبیرة الاحرام و قرائت حمد و سوره (بهتر است سوره اعلی باشد) پنج تکبیر گفته مى‌شود که پس از هر تکبیرى قنوت‌ خوانده مى‌شود، آنگاه بعد از تمام شدن قنوت پنجم تکبیر دیگرى گفته شده و به رکوع رفته و دو سجده را بجا آورده و برمى‌خیزند و در رکعت دوم پس از قرائت حمد و سوره (بهتر است سوره شمس باشد) چهار تکبیر گفته مى‌شود و پس از هر تکبیر یک قنوت خوانده مى‌شود و آنگاه تکبیر دیگرى گفته شده و به رکوع مى‌روند و دو سجده و تشهد را بجا آورده و با گفتن سلام، نماز را به پایان مى‌رسانند. 👈🏻 در قنوت نماز عید فطر و قربان هر دعا و ذکرى بخوانند کافى است ولى بهتر است این دعا را به قصد امید ثواب، بخوانند: «اللّٰهُمَّ اهْلَ الْکِبْرِیاءِ وَ الْعَظَمَةِ وَ اهْلَ الْجُودِ وَ الْجَبَروتِ وَ اهْلَ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ وَ اهْلَ التَّقْوىٰ وَ الْمَغْفِرَةِ اسْأَلُکَ بِحَقِّ هٰذا الْیَوْمِ الَّذِى جَعَلْتَهُ لِلْمُسلِمینَ عیداً وَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ ذُخْراً وَ شَرَفاً وَ کَرٰامَةً وَ مَزیداً انْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْ تُدخِلَنى فی کُلِّ خَیْرٍ أَدْخَلْتَ فیهِ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ انْ تُخْرِجَنِى مِنْ کُلِّ سُوءٍ اخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً و آلَ مُحَمَّدٍ صَلَوٰاتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلیْهِمْ اللّٰهُمَّ إِنِّی اسْألُکَ خَیْرَ ما سَأَلَکَ بِهِ عِبٰادُکَ الصَّالِحُونَ وَ اعُوذُ بِکَ مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْهُ عِبٰادُکَ الْمُخْلَصُونَ».