در یک کشور سالم و سرزنده، نتانیاهو مدت‌ها پیش با موهای قرضی‌اش از دفتر نخست‌وزیری بیرون کشیده می‌شد و به زباله‌دان تاریخ پرتاب می‌شد. گروهی از وزرای حزب او و احزاب ائتلافی وارد اتاق او می‌شدند و گزینه‌ها را به او توضیح می‌دادند: یا به میل خودش ارام می‌رود یا بد می‌رود. دولت اسقاطیل از او مهمتر است. او (خیلی وقت پیش) به وزنه ای بر گردن کشوری🤮 که در رأس آن است تبدیل شد. او باید جای خود را خالی کند. این همان کاری است که انگلیسی ها در میانه جنگ جهانی با نویل چمبرلین کردند. چون چاره ای نبود این کار را کردند. آنها این کار را به دلیل تحسین چرچیل انجام ندادند. آنها این کار را کردند زیرا چمبرلین دروغ گفت، بریتانیا را از رسوایی به رسوایی دیگر کشاند و مفهومی ساخت که ورشکست شد. آنها این کار را کردند زیرا کار درستی بود و به این دلیل که لحظاتی در زندگی یک ملت وجود دارد که سرنوشت آن تعیین می شود، آنها چمبرلین را با چرچیل جایگزین کردند تا بریتانیا از نازی ها جان سالم به در ببرد، غلبه کند و پیروز شود. شما می گویید، نتانیابو کسی است که از "پیروزی کامل" صحبت می کند و بر اشغال رفح اصرار می کند، اینطور نیست؟ خب نه. دیروز از تونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا در مورد سخنان نتانیابو مبنی بر اینکه «اسقاطیل با توافق یا بدون معامله برای آزادی اسرا وارد رفح می شود» سوال شد، وی پاسخ داد: مردم چیزهایی می گویند، بیایید روی اعمال تمرکز کنیم. تنها چیزی که در حال حاضر می تواند نتانیابو را دیوانه کند و با قدرت تمام وارد رفح شود، حکم بازداشتی است که دادگاه کیفری بین المللی در لاهه تهدید به صدور...

علیه او کرده است، نتانیابو در گفت‌وگوی تلفنی خود بایدن را تهدید کرد که اگر آمریکا این حکم‌های بازداشت را کند نکند، مذاکرات برای توافق را متوقف می‌کند و رفح را با یا بدون میلیون‌ها پناهنده که در آنجا هستند اشغال می‌کند و همچنین به حزب‌الله در شمال حمله میکند آنچه من می‌خواهم بگویم این است که تنها راه برای اینکه نتانیابو ترسش را از دست بدهد و تهدیدهایش را عملی کند، سرنوشت شخصی اوست. به گفته اطرافیان او امروز حدود ۷۰ درصد وقت و حدود ۸۰ درصد انرژی خود را صرف صدور قرار بازداشت می کند. این موضوع مانند امنیت اسقاطیل پیش پا افتاده نیست. احکام بازداشت، سرنوشت شخصی نتانیابو است، اونمی تواند زندگی را بدون سفرهای خوشایند به خرج دولت یا برخی از افراد خیر تصور کند

۷ماه بعدازجنگ، در واقعیت چه اتفاقی می افتد؟ ارتش اسقاطیل در جا می زند، پدال گاز نتانیاهو قادر به تصمیم گیری در مورد هیچ موضوعی نیست. کسی که کنترلش را به دست بگیرد، هیچ مکانیسم یا موجودیت یا ترکیب دیگری وجود ندارد که به جای حماس مسئولیت زندگی در نوار غزه را ایجاد کند، پس حماس چه ابزاری دارد که در هم تنیده شده اند: ارتش اسقاطیل خان یونس را ترک می کند؟ حماس به خان یونس بازمیگردد. ارتش اسقاطیل اردوگاه‌های مرکزی را ترک می‌کند؟ حماس برمیگردد، همه اینها محصول بنیامین نتانیابو است، تمام دستاوردهای ارتش اسقاطیل را از بین می برد. او قادر نیست زیرا بن گویر و اسموتریچ به او اجازه نمی دهند. نتانیابو گروگان بن گویر و اسموتریچ است. ما گروگان نتانیابو هستیم. بنابراین وقتی مالکی در زمین وجود ندارد، وقتی تصمیم گیرنده قادر به تصمیم گیری نیست، کسانی که رویداد را مدیریت می کنند آمریکایی ها هستند. و اینطور به نظر می رسد. زیرا آمریکایی‌هایی که در این جنگ کمک‌هایشان به اسقاطیل بی‌سابقه است، منافعی هم دارند. وقتی نتانیاهو نمی تواند تصمیم بگیرد، بایدن به جای او تصمیم میگیرد دولت جناح راست در این هفته گذرگاه اریز را به طور کامل باز کرد. بی سر و صدا، گذرگاهی که در ۷ اکتبر به مدت چند ساعت توسط حماس اشغال شد، گذرگاهی که تعداد زیادی از سربازان در آن ربوده شدند و اکنون آنها آن را برای انتقال تدارکات به غزه باز کرده اند همین دولت با پاکسازی محور نوار غزه موافقت کرد. یعنی به مردم اجازه داده شود آزادانه به شمال برگردند و حماس آنچه را که می داند انجام دهد. و همین دولت همچنین آماده است تا در مورد اصلاحات مرزی با لبنان در شمال گفتگو کند تا آرامش و ساکنان را به خانه های خود بازگرداند. و بندر بی بی، بندری که حماس سال ها آرزوی آن را داشت، در غزه،تحت امنیت اسرائیل ساخته می شود.

ماجرای رفح چیست؟ هیچی، هیچ پیروزی کاملی در آنجا وجود ندارد. این یک نما، یک طلسم کاذب، یک ترفند مشخصه یک شارلاتانی است که قادر به تولید یک جمله صادقانه دیگر نیست. همه مطمئن بودند که حماس پس از فتح غزه شکست خواهد خورد. ما آن را فتح کردیم. و مقر دولت حماس را تصرف کردیم. بعدش شجاعیه و بعد خان یونس را به ما قالب کردند، سنوار و ضیف در آنجا متولد شدند. پس خان یونس را گرفتیم. سپس در مورد اردوگاه‌های مرکز صحبت کردند. وارد کمپ های مرکز شدیم. و اتفاق جدیدی نیفتاد. بیشتر شبیه همین است. اکنون در مورد رفح صحبت می کنیم. اهمیت رفح بسیار کمتر از خان یونس است. گردان های حماس آن ضعیف تر هستند. هیچ مرکز حکومتی، هیچ مرکز کنترلی، هیچ چیزی در آن نیست که آن را به نماد یا تصویر پیروزی سست ترین رهبر تاریخ قوم یهود تبدیل کند. نهایت در آنجا چه اتفاقی خواهد افتاد؟ من در حال حاضر تخمین می زنم که در مقطعی، بعد یا قبل از معامله، ارتش اسقاطیل نوعی اقدام را در آنجا انجام خواهد داد که عمدتاً‌نمایشی خواهد بود. در حومه رفح یا جای دیگر. آنچه در رفح حائز اهمیت است، محورهای اتصال شمال و جنوب و البته محور فیلادلفیا است. این یک موضوع پیچیده است که باید در مقابل مصری ها حل شود. فیلادلفیا باید بسته شود. برای آن لازم نیست رفح را فتح کنید. اول از همه، شما باید قاهره را متقاعد کنید، واشنگتن را بسیج کنید و یک مانع صعب العبور در آنجا برای تغییر ایجاد کنید. در همین حال، مانند بارها در گذشته، چهارشنبه هفته جاری، آمادگی فوری برای اشغال رفح بار دیگر متفرق شد و ارتش اسقاطیل به حالت عادی بازگشت: هیچ کس نمی داند که آیا و کی دستور اشغال رفح صادر می شود. ...... بخش پایانی مقاله: درکتابی که خود نتانیابو، دو سال پیش در مورد خودش نوشت، امده : بنت از حمله به غزه حمایت کرد. فکر می‌کردم هزینه‌های جان انسان‌ها آن را توجیه نمی‌کند. من هیچ قصدی برای این کار نداشتم. من نمی خواستم میلیون ها فلسطینی را کنترل کنم. از رهبران انتظار می رود که تصمیمات درستی بگیرند. او در جای دیگری از کتابش می نویسد: بنت آشکارا از یک تهاجم زمینی کامل برای فتح غزه حمایت کرد. این هدف شامل نابودی بخش‌های وسیعی از غزه و تلفات غیرنظامیان بود. پس از اینکه اسقاطیل حکومت حماس را نابود کرد، مجبور خواهد شد برای مدت نامعلومی بر دو میلیون غزه حکومت کند. من قصد انجام این کار را نداشتم، به خصوص زمانی که توجه من به موضوع هسته ای ایران بود که موجودیت ما را تهدید می کرد. با توجه به مطالبات مکرر عمومی بنت با حمایت لیبرمن برای اشغال غزه، کابینه را تشکیل دادم. من از رئیس ستاد کل نیروهای مسلح خواستم که طرح اشغال زمینی و هزینه ای که برای جان انسان ها خواهد داشت را ارائه کند، سپس از مدیرکل وزارت جنگ خواستم تا منابعی را که برای مدیریت غزه در پایان جنگ لازم است، برآورد کند. من معتقد بودم که هزینه جان و منابع انسانی چنین اقدامی را توجیه نمیکند بیایید متن را تحلیل کنیم: اولاً، ایران در این بین به سلاح هسته ای بسیار نزدیک شده است و امروز یک کشور در آستانه بنب هسته ای است. همه اینها به لطف نتانیابو و زیر نظر او است دوم، مشخص شد که جنگ با حماس نیز می تواند یک تهدید وجودی باشد. خود نتانیابو پس از کشتار چندین بار این را بیان کرده است. ثالثاً فراموش کرد که سخنرانی رئیس ستاد کل نیروهای مسلح (گانتز) در مورد هزینه های اشغال غزه توسط خودش یا یکی از افراد وی به صورت زنده و همزمان با جلسه هیئت دولت پخش شده است او این کار را برای پنهان شدن در پشت گانتز انجام داد . فقط یک چیز باید مشخص باشد: چه کسی مسئول است، او ۱۷ سال به عنوان نخست وزیر خدمت کرده است.

دادستان کل لاهه در اطلاعیه ای غیرعادی درباره دخالت در تحقیقات جاری و کمپین ارعاب کارکنانش هشدار داد

نهضت ادامه دارد

دیروز بنی براک واکنش فوق ارتودوکسها به حضور و دعوت ازونها برای شرکت در عررتش اسقاطیل تلاش برای به اتش کشیدن پرچم اسقاطیل توسط فوق ارتودوکسها

دانشجویان دانشگاه UCLA: آنها مرا یهودی کثیف خطاب کردند و روی من تف کردند. من در ایالات متحده نمی مانم🤣🤣🤣 لاوی لوی، دانشجوی ریاضی و علوم کامپیوتر در UCLA که از سن ۶ سالگی در ایالات متحده زندگی می کند، و ناآ آهارون، دانش آموز ریاضی که از ۱۰ سالگی در ایالات متحده زندگی می کند، شروع به تجدید نظر در رابطه خود با امریکا کردند، آنها همچنان احساس ناامنی می کنند. هر دو تا زمانی که به دانشگاه نرسیدند هرگز یهودستیزی را احساس نکردند. لوی: "در مدرسه من به ۲۷ زبان صحبت می شد. من به ندرت یهودی ستیزی را در رسانه های اجتماعی تجربه کردم و گهگاه انتقاداتی از اسقاطیل دیدم، اما شخصاً متوجه من نشد. از ۷اکتبر اینجا همه چیز تغییر کرد. من با مظاهر عبری، فریاد می زدند مرگ بر صهیونیست ها! و در هفته گذشته روی یک "یهودی کثیف" آب دهان انداخته شد، به حدی رسید که من تصورش را هم نمی کردم. آرون: می دانستم که یهودی ستیزی و اسقاطیل ستیزی در برخی از دانشگاه ها بسیار ناخوشایند است و زمانی که در دانشگاه برکلی و UCLA پذیرفته شدم، ترجیح دادم به برکلی نروم، به دلیل این توجه. امسال در اینجا تحصیل کردم. اما من جنبه خوبی از دانشگاه را ندیدم. وقتی از من می پرسند اهل کجا هستم، یک بار در کافه تریا نشسته بودم و وقتی زن و شوهری کنارم شنیدند من عبری صحبت می کنم، آنها بلند شدند و رفتند در یک مورد دیگر، من با یک گردنبند یهودی در محوطه دانشگاه راه می رفتم، یک نفر مرا هل داد و سعی کرد ان را بگیرد، جلوی دوربین های امنیتی من نمی دانم او کیست. از پشت به سمت من آمد و تازه بعد برگشتم و دیدم که او با حجاب است. در مورد...

دیگری هم شخصی بود که به دنبال من آمد، به من فحش داد، مرا هل داد و وقتی پلاکارد اسرا را انداختم، روی آن نشست و از پس دادن آن امتناع کرد. با پلیس پردیس روبرو شدم، آنها گفتند مشغول کارهای دیگر بودند من هم به پلیس شهرداری زنگ زدم، جلوی او، دیدم اهمیتی نمی‌دهد، گفتند باید برای شکایت به آنها مراجعه کنم. هر دوی شما از دوران کودکی در ایالات متحده زندگی کرده اید آیا به فکر بازگشت به اسقاطیل هستید : من قبلاً تصمیم گرفته ام که این کار را انجام دهم. من مدتی است که در مورد آن بحث می کنم و اکنون بحث به پایان رسیده است. آرون: من در حال بحث در مورد ماندن در کالیفرنیا هستم. هیچ تحملی برای این موضوع در تگزاس یا فلوریدا وجود ندارد.

میرون باز شاهد فرود راکتها و موشکهای حزب الله است