♥️ مولای من ! ای کسی که محبّت و مودّت تو در دل‌ها از آب زلال برای شخص تشنه گواراتر است... 👌مولای يا مَن في القُلوبِ وِدادُه أشهى من الماء الزُّلالِ على الظِّما 📜 غدیریه مرحوم ملا حسین جاووش الحلی متوفی ۱۲۳۷ هجری قمری @mir_hamedhoseyn_110

إِذَا طَافَ قَـوْمٌ بِالْمَـشَاعِرِ وَالصَّفَا فَقَبرُكَ رُكنِي طَـائِـفاً وَمَـشَاعِـرِي وَإنْ ذَخَـرَ الأقْـوَامُ نُسْـكَ عِـبَادَةٍ فَحُـبُّـكَ أوْفَى عُـدَّتِي وَذَخَـائِرِي ابن أبي الحديد المعتزلي @mir_hamedhoseyn_110

خارجة بن حذافة در رمضان سال ۴۰ هـ.ق، در ماجرای توطئه‌ی خوارج برای قتل امیرالمؤمنین علیه السلام، معاویه و عمرو عاص، به اشتباه به جای عمرو عاص کشته شد، زیرا عمرو شب قبل حادثه به دل‌درد سختی گرفتار شد و هنگام صبح به خارجه دستور داد با مردم نماز بگزارد. مأمور قتل عمرو عاص نیز به اشتباه خارجه را به جای او کشت. (رک: أنساب الأشراف، بلاذری، ١٠/٤٨٣ ؛ فتوح مصر والمغرب، ابن عبد الحکم،١٣٠) 🔷ابومحمد عبدالمجيد بن‌ عبدالله‌ بن‌ عبدون‌‌ فِهري‌، اديب‌، شاعر، كاتب‌ و وزير اندلسى‌، معروف‌ به‌ ذوالوزارتين‌ متوفای سال ٥٢٧ هـ .ق در قصیده‌ی رائیه‌ی مشهور خود به این واقعه اشاره کرده و می‌گوید: "ای کاش زمانی که خارجه فدای عمرو عاص شد همه‌ی انسانها فدا می‌شدند تا در آن شب علی علیه‌السلام مورد سوء قصد واقع نمی‌شد." وَلَـيْـتَها إذ فَـدَتْ عَمْـراً بِخَـارِجَـةٍ فَدَتْ عَلِيّاً بِمَنْ شاءَتْ مِنَ البَشَرِ 📜 تصویر فوق نسخه‌ی خطی منحصر به فرد کتاب "المطرب من أشعار أهل المغرب" تألیف "ابن دحیه کلبی -٦٣٣ هـ " است که در سال ٦٤٩ کتابت شده است. این نسخه در موزه بریتانیا _ لندن، شماره ٦٣١ نگه‌داری می‌شود. @mir_hamedhoseyn_110

کرّم الله وجهه... در بسیاری از کتب اهل‌سنّت این لفظ منحصرا بعد از ذکر نام امیرالمؤمنین علیه السلام آمده است. مشهور در علّت این تسمیه این است که حضرت هیچ‌گاه بر بت‌ها سجده نکرد. (رک: الفتاوی الحدیثیة لابن حجر المكي، ط دار الفكر، ١/٤١) گفتنی است وهابیّت هم طبق معمول استعمال این لفظ را برای حضرت بدعت می‌دانند. https://islamqa.info/ar/answers/105474 ♥️ حال ببینید شاعر مسیحی _لبنانی جناب "جوزف الهاشم"چگونه در بیتی بسیار زیبا به این فضیلت حضرت اشاره می‌کند: الله کَرَّمَــهُ لَا لِلسُّجُودِ لَـها وَلَا بِمَكَّةَ أصْنَامٌ وَلَا نُصُبُ خداوند او را عزیز و گرامی داشته است... نه اینکه این تکریم بر اثر سجده‌ی بر بت‌ها باشد؛ بلکه او را زمانی گرامی داشت که نه بتی در مکّه بود و نه سنگی که بت پرستان، آن‌ها را بپرستند. (خداوند او را از اوّل خلقت گرامی داشته است) 📜 ترجمه علویات جوزف الهاشم، ص ۶۹ @mir_hamedhoseyn_110

وَاصْـفَـحْ أبَـا حَـسَـنٍ عَـمَّـنْ تَـجَـرَّأَ عَـنْ حُـبٍّ عَـلَـی مِــدْحَــةٍ تَسْـمُـو مَـبَـانِيـهَا لَولَمْ أَکُنْ طامِعاً في رَحْبِ صَـدْرِک مَا حَـــاوَلْــتُ وَاللهِ أنْ أرْوِي قَــوَافــِيــهَا اي ابالحسن! درگذر از کسی که جسارت کرده و از روی عشق به تو زبان به مدح و ستایشت که پایه‌هایی بس بلند مرتبه دارد، باز کرده است... اگر به بزرگواری و سعه صدر تو امید نداشتم هیچگاه درصدد برنمی‌آمدم تا قوافی این قصیده را به نظم دربیاورم. 📜 شاعر مسیحی: عبد المسيح الأنطاكي ( 1875 - 1922 م) @mir_hamedhoseyn_110

🔆 هنگامی که امیر المؤمنین علیه‌السلام از جنگ جمل بازگشتند بیمار شدند. روز جمعه فرا رسید. چه کسی می‌تواند جای امیرِ کلام خطبه بخواند؟! به فرزند دلبندش امام حسن علیه‌السلام فرمود: پسرم ! نماز جمعه را همراه مردم به جای آور. امام به مسجد رفت و بر فراز منبر برای مردم خطبه خواند. خطبه‌های بلیغ فرزند به گوش پدر رسید... هنگامی که از نماز بازگشت چشمان پدر به او افتاد نتوانست خود را کنترل کند چشمانش پر از اشک شد پسر را در آغوش گرفت بین چشمانش را بوسید و گفت: "پــدر و مــادرم فــدایــت بــاد..." 🔷 لَمَّا فَرَغَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ مِنْ حَرْبِ أَصْحَابِ الْجَمَلِ لَحِقَهُ‏ مَرَضٌ‏ وَ حَضَرَتِ‏ الْجُمُعَةُ، فَقَالَ لِابْنِهِ الْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلَامُ: انْطَلِقْ يَا بُنَيَّ فَجَمِّعْ بِالنَّاسِ. فَأَقْبَلَ الْحَسَنُ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِلَى الْمَسْجِدِ، فَلَمَّا اسْتَقَلَّ عَلَى الْمِنْبَرِ حَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ وَ تَشَهَّدَ وَ صَلَّى عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، ثُمَّ قَالَ: أَيُّهَا النَّاسُ، إِنَّ اللَّهَ اخْتَارَنَا لِنُبُوَّتِهِ، وَ اصْطَفَانَا عَلَى خَلْقِهِ وَ بَرِيَّتِهِ، وَ أَنْزَلَ عَلَيْنَا كِتَابَهُ وَ وَحْيَهُ، وَ ايْمُ اللَّهِ لَا يَنْتَقِصُنَا أَحَدٌ مِنْ حَقِّنَا شَيْئاً إِلَّا انْتَقَصَهُ اللَّهُ فِي عَاجِلِ دُنْيَاهُ وَ آجِلِ آخِرَتِهِ، وَ لَا يَكُونُ عَلَيْنَا دَوْلَةٌ إِلَّا كَانَتْ لَنَا الْعَاقِبَةُ «وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ». ثُمَّ جَمَّعَ بِالنَّاسِ، وَ بَلَغَ أَبَاهُ كَلَامُهُ، فَلَمَّا انْصَرَفَ إِلَى أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ نَظَرَ إِلَيْهِ فَمَا مَلَكَ عَبْرَتَهُ أَنْ سَالَتْ عَلَى خَدَّيْهِ، ثُمَّ اسْتَدْنَاهُ فَقَبَّلَ بَيْنَ عَيْنَيْهِ، وَ قَالَ: بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي‏ «ذُرِّيَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْضٍ وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ» 📜 أمالی شيخ طوسی، نسخه نگه‌داری شده در کتابخانه‌ای در کرمان @mir_hamedhoseyn_110

🖌 علّامه نجم الدين سليمان بن عبد القوي طوفي حنبلي از علمای پرکار قرن هفتم و هشتم هجری در کتاب "الصعقة الغضبية في الردّ علی منکري العربية" چنین می‌گوید: 🔷 "در شرافت علم عربیّت همین بس که فردی چون علی بن ابی طالب - رضي الله عنه - آن را بنا نهاده و در راه گسترش و انتشار آن اهتمام ورزیده است، کسی که مظهر راستی و درستی بوده و - همانگونه که رسول خدا صلوات الله علیه در حقّش دعا کرده بود - همواره حق گرد مدار وجودش حرکت می‌کند." 🔶 ويَكْفِي هَذا العِلْمَ شَرَفاً أنَّ عَلِيّاً رَضِيَ اللهُ عَنْهُ _مَعَ تَوْفِيقِه لِلصَّوَابِ وَدَوَرانِ الحَقِّ مَعَه كَيْفَ مَا دَارَ بِدُعَاءِ النَّبيِّ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ {وَآلِه} وَسَلَّمَ بِذلِكَ_ عَنَی بِإنْشَائِه وَاهْتَمّ بِإظْهَارِه... 📜 الصعقة الغضبية في الردّ علی منکري العربية، نجم الدين سليمان بن عبد القوي الطوفي، ص ۲۶۰ @mir_hamedhoseyn_110

🤔 حذف فقره‌ای مهم از کتاب رسائل جاحظ 🖌 امروز مشغول مطالعه‌ی اثر فاخر برادر عزیز و بزرگوار جناب آقای حبیب راثی (سه چکامه ولائی از ابو تمّام طائی) بودم. ایشان در صفحه ۲۴۸ در شرح یکی از ابیات ابو تمّام به اهمیت کوفه و مرکز بودن آن برای فکر شیعی (البته شیعه به معنای عام) اشاره کرده و به یکی از عبارات "جاحظ" استشهاد نمودند؛ جاحظ در رساله "مناقب الترک" می‌گوید: «أما البصرة وسوادها فقد غلب عليها عثمان، وصنائع عثمان، فليس بها من شيعتنا إلا القليل وأمّا الکُوفَةُ وَسَوادُهَا فَقَد غَلَب عَلَيها عَليٌّ وَشيعَتُه وأما الشام فشيعة بني مروان، وآل بني سفيان» سپس آقای راثی به این مطلب اشاره کردند که این فقره (وأمّا الکُوفةُ وسَوادُها فَقَد غَلَب عَلَيها عَليٌّ وَشيعَتُه) در چاپ سال ۱۹۰۳ لیدن موجود ولی در تحقیق استاد عبد السلام هارون_۱/۱۶ ، حذف شده است ! پس از مراجعه به تحقیقِ عبد السلام هارون دیدم که متأسفانه این فقره ساقط شده است. عبد السلام هارون نسخه‌ی کتابخانه‌ی"داماد ابراهیم پاشا - ترکیه_ شماره ۹۴۹" را نسخه‌ی اصل قرار داده و به چاپ‌های دیگر از جمله چاپ لیدن هم مراجعه کرده است. به نسخه‌ی "داماد ابراهیم پاشا" مراجعه کردم و دیدم عبارت بالا: «وأمّا الکُوفَةُ وسَوادُها فَقَد غَلَب عَلَيها عَليٌّ وَشيعَتُه» در این نسخه موجود است ! 🔷مجموعه رسائل جاحظ با تحقیق عبد السلام هارون در چهار جلد منتشر شد که ابتدا دو جلد آن بر اساس نسخه داماد ابراهیم در سال ۱۹۶۴ م توسط مکتبة الخانجی - مصر و مجلد ۳ و ۴ آن چند سال بعد در همان مکتبه به چاپ رسید. 🔶 گفتنی است فردی به نام عبید الله بن حسّان (قبل از قرن ۴ یا ۵. رک: رسائل الجاحظ، عبد السلام هارون، ۳/۱۳) تعدادی از رسائل جاحظ را در مجموعه‌ای با نام "الفصول المختارة" جمع آوری کرده بود و عبد السلام هارون مبنای مجلد سوم و چهارم رسائل جاحظ را همین کتاب قرار داده و طبیعتاً گاهی برخی رسائلی که قبلاً در مجلد اوّل و دوم تصحیح کرده بود بار دیگر بر مبنای کتاب "الفصول المختارة" دوباره تصحیح نمود. آن فقره‌ای که در جلد اوّل حذف شده بود، در جلد سوم و در ضمن تصحیح "الفصول المختارة – في مناقب الترک وعامة جند الخلافة" موجود است. ❓اینکه حذف عبارت مذکور در مجلّد اوّل توسّط خود عبد السلام هارون رخ داده یا ناشر، الله اعلم ! 📎 فقره‌ی مورد بحث اهمیت فراوانی در مسائل تاریخی و کلامی مخصوصاً در بحث افضلیت و ابطال برخی اجماعات ادعایی بر افضلیت شیخین دارد. @mir_hamedhoseyn_110

عبارت مورد بحث در کتابخانه‌ی داماد ابراهیم_شماره ۹۴۹