🔶 سید حیدر حلی خطاب به حضرت بقیة الله الأعظم:
إن كانَ زانَ الشِّعرُ غَيرَكَ في
مَدحٍ فَـمَدحُـكَ زِيـنةُ الشِّعـرِ
شعر در مدح افراد سبب فزونی و زینت آنها میشود، اما مدح تو برای شعر زینت است...
📜 دیوان سید حیدر حلی (ط الأعلمي)، ص ۵۴
@mir_hamedhoseyn_110
🔶 شاعر شهیر مرحوم سید حیدر حلّی رضوان الله علیه (۱۲۴۶ _ ۱۳۰۴ هـ.ق) در ذمّ بنیامیه چنین میسراید:
ويُسقـى بِمـاءٍ حَـرثُكم غَيـرِ واحِدٍ
فَكَيـفَ لَكُم تُـرجَى طَـهـارَةُ مَولِـدٍ
📜 ديوان السيد حيدر الحلي، (ط الأعلمي)، ص ۸۰
@mir_hamedhoseyn_110
در شب فتنه شب فتنه شب خنجرها
بازهم چاره علی بود نه آن دیگرها
🖌 سید حمیدرضا برقعی
@mir_hamedhoseyn_110
💢 امروز دوشنبه 11 اکتبر 2021 محدث شهیر سوری "دکتر محمد عجاج خطیب" از دنیا رفت.
🔆 ایشان صاحب تأليفات و تحقیقات متعدّد بودند و از مشهورترین آثار او کتاب "السنة قبل التدوين" میباشد.
این کتاب در اصل پایان نامهی کارشناسی ارشد وی در جامعهی قاهره بوده است.
او در قسمت "علامات وضع حدیث در متن _ روایات مخالف با اجماع امت اسلام!!" چنین میگوید:
🖌 همهی احادیثی که نصّ بر وصایت و خلافت علی رضی الله عنه میباشد غیر صحیح و جعلی و موضوع است چرا که امّت اجماع !! دارند بر اینکه رسول خدا صَلََّى اللهُ عَلَيْهِ [و آله] وَسَلَّمَ نصّ بر خلافت و ولایت هیچ کسی نکردهاند!!
وجميع الأحاديث التي تنصّ على وصاية عَلِيٍّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أو على خلافته غير صحيحة، وهي موضوعة، لأنّها تخالف ما أجمعت عليه الأمّة من أنّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لم ينصّ على تولية أحد بعده.
📜 السنة قبل التدوين، ص ٢٤٥
🔶 او در واقع با این جمله پرده از بسیاری از اسرار برداشته است، هرچند هممسلکان او نیز با نوع تعاملشان با سنّت حتی سنت متواتره در خصوص روایات فضائل امیرالمؤمنين علیه السلام با زبان بیزبانی همین حرف محمد عجاج الخطیب را بازگو میکنند.
🤔 متأسفانه "طرق صحیح احادیث" بلکه "حدیث متواتر" هم توانایی مقابله با فرضیات و انگارههای برخی افراد را ندارد.
وقتی در مباحثات، یک طرف بحث، انگارههایی در ذهن دارد و آن انگاره و فرضیات را قطعی و مسلّم میپندارد، دیگر هرچه برای او اقامهی برهان شود، فایدهای ندارد...
🔸پ.ن: انگارهی "قطعیت افضلیت شیخین بر امیرمؤمنان صلوات الله عليه" نیز از همین انگارههای مسلّم و قطعی در ذهن بسیاری از غیر شیعیان مخصوصا اهلحدیث ایشان است که از گذشته تاکنون سعی کردهاند با همین انگارهی موهوم بسیاری از فضائل امیر مؤمنان علیه السلام را از درجهی اعتبار ساقط گردانند.
ان شاء الله دربارهی مطلب اخیر به زودی کتابی منتشر خواهد شد.
@mir_hamedhoseyn_110
شیخ بهائی رضوان الله علیه مینویسند چون درسفر عتبات عالیات به حرم امامین عسکریین در سرّ من رأی مُشرَّف شدم این اشعار را سرودم :
أَسـرِعِ السَّیـرَ أیُّـها الحـادِي
إنَّ قَلبي إلی الحِمی صادِي
وإذا مـا رَأَیـتَ مِـن کُـثَبٍ
مَشهَدَ العَسکَـرِیّ والهَـادِي
فَالثَمِ الأَرضَ خَاضِعاً فَلَقَد
نِـلـتَ وَاللهِ خَـیـرَ إِسـعَـادِ
وإِذَا مـا حَـلَـلتَ نـَادِیَـهُـم
یا سَـقـاهُ الإِلهُ مِـن نَـادِي
فَاغضُضِ الطَّرفَ خاشِعاً وَلِهاً
وَاخــلَـعِ النَّــعـلَ إنَّـه الـوَادِي
ترجمه :
ای ساربان اندکی شتاب کن که قلبم تشنه دیدار آن مرغزار سرسبز و خرّم است.
چون از فراز تپهها حرم امام عسکری و امام هادی علیهما السلام را مشاهده کردی،
خاضعانه بر خاک آن زمین مطهر بوسه زن، زیرا به خدا قسم که به برترین نیکبختیها نائل شدهای.
و هرگاه که سعادت تشرُّف به حرم ایشان تو را دست داد ـ که خداوند مجلسنشینان آن را سیراب گرداند ـ از فروتنی و اشتیاق دیدگانت را فرو افکن و کفش از پای بَرکن، زیرا که هم اکنون به وادی [مقدّس] رسیدهای.*
*: اشاره به آیهی شریفهی: «فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بِالْوَادِي الْمُقَدَّسِ طُوًى» (طه/١٢)
📜 الکشکول للشیخ بهاءالدّین محمدالعامِلی ، کتابخانه مجلس شورای اسلامی، تاریخ کتابت: ۱۰ جمادی الثانی ۱۰۸۳ هجری قمری، شماره بازیابی: ۴۵۸۷
@mir_hamedhoseyn_110
بر ساحل عبقات
"علامه کمال الدین ابوالفضل جعفر بن ثعلب الأُدفُوي الشافعي" در کتاب "الإمتاع بأحکام السَّماع" به مناسبتی به "نقد صحیحین" و نقد دیدگاه ابن الصلاح در "مورد اتقاق بودن همهی روایات صحیحین نزد امّت اسلام" میپردازد.
مرحوم میر حامد حسین رضوان الله علیه در کتاب عبقات ، حدیث غدیر – بخش سند (ص ۱۸۳ _ ۱۸۹ چاپ سنگی) در پاسخ به ادعای فخر رازی مبنی بر اینکه حدیث غدیر در صحیحین نقل نشده، از مطالب کتاب اُدفُوی در ردّ ادعای فخر استفاده نموده است.
این کتاب برای اولین بار در سال ۱۴۴۰ هـ.ق چاپ شده است ولی حدود ۱۵۰ سال پیش مرحوم صاحب عبقات نسخهی خطّی آن را در دسترس داشته و مهمتر از آن از این کتاب فیش برداری کرده و در جای خودش در ردّ مخالفان استفاده نموده است.
استاد بزرگوار شیخ حامد کاشانی حفظه الله در جلسهی یازدهم درس عبقات در حوزه علمیه امام خمینی رحمة الله علیه در تاریخ ۱۶ دی ۱۳۹۶، از چند نسخهی خطّی از جمله نسخهی اسکوریال رقم ۱۲۴۵ این مطلب مهم را شرح دادند.
@mir_hamedhoseyn_110
📖 این روزها مشغول مطالعهی کتاب "النصب والنواصب _ دراسة تاريخية عقدية" تأليف "بدر بن ناصر بن محمد العوّاد" هستم.
😏 مؤلف از سینهچاکان بنی امیه و ابن تیمیه است.
🔆 او در بخشی از فصل سوم به نقد اخبار شیعه در ذمّ بنی امیّه پرداخته و آنها را جعل شیعیان به جهت خصومت با امویین قلمداد کرده است.
در صفحه ۲۲۸ به اخباری در کتب شیعه اشاره میکند که در آنها آمده: "هیچ کس از بنی امیه نمیمیرد مگر اینکه به صورت وزغ مسخ میشود مثلا عبد الملک مروان هم به صورت وزغ مسخ شد."
سپس میگوید:
"هیچ شکّی نیست که این اخبار کذب بیّن است که از مکنونات قلبی شیعیان نسبت به امویین پرده بر میدارد و همین دروغها باعث میشود که مرویات آنها دربارهی آل علی نیز مورد شکّ و تردید قرار بگیرد."
"ولا شكّ بأنّ هذا وأمثاله من الكذب البيّن يكشف عن مدى ما يضمره الشيعة الأمويّين الأمر الذي يجعل من كثير مما يُروى عنهم تجاه آل علي موضع شكّ على أقلّ تقدير..."
💢 فارغ از صحّت و سقم مطالبی که در ذمّ امویین در کتب شیعه نقل شده نکتهای که خیلی جالب است اینجاست که ابن تیمیه مقتدای این مؤلف و هممسلکانش در کتاب "منهاج السنة" از جمله مشابهتهای "روافض" با "یهود" را مسخ آنها میداند؛ بلکه مسخ روافض را متواتر !! میداند : 😳🤥
"وَالرَّافِضَةُ فِيهِمْ مِنْ لَعْنَةِ اللَّهِ وَعُقُوبَتِهِ بِالشِّرْكِ مَا يُشْبِهُونَهُمْ بِهِ مِنْ بَعْضِ الْوُجُوهِ،
فَإِنَّهُ قَدْ ثَبَتَ بِالنُّقُولِ الْمُتَوَاتِرَةِ أَنَّ فِيهِمْ مَنْ يُمْسَخُ كَمَا مُسِخَ أُولَئِكَ"
📜 منهاج السنة، ١/٤٨٥
🧐 نمیدانم این آقای "بدر بن ناصر بن محمد العوّاد" این عبارات ابنتیمیه را دیده یا خیر و اگر تاکنون ندیده هنگام مواجهه با این عبارت مضحک چه واکنشی نشان خواهد داد؟ آیا باز هم میگوید:
"هیچ شکی نیست که این اخبار کذب بیّن است..."
یا حمیّت دفاع از ابن تیمیه باعث میشود به راحتی از کنار آن رد شود؟!
🤔 عجیبتر از همهی اینها این است که ابن تیمیه حدیث متواتر و قطعی "من كنت مولاه فعلي مولاه" _که بسیاری از طرق آن موجود و از اکابر محدثان عامّه تصریح به تواترش کردهاند_ را تضعيف میکند (منهاج السنة، ٣٢١_٧/٣١٩) ولی مسخ روافض را متواتر میداند !!!
إذا لم تَستحي فَاصنَع ما شئتَ...
@mir_hamedhoseyn_110
🔷 نگاه "کمیت بن زید" شاعر شیعی قرن دوم و "عبد المسیح انطاکی" شاعر مسیحی قرن چهاردهم به سیاستمداری اهل بیت پیامبر صلوات الله علیهم
💢 کمیت بن زید اسدی (۶۰_۱۲۶ هـ) شاعر شهیر شیعی در قصیدهی مشهور میمیه چنین میسراید:
سَاسَةٌ لا كَمَن يَرَى رِعيَةَ النَّا
سِ سَـوَاءً وَرِعـيَـةَ الأَنـعَـامِ
لا كَعَبـدِ المَـلِيـكِ أو كَـوَلِيـدٍ
أو سُلَيـمَانَ بَعدُ أو كَهِـشَـامِ
🔆 اهلبیت علیهم السلام سیاستمداری متعهد بودند که هرگز از رسیدگی به مردم اهمال نمیکردند و مانند خلفایی اموی همچون عبدالملک بن مروان، ولید بن عبد الملک، سلیمان بن عبد الملک و هشام بن عبد الملک نبودند که در حکومت، مردم را با چهارپایان همردیف کنند [و نوع برخوردشان با آنها همانند حیوانات باشد].
📜 القصائد الهاشميات، (ط الأعلمي) ص ١٤
__
💢 عبدالمسیح انطاکی (1875 _ 1922 م) نیز همین مضمون را در قصیدهی مشهور خود در مدح امیر مؤمنان صلوات الله علیه به نظم در آورده است:
أيَّامَ كانَت مُلُوكُ الأرضِ ءالهـة
ونَاسُها مَا تَعَالَت عَن مَواشيها
ولَم تَكُن مِن حُقوق لِلرَّعِيَّة تَر
عاهَا المُلوكُ وَتَرضاها وَتَدرِيها
فَكَانَ أَوَّلَ مَن أعطَى الشُّعوبَ
حُقُوقَهَا وقَيَّدَ تَقيِيدا مَوَالِيـهَا
🔆 روزگاری بود که پادشاهان روی زمین خود را خدا میپنداشتند و مردم و رعیت تحت حکومتشان نیز شأنی فراتر از چهارپایانشان در نزد آنها نداشتند.
این پادشاهان نه حقوق مردم را میشناختند و نه اصلاً به وجود آن راضی بودند و نه هرگز رعایت آن را میکردند.
لیکن امیرالمؤمنین علیه السلام نخستین زمامداری بود که حقوق [گروههای مختلف] مردم را بخشید و دریافتی اربابان و صاحبان قدرت [از بیت المال مسلمین] را محدود کرد.
📜 القصیده العلویّة المبارکة (ط الأعلمي)، صفحه ٦٩٥
پ.ن: گفتنی است قصیدهی "عبد المسیح انطاکی" در مدح امیر مؤمنان صلوات الله علیه با حدود پنج هزار و ششصد بیت، طولانیترین قصیدهی عربی شناخته شده است. (رک: معجم الشعراء منذ بدء عصر النهضة، إميل يعقوب، ۲/۷۶۶)
@mir_hamedhoseyn_110
مرحوم صاحب عبقات در مجلد حدیث ولایت، ص ١٢٠ در بیان اهمیت مسند احمد بن حنبل نزد عامه چنین مینگارند:
بست و سوم: آنکه فاضل عمر بن محمد عارف النهروانی مولدا والمدني مسكنا در رسالهی "مناقب احمد بن حنبل" که بعد ختم مسند احمد بن حنبل در سنه ثلاث و ستین بعد مائة وألف تصنیف فرموده و رسالهی مذکوره از بعض افاضل سنّیه عاریه گرفتم، میفرماید: قال ابن عساکر....
در قسمت بالای عبارت "افاضل سنیه" چنین نوشته شده:
هو المولوی سعد الله صاحب القول المأنوس حاشية القاموس...منه دام ظلّه العالي
عبقات الأنوار _ حدیث ولایت _ ص ۱۲۰
@mir_hamedhoseyn_110
بر ساحل عبقات
👌ملاک تشخیص حلالزاده و حرامزاده
🔶 عبادة بن صامت از اصحاب رسول خدا _صلّی الله علیه و آله و سلّم_ میگوید:
ما حلال زادگی و صحّت نسب فرزندانمان را با حبّ علی بن ابی طالب علیه السلام آزمایش مینمودیم ؛ هر کدامشان که علی علیه السلام را دوست نداشتند، میفهمیدیم از ما نیستند.
🔷 عن عبادة بن الصامت قال:
كنّا نبور أولادنا بحبّ علي بن أبي طالب، فإذا رأينا أحدَهم لا يحبّ عليّ بن أبي طالب عَلِمنا أنّه لَيسَ منّا وأنّه لِغيرِ رِشدة.
💠امام القرّاء شمس الدين بن الجزري (متوفى ٨٣٣ ق) در كتابی که در فضائل امیر المؤمنين علیه السلام تصنيف نموده، پس از نقل این کلام از عبادة بن صامت چنین میگوید:
🔸این کار از قدیم مشهور بوده و تا امروز نیز بین ما معروف است که جز زنا زاده دشمن علی نیست.
🔹وهذا مشهور من قبل وإلى اليوم معروف أنّه ما يُبغض عليّا رضی الله عنه إلّا ولدُ زنا.
📜مشخصات کتاب و نسخه خطی:
مناقب الأسد الغالب ممزق الكتائب (أسنى المطالب في مناقب علي بن أبي طالب) نوشته شمس الدين بن الجزري متوفى ٨٣٣ ق.
نسخه نگه داری شده در دار الکتب والوثائق المصریة شماره ١٦١٩
@kashani1395
@mir_hamedhoseyn_110
بر ساحل عبقات
🔆 بخش اعظمی از کتاب "تحفه اثنا عشریه" تألیف شاه عبد العزیز دهلوی سرقت از کتاب "الصواقع الموبقه" نصر الله کابلی است.
مرحوم صاحب عبقات رضوان الله علیه در موارد متعددی در طعن به دهلوی به این سرقت علمی اشاره میکند.
به عنوان نمونه در وصف جایگاه "شمس الدین ذهبی" چنین میفرمایند:
و نصر الله محمد بن محمد شفیع کابلی که پیر و مرشد مخاطب است و بضاعت مزجاتش مسروق از افادات او میباشد در "صواقع" او (ذهبی) را به شیخ علّامه و امام اهلحدیث وصف میکند و احتجاج به قول او مینماید و خود مخاطب (عبد العزیز دهلوی) به تقلیدش درین باب خاص هم درین کتاب یعنی تحفه او را به امام اهلحدیث ملقّب میسازد و احتجاج به کلامش مینماید.
📜 عبقات الأنوار _ حدیث غدیر، چاپ سنگی، ص ۸۱
@mir_hamedhoseyn_110
هدیه به روح مطهر سردار رشید اسلام حاج قاسم سلیمانی صلوات
@mir_hamedhoseyn_110