🔻«عید» به‌معنیِ بازشدنِ درهایِ خوش‌گذرانی‌ نیست! «عید» روزی است که درهای غیب الهی و برکات الهی باز می‌شود. 🔻«عید» را انبیای الهی تعریف می‌کنند و مشخص می‌کنند. ✔️استاد سید محمّدمهدی میرباقری: «آدم‌ها، ملل و اقوام، خوشی و شادی و عيد و عزا دارند، اما تفاوتشان در ريشهٔ عيدهايشان است. خدای متعال پيامبر گرامی را فرستاد که دست ما را بگيرد و از خاک بردارد و ما را به حضرت حق برساند؛ و به پيامبر(ص) می‌فرمايد من برای امت تو اعيادی قرار دادم. سؤال اين است که آيا آن عيدها روزهايی هستند که درهای کامجويی دنيا و خوش‌گذرانی به رويشان باز شده؟ هرگز اين پيغمبر نيامده تا ما را سر سفره دنيا بنشاند. پس چه روزی عيد است؟ اگر اتفاقی از عالم بالا بيفتد و شرايطی باشد که درهايی از عالم رحمت و معرفت الهی و از خيرات و برکات الهی به روی يک امت باز شد و در شرايطی قرار گرفتند که درهای بسته به رويشان باز شد آن وقت می‌توانند عيد بگيرند و اين می‌شود عيد اسلام. عيد اسلام وقتی حاصل می‌شود که درهايی از معرفت و رحمت و غيب الهی و برکات آسمانی باز شود که آن وقت مؤمنين عيد و جشن دارند و خدای متعال روزهای خاصی را برای مسلمانان عيد قرار داده است. [«الَّذِي جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِينَ عِيدا»... .]» ۹۳/۵/۶ ☑️ @mirbaqeri

🔻 اگر خودمان را مسکین و یتیم و فقیر بدانیم، حضرت امیرمؤمنان(ع) و حضرت زهرا(س) ما را سقایت و اطعام خواهند کرد. ✔️ استاد سید محمّدمهدی میرباقری: «سوره‌ «هَلْ أَتى» سورهٔ سقايت و شفاعت حضرت امير(ع) و حضرت زهرا(س) است. بحث اطعامِ مسکين و يتيم و اسير است. همه ما، هم مسکينیم، هم يتيمیم، و هم اسيریم. اگر کسی به اينها توجه نکند، به آن اطعام نمی‌رسد؛ «وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّهِ مِسْكيناً وَ يَتيماً وَ أَسيراً». طعام هم که فقط اين خوردنی‌ها نيست. «فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى طَعامِهِ»: قال علمُه الذی يأخذه عمن يأخذه». [طعام در اینجا] حقايق و معارف است. حتی درباره بهشت متقین هم اگر از شراب‌های طهور بهشتی می‌خورند، اين تعبير هست‌ که: «مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فيها أَنْهارٌ مِنْ ماءٍ غَيْرِ آسِنٍ وَ أَنْهارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَ أَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبينَ وَ أَنْهارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى»؛ فرمود‌: «فإنّه علمُهم يتلذَّذُ منه شيعتُهم». البته ظاهرش خمر یا نهر است منتها فرمود‌: «فإنه علمُهم يتلذذ منه شيعتهم». باطنِ اين خمر، معرفت است...». ۹۲/۱۱/۲۸ ☑️ @mirbaqeri

🔻 اگر ما به تكيه‌گاهی تكيه كنيم که نمی‌تواند آدم را نگه دارد، مضطرب می‌شويم. ✔️ استاد سیدمحمّدمهدی میرباقری: «كسی كه در بهار به زيبايی بهار تكيه می‌كند، او حتماً بايد غصه پاييز را بخورد. به‌خصوص آدمی كه چهار فصل را با هم می‌بيند، در همان بهار غصه پاييز را می‌خورد، نه اينكه پاييز كه رسيد، تازه غصه سراغ انسان بيايد! اگر ما به تكيه‌گاهی تكيه كنيم كه نمی‌تواند آدم را نگه دارد، مضطرب می‌شويم. ناامنی‌های ما به‌خاطر شرك است؛ ما وقتی به غيرخدا تكيه می‌كنيم، مستحق ناامنی و اضطراب هستيم؛ چون اين تكيه‌گاه، تكيه‌گاه حقیقی نيست و عامل اضطراب ما است». ۹۳/۲/۲۳ ☑️ @mirbaqeri

🔻 در فصل بهار، دلبستهٔ سرسبزی‌های طبیعت نشوید. ✔️ استاد سیدمحمّدمهدی میرباقری: «در فصل بهار كه طبيعت از نو، خرم و با نشاط می‌شود و همه ما به دامن طبيعت می‌رويم، مواظب باشيم كه دلبسته به خود پديده‌ها نشويم و لذت و ابتهاج ما ابتهاج به پديده‌ها نباشد؛ چون اين پديده‌ها آفِل و غروب‌كننده هستند و اگر به آنها دل بستيم، در متن طلوعشان، در دل ما غصه و حُزن را سبز می‌كنند! 👈 ابتهاج ما ابتهاج به آيات الله باشد. كسی كه دلخوش به آيات است، می‌بيند که آيات خدا افول‌پذير نيستند؛ بلکه آيه‌ای می‌رود و آيه ديگری جايگزين آن می‌شود و اصلاً نوع انبساطش، انبساط ديگری است.». ۹۳/‌۱/۹ ☑️ @mirbaqeri

🔻 در فصل بهار، دلبستهٔ سرسبزی‌های طبیعت نشوید. ✔️ استاد سیدمحمّدمهدی میرباقری: «در فصل بهار كه طبيعت از نو، خرم و با نشاط می‌شود و همه ما به دامن طبيعت می‌رويم، مواظب باشيم كه دلبسته به خود پديده‌ها نشويم و لذت و ابتهاج ما ابتهاج به پديده‌ها نباشد؛ چون اين پديده‌ها آفِل و غروب‌كننده هستند و اگر به آنها دل بستيم، در متن طلوعشان، در دل ما غصه و حُزن را سبز می‌كنند! 👈 ابتهاج ما ابتهاج به آيات الله باشد. كسی كه دلخوش به آيات است، می‌بيند که آيات خدا افول‌پذير نيستند؛ بلکه آيه‌ای می‌رود و آيه ديگری جايگزين آن می‌شود و اصلاً نوع انبساطش، انبساط ديگری است.». ۹۳/‌۱/۹ ☑️ @mirbaqeri

🔻 زينب کبری(س) از يک طرف، کار دشمن را می‌بيند و لعن می‌کند، و از طرف دیگر، در متن بلا، اوج بندگیِ سيدالشهدا(ع) را مشاهده می‌کند. ✔️ استاد سید محمّدمهدی میرباقری: «زينب کبری(س) از يک طرف، کار دشمن را می‌بيند و لعن می‌کند، و از طرف دیگر، اوج بندگیِ سيدالشهدا(ع) را می‌بيند. البته هرچه جمال بندگی سيدالشهدا(ع) را می‌بيند بلايش سنگين‌تر می‌شود؛ اينطور نيست که وقتی جمال کار سيدالشهدا(ع) را می‌بيند بگويد تمام شد، برويم جشن بگيريم! 👈 ضيافت عاشورا، ضيافت بَلاست؛ اين است که موهايش سفيد شده و قدش خميده است. ... اگر در بلای سيدالشهدا(ع) سوختی و ذوب شدی، آن‌وقت پرده جمال را کنار می‌زنند. شما جايی ديده‌ايد زينب کبری(س) که می‌فرمايد «جز زيبايی نديدم»، بخندد؟!» (۱۳‌۹۲) ☑️ @mirbaqeri

🔻 حضرت سلیمان آن مُلکِ عظیم را داشت، اما زاهد بود؛ بعضی‌ها هم فقط یک تسبیح دارند، اما زاهد نیستند. ✔️ استاد سید محمّدمهدی میرباقری: «انسان تا به مقام زهد و فراغت نرسد نمی‌تواند از این شرایط دنیا که دو چیز هم بیشتر نیست (یا اقبال است یا ادبار، یا پیری است یا جوانی و... و سوم ندارد)، استفاده کند. زهد ربطی به «داشتن و نداشتن» ندارد که اگر کسی ثروت ندارد بگوییم زاهد است و اگر ثروتمند است بگوییم زاهد نیست! جناب سلیمان آن ملک عظیم را داشت، اما زاهد بود؛ بعضی‌ها هم فقط یک تسبیح دارند، اما زاهد نیستند؛ چون اگر این تسبیح گم بشود شب خوابش نمی‌برد! اما اگر همه ملک حضرت سلیمان را یک‌جا از او بگیرند راحت سرش را زمین می‌گذارد و فرقی برای او نمی‌کند. پس زهد یعنی اگر همه دارایی را که امشب داری، از تو گرفتند، سرت را زمین بگذاری و راحت بخوابی و بازهم بلند شوی و نماز شبت را بخوانی. حضرت زینب (س)، شب یازدهم هم نماز شبش را خواند، این می‌شود زهد. اگر کسی زاهد نشد و مشغول به دنیا شد، دیگر بالاتر از دنیا سِیری نخواهد داشت. او در دنیا می‌ماند و سیرش در همین مرتبه است.» ۹۲‌/۹‌/۱۷ ☑️ @mirbaqeri

♦️ آشنایی با «ایتا» (پیام‌رسانِ ایرانی و مشابهِ تلگرام) https://www.eitaa.com 🌐 نسخهٔ وب، مخصوص ios (تا رونمایی نهایی می‌توانید از این نسخه استفاده کنید): https://web.eitaa.com/#/login 🔗دریافت مستقیمِ برنامهٔ اندروید: https://eitaa.com/dl ⏬دریافت از کافهٔ بازار: https://cafebazaar.ir/app/ir.eitaa.messenger/ 💻 دریافت نسخهٔ ویندوز: http://eitaa.org/desktop

📣 بنا به درخواست شماری از مخاطبان، کانالِ «در محضر آیت‌الله میرباقری» در پیام‌رسان داخلی «ایتا» هم فعال شد: eitaa.com/mirbaqeri 👈

☑️ چند عمل مشترک در ماه رجب: 🔹 رسول خدا (صلى الله علیه وآله) فرمود: هر کس در ماه رجب صد مرتبه بگوید: «أَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذِی لا إلهَ إِلاّ هُوَ، وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ وَأَتُوبُ إِلَیْهِ» و در پایان صدقه اى بدهد، خداوند کارش را به رحمت و مغفرت پایان دهد و هر کس چهارصد مرتبه آن را بگوید فضیلت شهیدان را دارد. 🔹 همچنین رسول خدا (صلى الله علیه وآله) فرمود: کسى که در ماه رجب هزار مرتبه «لا اِلهَ اِلاَّ اللّه» بگوید، خداوند عَزَّ وَجَلَّ برای او صدهزار حسنه بنویسد و براي او صد شهر در بهشت بنا فرمايد. 🔹 در روایتى آمده است: «هر کس در ماه رجب، در وقت صبح، هفتاد مرتبه و شبانگاه نیز هفتاد مرتبه بگوید: «اَسْتَغْفِرُ اللّهَ وَأَتُوبُ اِلَیْهِ» و پس از آن، دستها را بلند کند و بگوید: «أَللّهُمَّ اغْفِرْ لی وَتُبْ عَلَىَّ» اگر در همان ماه رجب بمیرد، خداوند از او راضى خواهد بود. 🔹 در طول این ماه هزار مرتبه بگوید: «اَسْتَغْفِرُ اللّهَ ذَاالْجَلالِ وَالاْکْرامِ مِنْ جَمیعِ الذُّنُوبِ وَالاْثامِ» تا خداوند رحمان وى را بیامرزد. منبع: مفاتیح‌الجنان