#داستانک وقتی شیطان کمک می کند روزی مردی برای رفتن به مسحد آماده شد . لباس نو به تن کرد و خود را معطر ساخت . در راه به نقطه تاریکی رسید . ناگهان در تاریکی پایش در چاله ای افتاد و به زمین خورد . چون لباسش کثیف شده بود به منزل بازگشت و بار دیگر لباس پاکیزه بر تن کرد و دوباره به سمت مسجد براه افتاد . مرد باز هم در همان نقطه به زمین خورد و بار دیگر لباسش کثیف شد . مرد باز هم بلند شد و به خانه بازگشت . لباس نو به تن کرد و خود را مرتب ساخت و دوباره به سمت مسجد به راه افتاد . مرد وقتی به نقطه تاریک رسید ؛ فردی را دید که با یک چراغ آنجا ایستاده . فرد به مرد گفت : بیا برویم و اورا تا درمسجد رساند و با چراغ راه اورا روشن ساخت . مرد در هنگام ورود به مسجد از فرد پرسید : تو کیستی ؟ از کجا می دانستی من از آنجا خواهم گذشت ؟ فرد گفت : من شیطانم . مرد گفت : پس چرا به من کمک کردی تا به مسجد برسم ؟ شیطان گفت : هربار من تو را بر زمین می زدم تا تو به مسجد نرسی . بار اول که بر زمین خوردی و باز هم قصد مسجد کردی خداوند تمام گناهان تو را بخشید . بار دوم که بر زمین خوردی و باز قصد مسجد کردی خداوند تمام گناهان پدر و مادرت را بخشید . ترسیدم اگر بار دیگر بر زمین بخوری و باز قصد مسجد کنی خداوند گناهان تمام قوم تورا هم ببخشد ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌ ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎

#داستانک اسکناس صد دلاری یک سخنران معروف در مجلسی که عده زیادی در آن حضور داشتند، یک اسکناس یک صد دلاری را از جیبش بیرون آورد و پرسید: چه کسی مایل است این اسکناس را داشته باشد؟ دست همه حاضرین بالا رفت. سخنران گفت: بسیار خوب، من این اسکناس را به یکی از شما خواهم داد، ولی قبل از آن می خواهم کاری بکنم. و سپس در برابر نگاه های متعجب، اسکناس را مچاله کرد و پرسید: چه کسی هنوز مایل است این اسکناس را داشته باشد؟ و باز هم دست های حاضرین بالا رفت. این بار مرد، اسکناس مچاله شده را به زمین انداخت و چند بار آن را لگد مال کرد و با کفش خود آن را روی زمین کشید. بعد اسکناس را برداشت و پرسید: خوب، حالا چه کسی حاضر است صاحب این اسکناس شود؟ و باز دست همه بالا رفت. سخنران گفت: دوستان، با این بلاهایی که من بر سر اسکناس در آوردم، از ارزش اسکناس چیزی کم نشد و همه شما خواهان آن هستید. و ادامه داد: در زندگی واقعی هم همین طور است، ما در بسیاری موارد با تصمیمــاتی که می گیریم یا با مشکلاتی که روبرو می شویم، خم می شویم، مچالــه می شویم، خاک آلود می شویم و احساس می کنیم که دیگر پشیزی ارزش نداریم، ولی این گونه نیست و صرف نظر از این که چه بلایی سرمان آمده است هرگز ارزش خود را از دست نمی دهیم و هنوز هم برای افرادی که دوستمان دارند، با ارزشیم. هنوز هم برای خداوند ارزشمندیم. ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌ ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌

#داستانک همین یک‌ساعت پیش، تصمیم گرفتم بیرون بروم که هم عینکم را که شکسته بود و تعمیر شده بود از چند خیابان آن‌طرف‌تر تحویل بگیرم، هم در برگشت نان تازه و پنیر و چند چیز دیگر بخرم. رسیدِ عینک که باید در کیفم می‌بود، نبود! ده دقیقه به دنبال آن گشتم و با قدری تاخیر از خانه بیرون زدم. نانوایی پول خرد نداشت که به من برگرداند. این پول خرد را برای یک خرید از مغازه‌‌ی دیگری که می‌دانستم کارت‌خوان ندارد لازم داشتم، به هرحال مجبور شدم تغییر مسیر بدهم و به جای دیگری بروم. جایی که همیشه پارک می‌کردم جا نبود، قدری صبر کردم. جا که پیدا شد، خواستم با دنده‌عقب پارک کنم، دیگری آمد جای مرا گرفت. مجبور شدم ماشین را جایی دورتر پارک کنم که از مغازه‌ای در آن سوی چهارراه پنیر بگیرم. چراغ عابر هم قرمز شد و مجبور شوم باز هم قدری بیشتر معطل بمانم و نهایتا موفق شدم پنیر بخرم. در برگشت، پنیر در دست، از خط عابر می‌گذشتم که زن میانسالی از روبرو آمد و گفت: یتیم در خانه دارم. این را به من می‌دهی؟ گفتم نه. ببخشید. چند قدم جلوتر رفتم. زنجیره‌ی حوادث را مرور کردم. داستان همین بود! پنیر قرار بود به او برسد. روزی او این بود. شاید دعایی کرده بود. شاید دل کودکش پنیر خواسته بود. هرچه بود، اوستاکریم من و نانوا و رسیدِ عینک و چراغ قرمز را ردیف کرده بود برای همین کار. به شتاب برگشتم و زنجیره را کامل کردم. رفیقی بازاری داشتم که این حقیقت را خیلی خوب فهمیده بود و می‌گفت: «ببین فلانی، اوس کریم یک نظر بکنه حله! » ✍علی اکبر کاویانی

💠#داستانک لندن زندگی می‌کرد. می‌گفت: یک روز از تاکسی که پیاده شدم و کرایه را دادم، متوجه شدم راننده بقیه پول را که برگردانده، ۲۰ پنی اضافه‌تر داده است. می‌گفت: «چند دقیقه‌ای با خودم کلنجار رفتم که بیست پنی اضافه را برگردانم یا نه؟ آخر سر بر آن وسوسه پیروز شدم و بیست پنی را پس دادم و گفتم: آقا این را زیاد دادی.» به مقصد که رسیدیم و پیاده شدم، راننده سرش را بیرون آورد و گفت: «آقا از شما ممنونم.» پرسیدم: «بابت چی؟» گفت: «می‌خواستم فردا بیایم مرکز شما مسلمانان و مسلمان شوم. اما هنوز کمی مردد بودم. وقتی دیدم سوار ماشینم شدید، خواستم شما را امتحان کنم. با خودم شرط کردم اگر بیست پنی را پس دادید بیایم. بنابراین، فردا می‌آیم!» تعریف می‌کرد: «تمام وجودم دگرگون شد! حالی شبیه غش به من دست داد! من مشغول خودم بودم، در حالی که داشتم تمام #اسلام را به بیست پنی می‌فروختم!» #خاطره #سبک_زندگی 🕊💫 #رسولیسم_مذهبی 🆔 @rasoolism_ir

#داستانک دخترکی دو سیب در دست داشت. مادرش گفت: یکی از سیب‌هات رو به من می‌دی؟ دخترک به هر کدام از سیب‌ها گازی زد و لحظه‌ای مکث کرد. لبخند روی لبان مادر خشکید! کاملا پیدا بود که چقدر از دخترکش نا امید شده! اما دخترک یکی از سیب‌های گاززده را به طرف مادر گرفت و گفت: بیا مامان! این یکی شیرین‌تره. 😃☺️ مادر خشکش زد! 🔹 هر قدر هم که با تجربه باشید، قضاوت خود را به تأخیر بیندازید. شاید توضیحی وجود داشته باشد. ☺️ #زندگی ✅ اگه هنوز عضو نشدی، بزن قدش 👇 🆔 @hale_khoobemoon