پوزشطلبی رئیس رسانه ملی و لوازم و پیامدهای آن
پرویز امینی نوشت:
🔻 در پی سخنان نسنجیده و سخیف یکی از میهمانان برنامه زاویه در شبکه چهار، علیرغم اعلام موضع منفی و شفاف تولیدکنندگان این برنامه نسبت به گوینده این سخن حین و بعد از پخش برنامه، رییس صداوسیما از رئیسجمهور عذرخواهی کرد و گوشزد کرد که با قصور و تقصیر در بروز این خطا نیز، برخورد قاطع خواهد کرد. در این باره چند نکته قابلتوجه وجود دارد:
🔻 نکته نخست این است که این اقدام جناب عسگری به عنوان عالیترین مقام سازمان صداوسیما مصداق ضربالمثل «گنه کرد در بلخ آهنگری | به شوشتر زدند گردن مسگری» است که طبیعتا و کاملا بلاوجه بود. حداکثر انتظار از رئیس سازمان صداوسیما در این باره، اعلام موضع مخالفت با سخنان آن فرد بود نه عذرخواهی!
🔻 نکته دوم تفاوت بین مخالفت کردن با یک مسئله و پوزشطلبی نسبت به آن است. در مقام مخالفت، افراد یا گروهها یا نهادها بر اساس مانیفست فکری و اخلاقی خود نسبت خویش را با مسائل روشن میکنند. اما پوزشطلبی حاکی از این است که افراد به نوعی خود را در شکل گرفتن آن مسئله، قاصر یا صاحب قصور میدانند. به این معنا، موضع عذرخواهی رئیس سازمان، دانسته یا نادانسته پای او در بروز این خطا به میان میکشد و وعده برخورد قاطع با قصور و تقصیر مشمول برخورد جناب عسکری با خود نیز میشود.
🔻 نکته سوم بدعتگذاریای است که در این اظهارات جناب عسگری وجود دارد. این سخن؛ اگر گوینده بخواهد به لوازمش پایبند باشد، یا به دروتختهکردن گفتگوهای آزاد و زنده دانشوران درباره حمکرانی و حکمرانان ختم خواهد شد چون هیچ تضمینی برای عدم لغزش کلام حاضران در گفتگوهای زنده نمیتوان داد. یا باز شدن باب عذرخواهیهای مکرر رئیس رسانه ملی از صدر تا ذیل حکمرانان کشور در پی هر گفتگویی و خطای سهوی یا عمدیِ کلامی و گفتاریِ طرفین بحث خواهد شد که هردوی این پیامدها، نامعقول و ناشدنی و نتیجه طبیعی این بدعت است.
🔻 نکته چهارم، بحث اصیل بودن یا ابزاری بودن امور اخلاقی است. اگر نارواگویی یک خطای عام اخلاقی است، ارتکاب این خطا، رئیسجمهور و غیررئیسجمهور نمیشناسد و دستکم برای همگان به یک سطح باید محکوم باشد. اگر این خطا را شهروندی مثل کارشناس برنامه زوایه کرد و براساس آن رئیس صداوسیما موظف شد به لحاظ اخلاقی از رئیسجمهور عذرخواهی کند، به همین نسبت، نارواگوییهای رئیسجمهور نسبت به سایر سطوح حکمرانی و شهروندان نیز که در این دوره، کم نبوده است و از طریق رادیو و تلویزیون منتشر شده است، نیز باید جناب عسگری را به عذرخواهی از مردم موظف کند. مگر این که اخلاق و هنجارهای اخلاقی، عام نباشد و بنا به جایگاه افراد در قدرت رتبهبندی بشود که در این فرض، اخلاق به شکل اصیل آن بلاموضوع و تابع قدرت سیاسی خواهد شد.
🔻 نکته پنجم، بحث توازن «آزادی و قدرت» است. طبیعی است کسانی که قدرت بیشتری دارند باید آزادی کمتر و کسانی که قدرت کمتر دارند، باید آزادی بیشتری داشته باشند تا توازن بین قدرت و آزادی به بالانس رابطه بین حکمرانان و شهروندان منجر شود. آزادیِ بیشتر شهروندان، چه در مقام آزادی بیان و پس از بیان، به مثابه سنگری برای مصونیت شهروندان از تعرض حکمرانان و راهی برای مسئولیتپذیر و پاسخگو کردن آنهاست. بنابراین شهروندان ابزاری جز سخن گفتن شفاهی و مکتوب برای اظهار آزادی بیان خود ندارند و اگر حرف نسنجیده شهروندان نسبت به صاحبان قدرت مستوجب عذرخواهی عالیترین مقام رسمی رسانهای باشد که این سخن در خلال گفتگویی در آنجا بیان شده است، رئیس رسانه ملی به طریق اولی و شبانهروز باید از اظهارات نسنجیده و فراوان رئیسجمهور نسبت به دیگران، اعم از سایر حکمرانان و نیز شهروندان، عذرخواهی و پوزشطلبی کند تا تعادل بین آزادی شهروندان و قدرت حکمرانان محفوظ بماند.
#تحلیل
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 گزارش شبکه CGTN از بحران تجاوز جنسی در ارتش آمریکا
🔺خلبان زن نیروی هوایی ارتش آمریکا: توسط مافوقم فریب خوردم و به من تجاوز شد؛ من به سیستم اعتمادی ندارم و مانند بسیاری معتقد هستم که بازهم این اتفاق برای من خواهد افتاد.
#مستند
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🇮🇷🍁
🍁
✅#موشن_گرافی
💢موضوع: آرزویی به قدمت سه دهه
🔸🌹🔹
🌺#مقام_معظم_رهبری:
🔻ما باید کاری کنیم که خامفروشی بتدریج کاهش پیدا کند، تا اینکه بکلّی از بین برود؛ باید ارزش افزوده ایجاد کرد.۱۳۹۴/۰۱/۰۱
🔹یکی از سختترین آسیبهای اقتصادی ما همین وابستگی به نفت است.۱۳۹۲/۱۲/۲۰
🔺ما باید کاری کنیم که ملت و دولت ایران، وابسته به نفت خود نباشند.۱۳۷۵/۰۱/۰۴
#اقتصاد_منهای_نفت
#نشستهای_بصیرتی
#ثامن
#روشنگری
#معیار
6.6M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔰 در دیدار خانواده دانشمند برجسته و ممتاز هستهای و دفاعی کشور مطرح شد؛
👈 تجلیل رهبر انقلاب اسلامی از برجستگیهای علمی و فنی و اخلاص شهید فخریزاده
🔺️ خانواده دانشمند برجسته و ممتاز هستهای و دفاعی کشور شهید محسن فخریزاده عصر امروز (دوشنبه) با رهبر معظم انقلاب اسلامی دیدار کردند.
حضرت آیتالله خامنهای در این دیدار با تجلیل از برجستگیهای علمی و فنی شهید فخریزاده و حضور سختکوشانه آن دانشمند عالیمقام در میدان علم و عمل، گفتند: علوّ مقامی که خداوند با شهادت به آن بزرگوار عطاء کرد، مزد زحمات و اخلاص کمنظیر او بود و این مقام با هیچیک از مقامهای دنیوی قابل مقایسه نیست.
رهبر انقلاب اسلامی، عظمت یافتن نام شهید فخریزاده در میان عموم مردم و ابراز تأسف بسیاری از جوانان از ناشناخته بودن او در زمان حیاتش را از دیگر آثار اخلاص شهید دانستند.
ایشان همچنین گفتند: همسران شهدا در اجر آنها شریک هستند و از خداوند میخواهیم که صبر و آرامش خود را بر دلهای شما نازل فرماید و به توفیق الهی بتوانید حرکت خود را متناسب با شأن شهید ادامه دهید.
#رهبری
5.38M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
✅آخرین تحولات در لیبی✅1⃣
لیبی سومین کشور عربی در شمال آفریقا بود که در فوریه 2011 موجی از بیداری اسلامی و خیزش مردمی را آزمود. رژیم طرابلس که سقوط رژیم های دو همسایه غربی و شرقی خود (تونس و مصر) را به چشم دیده بود، از همان ابتدا به سرکوب شدید معترضان و انقلابیون پرداخت و با توجه به بافت عشیره ای و قبیله ای حاکم بر این کشور، دیری نپایید که شعله های جنگ داخلی میان شرق و غرب (بنغازی و طرابلس) برافروخته شد.
شرایط خاص لیبی موجب دخالت های غرب به محوریت ناتو در این کشور شد و به دنبال صدور قطعنامه 1973 در آوریل 2011، این کشور آماج حملات هوایی ناتو قرار گرفت. این حملات در کنار مبارزات انقلابیون، عملا زمینه ضعف و فروپاشی رژیم قذافی را فراهم ساخت و سرانجام در اگوست 2011 با پیشروی انقلابیون به قلب پایتخت لیبی، رژیم 42 ساله سرهنگ معمر قذافی دیکتاتور این کشور فرو ریخت.
لیبی از زمان سرنگونی قذافی به دو دولت موازی در شرق و غرب تقسیم شده و به صحنه درگیری میان قدرت های منطقه ای تبدیل شده و این درگیریها همچنان ادامه دارد.
اکنون دو قطب متضاد و مدعی در لیبی با هم درگیر هستند. نیروهای دولت وفاق ملی (GNA) به ریاست «فائز السراج» در طرابلس و ارتش ملی (LNA) به رهبری ژنرال «خلیفه حفتر» در شرق این کشور.
دولت وفاق ملی مورد حمایت جامعه بین المللی بوده و از حمایت ترکیه برخوردار است، اما روسیه و عربستان و امارات و مصر از نیروهای ژنرال حفتر حمایت می کنند.
سال گذشته میلادی شدیدترین درگیری های نظامی در غرب لیبی از زمان سقوط قذافی میان دو طرف رخ داد. نیروهای وفاق ملی در موضع دفاعی بوده و تا آستانه از دست دادن پایتخت این کشور نیز پیش رفتند، اما سرانجام با ورود نظامی سنگین ارتش ترکیه موفق به تغییر وضعیت میدانی و موازنه قوا در این کشور شدند.
حفتر یک ژنرال بازنشسته ارتش لیبی و از دوستان سابق قذافی است، اما در اواخر دهه ۱۹۸۰ از حکومت قذافی جدا شد. وی حدود 20 سال در آمریکا سکونت داشت و پس از سقوط دولت به لیبی بازگشت و گروه های مسلح را در شهرها مختلف لیبی در قالب یک تشکل نظامی تحت عنوان «ارتش ملی» جمع کرد. حفتر قصد داشت با انجام کودتای نظامی قدرت را در لیبی به دست آورد، اما به رغم حمایت های آمریکا و عربستان نتوانست به قدرت برسد.
در نبردهای بهار و تابستان سال ۲۰۲۰ نیروهای دولت وفاق به مدد ورود تجهیزات مدرن نظامی ارتش ترکیه نظیر پهپادهای پیشرفته و ادوات توپخانه ای و همچنین هزاران مزدور سوری تحت حمایت ترکیه که به این کشور اعزام شده بودند در مدت کوتاهی موفق به تصرف مناطق راهبردی نظیر پایگاه هوایی الوطیه، شهر صبراته، شهرهای ترهونه و بنی ولید و پاکسازی کامل حومه طرابلس پایتخت این کشور شدند.
پس از آن قوای مشترک وفاق و ترکیه پیشروی به سمت غرب و شهر راهبردی سرت و همچنین پایگاه هوایی الجفره را آغاز کردند، اما در نزدیکی ورودی شهر سرت متوقف شدند، زیرا ورود پرتعداد جنگنده های روسی و تهدید ارتش مصر به دخالت مستقیم در صورت ورود رقیب به منطقه موسوم به هلال نفتی لیبی موجب شد تا دو طرف طی مذاکراتی با وساطت سازمان ملل متحد در اکتبر 2020 آتش بس موقت را اجرا کنند.
یکی از مفاد اصلی این قرارداد صلح، الزام هر دو طرف درگیری به اخراج نیروهای خارجی از خاک لیبی حداکثر تا روز ۲۳ ژانویه ۲۰۲۱ بود. اما نه قوای رسمی ترکیه و مزدوران سوری و نه نیروهای واگنر روسی تا امروز هیچ نشانه ای از عزم به خروج از خاک لیبی نشان نداده اند. بدین ترتیب مصوبه سازمان ملل در این خصوص بی نتیجه باقی مانده است.
آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل چند روز پیش از تمامی نیروهای بین المللی و منطقهای خواست تا به مفاد توافقنامه ۲۳ اکتبر احترام بگذارند. براساس برآورد سازمان ملل حدود ۲۰ هزار نیروی خارجی برای کمک به دولت وفاق ملی و نیروهای ژنرال خلیفه حفتر در لیبی مستقر هستند.
نقش بازیگران خارجی
هر چند بحران لیبی پای بسیاری از کشورها را در این نزاع گشوده است، اما در شرایط فعلی سه کشور ترکیه، روسیه و مصربه عنوان مهمترین بازیگران خارجی در بحران لیبی نقش آفرینی می کنند.
#تحول
#روشنگری
✅آخرین تحولات در لیبی ✅2⃣
ترکیه: با آغاز اعتراضات و جنبش های مردمی موسوم به "بهار عربی" در سال ۲۰۱۰، ترکیه در صف حامیان این اعتراضات قرار گرفت و از اخوان المسلمین که در مصر، سوریه، تونس و لیبی دارای جایگاهی مردمی وسیعی بود حمایت کرد. در واقع رجب طیب اردوغان و احمد داوود اغلو وزیر خارجه وقت ترکیه و طراح سیاست خارجه این کشور معتقد بودند که قدرت گرفتن اخوان المسلمین می تواند نفوذ ترکیه در این کشورها را به شکل مطلوبی افزایش دهد. این امر باعث شد سیاست خارجی ترکیه در یک چرخش ناگهانی از سیاست «صفر کردن مشکلات با همسایگان» به سیاست حمایت از انقلاب های مردمی و دخالت در این کشورها تغییر یافته و در نتیجه آنکارا تبدیل به به یکی از طرف های درگیر در انقلاب ها و جنگ های داخلی منطقه شد.
حضور ترکیه در لیبی بسیار گسترده تر و بیشتر از مناطق دیگر است، زیرا لیبی کشوری است با منابع سرشار نفت و گاز طبیعی، عضو کشورهای تولید کننده نفت اوپک و جزء ده کشور مهم صادره کننده نفت در جهان. موقعیت جغرافیایی این کشور در شمال آفریقا و مرزهای طولانی دریایی با اروپا از دیگر خصوصیاتی است که توجه ترکیه را به این کشور جلب کرده است. اردوغان سعی دارد تا با دور زدن یونان یک مرزی آبی برای خود در شرق مدیترانه ایجاد کند و از ذخایر عظیم نفت و گاز این منطقه سهمی بدست آورد.
روسیه: روسیه همچون دیگر بازیگران بین المللی در صدد نقش آفرینی و تحقق اهداف خاص خود در بحران لیبی است. مسکو طی دهه های گذشته در سیاست داخلی و خارجی لیبی به ویژه در دوره معمر قذافی نقش اساسی داشته و اکنون می کوشد حضور خود را در این کشور خصوصا در سایه حضور سایر رقبای منطقه ای و جهانی تداوم بخشد.
روسیه پس از سقوط قذافی از سال 2014 با ژنرال حفتر تعامل مستقیم داشته است تا حدی که حفتر در یارگیری های داخلی و بین المللی از این تعامل به عنوان حمایت بی قید و شرط روس ها از خود یاد کرده است.
اما حمایت روس ها از حفتر در گذر زمان یک جانبه نبوده است. در واقع مسکو در این میان منافع دولت مرکزی لیبی یعنی فائز السراج در طرابلس و مصراته را نیز از نظر دور نداشته و سعی کرده در تعامل با طرفین قدرت در لیبی، نوعی توازن نسبی را در این کشور برقرار کند.
روس ها از سال ۲۰۱۶ به بعد سعی کردند با دولت وفاق ملی ارتباط برقرار کنند، اما در سال ۲۰۱۸ این رابطه کمرنگ شد و بلکه فعالیت هایی را علیه منافع دولت در طرابلس انجام دادند که مورد رنجش خاطر شدید دولت مرکزی شد.
از نگاه برخی ناظران حرکت پاندولی روسیه در لیبی به دلیل حفظ نفوذ در این کشور و نیز پایگاه های متعددی است که از زمان قذافی در این کشور تاسیس کرده بود، به ویژه پایگاه نظامی «الوطیه» است که روسیه هنوز از آن برای انجام کمک های لجستیک به سوریه و گاه ونزوئلا بهره برداری می کند.
بنابراین، روسیه ناچار به حمایت از ارتش این کشور است، چرا که امنیت پایگاه های آن در لیبی در دست ارتش این کشور است.
اما از سوی دیگر مسکو تعدادی قراردادهای غیرنظامی با دولت سابق لیبی امضاء کرده بود که از جمله آن ها احداث خط راه آهن سرت - بنغازی است که به راحتی نمی تواند از منافع اقتصادی طولانی مدت این طرح و تداوم حمایت های دولت وفاق ملی از آن چشم پوشی کند.
بنابر این روس ها نمی خواهند در لیبی هیچ شانسی را به راحتی از دست بدهند و در همین راستا سیاستی را در قبال این کشور آفریقایی در پیش گرفته اند تا بتوانند با هر دو طرف دعوا یعنی ژنرال حفتر در طبرق و فائز السراج در طرابلس رابطه خوبی داشته باشد، هر چند کفه حمایت از حفتر سنگینتر است.
مصر: مصر به عنوان همسایه شرقی لیبی، حضور اخوان المسلمین و ترکیه در لیبی را تهدیدی برای امنیت ملی خود می داند. مقامات مصری معتقدند که این حضور در بلند مدت می تواند به گسترش نفوذ و حمایت ترکیه از اخوان المسلمین مصر شود. به همین دلیل قاهره در کنار ژنرال حفتر ایستاده و از او در مقابل دولت وفاق ملی حمایت می کند.
پیش از پیروزی های نظامی اخیر دولت وفاق و متحدانش بر نیروهای ژنرال حفتر، این نیروها همواره دشمنی خود با حکومت مصر را اعلام و خود را در صف حمایت از مخالفان عبدالفتاح سیسی، رئیس جمهور مصر به ویژه اخوان المسلمین قرار داده اند.
قبل از آغاز عملیات نظامی دولت وفاق لیبی و متحدش ترکیه به شرق لیبی و هلال نفتی سرت- جفرا، ژنرال سیسی در حضور جمعی از سران قبایل شرق لیبی که برای دیدار با وی به مصر سفر کرده بودند خطاب به آن ها اعلام کرد که هلال نفتی سرت- جفرا عمق راهبردی و خط قرمز مصر است و هرگونه تعدی به آن با عکس العمل شدید نیروهای مسلح مصری مواجه خواهد شد.
#تحول
#روشنگری