✅ضد انقلابها توجه کنید:رهبری برای ما فصل الخطاب است 〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰 کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup                            #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup                       #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup

⁉️ متن شبهه : 👇👇👇👇 منظور از تفخیذ دختر شیر خوار چیست؟ پرسش منظور از تفخیذ دختر شیر خوار چیست؟ از نظر دیدگاه شیعه، چگونه می توان به این سؤال پاسخ داد؟ آیا اهل سنت در این مورد فتوایی دارند؟ آیا این مساله را امام خمینی و فقهای شیعه گفته اند؟ ✅ و اما پاسخ این شبهه بصورت مفصل در پست بعدی 👇👇👇👇 کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup

✅پاسخ شبهه : 👇👇👇👇 (قسمت اول) جهت پاسخ به این سؤال ابتدا خوب است به سه مقدمه که در پاسخ گویی بسیار راه گشا است دقت شود: 1- برخی از احکام در فقه شیعه جزء مسلماتی است که می توان به یقین آن را به شیعه نسبت داد، از جمله کیفیت وضو گرفتن شیعیان که مورد اتفاق همه فقهاء شیعه است، ولی برخی از احکام، قطعاً جزء مسلمات مذهب تشیع نیست که باید بین آنها با احکام دسته اول فرق گذاشت و آنها را به طور قطع و یقین به شیعه نسبت ندهیم. 2- گاهی در بیان احکام شرعی به مصادیقی بر می خوریم که کاملاً جنبه فرضی و امکان عقلی(نه امکان وقوعی) دارند و شاید هرگز به مرحله اثبات و احراز نرسند ولی از جایی که قانون و احکام قانونی باید کامل بوده و همه جوانب و همه فرض ها را در برگیرد، برای حفظ این ضرورت بیان شده است. مثلاً به این عبارت توضیح المسائل دقت کنید: «اگر در غسل به اندازه سر مویى از بدن نشسته بماند، غسل باطل است.»[1]، چنین تعبیری فقط جهت دقت هایی است که در نگارش قانون باید رعایت شود، و برای بیان این مطلب مهم است که در غسل نباید کوچک ترین قسمت از اعضاء بدن نشسته بماند[2]، به عبارت دیگر در مقام واقع چنین باید باشد که کوچکترین نقطه از ظاهر بدن شسته شود، ولی آیا کسی قادر است که این مقدار را ببیند یا بتواند تشخیص دهد که به اندازه سر موئی از بدنش نشسته باقی مانده است یا نه؟! 3- احکام شرعی به خصوص احکام یک باب و قسمت معین با هم ارتباط تنگاتنگی دارند، و احیاناً از هم تأثیر می پذیرند. اگر گفتیم که وجوب پرداخت نفقه در عقد دائم در جایی است که بتوان از زن تمام لذت های جنسی را به صورت حلال، برد[3] و از طرفی شارع، همبستری با دختر صغیره را حرام کرده است، بنابراین در همین باب چنین نتیجه می گیریم که چون نمی شود با صغیره همبستر شد، پس صغیره نفقه ندارد.[4] اصل بحث فقهی طرح شده در سؤال این است که اگر کسی با دختری در قبل از سن بلوغ ازدواج کند، حق همبستری با او را ندارد ولی آیا بقیه استمتاعات(بهره برداری های) جنسی جایز است یا نه؟ فقهاء از این جهت که نهی و منعی از طرف شارع در این باره نرسیده است(نه آن که روایتی در جواز این امر داشته باشیم)، گفته اند که بقیه استمتاعات جنسی از صغیره جایز است. با توجه به این که حکم جواز بقیه استمتاعات جنسی را فقهاء از برخی عمومات و عدم وجود نهی از طرف شارع، استفاده کرده اند،[5] طبیعتاً عده ای از فقهاء با این حکم مخالفت کرده اند. شهید ثانی از جمله این فقیهان است که در دختر صغیره، همه استمتاعات جنسی را از او، ممنوع می داند.[6] برخی از فقهاء معاصر شیعه نیز اصل چنین بهره برداری های جنسی نسبت به صغیره، خصوصاً نسبت به شیرخوار، را در مقام تحقق خارجی آن، به شدت قبیح دانسته و رد می کنند.[7] بنابراین جواز چنین استمتاعاتی از احکام قطعی شیعه نیست. آن چه در میان فقهاء شیعه مورد اتفاق است این موضوع است که قبل از سن بلوغ نمی توان با دختر همبستر شد ولی این نظر، مورد قبول فقهاء اهل سنت نیست و آنان در صورتی که دختر توان همبستری را داشته باشد، همبستر شدن با او را اگر چه صغیره باشد جایز می دانند. ابن عابدین از علمای حنفی می گوید:«تجب نفقة الزوجة على زوجها ... و لو کانت صغیرة تطیق الوطء؛ نفقه زوجه بر زوج واجب است همچنین نفقه دختر صغیره ای که توانایی همبستری را داشته باشد واجب است.»[8] پیروان مذهب مالکیه نیز بلوغ را شرط همبستر شدن نمی دانند، همان طور که حنابله و شافعی مذهب ها چنین اند.[9] نسبت به جواز دیگر استمتاعات جنسی(به جز جماع) در برخی از کتاب های فقهاء غیر شیعه چنین آمده است:« زوج حق دارد همسر صغیره اش را اگر چه فقط بتواند استمتاعات جنسی مانند لمس، را از او داشته باشد،پیش خود ببرد، البته در صورتی که برای نگهداری اش به مادر نیاز نداشته باشد، در چنین صورتی می تواند با همسرش جماع کامل داشته باشد ولی اگر زوجه توانایی جماع و همبستری کامل را ندارد ، زوج می تواند از دیگر قسمت های بدن او مانند ران های او استمتاع کند.»[10] البته باز هم متذکر می شویم که جواز استمتاع جنسی از دختر صغیره، نظر قاطع علمای اسلام (شیعه و سنی) نیست. (ادامه پست بعدی👇👇) کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup

ادامه پست بالا👆👆 👇👇👇 ✅ (قسمت دوم پاسخ) اما باز گردیم به فتوای فقهاء شیعه درباره جواز استمتاعاتی از قبیل لمس شهوانی، بوسه و .. درباره دختر نابالغ و یا حتی دختر شیر خوار! همان طور که گفتیم برخی از فقهاء شیعه مانند شهید ثانی، هم در مقام فرض استمتاع جنسی از صغیره، با این نظریه مخالفت کرده اند و عده ای از آنان هم وجود چنین مسائلی را در مقام احراز و تحقق خارجی آن قبیح دانسته اند، اما با توجه به مقدمه دوم و سوم مطلب را می توان به خوبی شرح داد. می دانیم که احکام شرعی، به خصوص احکام یک باب خاص، با هم در ارتباط و بر هم تأثیر گذار اند و فرض یک مطلب، بر تعدادی از احکام در مقام احراز خارجی تأثیر می گذارد. یکی از احکام باب ازدواج با صغیره، بحث ایجاد محرمیت است، مثلاً برای این که مرد بتواند با زنی محرم شود،دختر وی را برای مدتی به عقد خود در می آورد، که در این صورت با مادر این دختر محرم می شود. این که برخی فقهاء شیعه و غیر شیعه در این باب گفته اند که می توان حتی با شیر خوار هم تفخیذ نمود، از باب بیان این مطلب است که حتی در پایین ترین سن نیز امکان استمتاع وجود دارد، بنابراین چون امکان استمتاع وجود دارد پس می توان چنین دختری را عقد نمود و محرمیت را ایجاد کرد زیرا اگر گفته شود از صغیره هیچ استمتاعی نمی توان نمود، در باب ایجاد محرمیت نیز نمی توان قائل به تأثیر ازدواج با صغیره در محرم شدن با مادرش شد و لذا چون که برخی از فقهاء، دختر صغیره را قابل استمتاع نمی دانند می گویند: «اگر براى محرم شدن مثلًا پدر یا جد پدرى، دختر یا پسر نابالغ خود را براى مدّت کوتاهى به عقد کسى درآورد، در صورتى که بر آن مفسده‌اى بار نشود عقد صحیح است، ولى اگر در مدّت ازدواج، پسر به طور کلّى قابلیت تلذذ(لذت بردن جنسی) نداشته باشد، یا دختر به طور کلّى‌ قابل تلذذ از او نباشد صحّت عقد محلّ اشکال است.»[11] از طرفی اگر نبود روایاتی که به ولیّ و سر پرست دختر، اجازه عقد دائم دختر را داده بود،[12] می توانستیم با توجه به اصل در ایجاد ازدواج که مبتنی بر وجود امکان استمتاع است،همین مطلب را درباره ازدواج دائم بگوییم که: "در صورتی عقد دائم دختر صغیره جایز است که فرض استمتاع از آن بشود". لذا اگر چه عقد دختر صغیره با توجه به شرایطی که در روایات بیان شده است، مورد قبول فقهاء است ولی به علت همین عدم امکان استمتاع ،دیگر بحث های مترتب بر عقد، مانند مهریه، مورد اشکال فقهاء واقع شده است. مرحوم صاحب جواهر می گوید: «محل اشکال (در پرداخت مهریه) در مورد صغیره است، تا وقتی قابلیت استمتاع نداشته باشد ولی اگر قابلیت استمتاع (غیر از جماع) داشته باشد و زوج هم طلب کند آیا واجب است به خواسته زوج عمل شود؟ دو وجه بیان شده است، وجه اول آن که چون ازدواج تحقق یافته است، جایز است هر گونه استمتاع از دختر صغیره، ولی چون جماع با او نهی شده و مورد قبول نیست، جماع با او جایز نیست ولی دیگر استمتاعات را می توان استفاده کرد. وجه دوم آن است که خیر، اجابت درخواست زوج لازم نیست زیرا استمتاع و قصد اصلی از آن(ازدواج)، جماع و همبستری است، وقتی که اصل(جماع) منتفی شد، دیگر توابع آن(بقیه استمتاعات جنسی)نیز منتفی می شود. شهید در مسالک می گوید:این نظریه اقوی است و شیخ طوسی نیز در مبسوط همین نظریه را قبول کرده است.همین مطلب نیز از کتاب تحریر نقل شده است.»[13] بنابراین؛ در ازدواج دائم و ازدواج موقت، نظریه امکان استمتاع از صغیره ، از نظریه های فرضی است که در برخی از احکام فقهی مانند امکان ایجاد محرمیت، یا وجوب پرداخت مهریه و عدم آن، تأثیر گذار است کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup

ادامه پست بالا👆👆 👇👇👇 ✅ (قسمت سوم پاسخ ) . در پایان خوب است که به این نکته توجه داشته باشیم که آن چه منسوب به امام خمینی(ره) در کتاب تحریر الوسیله آمده است که :« أما سائر الاستمتاعات کاللمس بشهوة و الضم و التفخیذ فلا بأس بها حتى فی الرضیعة ؛ دیگر استمتاعات از صغیره و حتی شیرخوار مانند لمس و .. جایز است»[14] عین عبارت فقیهان گذشته است، عین این مطلب با همین کلمات در کتاب العروة الوثقی آمده است که می گوید:« أما الاستمتاع بما عدا الوطی من النظر و اللمس بشهوة و الضم و التفخیذ فجائز فی الجمیع و لو فی الرضیعه»[15] اما مرحوم حضرت امام خمینی در فتوایی که نظر خودشان را مطرح کرده اند، جواز دیگراستمتاعات(به جز جماع و همبستری که همه فقها آن را نسبت به دختر صغیره منع کرده اند) را از دختر صغیره نفی کرده اند. ایشان می فرمایند:« اگر زنى را عقد نماید مادرش بر او حرام مى‌شود ‌هر چند بالاتر رود چه به طور نسب یا رضاعى باشد، چه دخول به او کرده باشد یا نه و چه عقد دائم باشد یا منقطع و چه معقوده صغیره باشد و یا کبیره.البته در عقد انقطاعى بر صغیره، احوط آن است که به حدى رسیده باشد که بهره بردن و تلذذ از او را و لو به غیر وطى بپذیرد، به اینکه مثلا به شش سال و بالاتر رسیده باشد یا در آن مدت به این حد برسد.»[16] بنابراین؛بنا بر نظر ایشان، چون با دختر صغیره نمی توان جماع و دیگر لذت های جنسی را داشت، چنین عقدی محل اشکال است. نتیجه: اولاً: دانسته شد که جواز بهره برداری های جنسی(غیر از جماع که همه آن را انکار کرده اند) در دختر صغیره، نظر همه فقهاء شیعه نیست. ثانیاً: کسانی هم که این نظر را بیان داشته اند از باب عدم ورود نهی از جانب شارع بوده است که می توان با وجود ضررهای که این عمل برای دختر صغیره دارد حکم به عدم جواز آن داد. ثالثاً: بیان این نظریه از باب مناسبات قانونی است که از آن،جهت اثبات یک حکم دیگر استفاده می شود، و آن حکم، این است که وقتی قائل به جواز بهره برداری های جنسی(غیر از جماع) از صغیره شدیم، می توان از او در عقدهای موقت و جهت محرمیت استفاده کرد، و یا قائل به وجوب پرداخت مهریه به او یا عدم آن در عقد دائم شویم. البته متذکر می شویم که جواز چنین عقدهای وابسته به این است که برای صغیره مصلحت داشته و برای او مفسده ای نداشته باشد.[17] رابعاً: آن چه در میان فقهاء شیعه مورد اتفاق است این موضوع است که قبل از سن بلوغ نمی توان با دختر همبستر شد ولی این نظر، مورد قبول فقهاء اهل سنت نیست و آنان در صورتی که دختر توان همبستری را داشته باشد، همبستر شدن با او را اگر چه صغیره باشد جایز می دانند. کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup

منابع:👇👇👇👇👇 1]  توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج1، ص 221. [2]برخی از مراجع عظام مانند آیت الله مکارم شیرازی چنین تعبیری آورده اند که:« هر گاه مختصرى از بدن شسته نشود..»، همان. [3] ظاهر آن است که زوجه صغیره‌اى که شوهرش نمی تواند از او استمتاع کند، نفقه ندارد‌. نک : امام خمینی، سید روح الله،تحریر الوسیلة (ترجمه على اسلامى)، ج‌3، ص 559، ، دفتر انتشارات اسلامى،قم،1425 ق. [4]نجفى،محمد حسن، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام،ج‌31، ص،943،دار إحیاء التراث العربی، بیروت،بی تا. [5]سبزوارى، سید عبد الأعلى،مهذب الأحکام ، ج‌24، ص 73، مؤسسه المنار، قم، 1413 ق. [6]شهید ثانی، زین الدین، مسالک الافهام الی تنقیح شرائع الاسلام، ج8، ص 443، موسسه المعارف الاسلامیه، قم، 1413؛حسینى روحانى،سید صادق، فقه الصادق،ج‌21، ص 88، دفتر ایشان، قم، بی تا. [7]حضرت آیت الله شبیری زنجانی در این باره می گویند:« البته اگر اینها(این گونه استمتاعات) موجب ضرر شود، نباید آنها را هم جایز دانست. نک: شبیرى زنجانی، سید موسی،کتاب نکاح ج‌5، ص 1499، مؤسسه پژوهشى راى‌پرداز، قم، 1419 ق؛ حضرت آیت الله مکارم نیز در این باره می گویند:« جمعى از متأخرین و معاصرین به جواز سایر استمتاعات تصریح کرده‌اند، صاحب جواهر مى‌فرماید: للاصل السالم من المعارض، که منظور از اصل، اصالة الاباحة یا عموماتى است که مطلقاً اجازه استمتاعات را مى‌دهد و وطى(جماع) با دلیل خارج شده است. و لکن الانصاف: این حکم را با این عمومیّتى که گفته‌اند نمى‌پذیریم، چون بعضى از استمتاعات نسبت به صغیر السن قبح عقلائى دارد، مانند استمتاع از رضیعه. پس حسن و قبح در اینجا حاکم است و لذا عمومات استمتاع زوج از زوجه منصرف است بما یتعارف عند العقلاء و شامل این گونه موارد نمى‌شود.» نک: شیرازى، ناصر،کتاب النکاح،ج‌2، ص 135،انتشارات مدرسه امام على بن ابى طالب(ع)، قم، 1424 ق. [8]انصارى،قدرت الله،و پژوهشگران مرکز فقهى ائمه اطهار علیهم، موسوعه أحکام الأطفال و أدلتها، ج‌2، ص71 ا،مرکز فقهى ائمه اطهار(ع)، قم،1429 ق. [9]برای اطلاع بیشتر نک:«موسوعة أحکام الأطفال و أدلتها، ج‌2، ص71» [10] ( وَلِزَوْجٍ جَلْبُ طِفْلَةٍ وَإِنْ صَغِیرَةً إنْ أَمْکَنَ تَمَتُّعٌ بِهَا ) بِالْمَسِّ ( وَأَغْنَتْ عَنْ أُمِّهَا ) أَیْ صَارَتْ ذَاتَ غِنًى عَنْهَا وَلَهُ أَنْ یُجَامِعَهَا جِمَاعًا تَامًّا إذَا کَانَتْ تَحْتَمِلُهُ کَذَاتِ تِسْعٍ ، وَإِذَا کَانَتْ لَا تَحْتَمِلُ جَامَعَهَا قَدْرَ مَا تُطِیقُ مِنْ فَوْقُ أَوْ الْفَخِذَیْنِ. نک: اطفیش،محمد بن یوسف بن عیسى، ج11،ص 330،مکتبة الإرشاد، کتاب در سایت "موقع الإسلام". [11]توضیح المسائل (محشى - امام خمینى)؛ ج‌2، ص483،این نظریه مربوط به حضرات آیات خویی،تبریزی،سیستانی و مکارم شیرازی است؛ نراقی، احمد بن محمد، رسائل و مسائل، ج‌1بخش‌2، ص 38، کنگره نراقیین، قم، 1422ق. [12]طوسی، محمد بن حسن،الاستبصار فیما اختلف من الأخبار، ج‌3، ص 236، دار الکتب الإسلامیة‌، تهران، 1390ق. [13] نجفی، محمد حسن،جواهر الکلام،ج ج31، ص 46، دار الاحیاء التراث العربی، بیروت،بی تا. [14] امام خمینی، سید روح الله،تحریر الوسیلة، ج2، ص 241،موسسه دار العلم، چاپ اول،قم، بی تا. [15] العروة الوثقى (للسید الیزدی)، ج2، ص 811. [16]تحریر الوسیه،(ترجمه)، ج‌3، ص 495. [17] امام خمینی، سید روح الله،استفتاءات، ج‌3، ص 113، دفتر انتشارات اسلامی، قم، 1422ق. کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup

👆👆👆👆👆👆👆 شبهه ای که این هفته آتئیست ها دارن روش مانور میدن

🔺#شایعات_اسرائیلی! ❌شایعه: پول ما را میبرن فلسطین،لبنان،سوریه،یمن!بجای حل مشکلات اقتصادی و فقر و بیکاری و.. ✅واقعیت:بودجه اصلی کشور در دست قوه مجریه برای رفع همان فقر و مشکلات اقتصاد @mobahesegrou

🔶 هوشیاری ما بر هم زننده این نقشه دشمن است.. #آگاه باشیم و #آگاهی دهیم #مطالبه آری! #خشونت هرگز @mobahesegroup

🔺 شما نگران معیشت کارگرانید!؟ شمایی که حدود 1200 نفر کارگر بیگناه را به شهادت رساندید؟ @mobahesegroup

مصاحبه ♨️ فکر میکنید برای امنیت هر ایرانی، ماهیانه چه میزان هزینه میشه؟ حتما ببینید و منتشر کنید @mobahesegroup

👇👇👇 ♨️سوال: 🔰دعا کردن به فارسی بهتره یا عربی؟ ✍️ پاسخ: ✅ دعا کردن به فارسی بهتره یا عربی؟ و اینکه ایا در اجابت دعا به فارسی یا عربی دعا کردن موثر است؟ هر چند لازم نیست دعاها به عربى خوانده شوند؛ حتى دعا در نماز به زبان فارسى جایز است، ولی بهتر است دعاهایى که از ائمه(ع) صادر شده اند با عنایت و توجه به معانى آنها، به زبان عربى خوانده شود. مطلب زیر دلیل این امر را براى ما واضح مىسازد: همان گونه که قرآن سخن خداوند با بشر است، دعا های ائمه(ع) سخن بشر با خداوند است، و به آن قرآن صاعد می گویند؛ از این روى این دعاها همچون قرآن، مشتمل بر حقایق و معارف عمیقى هستند که زبان عربى بهترین زبان براى بازگو کردن آنهاست. و به همین جهت خوب است هر مسلمان با معناى نماز و دعاها آشنا گردد تا بفهمد با خداى خود چه مىگوید، و در این صورت است که اعمال او خشک و بىروح تلقى نخواهند شد و سکوى پرواز او به سوى ابدیت خواهند گشت. نکته مهم تر این که انسان باید شرایط دیگر تأثیر گذاری دعا را نیز رعایت کند، مانند این که: دعا نباید بر خلاف سنت الاهى باشد؛ همراه با صلوات بر پیامبر (ص) و آل او باشد؛ دعا کننده تنها امیدش به خدا باشد و بر غیر او تکیه نداشته باشد؛ حالت اخلاص و نیاز در او باشد؛ زبان و قلبش با هم هماهنگ باشند؛ واجبات را انجام دهد و محرمات را ترک کند ؛ طلب استغفار از گناهان خود نماید؛ اصرار بر دعا کند و با یقین از خدا بخواهد و مأیوس نباشد[۱] پی نوشت : [۱] فلسفى، محمد تقى، شرح دعاى مکارم الاخلاق، ج ۱، ص ۲. دانشنامهى قرآن و قرآن پژوهى به کوشش بهاء الدین خرمشاهى، ج ۱، ص ۱۰۵۴. سید محمد باقر شهیدى و هبة الدین شهرستانى (ره)، دعاها و تهلیلات قرآن، ص ۴۳. قرشى، سید على اکبر، قاموس قرآن، واژهى دعا کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup