🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 #امام_خامنه_ای ✴️ بسیج یعنی به صحنه آمدن و به میدان آمدن. چه میدانی؟ میدان چالش‌های حیاتی و اساسی. میدان‌ها و چالش‌های اساسی زندگی چیست؟ فقط آن وقتی است که به کشوری حمله شود و مردم آن کشور به صحنه بیایند تا از مرزهای خودشان دفاع کنند؟ البته که نه؛ این فقط یکی از موارد به میدان آمدن است. آن وقتی هم که هویت ملی و سیاسی یک ملت مورد مناقشه قرار می‌گیرد، جای به میدان آمدن است. آن وقتی هم که به فرهنگ و اعتقادات و باورهای ریشه‌دار یک ملت اهانت می‌شود و آن را تحقیر می‌کنند، جای به میدان آمدن است. آن وقتی هم که نسل برگزیده‌ی یک ملت احساس می‌کنند از غافله‌ی دانش عقب مانده‌اند و باید علاجی بکنند، جای به میدان آمدن است. آن وقتی هم که احساس بشود پایه‌های یک زندگی مطلوب و عادلانه در کشور احتیاج به تلاش دارد تا ترمیم و یا استوار شود، جای به میدان آمدن است. آن وقتی هم که جبهه‌های فکری و فرهنگی دنیا برای تسخیر ملتها با ابزارهای فوق مدرن می‌آیند تا ملتی را از سابقه و فرهنگ و ریشه‌ی خود جدا کنند و براحتی آن را زیر دامن خودشان بگیرند، جای به میدان آمدن است. ۱۳۸۴/۳/۵

🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 #مناجات ✨🌸✨بارخدایا! من در امروزم و یکشنبه های دیگر از شرک و بی‌دینی،به سوی تو بیزاری می‌جویم.. و دعایم را تنها برای تو خالص می‌کنم تا در معرض اجابت قرار بگیرد.. و به امید پاداش تو برطاعتت پایداری می‌کنم.. ✨🌸✨پس درود فرست بر بهترین آفریده ات حضرت محمد صلی الله علیه واله و سلم،آنکه دعوت کننده مردم به حقانیت تو بود و مرا عزیز گردان با عزتِ ذلت ناپذیر خود،و به دیده بی‌خواب خودت حفظ کن و کارم را با گسستن از همه خلق به خودت و عمرم را با آمرزش خویش پایان بخش.. همانا تویی بسیار آمرزنده مهربان.. 📚مفاتیح الجنان فرازی از دعای روز یکشنبه

🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 #بیماری_حسد 🔰از گناهانی که برآن وعده عذاب داده شده«حسد» است. «حسد» آن است که شخص نمی تواند نعمتی را به دیگری ببیند و دوست می‌دارد و آرزو می‌کند که از او گرفته شود... حسد و دشمنی با مؤمن گناه است و ظاهر کردن آن با عدالت منافات دارد،یعنی گناه کبیره است و نزد تمام فقها حرام است.. 📚گناهان کبیره،ج۲،ص۷۵۹

🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 رسول خدا صلی الله علیه واله و سلم فرمودند: ✨💠✨به راستی همان درد و بلایی که در امتهای پیش بود ،به شما رسیده و آن حسد است که برطرف کننده و ازبین برنده«دین» است و نجات در این است که انسان زبان و دست خودرا از حسدورزی نگاه دارد و با برادر مؤمن خود دشمنی نداشته باشد. 📚وسائل الشیعه، کتاب جهاد،باب ۵۴

🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 حضرت علی علیه السلام آثار سوء «حسد» را اینگونه بیان داشتند که: 🔸حسد ریشه ایمان را می‌خورد و انسان را نابود می‌کند. 🔸حسد حجاب ضخیمی دربرابر معرفت و شناخت حقایق است. 🔸حسود دائما ناراحت است و این سبب بیماری جسمی و روحی او می شود. 🔸حسود هرگز به سیادت و بزرگی نمی رسد. 🔸حسود بسیار حسرت و اندوه دارد و گناهانش پیوسته افزوده می‌شود. 🔸حسود به همه مردم حتی نزدیکانش حسادت می‌کند و این امر باعث از دست دادن دوستانش می‌شود.. 📒برگرفته از کتاب اخلاق در قرآن،ص۱۴۰-۱۴۳

🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 ✴️فرق حسد و غبطه.. 🌸🍃«حسد»حالتی است نفسانی که صاحب آن سلب کمال و نعمت متوهمی را از غیر می‌کند،چه آن نعمت را خودش دارا باشد یا نه، چه بخواهد به خودش برسد یا نه.... و این غیراز غبطه است؛ 🌸🍃چون در غبطه شخص نعمتی را که در غیر می‌بیند،برای خود نیز می‌خواهد،بدون این که میل زوال نعمت از طرف مقابل را داشته باشد.. 📚چهل حدیث امام خمینی(ره)،ص۱۰۶

🍂🍃🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂 #داستان_کوتاه ✳️نقل است که فضیل بن عیاض شاگردی داشت که اعلم از شاگردان او محسوب می‌شد. هنگام احتضار،فضیل به بالین او آمد و شروع به خواندن سوره «یس» کرد.شاگرد گفت: ای استاد!این سوره را نخوان. فضیل ساکت شد و گفت: بگو«لااله الا الله». گفت:آن را نمی‌گویم؛به جهت آن که-العیاذبالله-من از آن بیزارم..پس به این حال مرد.. ❇️فضیل از مشاهده این حالت به منزل خود رفت و بیرون نیامد.. ♨️تا اینکه در عالم خواب شاگردش را دید که اورا به سوی جهنم می کشند... از او پرسید:تو بهترین شاگرد من بودی،چه شد که به عاقبت بد مردی؟ ✴️گفت:برای سه چیز که در من بود؛ ❌نمامی و سخن چینی کردن ❌حسدبردن ❌آنکه من علتی داشتم و به طبیبی مراجعه کردم و او به من گفته بود:سالی یک قدح شراب بخور که اگر نخوری این علت در تو باقی می‌ماند. پس من بر حسب قول آن طبیب،شراب می‌خوردم. ⭕️به این سه چیز که در من بود،عاقبت من بد شد و به آن حال مردم... 📚منازل الاخرة،ص۳۴

🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 حضرت علی علیه السلام فرمودند: 🍃🌼...حسد نورزید که ایمان را چونان آتشی که هیزم را خاکستر می‌کند،نابود می‌سازد و با یکدیگر دشمنی و کینه توزی نداشته باشید که نابود کننده هرچیزی است.. 📚نهج البلاغه ، خطبه ۸۶

🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 #در_محضر_بزرگان ✴️...از اسباب حسد تکبر است و آن عبارتست از این که در طبع انسان رفعت و بلندی نسبت به بعضی از مردم باشد و بخواهد که آن بعض مطیع و منقاد او باشند و از فرمان او تجاوز نکنند.. و چون نعمتی به او برسد چنان تصور کند که او دیگر متحمل تکبر نخواهدشد و از متابعت او سرباز خواهد زد،یا اینکه داعیه برابری و یا برتری با او خواهد داشت.. از این جهت بر او حسد می‌برد و زوال نعمت اورا دوست دارد... 📚معراج السعادة،ملا احمد نراقی،باب حسد،ص۴۶۲