جو بایدن به معترضان ایران: کارتان خیلی عالی است، ادامه دهید، ما با شما هستیم جو بایدن در پاسخ به یک ایرانی‌ که از او خواست تا کاری برای ایران انجام بدهد، گفت: «همه فکر می‌کنند من به خاطر مسئله نفت به خاورمیانه رفته بودم، اما به خاطر  ایران رفته بودم، شوخی نمی‌کنم.» ‏او در ادامه خطاب به مردم ایران گفت: این بسیار عالی است. به مبارزه ادامه بدهید، ما با شما هستیم

رفقا فقط دعا کنیم ،حال ایرانمون خوب شه 💔 .

زندگی‌ای که بی‌مقدّسات باشه چی هست اصلا؟!

و حالا اگه آدمی هیچ‌چیزی رو -!- به عنوان آرمان، مقدسات یا هرچیز دیگه‌ای قبول نداشته باشه، موقع رسیدن به جایی که براش آخرِ ماجراست، چیکار می‌کنه واقعا؟

برای همین هم هست که خیلیا حاضرن برای مقدسات‌شون "خون" بدن.

ذهن آدما مقدّسات و باورها و عقاید رو توی خودش داره. باید مراقبش بود .. - باید مراقب بود که چی برای آدم مقدّس شده.

شاید ماها همیشه می‌گیم "رسیدم ته خط" چون می‌دونیم که خط، ته نداره. یعنی ناخودآگاه قبول داریم که همین مقدّساتی که باور داریم بهشون، تکیه‌گاهی می‌شن برامون که هرجای خط هم باشیم، بازهم دستِ ما رو می‌گیرن.

خون چیزِ کمی نیست، نقطه‌ی اتصال انسان به همون مقدّساتشه! یعنی خون چیزیه که می‌تونی باهاش بمونی کنار باورِ خودت، مقدّسات خودت، چیزای مهمِ خودت. حالا فکر کن جونتو بدی، "از خودت بگذری" برای موندنِ مقدّساتت و "مطمئن هم باشی" ‌که مقدساتت چه حفظ بشه چه نشه، تو کارِ خودتو کردی، ته تلاشتو گذاشتی وسط. ترجمه‌ی ایمان همینه. ترجمه‌ی دفاع‌مقدس ما هم همینه.

انگار آدمایی که به یه چیزی باور یا ایمان دارن، آدمای قوی‌تری‌ان. اگه بشکنن باز جمع می‌شن. اگه جمع نشن، راضی‌ان. خوشحالن آخر داستان.

بر اساس ذهن زندگی کردن یه اصل جدانشدنیه برای آدما. شاید برای همین یه مورد هم که شده -خیلی بیشتره- این همه تاکید هست برای اینکه مراقب ورودی‌های ذهن‌تون باشین؛ یعنی مراقب گوش، چشم و فکر‌.

خدایا شکرت بابت بودنت ، اینکه مقدّسترینِ مایی. :)

‌ گاهی فکر می‌کنم به آن‌هایی که تو را ندارند؛ از فقدان وجود تو در زندگیِ احتمالی خیلی‌ها، قلب من، اینجا، چنان می‌ایستد که گویی رنگِ نبض وُ طعمِ خون برایش بی‌معناست‌! گاهی اوقات هم فکرم راه می‌کِشد سمت آنانی که تو را دارند؛ خوشا به بخت‌شان، چقدر با #تو، 'واقعی' می‌شوند .. خدایِ خوبِ من