ممنونم 🌸🌸چشششم

ممنون از لطفتون. من خودمم استرس دارم 😂

🕋🧡

🦋💙

#تباهیات🚶🏻‍♂️🕳 طࢪف‌میشینہ‌بااعضاےخانواده‌ ماهواره‌نگاه‌میکنہ‌😏بعد‌اون‌طࢪف‌خونہ،تابلو‌زدھ:" یامھدۍادرڪنے" #دمت‌گرم‌خدایے🖐🏻 امام‌زمان‌بہ‌خاطرتویڪی‌هم‌کہ‌شده‌ ظهورمیڪنہ😤😓

یا حضرت زهرا😭😓😓😓

◻️🕊 🕊 بگیر از دلم یه سراغی.... چه فراقی.... نمانده از عمر چند صباحی... ای خوب خوبان... یابن الحسن العسکری... سحری مرا صدا کن نَفَسی مرا دعا کن 🕊 ◻️🕊

قول میدی!!!🤝 اگه خوندی!!!🙂 تویکی ازگروه ها!!یــا!!کانالا که!! هستی کپی کنی!!!!🤗 اللهم!(: عجل!(: لولیک!(: الفرج!(: و العافیة!!!(: و النصر!!(:❤️💕 اگه پای قولت هستی کپی کن تا همه برا ظهور حضرت مهدی(ع)دعا کنند♥️

قول میدی!!!🤝 اگه خوندی!!!🙂 تویکی ازگروه ها!!یــا!!کانالا که!! هستی کپی کنی!!!!🤗 اللهم!(: عجل!(: لولیک!(: الفرج!(: و العافیة!!!(: و النصر!!(:❤️💕 اگه پای قولت هستی کپی کن تا همه برا ظهور حضرت مهدی(ع)دعا کنند♥️

اگه همه موافق باشن .🍶🌸.

#شهادت_ام_البنین شهادت حضرت ام این تسلیت باد

چطور میخوای از زندگی چیزی یاد بگیری وقتی فکر میکنی همیشه حق با توئه ...؟!🚶🏿‍♂ #بدون_تعارف🚫

دوست عزیزم❤️ امروز چند شاخه گل صلوات می فرستی؟☺️🌺🌿 #ساخت_آدمین_کانال

چششششششم 🌸🌸🙏🙏

•💛🌻💛🌻💛🌻💛• #فالی_در_آغوش_فرشته #قسمت_صد_و‌‌_نود_و_ششم #فصل_دوم🌻 •به قلم آیناز غفاری نژاد• با لکنت گفت : + گ ... گارسون . چشمام گرد شد و آب دهنم رو قورت دادم . باید خیلی زودتر از اینا ها ماجرای آقا مرتضی رو براش توضیح می دادم . بهار با تعجب به آنالی خیره شده بود ولی بقیه حواسشون به ما نبود . درست روبروی آنالی ایستادم تا کسی نتونه ببینش و آروم جوری که فقط خودم و خودش و بهار میشنیدم گفتم : - باید خیلی زودتر از این ها بهت میگفتم . آره این همون گارسونست ، اسمش آقا مرتضاست برادر مژده هست . خودم هم توی راهیان نور متوجه این موضوع شدم . اون خانومه هم نامزدشه . آنالی خجالت زده چادرش رو جمع و جور کرد و گفت : + ش ... شکه شدم ، باید زودتر از اینها میگفتی . - کلا فراموش کرده بودم ، ببخشید . بهار که تا حدودی متوجه قضیه شده بود چشمکی به من زد و کنار آنالی نشست . اون روز که با راحیل بحثم شد بهار هم توی اتوبوس بود و دیگه با این حرف آنالی خیلی راحت حدس زد که ماجرا چیه . چادرم رو مرتب کردم و رفتم و کنار مامان نشستم . نگاهم هنوز روی آنالی بود که سرش پایین بود ، قطعا نمی تونست با آقا مرتضی روبرو بشه و براش سخت بود . آقا مرتضی چیزایی به پدرش گفت و به سمت راحیل رفت ، سرش رو که بلند کرد با آنالی چشم تو چشم شد . لب پایینم رو گزیدم و بهشون خیره شدم . آنالی نگاهش رو دزدید و به پایین خیره شد . با اومدن حاج آقا بلند شدم و به سمت مژده و کاوه رفتم . پارچه رو گرفتم که راحیل و آیه هم اومدن . آیه یک طرف پارچه رو گرفت من هم یک طرف دیگش رو . راحیل هم قند ها رو توی دستش گرفت و ، وسط ایستاد . حاج آقا شروع کرد به خوندن خطبه عقد . × برای بار دوم میفرمایم عروس خانوم بنده وکیلم ؟! لبخندی زدم و گفتم : - عروس خانوم داره قرآن میخونه . دوباره حاج آقا گفت : × برای بار سوم میفرمایم عروس خانم بنده وکیلم ؟! بعد از چند ثانیه مکث مژده گفت : + با اجازه از ساحت مقدس اقا امام زمان عجل الله تعال و شریف و خانم فاطمه الزهرا(س)و پدر و مادرم "بله" با گفتن این جمله صدای دست زدن جمع بلند شد . لبخند پهنی زدم ، خدایا شکرت که این دوتا کبوتر عاشق هم به هم رسیدن . راحیل چشمکی به من زد و گفت : = بعدی دیگه تو هستی ها ! با خنده گفتم : - با اجازه شما بنده فعلا فعلنا قصد ادامه تحصیل دارم . این بار آیه گفت : × نه راحیل خانوم اینجوری ها نیست ، ان شاءالله پس فردا عقد داداش بنده هست و بعد محرم و اربعین هم نوبت خودمه حالا مروا جون رو یه جوری توی لیست جا میدم البته بعد از خودم . با شنیدن این حرفش احساس کردم دنیا دور سرم چرخ خورد و چشمام سیاهی رفت . دستی به شقیقم کشیدم و پارچه رو به راحیل دادم و روی صندلی کنار آنالی نشستم . ادامه دارد ... • 💛🌻💛🌻💛 •

•💛🌻💛🌻💛🌻💛• #فالی_در_آغوش_فرشته #قسمت_صد_و‌‌_نود_و_هفتم #فصل_دوم🌻 •به قلم آیناز غفاری نژاد• از ماشین پیاده شدم و همراه با مامان به سمت در حیاط رفتم . کاوه و مژده هم بعد از عقد رفتن گلزار شهدا انگار عجله داشتند هر چی زودتر عقد کنن بعد برن گلزار . مامان در حیاط رو باز کرد وگفت : + تو خوبی ؟! - آره خوبم . + اینجور که نشون نمیدی ! رنگت خیلی زرد شده . - نه خوبم چیزی نیست ، یکم سردرد دارم . + برو استراحت کن . باشه ای گفتم و کلید ها رو از دستش گرفتم و به سمت هال حرکت کردم . به اتاقم که رسیدم لباس هام رو عوض کردم و با بی حوصلگی روی تخت خواب نشستم . دستی به پیشونیم کشیدم که ناگهان قطره اشکی از چشمم پایین افتاد . با دستم پَسش زدم که دوباره چشمام شروع کردن به باریدن ، سرم رو بین متکا قایم کردم و پتو رو ، روم کشیدم . هق هقم بلند شد که بیشتر سرم رو بین متکا چپوندم تا کسی صدام رو نشنوه . خدایا چرا اینجوری با دلم بازی میکنی ؟! خدایا قسمت میدم نزار عروسی کسی عزای دل کس دیگه ای بشه . و باز چشمام شروع کردن به باریدن ، پ ... پس فردا عروسیش بود ؟! یعنی واقعا قرار بود مال یکی دیگه بشه ؟! یعنی دیگه همه چیز تموم شد ؟! به همین راحتی ! دوباره اشک مهمان صورتم شد و من بیشتر صورتم رو بین متکا قایم کردم . خدایا این الان تقدیرمه یا تقصیرمه. خب معلومه که تقصیرمه ، معلومه ! اصلا به درک ، به جهنم که قراره عروسی کنه. اون اصلا لیاقت من رو نداره به جهنم که ازدواج کرده به جهنم ... موبایلم رو از جیبم در آوردم و یکی از فایل های صوتی رو به خیال اینکه صوت قرآنه پلی کردم . عشق دلت باشه . پاش میمونی و دلت کوتاه نمیاد . عشق دلش باشی . پات میمونه ، قول مردونه نمی خواد ... عشق نه درمونه و نه بیماریه . درد پنهونی که بدجوری دوسش داریه . دشمن جونته اما دیدنش چه عالیه . واسه بی قراریات انگاری یه دلداریه . ( سهیل مهرزادگان ) با شنیدن صدای در اتاق آهنگ رو قطع کردم و پتو رو ، روی سرم کشیدم . + مروا جان ، اجازه هست ؟! صدای مامان رو شنیدم که گفت : × بیا دخترم مروا یکم سرش درد میکنه رفته اسراحت کنه . چند ثانیه ای گذشت و دیگه صدای در نیومد . پتو رو از روم در آوردم و کلافه روی تخت نشستم . ادامه دارد ... • 💛🌻💛🌻💛 •

•💛🌻💛🌻💛🌻💛• #فالی_در_آغوش_فرشته #قسمت_صد_و‌‌_نود_و_هشتم #فصل_دوم🌻 •به قلم آیناز غفاری نژاد• خمیازه ای کشیدم و با بی حوصلگی تلفن رو جواب دادم . - بله عروس . مژده با صدایی پر از انرژی گفت : + سلام خواهر شوهر گل . تو هنوز خواب دیشبی ؟! پاشو دختر ، مگه آماده نکردی ؟! دستی به سرم زدم و گیج گفتم : - چرا باید آماده کنم ؟ خبریه ؟! + وای مروا بلند شو آماده کن که دیر میشه ! بابا امروز که عقد آقای حجتیه ! تو که با خانوادشون آشنایی داری دختر ! آیه سر صبحی به من زنگ زد گفت هرچی زنگ میزنه جوابش رو نمیدی حدس میزدم خواب باشی ولی الان دیگه لنگ ظهره ! پاشو آماده کن داداشت میخواد بیاد دنبال من توهم همراهش بیا . بی حوصله گفتم : - خب به من چه که عقدشه ! خوشبخت بشه ان شاءالله . ولم کن مژده تو رو خدا ولم کن بزار به درد خودم بسوزم . + چی میگی تو ! بابا زشته آقای حجتی رفیق داداشته از طرفی تو هم که دوست آیه هستی دعوتت کرده زشته نری ، آشنایی ! اشک به چشمام هجوم آورد و با بغض گفتم : - خیلی خب میام . تلفن رو قطع کردم و با قیافه ای درب و داغون در اتاق رو باز کردم و با داد گفتم : - کاوه منم میام برای عقد آقای حجتی آیه خواهرش دعوتم کرده ، وایسا آماده کنم با هم بریم . منتظر جوابش نموندم و در اتاق رو محکم بستم . موهام رو شونه کردم و سفت بالا بستم . دست و صورتم رو با آب سرد شستم و کمی آبرسان به صورتم زدم . مانتوی مشکی بلندی پوشیدم و همینطور روسری مشکی لمه ای پوشیدم . انگار میخواستم برم مجلس ختم ، البته برای من با مجلس ختم هیچ فرقی نداشت . زیر چشمام حسابی سیاه شده بود و صورتم کاملا بی روح بود ، بی اعتنا به صورتم چادر مشکی رنگم رو سر کردم و از اتاق خارج شدم . از روی میز یه تکه کیک برداشتم . - مامان کاوه رفت ؟! مامان در حالی که سرش توی گوشی بود گفت : + دم در منتظرته . کفش هام رو از جاکفشی برداشتم و بعد از پوشیدنشون به سمت در حیاط دویدم . ادامه دارد ... • 💛🌻💛🌻💛 •

•💛🌻💛🌻💛🌻💛• #فالی_در_آغوش_فرشته #قسمت_صد_و‌‌_نود_و_نهم #فصل_دوم🌻 •به قلم آیناز غفاری نژاد• با صدای مژده به خودم اومدم و از ماشین پیاده شدم . رنگم زرد زرد شده بود ، حالت تهوع شدیدی داشتم ، صورتم بی روح بود و توان راه رفتن نداشتم . مدام پاهام سست میشد و مثل یک مُرده متحرک بودم . پشت سر مژده ایستادم و چادرم رو بیشتر جلوی صورتم کشیدم . کاوه با یه یا الله وارد خونه شد و من هم همراه مژده وارد شدم . حیاط خیلی زیبا و با صفایی داشتند ، یه باغچه بزرگ سمت چپ حیاط و دور تا دورش هم گلدون های رنگارنگ چیده شده بود . درخت خیلی بزرگی هم داخل باغچه کاشته بودند که سایش کل حیاط رو پوشونده بود. چند تا خانوم مسن توی حیاط مشغول تمیز کردن سبزی ها بودند . کاوه کنار گوش مژده چیزایی گفت و نگاهی به من انداخت و از خونه خارج شد . به در هال که رسیدیم همین که خواستم دستگیره رو فشار بدم در باز شد . خجالت زده سرم رو پایین انداختم که با شنیدن صدای آشنایی کل بدنم به لرزه افتاد. حجتی با تته پته گفت . + سلام خانم محمدی ، تبریک میگم . خوش اومدید ، شرمنده برای مراسم شما بنده ماموریت بودم و قسمت نشد که بیام . با شنیدن صداش اشک به چشمام هجوم آورد ولی سرم رو بلند نکردم و همون جوری به زمین زل زدم . مژده تشکری کرد و گفت : + مروا جان یکم میری اون ورتر . درست جلوی در ایستاده بودم و اینجوری نه حجتی می تونست بیاد بیرون نه مژده میتونست بره داخل . سرم رو که بلند کردم باهاش چشم تو چشم شدم ، دهنش از تعجب باز موند ، فکرش رو نمی کرد که دختر چادری روبروش همون مروای گستاخ راهیان نور باشه . با دیدنش توی کت و شلوار مشکی قطره اشکی از چشمم پایین افتاد و باعث شد که خجالت زده سرم رو پایین بندازم . با صدایی که پر از بغض بود و میلرزید گفتم : - سلام ، تبریک میگم آقای حجتی ، خوشبخت بشید . بدون اینکه اجازه بدم حرفی بزنه از کنارش رد شدم و توی راهرو ایستادم ، چند قطره اشک از چشمم پایین اومد که سریع با دستم پاکشون کردم . + مروا خوبی تو ؟! چت شد یهو ؟ لبخند بی روحی زدم . - هیچی نیست بابا ، صبحونه نخوردم یکم معده درد دارم . نگاهم رو به خونه دوختم . وقتی در هال رو باز میکردی سمت چپش یه راه پله بود که به طبقه بالا ختم میشد و روبروی در هال هم یعنی زیر راه پله ها یه سالن خیلی بزرگ بود . دکوراسیون خونه سفید و طوسی بود ، از کنار پله ها رد شدیم و وارد سالن شدیم ، درست زیر راه پله و سمت چپ سالن یه آشپزخونه خیلی بزرگ بود ، میز ناهارخوریشون هم سفید و طوسی بود . نگاهم رو از خونه گرفتم و به مژده دوختم . در همین حین آیه با یه لباس ساتن نقره ای رنگ خیلی بلند جلومون ظاهر شد . لبخند پهنی زدم . - سلام بر آیه جان . چه خوشگل شدی عزیزم . آیه در آغوش گرفتم که من هم دستام رو دور کمرش حلقه کردم . × سلام عزیزم ‌، خوش اومدی . از آغوشش جدا شدم که رو به مژده گفت : × چرا اومدین اینجا ؟! اینجا که کسی نیست ، مامان اینا طبقه بالا هستن . همراه با آیه هم قدم شدیم و به سمت طبقه بالا رفتیم . روی هر پله که پا میذاشتم قلبم فشرده و فشرده تر می شد و نفس کشیدن برام سخت تر . وقتی صدای خنده هاشون رو از بالا میشنیدم حالت تهوعم بیشتر میشد . ادامه دارد ... • 💛🌻💛🌻💛 •

⁴ پــارتــ تقـدیم نـگـاهــ قـشـنـگتـونـــ♥️

__