اندر طلب دوست همی بشتابم عمرم به کران رسید و من در خوابم گیرم که وصال دوست در خواهم یافت این عمر گذشته را کجا دریابم #مولوی پ.ن: مسجد الغدیر دانشگاه -که زهی قد قامت جاویدش- با دو دست‌هایش به آسمان اشاره می‌کند؛ چیزی را میخواهد نشان دهد یا دعای گوشه‌نشینانش را از نوک انگشتانش به بالا می‌فرستد؟ 🌴 @ModamQom

بر این رواقِ زَبَرجَد نوشته‌اند به زَر که جز نکوییِ اهلِ کَرَم نخواهد ماند #حافظ #حریم_حرم 🌴 @ModamQom

«خوش‌ به‌ حالِ کسانی که قلبشان به خاطر "خدا" شکسته است‌.» #کلام‌امیر_غررالحکم/حدیث۴۸۵۶ 🌴 @ModamQom

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﻫﻤﻪﯼ ﻭﺳﻌﺖ ﺧﻮﯾﺶ ﻣﺤﻔﻞ ﺳﺎﮐﺖ ﻏﻢ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻧﯿﺴﺖ ﺣﺎﺻﻠﺶ ﺗﻦ ﺑﻪ قضا ﺩﺍﺩﻥ ﻭ ﺍﻓﺴﺮﺩﻥ ﻧﯿﺴﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺭﺩﻥﻭﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻥ ﻧﯿﺴﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺟﻨﺒﺶ ﺟﺎﺭﯼ ﺷﺪﻥ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺎﻫﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﺣﯿﺎﺕ... #سیدمصطفی‌تقوی 🌴@ModamQom

۲۸ اردیبهشت بزرگداشت خیام نیشابوری 🔹 محمدعلی اسلامی ندوشن 🌴 @ModamQom

منظور خیام، این نیست که مردم بنشینند پای سبزه و گل و آب تماشا بکنند و شراب بخورند و مست بشوند. شکایت او این است که عمق زندگی را بر وفق مراد انسان نمی‌بیند. یک نوع واکنش در برابر تاریخ ایران هم هست. در واقع جواب به این تاریخ است. اگر در وضع زمان خیام توجه بکنیم، یعنی عصر سلجوقی که بعد از غزنوی‌ها آمدند و ترک‌ها حاکم شدند بر کشور، ایران دو فرهنگی شد یا سه فرهنگی شد. برخورد فرهنگ بومی ایران با فرهنگ ترک، با فرهنگ عرب عباسی و این اتحاد میان عباسی‌های بغداد و حکومت ترک‌ها، در واقع وضعی ایجاد کرده است که یک بحران روانی به همراه داشته باشد، و این خواه ناخواه فرد روشن‌بین و هوشمندی مثل خیام را در مقابل سؤال‌هایی قرار می‌داد که این چه زندگی است؟ به کجا می‌خواهد برسد؟ وقتی که افراد یک ملت از چاره‌جویی‌های اجتماعی، از چاره‌جویی‌های کلی ناامید بشوند، طبعاً پناه می‌برند به اینکه وقت را غنیمت بشمارند، و از این لذائذ مشروع زندگی بهره بگیرند. اینها چه هستند؟ این لذائذ مشروع از نظر خیام و حافظ و همه روشن‌بینان تاریخ ایران البته یکی بهره‌وری از طبیعت است چون طبیعت ایران طوری بوده است، به خصوص بهار، که ربایش داشته. بهار دعوت‌کننده بوده، گل، سبزه، آب و هوای خوش که البته هوای آن زمان فرق داشته با آنچه که امروز با آلودگی‌ها همراه است، یعنی هوای خالص، هوای جوهردار، و دومی آن زیبایی است. بهره‌وری از همه نوع آن، از زیبایی انسانی تا زیبایی‌های دنیای بیرون، و سومی البته آنچه که مورد نیاز خیام است، روشن‌بینی است. یعنی کوشش بر اینکه انسان از این خیال‌های باطل و اندیشه‌های بیهوده که اطراف را گرفته است، فارغ بماند. او می‌آید به عمق مسایل. روشن‌بینی در واقع چیزی است که نزد بسیاری از این متفکران ایران جریان دارد و اینها را به خود مشغول داشته به اینکه ببینند واقعیت امور چه هست. به کجا انسان باید بیاویزد، برای آنکه به خود بگوید که گول نخورده. در پایان تکرار کنیم که این تصور عوامانه‌ای که درباره خیام پیدا شده، باید به دور افکنده شود. از غم دنیا خارج شدن، مسئولیت انسانی را از خود دور کردن، به عیش و نوش‌های سبک گذراندن، به هیچ وجه حرف خیام نیست، بلکه یک اندوه عمیق در اوست. می‌خواهد که نوعی نوش‌داروی ضد تاریخ، ضد مصائب بیابد. گذران زندگی بشر درخشان نبوده، می‌خواهد بداند چرا چنین است. می‌خواهد آن را بکاود. هدف، روشن‌بینی است. انسان بداند که کی هست و چه هست. تمام اینها را به عنوان سمبل، به عنوان کنایه به کار می‌برده. متن: از رودکی تا بهار فیلم: مستند خیام نابغه پرسشگر 🌴 @ModamQom

من بی می ناب زیستن نتوانم 🔆 دکلمه: احمد شاملو خواننده: محمدرضا شجریان آهنگساز: فریدون شهبازیان 🌴 @ModamQom

طرحی برای صلح (۱) قیصر امین‌پور 🌴 @ModamQom

رفتیم گورستان ظهیرالدوله -جای شما خالی- ساعات طولانی ای بر سر مزار مرتضی خان محجوبی نشستیم و به این واژه زل زدیم.

بر سر مزار ملک‌الشعرا هم همچنان بهار بود

#منوچهر_آتشی #دانشگاه 🌴 @ModamQom

‏كالشمس أنتِ! فقالت وهْي ضاحكة: وأنتَ كالقمر الصافي لمن نظرا متى اللقاء؟! فقالت وهْي باكية: الشمسُ لا ينبغي أن تدركَ القمرا... گفتم تو همچون خورشیدی! با لبی خندان گفت: و تو هَمچون ماه پاکی برای هر دیده‌ای.. گفتم وعده‌ی ملاقات چه زمانی‌ست؟! در حالی‌که می‌گریست گفت: خورشید هرگز نباید به ماه برسد.. #رامی_مسفر 🌴@ModamQom