بالابلند سر به‌فلک‌سای دلنواز ای رایت شکوه من، ای کوه سرفراز ای قلّۀ رفیع شهیدان راه عشق ای خاک نورپرورِ با عرش هم‌تراز ای پهنۀ وسیع و کریمت به روی ما آغوش باز و ناز خداوند بی‌نیاز تو زادگاه عشقی و سرچشمۀ هنر پرتو فکنده بر دلت آیینه‌های راز جان مرا که مستی‌اش از هوش برده است سبز و سپید و سرخ تو سجّادۀ نماز گاهی چه‌قدر رنجه و دل‌خون و خسته‌ای از جهل و بی‌مرامی یاران رنگ‌باز گاهی چه‌قدر زخم نشسته به جان تو از خدعه‌های دشمنِ دونِ زبان‌دراز صد دشت بی‌قرار شقایق دمیده است هر جا که دیده است دلت داغ جان‌گداز از بی‌کرانه‌های خزر تا خلیج فارس بادا بریده دست زبونان فتنه‌ساز ای آب خورده ریشه‌ات از برکۀ غدیر ای سرو سربلندِ همیشه در اهتزاز هرچند شب گرفته زمان و زمانه را صبح از کرانه‌های تو خواهد دمید باز #مبین_اردستانی #برای_ایران @shahrestanadab 🌴 @ModamQom

(۱)🔻سلام علیکم (سلام صبحگاهی) روان‌شاد حسن کسائی نوازنده بزرگ نی که معرفی وی در این مقال نمی‌گنجد، در این مجلس از الهامات موسیقایی خود از گفتارهای روزمره صحبت می‌کند، همانطور که شاعر گفتارهای موزون را از دل روزمرگی‌ها بیرون می‌کشد و آنرا خیال‌انگیز می‌کند. موسیقی هم این اشتراک را با ادبیات دارد. زاده‌ی خلاقیت‌ها و اندیشه‌هاست و در بطن ساختارهای فرهنگ ایرانی این‌گونه آفرینش می‌کند. قطعه معروف 《سلام صبحگاهی》 که سال‌ها رادیوی سراسری صبح‌ها آن را پخش می‌کرد از آثار مشهور حسن کسائی است. آهنگ در دستگاه چهارگاه است. 🌴 @ModamQom

(۲)🔻ننه ردیف آوازی گونه‌ی خاص موسیقی ایرانی است، در موسیقی کلاسیک اروپایی آکاپلا یا کانتابیله می‌گویند. با آواز ایرانی نمی‌توان ضرب زد و متر مشخصی ندارد، اما فواصل مشخصی دارد. آواز یا نغمه، برگرفته از فرهنگ فولکلور ایرانی است، چیزی که باعث شد بخش قابل توجهی از گنجینه‌ی ادبیات ایرانی سینه به سینه حفظ شود و به‌دست ما برسد، آوازهای ایرانی تا صدسال پیش هرگز نوشته نشده بودند و فقط در حافظه مردم بود، در روضه‌ها، در تعزیه‌ها، در معرکه‌ها، نقالی‌ها و... رواج داشت تا به امروز و به دست هنرمندان معاصر رسید، اینجا یک نمونه این اقتباس را حسن کسائی می‌گوید. آواز در دستگاه همایون است. 🌴 @ModamQom

ای کبک خوش‌خرام کجا می‌روی بایست غرّه مشو که گربه‌ی زاهد نماز کرد حافظ #سالن_مطالعه #خوابگاه 🌴 @ModamQom

🍁 منم ز یار جدا مانده و درخت از بار شعر: فرخی سیستانی گوینده: فخری نیکزاد موسیقی متن: جواد معروفی 🍂 پ.ن: هنر یعنی آنکه فریادهای شاعرانه یک هنرمند از هزارسال پیش از پشت قرن‌ها به‌دست ما برسد و هنوز تازگی داشته باشد. 🌴 @ModamQom

《ره‌آورد》🍂 تمامِ راه خفته را به پا و سر دویده‌ام صلابت و شکوه کوه‌های دور نگاهِ دشت های سبز تلاشِ بال‌ها شکاف و رویش زمین پرورنده با من است گلِ هزارْ باغِ خنده با من است طلوعِ آفتاب بر ستیغ برای دیدن گوزن‌های تیزْتَک ز صخره ها به سنگ‌ها پریده‌‌ام فرازِ آب‌رُفت‌ها که آبیِ بنفشه‌ها ستاره‌ای است چکیده بر گلیمِ وحشیِ علف نفس‌زنان و خسته چترِ بیدِ واژگونه را به روی سر کشیده‌ام تولّدِ بهار را به‌روی دست‌های جنگلِ بزرگ دیده‌ام ز سینه ریزِ رنگ‌رنگِ تپه‌ها شکوفه‌های نوبرانه چیده‌ام کنون برابر تو ایستاده‌ام یگانه بانویِ من، ای سیاه‌پوش، ای غمین که مژده آرمت بهارِ زیر و رو کننده می‌رسد نگاه کن ببین غمت مباد و داغ دوری‌ات مباد که لاله‌ها به کوه روشنند و رنگ بسته‌اند که خارهای سبز سرکشند دمی کنار این دریچه بال‌های باز را در آسمان نظاره کن ببین که لانه‌ها دوباره از پرندگان تهی است ببین کسی به جای خویش نیست اگر به صبر خو کنی اگر که روزهای وصل را به پرده‌ی همین شبِ سپیده نارسیده جستجو کنی بیارمت نویدهای سرخ‌گونه‌ای که من ز چرخ‌ْریسَکِ نهفته در پناهِ شاخه ها و مِه به قعرِ دره‌ها شنیده‌ام شعر و خوانش: سیاوش کسرایی 🌴 @ModamQom

🔹 نزار قبانی (شاعر معاصر عرب) * نزار توفیق قبانی (۲۱ مارس ۱۹۲۳ - ۳۰ آوریل ۱۹۹۸) دیپلمات، شاعر، نویسنده و ناشر سوری بود. سبک شعری او ترکیبی از سادگی و ظرافت در کاوش موضوعات عشق، اروتیسم، فمینیسم، دین و ناسیونالیسم عربی می‌باشد. شاعری است که با شعرهای عاشقانه‌اش مشهور است؛ زن و عشق موضوع اصلی شعر قبانی‌اند. * نزار قبانی شاعر بزرگ جهان عرب در سال 1923 در دمشق در سوریه به دنیا آمد. به اعتقاد بسیاری از منتقدان و صاحب‌نظران شعر عرب نزار قبانی چه از نظر قالب شعری و چه از نظر محتوای شعری یکی از پدیده‌های شعر نو است. ازآنجایی‌که بیشتر اشعار او مربوط به عشق زمینی است. به همین دلیل او را «شاعر زن و عشق» لقب داده‌اند. شعرهای قبانی به چندین زبان‌ در دنیا ترجمه شده‌اند و طرفداران زیادی دارد. دكتر «شفیعی کدکنی» در كتاب شاعران عرب آورده است: «چه بخواهیم و چه نخواهیم، چه از شعرش خوشمان بیاید یا نه قبانی پرنفوذترین شاعر عرب است.» * 🎥 شعر «قرار» به معنای تصمیم یکی از عاشقانه‌ترین شعرهای نزار قبانی که در شعرخوانی برای پزشکان عرب مقیم کلیولند می‌خواند. 🌴 @ModamQom

نزار در کتاب داستان من و شعر می‌نویسد: «بیشتر اشعارم را به سفر مدیونم اگر مانند میخ خیمه در خاک وطنم فرو مانده بودم چهرهٔ شعرم به چه حالتی درمی‌آمد.» و «ازدمشق دور افتادم. زبان‌های دیگری آموختم. اما الفبای دمشقی‌ام چسبیده به انگشتان، گلو و جامه‌هایم. همان کودکی ماندم که آنچه در باغچه‌های دمشق از نعناع، نیلوفر و نسترن بود، هنوز در کیف دستی خود دارد. در هر مهمان‌خانهٔ جهان که رفتم دمشق را با خود بردم و با او روی یک تخت خوابیدم.» بخشی از شعرهای نزارقبانی برای همسرش بلقیس الراوی (همسرش) سروده شده‌است. بلقیس‌الراوی/ بلقیس‌الراوی/ بلقیس‌الراوی / ضرباهنگ نامش را دوست داشتم/ پناه می‌جستم به نواختنش و می‌هراسیدم از چسبانیدن نام او به نام خودم/ چون وحشت از گل‌آلود کردن آب دریاچه و ناساز کردن سمفونی‌ای زیبا. همسر او سرانجام در جلوی سفارت عراق دربیروت به دلیل بمبی که در ماشینش گذاشته شده بود، کشته شد. 🎤 این قصیده بلقیس، اثر بلند و معروف اوست که باصدای خودش می‌خواند. 🌴 @ModamQom

🍁❄️ خبر رسید که پاییز رو به پایان است چه دلخوشید؟ که این اول زمستان است! تو ای خزان زده جنگل، مخوان سرود سرور صبور باش که فصل درخت سوزان است نبود و نیست مرا همدمی که این جنگل نه جنگل است، که انبوه تک درختان است چه گریه‌ها که نکردند ابرها تا صبح به پشت گرمی این غم که ماه پنهان است! هوای هیچ دلی پرس و جوی دریا نیست مدار پرسه این جوی‌ها خیابان است محمد مهدی سیار تصویر: پشت بام کتابخانه دانشگاه 🌴 @ModamQom

🌴 کانون ادبی مُدام برگزار می‌کند ⚜️ قرار است شِعرِ تَرِ خوب بشنویم. 🔻همایش ادبی-آئینی پرچینی از خیال 🔷 مهمان ویژه: سعید بیابانکی 🔸 مجری کارشناس: سیدمحمدجواد شرافت 🔅 شعرخوانی دانشجویان دانشگاه قم 🎭 اجرای گروه تئاتر نیم‌رخ دانشگاه برگزاری مسابقه و جوایز ویژه 🔹 قرارِ ما دوشنبه ۵ دی‌ماه ساعت ۹:۳۰ تالار شیخ مفید دانشگاه قم ارسال آثار آئینی جهت داوری و اجرا در همایش به ادمین کانال زیر: 🌴 @ModamQom کانون ادبی مُدام 🔹به دلیل محدودیت ظرفیت سالن و تدارک پذیرایی، حضور درهمایش، فقط به شرط ثبت‌نام از طریق لینک زیر امکان پذیر است: http://sarvestan.qom.ac.ir/Registering/RegisteringForm/201

📸 گزارش تصویری 🔹 همایش ادبی پرچینی از خیال 🔸روابط عمومی دانشگاه قم @university_of_qom

⚜ ۸ دی‌ماه تولد فروغ فرخزاد... 🔹 ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد... 🔹 ...من از کجا می آیم ؟ به مادرم گفتم : ( دیگر تمام شد ) گفتم : ( همیشه پیش از آنکه فکر کنی اتفاق می افتد باید برای روزنامه تسلیتی بفرستیم . ) سلام ای غرابت تنهایی اتاق را به تو تسلیم می کنم چرا که ابرهای تیره همیشه پیغمبران آیه های تازهٔ تطهیرند و در شهادت یک شمع راز منوری است که آن را آن آخرین و آن کشیده ترین شعله خوب می داند . ایمان بیاوریم ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد ایمان بیاوریم به ویرانه های باغ تخیل به داسهای واژگون شدهٔ بیکار و دانه های زندانی . نگاه کن که چه برفی می بارد ... شاید حقیقت آن دو دست جوان بود ، آن دو دست جوان که زیر بارش یکریز برف مدفون شد و سال دیگر ، وقتی بهار با آسمان پشت پنجره همخوابه می شود و در تنش فوران می کنند فواره های سبز ساقه های سبکبار شکوفه خواهد داد ای یار ، ای یگانه ترین یار ایمان بیاوریم به آغازِ فصلِ سرد... فروغ فرخزاد 🌴 @ModamQom