. #درس_اخلاق راه کنترل غضب  در حالت غضب نه باید حرف زد و نه باید کاری کرد. چون حرف بزنیم گناه می­‌کنیم و اگر کاری هم بکنیم گناه می‌شود. وقتی غضب از بین رفت آن وقت آدم باید آرام حرفش را بزند. در حال غضب هیچ کاری نباید کرد. چون غضب پرده ضخیمی مقابل عقل و دین و خداست.  آدم در آن حال نمی‌­فهمد که خدا چه گفته است، عقل چه گفته است؛ آن چیزی که می­‌خواهد را می‌گوید، آن هم دیگر پدرِ ذخائر معنوی را در می‌آورد! لذا در حال غضب فقط سکوت توصیه شده است؛ هیچ حرفی هم نباید بزنیم، محلی هم که در آنجا عصبانی شده­‌ایم را ترک کنیم؛ آرام که گرفتیم بعد بیاییم و حرف بزنیم. ولی در آن حالِ غضب اگر یکی به دو کردیم، حتماً در آن گناه خواهد بود : فحش، بی‌­حرمتی، تهمت و... در آن است. آدم تا خلاص نشود و راحت نشود، رها نمی­‌کند! هر چیز از دستش بر بیاید... تیر، تفنگ، چوب، سنگ، همه را در آن جا مصرف می‌­کند. غضب  این­ طور است. جلوی عقل و دین را می­‌گیرد! #کنترل_خشم .

. #درس_اخلاق ادامه عوامل از بین برنده اثر عمل صالح ۳)حسد: انسان حسود نسبت به کسی که دارای نعمت است، هیچ فروگذار نمی­‌کند. هر چه که بتواند فحش و تهمت و... می‌­زند. اینگونه کیسه ذخایر معنوی خالی­ می‌ شود! خیلی باید مراقب باشیم که نسبت به نعمتی که کسی دارد حسادت نداشته باشیم. .

 . #درس_اخلاق ۴) کم صبری: یکی از سپرهای بسیار بزرگ ارتکاب گناه، صبر و تحمّل است. آدمی که صبر نداشته باشد نمی­‌تواند به زن نامحرم نگاه نکند، غیبت نکند، دروغ نگوید. چون عادت کرده است! اصلاح عادت صبر می­‌خواهد، صبر هم تلخ است. اگر صبر ضعیف شد، آدم حرف‌هایی می‌­زند، کارهایی می­‌کند، گناه می‌­کند و از ذخایر معنوی کم می‌­شود. بنابراین، خدا به همه صبر داده است. باید تمرین کنیم. در مقام انجام واجبات و ترک محرمات، از این سپر استفاده کنیم. اگر استفاده کنیم صبر تقویت می‌شود و راحت­‌تر می­‌شویم ­و کاری نمی­‌کنیم که ذخایر معنوی را تخلیه کنیم و از دست بدهیم. .

. #درس_اخلاق ادامه عوامل از بین برنده اثر عمل صالح ۵) قناعت نداشتن:« اکتفاء». آدم زندگی را هر جوری بخواهد می‌­تواند بگذراند؛ روزی پنج هزار تومان خرج کند، روزی پنجاه هزار تومان هم می­‌شود ...اگر به آن مقداری که لازم است، اکتفاء کردیم و قناعت کردیم، خیلی از گناهان را مرتکب نمی­‌شویم؛ امّا اگر صبر نکردیم، دائم این در و آن در می­‌زنیم تا پول در بیاوریم یکی از این راه‌ ها را شیطان نشانمان می‌دهد! این از آن کارهایی است که ذخایر معنوی را تخلیه می‌کند. .

. #درس_اخلاق ۶) بد اخلاقی: بعضی‌‌ها بد اخلاق هستند، نمی‌­شود با آن‌‌ها حرف زد؛ با شنیدن کلامی که نمی‌پسندد فوراً از کوره در می‌روند. این کارهایی که انجام می‌دهد ذخایر معنوی را تخلیه می‌کند. مبتلا به گناه می‌­شود، عصبانی می‌شود، فحش می­‌دهد، توهین می­‌کند، تهمت می‌­زند. .

. #درس_اخلاق ۸) قبیله پرستی: حمیّت هم مال قبائل است .البته ما در قبائل نیستیم ... اما آن‌‌هایی که در ایران در قبائل هستند، هر قبیله‌ای برای نفرات و افراد قبیله خودش حمیّت دارد. می‌بیند که فردی از قبیله­‌اش در گوش فردی از قبیله دیگر زد، اما این کار را شهادت نمی‌دهد. می­‌گوید او مالِ خودمان است! و این درست نیست، زیرا حقّ از بین می‌­رود، به نام حمیّت قبیله­‌ای! ظلم رواج پیدا می‌کند، این هم یکی از گناهان بزرگ است چون ممکن است آدمی را بکشد. اگر شهادت ندهی حقّ از بین می­‌رود، و ذخایر معنوی هم از بین می‌رود. .

 . #درس_اخلاق ۹)متابعت هوی و هوس: آدم در تجربه زندگی یک چیزهایی را خورده، یک چیزهایی را دیده، چیزهایی را هم انجام داده است. احساس کرده که خوب است، لذیذ است، خوش آیند است، دنبالش می­‌رود. همیشه دلش می­‌خواهد آن کار را انجام دهد. این هوای نفس هم عقل ندارد که بگوید این بد است، نکن؛ و آن خوب است، آن را انجام بده. خواستنی­‌ها را از دم می­‌گوید برو! و اگر کسی به دنبال آن چیزی که دلش می­‌خواهد برود، دیگر چیزی از ذخایر معنوی باقی نمی­‌ماند و همه از بین می­‌رود. یعنی فقط باید گناه کنی و گناه هم آن‌‌ها را از بین می‌برد. بنابراین مسأله هواپرستی یکی از مسائلی است که در قرآن کریم هم تصریح شده است: آیه شریفه «وَ نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى»‏[13]. نفس را از هوا­های حرام باید نهی کنیم، اجازه ندهیم دنبالش برود. دلش می‌خواهد، ولی صلاح نیست. در یک جامعه میلیون‌­ها آدم زندگی می‌­کنند. اگر بخواهند همه به دنبال هوی نفس بروند، دیگر چیزی نمی‌ماند. بنابراین هوای نفس باید کنترل شود. ابزار کنترل آن هم، واجب و حرام دین است. آن چیزی که واجب است، به دنبال آن برو! آن چیزی که حرام است جلوی نفس را باید بگیری! و دنبالش نروی. .